-
1 skurczyć
глаг.• сжать• сжимать• сжиматься• скорчить• сократить• сокращать• сокращаться• суживать* * *skurcz|yć\skurczyćony сов. сжать, согнуть; скорчить (cialo);\skurczyć palce сжать пальцы; \skurczyć nogi подогнуть ноги; \skurczyć ramiona ссутулить плечи; \skurczyćопа postać скорчившаяся фигура
* * *skurczony сов.сжать, согну́ть; ско́рчить ( ciało)skurczyć palce — сжать па́льцы
skurczyć nogi — подогну́ть но́ги
skurczyć ramiona — ссуту́лить пле́чи
skurczona postać — ско́рчившаяся фигу́ра
-
2 skurczyć
(-ę, -ysz); vb; od (kurczyć)* * *pf.shrink, contract.pf.1. shrink, contract.2. przen. shrink, drop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skurczyć
-
3 skurczyć
-
4 skurczyć
-
5 skurczyć
1. crisper2. raccourcir3. rétracter4. rétrécir5. serrer6. étrécir -
6 skurczyć
1 conradh 2 crap 3 scrín -
7 skurczyć
[скурчичь]v.dk -
8 skurczyć
1. стиснути;2. покоробити;3. зменшити (перен.) -
9 skurczyć
çürüşmek; daralmak; ýygrylmak -
10 skurczyć się
сов.1) сжа́ться, съёжиться, ско́рчиться; смо́рщиться ( o twarzy)2) ( o tkaninie) сесть3) перен. сократи́ться, уме́ньшитьсяSyn:zbiec się 2) -
11 skurczyć\ się
сов. 1. сжаться, съёжиться, скорчиться; сморщиться (о twarzy);2. (о tkaninie) сесть; 3. перен. сократиться, уменьшиться+2. zbiec się
-
12 skurczyć się
[скурчичь шіê]v.dk -
13 skurczyć się
1. стиснутися; зморщитися;2. збігтися, зсістися;3. зменшитися (перен.) -
14 skurcz|yć
pf Ⅰ vt [osoba] to hunch [ramiona]; to clench [palce]; to pull [sth] up, to pull up [nogi]- spać ze skurczonymi nogami to sleep with one’s legs pulled a. bent up ⇒ kurczyćⅡ skurczyć się 1. (skulić się) [osoba] to huddle- skurczyć się z zimna to huddle for warmth- skurczyć się ze strachu to cower in terror ⇒ kurczyć się2. (ściągnąć się) [materiał, ubranie] to shrink- skurczyć się w praniu to shrink in the wash- skurczyć się na starość [osoba] to shrink with age- liście skurczyły się od gorąca the leaves curled from the heat ⇒ kurczyć się3. (zacisnąć się) [naczynie krwionośne, mięsień] to contract; [twarz] to contort- twarz skurczyła mu się z bólu his face contorted in pain ⇒ kurczyć się4. przen. (zmaleć) [dochód, ludność] to shrink ⇒ kurczyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skurcz|yć
-
15 ściągnąć się
-
16 skurcz|ony
Ⅰ pp ⇒ skurczyć Ⅱ adj. 1. (skulony) [osoba] huddled- siedział skurczony w kącie he sat huddled in the corner- skurczony ze strachu cowering in terror2. (zmniejszony) [spodnie, materiał] shrunken- człowiek skurczony ze starości a man shrunken with age3. (zaciśnięty) [mięsień] contracted; [twarz] contorted- twarz skurczona z bólu a face contorted in painThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skurcz|ony
-
17 zbie|gnąć
zbie|c, zbie|gnąć pf — zbie|gać1 impf (zbiegnę, zbiegniesz, zbiegł, zbiegła, zbiegli — zbiegam) Ⅰ vi 1. (na dół) to run- zbiec ze zbocza to run down the slope- zbiec po schodach to run down the stairs- ścieżka zbiegała stromo w kierunku jeziora the path ran steeply down towards the lake- stok zbiegający łagodnie ku rzece a slope running gently down towards the river2. (uciec) to flee- zbiec z miejsca wypadku to flee the scene- zbiec z więzienia/niewoli to escape from prison/captivity3. (minąć) [czas] to pass- popołudnie zbiegło nam na czytaniu listów we spent the afternoon reading lettersⅡ zbiec się — zbiegać się 1. (zgromadzić się) to come running- ze wszystkich stron zbiegli się ludzie people came running from all directions2. (połączyć się) [linie] to meet- ulice zbiegają się w rynku the streets meet at the market square- brwi zbiegające się u nasady nosa eyebrows meeting over the nose3. (wystąpić w tym samym czasie) [wydarzenia] to coincide (z czymś with sth)- otwarcie fabryki zbiegło się z wybuchem wojny the opening of the factory coincided with the outbreak of the war- jej urodziny zbiegają się z naszą rocznicą ślubu her birthday coincides with our wedding anniversary4. (skurczyć się) [ubranie] to shrink- zbiec się w praniu to shrink in the washThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbie|gnąć
