-
1 sordidatus
sordĭdātus, a, um, adj. [sordidus; cf.: albatus, atratus, from albus, ater, etc.], in dirty clothes, meanly or shabbily dressed.I.Lit.A.In gen.: quamquam ego sum sordidatus, frugi tamen sum, * Plaut. As. 2, 4, 90:B.sordidata et sordida,
Ter. Heaut. 2, 3, 56 (shortly before:pannis obsita): servi,
Cic. Pis. 27, 67:mancipia,
id. Phil. 2, 29, 73.—Esp., as a sign of mourning (when a person had lost friends by death, was under accusation, or in distress from any cause):* II.sensi magno opere moveri judices, cum excitavi maestum ac sordidatum senem,
Cic. de Or. 2, 47, 195; cf. id. Pis. 41, 99:reus,
Liv. 6, 20; 27, 34:Virginius sordidatus filiam suam obsoletā veste in forum deducit,
id. 3, 47:expulsi bonis omnibus Romam venerunt, sordidati,
Cic. Verr. 2, 2, 25, § 62:turba Aetolorum,
Liv. 45, 28:primo diluculo sordidatus descendit ad rostra,
Suet. Vit. 15.— -
2 sordidatus
sordĭdātus, a, um [st2]1 [-] vêtu salement, en tenue négligée. [st2]2 [-] en vêtements de deuil. [st2]3 [-] souillé par le vice, immonde.* * *sordĭdātus, a, um [st2]1 [-] vêtu salement, en tenue négligée. [st2]2 [-] en vêtements de deuil. [st2]3 [-] souillé par le vice, immonde.* * *Sordidatus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Accoustré en dueil, pource qu'il est accusé en justice. -
3 sordidātus
sordidātus adj. [sordidus], in dirty clothes, meanly dressed, shabby: sordidata et sordida, T.: mancipia.— In mourning attire, clad in mourning: senex: Virginius sordidatus filiam deducit, L.* * *sordidata, sordidatum ADJshabby, in dirty clothes; meanly dressed -
4 sordidatus
sordidātus, a, um [ sordido ]1) неопрятно одетый Pl, Ter, C2) одетый в траур или в скорбную одежду просителя (flens ac s. C)3) перен. запятнанный, нечистый ( conscientia Sid) -
5 sordidatus
sordidātus, a, um ( von sordidus; denn das Verbum sordido wurde erst später gebildet), I) in schmutziger Kleidung, schmutzig gekleidet, a) übh., Komik, u. Cic. – b) ( nach sordes no. I. 1, b) insbes., in Trauerkleidung-, in Sack und Asche gehend, Ggstz. albatus (im Feierkleide), Cic. u.a. – II) übtr., beschmutzt, befleckt, conscientia sordidatissima, Sidon. epist. 3, 13, 11.
-
6 sordidatus
sordidātus, a, um ( von sordidus; denn das Verbum sordido wurde erst später gebildet), I) in schmutziger Kleidung, schmutzig gekleidet, a) übh., Komik, u. Cic. – b) ( nach sordes no. I. 1, b) insbes., in Trauerkleidung-, in Sack und Asche gehend, Ggstz. albatus (im Feierkleide), Cic. u.a. – II) übtr., beschmutzt, befleckt, conscientia sordidatissima, Sidon. epist. 3, 13, 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sordidatus
-
7 sordidatus
нечистый (1. 12 C. 12, 36).Латинско-русский словарь к источникам римского права > sordidatus
-
8 gentiles
gentīlis, e, adj. [gens].I.Of or belonging to the same clan (gens), stock, or race; and subst.: gentīlis, is, com., a person belonging to the same family or gens, a relative bearing the same name (syn.: gentilicus, genticus; cf.II.also: cognatus, agnatus, affinis): gentiles sunt, qui inter se eodem nomine sunt, qui ab ingenuis oriundi sunt, quorum majorum nemo servitutem servivit, qui capite non sunt deminuti,
