-
1 skurczyć
-
2 skurczyć
-
3 kurczyć
-
4 eingehen
ein|gehen1) ( ankommen)[im Sekretariat] \eingehen Post: nadejść [do sekretariatu]2) fin[auf dem Konto] \eingehen wpłynąć [na konto]3) ( sterben)[an etw ( dat) ] \eingehen Tier: zdechnąć [na coś]; Pflanze: obumrzeć4) ( einlaufen)[beim Waschen] \eingehen Kleidung: skurczyć się [w praniu]5) ( sich auseinandersetzen)auf etw \eingehen zagłębić się cośauf jdn \eingehen wyjść komuś naprzeciw ( przen)6) ( zustimmen)auf ein Angebot \eingehen przystać na ofertę7) ( Aufnahme finden)in die Geschichte \eingehen wejść do historii8) (fam: einleuchten)es will mir nicht \eingehen, dass... nie mogę pojąć, że...Wette \eingehen założyć sięBündnis \eingehen zawrzeć sojusz
См. также в других словарях:
skurczyć — dk VIb, skurczyćczę, skurczyćczysz, skurcz, skurczyćył, skurczyćczony «skrócić przez ściągnięcie, ściągnąć, skulić, zgiąć, zewrzeć (palce, ramiona)» Skurczyć ramiona z zimna. Spał ze skurczonymi nogami. Siedział skurczony na tapczanie. Twarz… … Słownik języka polskiego
skurczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. kurczyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurczyć — dk VIb, pokurczyćczę, pokurczyćczysz, pokurczyćkurcz, pokurczyćczył, pokurczyćczony «skurczyć wiele czegoś albo skurczyć coś w wielu miejscach; pokulić, poskręcać» Z zimna pokurczyli ramiona. pokurczyć się «o wielu: stać się skurczonym, ulec… … Słownik języka polskiego
pościągać — dk I, pościągaćam, pościągaćasz, pościągaćają, pościągaćaj, pościągaćał, pościągaćany 1. «zmniejszyć powierzchnię czegoś (w wielu miejscach) przez ściągnięcie, skurczenie; skurczyć wiele czegoś» Materiał pościągany fastrygą. Pościągać boki… … Słownik języka polskiego
kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, pokurczyćczę, pokurczyćczy, pokurczyćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} skurczyć coś w wielu miejscach, skurczyć wiele czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokurczyć swetry podczas prania. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… … Słownik języka polskiego
obkurczyć — dk VIb, obkurczyćczę, obkurczyćczysz, obkurczyćkurcz, obkurczyćczył, obkurczyćczony obkurczać ndk I, obkurczyćam, obkurczyćasz, obkurczyćają, obkurczyćaj, obkurczyćał, obkurczyćany «o lekach, hormonach: spowodować skurczenie, zmniejszenie się… … Słownik języka polskiego
skulić — dk VIa, skulićlę, skulićlisz, skul, skulićlił, skulićlony, skulićleni «skurczyć, zgiąć, pochylić, zwykle części ciała» Skulić ramiona. Skulić głowę ze strachu. Skulić nogi z zimna. Siedział skulony na tapczanie. skulić się «skulić, ściągnąć… … Słownik języka polskiego
sprężyć — dk VIb, sprężyćżę, sprężyćżysz, spręż, sprężyćżył, sprężyćżony sprężać ndk I, sprężyćam, sprężyćasz, sprężyćają, sprężyćaj, sprężyćał, sprężyćany 1. «napiąć, naciągnąć sztywno; naprężyć» Sprężyć mięśnie, Sprężyć ramiona. 2. techn. «zmniejszyć… … Słownik języka polskiego