Перевод: с польского на русский

с русского на польский

skurczyć

  • 1 skurczyć

    глаг.
    • сжать
    • сжимать
    • сжиматься
    • скорчить
    • сократить
    • сокращать
    • сокращаться
    • суживать
    * * *
    skurcz|yć
    \skurczyćony сов. сжать, согнуть; скорчить (cialo);

    \skurczyć palce сжать пальцы; \skurczyć nogi подогнуть ноги; \skurczyć ramiona ссутулить плечи; \skurczyćопа postać скорчившаяся фигура

    * * *
    skurczony сов.
    сжать, согну́ть; ско́рчить ( ciało)

    skurczyć palce — сжать па́льцы

    skurczyć nogi — подогну́ть но́ги

    skurczyć ramiona — ссуту́лить пле́чи

    skurczona postać — ско́рчившаяся фигу́ра

    Słownik polsko-rosyjski > skurczyć

  • 2 skurczyć się

    сов.
    1) сжа́ться, съёжиться, ско́рчиться; смо́рщиться ( o twarzy)
    2) ( o tkaninie) сесть
    3) перен. сократи́ться, уме́ньшиться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > skurczyć się

  • 3 skurczyć\ się

    сов. 1. сжаться, съёжиться, скорчиться; сморщиться (о twarzy);
    2. (о tkaninie) сесть; 3. перен. сократиться, уменьшиться
    +

    2. zbiec się

    Słownik polsko-rosyjski > skurczyć\ się

  • 4 ściągnąć się

    сов.
    1) стяну́ться, затяну́ться
    2) ( skurczyć się) сократи́ться, сесть

    Słownik polsko-rosyjski > ściągnąć się

См. также в других словарях:

  • skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… …   Słownik języka polskiego

  • skurczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kurczyć (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokurczyć — dk VIb, pokurczyćczę, pokurczyćczysz, pokurczyćkurcz, pokurczyćczył, pokurczyćczony «skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać» Z zimna pokurczyli ramiona. pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec… …   Słownik języka polskiego

  • pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… …   Słownik języka polskiego

  • kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokurczyćczę, pokurczyćczy, pokurczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} skurczyć coś w wielu miejscach, skurczyć wiele czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokurczyć swetry podczas prania. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… …   Słownik języka polskiego

  • obkurczyć — dk VIb, obkurczyćczę, obkurczyćczysz, obkurczyćkurcz, obkurczyćczył, obkurczyćczony obkurczać ndk I, obkurczyćam, obkurczyćasz, obkurczyćają, obkurczyćaj, obkurczyćał, obkurczyćany «o lekach, hormonach: spowodować skurczenie, zmniejszenie się… …   Słownik języka polskiego

  • skulić — dk VIa, skulićlę, skulićlisz, skul, skulićlił, skulićlony, skulićleni «skurczyć, zgiąć, pochylić, zwykle części ciała» Skulić ramiona. Skulić głowę ze strachu. Skulić nogi z zimna. Siedział skulony na tapczanie. skulić się «skulić, ściągnąć… …   Słownik języka polskiego

  • sprężyć — dk VIb, sprężyćżę, sprężyćżysz, spręż, sprężyćżył, sprężyćżony sprężać ndk I, sprężyćam, sprężyćasz, sprężyćają, sprężyćaj, sprężyćał, sprężyćany 1. «napiąć, naciągnąć sztywno; naprężyć» Sprężyć mięśnie, Sprężyć ramiona. 2. techn. «zmniejszyć… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»