Cic. Top. 6, 29: gentilis dicitur et ex eodem genere ortus et is qui simili nomine appellatur; ut ait Cincius, gentiles mihi sunt, qui meo nomine appellantur, Paul. ex Fest. p. 94 Müll.: SI FVRIOSVS EST AGNATORVM GENTILIVMQVE IN EO PECVNIAQVE EIVS POTESTAS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148:SI AGNATVS NEC ESCIT, GENTILIS FAMILIAM NANCITOR, id. ap. Collat. Legg. Mosaic. et Rom. 16, 4: si nullus agnatus sit, eadem lex XII. tabularum gentiles ad hereditatem vocat,
Gai. Inst. 3, 17; cf. Ulp. Fragm. 26, 1 a.: tuus gentilis ( thy kinsman), Brute, M. Pennus, Cic. Brut. 28, 109:sordidatus cum gentilibus clientibusque,
Liv. 3, 58, 1:e duobus gentilibus,
Suet. Tib. 1:homines deorum immortalium quasi gentiles,
Cic. Univ. 11:tuus paene gentilis,
thy namesake, id. Verr. 2, 2, 77, § 190; cf., jestingly: fuit enim (Pherecydes) meo regnante gentili (i. e. Ser. Tullio),
id. Tusc. 1, 16, 38.— Adj.:nomen,
Suet. Ner. 41:stemma,
id. ib. 37:monumentum Domitiorum,
id. ib. 50: copia, out of their own gens, id. Vit. 1:gentile domus nostrae bonum,
Tac. A. 2, 37; cf.manus (i. e. Fabii),
Ov. F. 2, 198: odia, family enmity (of Hanno towards Hannibal), Sil. 2, 277:capillo erat pone occipitium summissiore, quod gentile in illo videbatur,
peculiar to the family, hereditary, Suet. Tib. 68.—Prov. (cf. the law for the insane, supra):mente est captus atque ad agnatos et gentiles est deducendus,
Varr. R. R. 1, 2, 8.—Transf.* A.Of slaves who bore the name of their masters:B. C.apud antiquos singuli Marcipores Luciporesve dominorum gentiles omnem victum in promiscuo habebant,
Plin. 33, 1, 6, § 26.—In a more extended sense (acc. to gens, II. F.), of or belonging to the same people or nation, national; and subst., a fellow-countryman (post-Aug.):2.multis et validis propinquitatibus subnixus turbare gentiles nationes promptum haberet,
Tac. A. 11, 1 fin.:solum,
id. ib. 3, 59:imperium,
id. ib. 6, 32:religio,
id. ib. 12, 34:levitas,
id. ib. 12, 14;utilitas,
id. ib. 12, 17:lina,
Sil. 4, 223; cf.metallum,
id. 16, 465:gurges,
Stat. Th. 9, 297.—Subst., Gell. 17, 17, 2.—In partic.a.In opp. to Roman: gentīles, foreigners: nulli gentilium provincialis femina copuletur, Cod. Th. 3, 14, 1; 11, 30, 62; Aus. Grat. Act. 4:b.cum scutariis et gentilibus,
Amm. 14, 7: nullum autem ex gentilibus liberum adprobari licet, Fragm. Jur. Rom. Vat. 34 Huschke.—In eccl. Lat., opp. to Jewish or Christian, heathen, pagan, gentile; and subst.: gentīlis, is, m., a heathen, a pagan: vulgus, Prud. steph. 10, 464:1.nugae,
id. adv. Symm. 1, 576:gentilium litterarum libri,
Hier. Ep. 22, 30; Vulg. Tob. 1, 12; id. Act. 14, 5.— Sup.:Sextus Pythagorēus, homo gentilissimus,
Hier. in Jerem. 4, 22.—Hence, adv.: gentīlĭter (acc. to II. C.; late Lat.).After the manner or in the language of a country:2.Cretes Dianam Britomarten gentiliter nominant,
in their native language, Sol. 11, 8; 20, 8.—Heathenishly, Fulg. Discuss. Arian. 4; Vulg. Gal. 2, 14. -
9 gentilis
gentīlis, e, adj. [gens].I.Of or belonging to the same clan (gens), stock, or race; and subst.: gentīlis, is, com., a person belonging to the same family or gens, a relative bearing the same name (syn.: gentilicus, genticus; cf.II.also: cognatus, agnatus, affinis): gentiles sunt, qui inter se eodem nomine sunt, qui ab ingenuis oriundi sunt, quorum majorum nemo servitutem servivit, qui capite non sunt deminuti,