-
18 zbie|c
zbie|c, zbie|gnąć pf — zbie|gać1 impf (zbiegnę, zbiegniesz, zbiegł, zbiegła, zbiegli — zbiegam) Ⅰ vi 1. (na dół) to run- zbiec ze zbocza to run down the slope- zbiec po schodach to run down the stairs- ścieżka zbiegała stromo w kierunku jeziora the path ran steeply down towards the lake- stok zbiegający łagodnie ku rzece a slope running gently down towards the river2. (uciec) to flee- zbiec z miejsca wypadku to flee the scene- zbiec z więzienia/niewoli to escape from prison/captivity3. (minąć) [czas] to pass- popołudnie zbiegło nam na czytaniu listów we spent the afternoon reading lettersⅡ zbiec się — zbiegać się 1. (zgromadzić się) to come running- ze wszystkich stron zbiegli się ludzie people came running from all directions2. (połączyć się) [linie] to meet- ulice zbiegają się w rynku the streets meet at the market square- brwi zbiegające się u nasady nosa eyebrows meeting over the nose3. (wystąpić w tym samym czasie) [wydarzenia] to coincide (z czymś with sth)- otwarcie fabryki zbiegło się z wybuchem wojny the opening of the factory coincided with the outbreak of the war- jej urodziny zbiegają się z naszą rocznicą ślubu her birthday coincides with our wedding anniversary4. (skurczyć się) [ubranie] to shrink- zbiec się w praniu to shrink in the washThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zbie|c
-
19 kurczyć
-
20 eingehen
ein|gehen1) ( ankommen)[im Sekretariat] \eingehen Post: nadejść [do sekretariatu]2) fin[auf dem Konto] \eingehen wpłynąć [na konto]3) ( sterben)[an etw ( dat) ] \eingehen Tier: zdechnąć [na coś]; Pflanze: obumrzeć4) ( einlaufen)[beim Waschen] \eingehen Kleidung: skurczyć się [w praniu]5) ( sich auseinandersetzen)auf etw \eingehen zagłębić się cośauf jdn \eingehen wyjść komuś naprzeciw ( przen)6) ( zustimmen)auf ein Angebot \eingehen przystać na ofertę7) ( Aufnahme finden)in die Geschichte \eingehen wejść do historii8) (fam: einleuchten)es will mir nicht \eingehen, dass... nie mogę pojąć, że...Wette \eingehen założyć sięBündnis \eingehen zawrzeć sojusz
См. также в других словарях:
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
skurczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kurczyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurczyć — dk VIb, pokurczyćczę, pokurczyćczysz, pokurczyćkurcz, pokurczyćczył, pokurczyćczony «skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać» Z zimna pokurczyli ramiona. pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec… … Słownik języka polskiego
pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… … Słownik języka polskiego
kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokurczyćczę, pokurczyćczy, pokurczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} skurczyć coś w wielu miejscach, skurczyć wiele czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokurczyć swetry podczas prania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… … Słownik języka polskiego
obkurczyć — dk VIb, obkurczyćczę, obkurczyćczysz, obkurczyćkurcz, obkurczyćczył, obkurczyćczony obkurczać ndk I, obkurczyćam, obkurczyćasz, obkurczyćają, obkurczyćaj, obkurczyćał, obkurczyćany «o lekach, hormonach: spowodować skurczenie, zmniejszenie się… … Słownik języka polskiego
skulić — dk VIa, skulićlę, skulićlisz, skul, skulićlił, skulićlony, skulićleni «skurczyć, zgiąć, pochylić, zwykle części ciała» Skulić ramiona. Skulić głowę ze strachu. Skulić nogi z zimna. Siedział skulony na tapczanie. skulić się «skulić, ściągnąć… … Słownik języka polskiego
sprężyć — dk VIb, sprężyćżę, sprężyćżysz, spręż, sprężyćżył, sprężyćżony sprężać ndk I, sprężyćam, sprężyćasz, sprężyćają, sprężyćaj, sprężyćał, sprężyćany 1. «napiąć, naciągnąć sztywno; naprężyć» Sprężyć mięśnie, Sprężyć ramiona. 2. techn. «zmniejszyć… … Słownik języka polskiego