Cic. Top. 6, 29: gentilis dicitur et ex eodem genere ortus et is qui simili nomine appellatur; ut ait Cincius, gentiles mihi sunt, qui meo nomine appellantur, Paul. ex Fest. p. 94 Müll.: SI FVRIOSVS EST AGNATORVM GENTILIVMQVE IN EO PECVNIAQVE EIVS POTESTAS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Cic. Inv. 2, 50, 148:SI AGNATVS NEC ESCIT, GENTILIS FAMILIAM NANCITOR, id. ap. Collat. Legg. Mosaic. et Rom. 16, 4: si nullus agnatus sit, eadem lex XII. tabularum gentiles ad hereditatem vocat,
Gai. Inst. 3, 17; cf. Ulp. Fragm. 26, 1 a.: tuus gentilis ( thy kinsman), Brute, M. Pennus, Cic. Brut. 28, 109:sordidatus cum gentilibus clientibusque,
Liv. 3, 58, 1:e duobus gentilibus,
Suet. Tib. 1:homines deorum immortalium quasi gentiles,
Cic. Univ. 11:tuus paene gentilis,
thy namesake, id. Verr. 2, 2, 77, § 190; cf., jestingly: fuit enim (Pherecydes) meo regnante gentili (i. e. Ser. Tullio),
id. Tusc. 1, 16, 38.— Adj.:nomen,
Suet. Ner. 41:stemma,
id. ib. 37:monumentum Domitiorum,
id. ib. 50: copia, out of their own gens, id. Vit. 1:gentile domus nostrae bonum,
Tac. A. 2, 37; cf.manus (i. e. Fabii),
Ov. F. 2, 198: odia, family enmity (of Hanno towards Hannibal), Sil. 2, 277:capillo erat pone occipitium summissiore, quod gentile in illo videbatur,
peculiar to the family, hereditary, Suet. Tib. 68.—Prov. (cf. the law for the insane, supra):mente est captus atque ad agnatos et gentiles est deducendus,
Varr. R. R. 1, 2, 8.—Transf.* A.Of slaves who bore the name of their masters:B. C.apud antiquos singuli Marcipores Luciporesve dominorum gentiles omnem victum in promiscuo habebant,
Plin. 33, 1, 6, § 26.—In a more extended sense (acc. to gens, II. F.), of or belonging to the same people or nation, national; and subst., a fellow-countryman (post-Aug.):2.multis et validis propinquitatibus subnixus turbare gentiles nationes promptum haberet,
Tac. A. 11, 1 fin.:solum,
id. ib. 3, 59:imperium,
id. ib. 6, 32:religio,
id. ib. 12, 34:levitas,
id. ib. 12, 14;utilitas,
id. ib. 12, 17:lina,
Sil. 4, 223; cf.metallum,
id. 16, 465:gurges,
Stat. Th. 9, 297.—Subst., Gell. 17, 17, 2.—In partic.a.In opp. to Roman: gentīles, foreigners: nulli gentilium provincialis femina copuletur, Cod. Th. 3, 14, 1; 11, 30, 62; Aus. Grat. Act. 4:b.cum scutariis et gentilibus,
Amm. 14, 7: nullum autem ex gentilibus liberum adprobari licet, Fragm. Jur. Rom. Vat. 34 Huschke.—In eccl. Lat., opp. to Jewish or Christian, heathen, pagan, gentile; and subst.: gentīlis, is, m., a heathen, a pagan: vulgus, Prud. steph. 10, 464:1.nugae,
id. adv. Symm. 1, 576:gentilium litterarum libri,
Hier. Ep. 22, 30; Vulg. Tob. 1, 12; id. Act. 14, 5.— Sup.:Sextus Pythagorēus, homo gentilissimus,
Hier. in Jerem. 4, 22.—Hence, adv.: gentīlĭter (acc. to II. C.; late Lat.).After the manner or in the language of a country:2.Cretes Dianam Britomarten gentiliter nominant,
in their native language, Sol. 11, 8; 20, 8.—Heathenishly, Fulg. Discuss. Arian. 4; Vulg. Gal. 2, 14. -
10 maestus
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms. -
11 moestua
maestus ( moest-), a, um, adj. [maereo, q. v.], full of sadness, sad, sorrowful, afflicted, dejected, melancholy (class.).I.Lit.:II.quid vos maestos tam tristesque esse conspicor?
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:id misera maestast, sibi eorum evenisse inopiam,
id. Rud. 2, 3, 67; Cic. Div. 1, 28, 59:cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, etc.,
id. Or. 22, 74:maestus ac sordidatus senex,
id. de Or. 2, 47, 195; id. Fam. 4, 6, 2:maestus ac sollicitus,
Hor. S. 1, 2, 3:maestissimus Hector,
Verg. A. 2, 270.—Of inanim. and abstr. things:maesto et conturbato vultu,
Auct. Her. 3, 15, 27:maesta ac lugentia castra,
Just. 18, 7:maestam attonitamque videre urbem,
Juv. 11, 199:maesta manus,
Ov. F. 4, 454:horrida pro maestis lanietur pluma capillis,
id. Am. 2, 6, 5:comae,
id. F. 4, 854:collum,
id. Tr. 3, 5, 15:timor,
Verg. A. 1, 202.— Poet., with inf.:animam maestam teneri,
Stat. Th. 10. 775.—Transf. ( poet. and in post-Aug. prose).A.Like tristis, gloomy, severe by nature:B.ille neci maestum mittit Oniten,
Verg. A. 12, 514 (naturaliter tristem, severum, quem Graeci skuthrôpon dicunt agelaston, Serv.):tacitā maestissimus irā,
Val. Fl. 5, 568:oratores maesti et inculti,
gloomy, Tac. Or. 24.—In gen., connected with mourning; containing, causing, or showing sadness; sad, unhappy, unlucky:* A. * B.vestis,
a mourning garment, Prop. 3, 4 (4, 5), 13:tubae,
id. 4 (5), 11, 9:funera,
Ov. F. 6, 660; cf.:ossa parentis Condidimus terrā maestasque sacravimus aras,
Verg. A. 5, 48:a laevā maesta volavit avis,
the bird of ill omen, Ov. Ib. 128: venter, exhausted with hunger, Lucil. ap. Non. 350, 33 (enectus fame, Non.).—Hence, adv., in two forms. -
12 squaleo
squālĕo, ŭi, 2, v. n. [squalor], to be stiff or rough with any thing, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. sordeo).I.Lit.A.In gen.:B.squalentes infode conchas,
i. e. rough, Verg. G. 2, 348:per tunicam squalentem auro,
id. A. 10, 314; cf.:auro squalens lorica,
id. ib. 12, 87:maculis auro squalentibus,
id. G. 4, 91; Sil. 2, 585:picti squalentia terga lacerti,
Verg. G. 4, 13: squalentia tela venenis, Ov. F. 5, 397.—In partic.1.To be stiff or rough from dryness or drought, to be dry, parched:(β).squalebant pulvere fauces,
Luc. 9, 503:oraque projecta squalent arentia linguā,
id. 4, 755:tellus squalet,
Sil. 14, 592.—Hence,Of lands, etc., to be desert, untilled, waste:2.squalentes campi,
Sil. 3, 655; 4, 376:squalens litus,
Tac. A. 15, 42:squalentia arva Libyes,
Luc. 1, 205; 5, 39:sterilis profundi vastitas squalet soli,
Sen. Herc. Fur. 697.—To be stiff or rough from slovenliness or want of care; to be filthy, neglected, squalid:II.squalenti Dido comā,
Ov. F. 3, 640:squalens barba,
Verg. A. 2, 277:crines squalent a pulvere effuso,
Sil. 2, 452:barba cruore,
id. 10, 512:vestes squalentes atro pulvere,
Luc. 8, 37:neque ego arma squalere situ ac rubigine velim, sed fulgorem inesse,
Quint. 10, 1, 30; Gell. 9, 4, 2:mihi supellex squalet atque aedes meae,
Plaut. Pers. 4, 8, 2:invidiae nigro squalentia tabo Tecta petit,
Ov. M. 2, 760; cf. id. ib. 15, 627:squalent abductis arva colonis,
lie untilled, Verg. G. 1, 507; cf. 1. b, supra.—Transf., to mourn in filthy or squalid garments (cf. sordes and sordidatus;in Cic. only so): erat in luctu senatus: squalebat civitas publico consilio mutatā veste,
Cic. Sest. 14, 32:luget senatus, maeret equester ordo, tota civitas confecta senio est, squalent municipia, afflictantur coloniae,
id. Mil. 8, 20. —P. a. as subst.: squālĕntĭa, ōrum, n., deserts, Plin. 5, 9, 10, § 52. -
13 vestis
vestis, is, f. [Sanscr. root vas-, to put on; Gr. hes-, Wes-; cf. hennumi, esthês], the covering for the body, clothes, clothing, attire, vesture (syn. amictus; in class. prose only sing.).I.Lit.: lavere lacrimis vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 172, 20 (Trag. v. 370 Vahl.):2.mulierem cum auro et veste abducere,
Plaut. Curc. 2, 3, 69:satin' haec me vestis deceat,
these clothes, id. Most. 1, 3, [p. 1982] 10:discidit vestem,
Ter. Ad. 1, 2, 41:lugubris,
id. Heaut. 2, 3, 45; id. Eun. 3, 5, 24:ad vestem muliebrem conficiendam,
Cic. Verr. 2, 4, 46, § 103; id. Phil. 2, 27, 66; id. de Or. 1, 35, 161:sumptā veste virili,
Hor. S. 1, 2, 16; 1, 2, 95; id. Ep. 1, 19, 38 al.—Esp.: mutare vestem.(α).To put on mourning garments, put on mourning (cf. sordidatus), Cic. Planc. 12, 29; id. Sest. 11, 26; Liv. 6, 20, 2; cf.:(β).quid vestis mutatio'st?
Ter. Eun. 4, 4, 4:cum dolorem suum vestis mutatione declarandum censuisset,
Cic. Pis. 8, 17.—Also in gen., to change one's clothing, Ter. Eun. 3, 5, 61; Liv. 22, 1, 3; Sen. Ep. 18, 2; Vell. 2, 41, 2.—3.In sing. collect., = vestes:B.multam pretiosam supellectilem vestemque missam Carthaginem,
Liv. 21, 15, 2; so id. 26, 21, 8; 31, 17, 6; 39, 6, 7; 44, 26, 9.—Plur., clothes, garments ( poet. and in postAug. prose):II.aurum vestibus illitum Mirata,
Hor. C. 4, 9, 14:picturatae auri subtemine vestes,
Verg. A. 3, 483:vestibus extentis,
Juv. 12, 68:quod in vestes, margarita, gemmas fuerat erogaturus,
Plin. Ep. 5, 16, 7; Quint. 6, 1, 30; 9, 4, 4; 11, 1, 31; Curt. 3, 13, 7; 5, 1, 10; Sen. Ep. 114, 11; id. Ben. 7, 9, 5; 7, 20, 2; Plin. 19, 1, 2, § 14; Suet. Tib. 36; id. Gram. 23; Tac. A. 2, 24; 3, 53; 12, 68. —Transf., of any sort of covering.1.A carpet, curtain, tapestry (syn. stragulum):2.in plebeiā veste cubandum est,
Lucr. 2, 36; Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146; Ov. M. 8, 659; Hor. S. 2, 4, 84; 2, 6, 103; 2, 6, 106 al. —Poet.(α).A veil, Stat. Th. 7, 244.—(β).The skin of a serpent, Lucr. 4, 61; cf. id. 3, 614.—(γ). (δ).A spider's web, Lucr. 3, 386.
См. также в других словарях:
Sordidātus — (röm. Ant.), derjenige, welcher eine Toga sordida, ein Trauerkleid, trug, sowohl bei der Privattrauer od. zum Zeichen der Trauer wegen einer Anklage u. Citation vor Gericht … Pierer's Universal-Lexikon
Hyloxalus sordidatus — Hyloxalus sordidatus … Wikipédia en Français
Trogidae — Taxobox name = Hide beetles image width = 250px image caption = Trox sabulosus regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Coleoptera superfamilia = Scarabaeoidea familia = Trogidae familia authority = MacLeay, 1819 diversity… … Wikipedia
List of Sparassidae species — This page lists all described species of the spider family Sparassidae as of May 18, 2008.Adcatomus Adcatomus Karsch, 1880 * Adcatomus ciudadus Karsch, 1880 PeruAnaptomecus Anaptomecus Simon, 1903 * Anaptomecus longiventris Simon, 1903 Ecuador *… … Wikipedia
List of Camponotus species — This is a list of extant valid species and subspecies of the formicine genus Camponotus (Carpenter ants).* Camponotus abditus Forel, 1899 * Camponotus abjectus Santschi, 1937 * Camponotus abrahami Forel, 1913 * Camponotus abscisus Roger, 1863 *… … Wikipedia
Trox — Taxobox name = Trox image width = 250px image caption = T. variolatus regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Coleoptera familia = Trogidae genus = Trox genus authority = Fabricius, 1775 diversity link = Trogidae#Trox… … Wikipedia
Hyloxalus — subpunctatus Scientific classification Kingdom: Animalia … Wikipedia
Erdkäfer — Trogidae Trox perlatus Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Käfer (Coleoptera) … Deutsch Wikipedia
Trogidae — Trox perlatus Systematik Stamm: Gliederfüßer (Arthropoda) Unterstamm … Deutsch Wikipedia
Mymaridae — Mymaridae … Wikipédia en Français
Squalĭdus — (lat.), 1) schmutzig; 2) so v.w. Sordidatus … Pierer's Universal-Lexikon