-
1 skruszyć
skruszyć (-ę) skałę, opór brechen; serce, osobę erweichen;skruszyć się skała, mur zerbröckeln; osoba Reue empfinden, Reue zeigenkruszyć się v/i chleb (zer)bröseln; < skruszyć> skałę, lód brechen;kruszyć się skała, mur zerbröckeln; < nakruszyć> krümeln;nie krusz! krümele nicht! -
2 skruszyć
(-ę, -ysz); vb; od kruszyć* * *pf.1. (= rozdrobnić) crush.2. (= obudzić sumienie) make show repentance.pf.1. (= być rozdrobnionym) crumble, be crushed.2. (= poczuć skruchę) repent.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skruszyć
-
3 skruszyć
-
4 skruszyć
глаг.• раздробить -
5 skruszyć
attendrir -
6 skruszyć
1 meil 2 talamh -
7 skruszyć
1. покришити;2. упокорити, смири-ти, зм'якшити -
8 skruszyć lód
раздробить мороженоеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skruszyć lód
-
9 skruszyć się
1. покришити;2. покаятися, розкаятися, смиритися -
10 skrusz|yć
pf Ⅰ vt 1. (rozdrobnić) [osoba, maszyna] to crush [skałę, kamienie, bryłę]; to break [pieczęć]- skruszyć skałę/ściany [deszcz, czas] to wear away the rock/walls- skruszona skała crumbled rock2. przen. to break [opór, upór] ⇒ kruszyć 3. (skłonić do skruchy) to make [sb] repent [osobę] Ⅱ skruszyć się 1. [ściana, skała] to crumble ⇒ kruszyć się 2. (poczuć skruchę) [osoba] to repentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skrusz|yć
-
11 miazga
сущ.• мякоть• пульпа* * *miazg|a♀ 1. размельчённая масса; мезга; месиво ň;skruszyć (zgruchotać) na \miazgaę размозжить; \miazga zębowa анат. пульпа;
2. бот. камбий ♂* * *ж1) размельчённая ма́сса; мезга́; ме́сиво nskruszyć (zgruchotać) na miazgę — размозжи́ть
miazga zębowa — анат. пу́льпа
2) бот. ка́мбий m -
12 okowy
okow|yмн. Р. oków книжн. оковы, цепи;skruszyć (zdjąć, zrzucić) \okowy разбить оковы, освободиться от оков; ● rzeka w \okowyach lodu скованная льдом река
+ kajdany, łańcuchy* * *мн, Р oków книжн.око́вы, це́пиskruszyć (zdjąć, zrzucić) okowy — разби́ть око́вы, освободи́ться от око́в
Syn: -
13 krusz|yć
impf Ⅰ vt 1. (rozdrabniać) to crumble [chleb, grudkę ziemi]; [maszyna, człowiek] to crush [skałę, kamienie]- kruszyć coś w palcach to crumble sth in one’s fingers- deszcz kruszy skałę rain wears the rock away ⇒ pokruszyć2. przen. to break [opór, upór] ⇒ skruszyć Ⅱ vi (śmiecić) kruszyć na dywan/podłogę to make a. drop crumbs on the carpet/floor ⇒ nakruszyć Ⅲ kruszyć się 1. (rozpadać się) [chleb, ser, skała, cegła] to crumble- łatwo się kruszyć to crumble easily ⇒ pokruszyć się2. (brudzić się) od tych chipsów strasznie się kruszy na dywan these crisps make lots of crumbs on the carpet ⇒ nakruszyć się 3. przen. [porządek społeczny, system] to crumbleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > krusz|yć
-
14 skrusz|ony
Ⅰ pp ⇒ skruszyć Ⅱ adj. [osoba] repentant; [spojrzenie, mina] remorseful- …powiedziała skruszona …she said remorsefully- powiedzieć coś skruszonym tonem to say sth in a remorseful toneThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skrusz|ony
-
15 kruszyć
kruszyć się v/i chleb (zer)bröseln; < skruszyć> skałę, lód brechen;kruszyć się skała, mur zerbröckeln; < nakruszyć> krümeln;nie krusz! krümele nicht! -
16 nakruszyć
kruszyć się v/i chleb (zer)bröseln; < skruszyć> skałę, lód brechen;kruszyć się skała, mur zerbröckeln; < nakruszyć> krümeln;nie krusz! krümele nicht! -
17 pokruszyć
kruszyć się v/i chleb (zer)bröseln; < skruszyć> skałę, lód brechen;kruszyć się skała, mur zerbröckeln; < nakruszyć> krümeln;nie krusz! krümele nicht!
См. также в других словарях:
skruszyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skruszać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skruszyć — dk VIb, skruszyćszę, skruszyćszysz, skrusz, skruszyćszył, skruszyćszony rzad. skruszać ndk I, skruszyćam, skruszyćasz, skruszyćają, skruszyćaj, skruszyćał, skruszyćany 1. «zgnieść, rozbić coś na drobne kawałki; krusząc zniszczyć, zmiażdżyć»… … Słownik języka polskiego
skruszyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}kruszyć się {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skruszyć się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, skruszyć sięszę się, skruszyć sięszy się {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać i okazywać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kruszyć się – pokruszyć się, skruszyć się — {{/stl 13}}{{stl 33}} rozdrabniać się, rozpadać się na mniejsze kawałki :{{/stl 33}}{{stl 10}}Źle wypieczony chleb kruszy się przy krojeniu. Kruszące się stare schody. Ciastka pokruszyły się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skruszać — → skruszyć … Słownik języka polskiego
skruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, skruszaćam, skruszaća, skruszaćają, skruszaćany {{/stl 8}}– skruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, skruszaćszę, skruszaćszy, skruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia … Słownik języka polskiego
okowa — ż IV, CMs. okowawie; lm D. oków zwykle w lm, podn. «łańcuchy, kajdany» Zakuć w okowy. przen. Rzeka w okowach lodu. Skruszyć okowy przesądów … Słownik języka polskiego
skruszony — imiesł. bierny czas. skruszyć (p.) skruszony w użyciu przym. «wyrażający skruchę, świadczący o czyjejś skrusze; odczuwający skruchę» Skruszona mina. Skruszony uśmiech, wzrok. Skruszony winowajca … Słownik języka polskiego
zdruzgotać — dk IX, zdruzgotaćoczę a. zdruzgotaćocę, zdruzgotaćoczesz a. zdruzgotaćocesz, zdruzgotaćocz, zdruzgotaćał, zdruzgotaćany «rozbić na drobne kawałki; skruszyć, strzaskać, zmiażdżyć, zgruchotać» Piorun zdruzgotał stare drzewo. Zdruzgotany pomnik.… … Słownik języka polskiego
zmiażdżyć — ndk VIb, zmiażdżyćdżę, zmiażdżyćdżysz, zmiażdż, zmiażdżyćdżył, zmiażdżyćdżony «zgnieść, skruszyć, stłuc coś na miazgę, na drobniutkie części» Zmiażdżyć w zębach orzech. Czołg zmiażdżył zasieki z drutu. Przęsło mostu zmiażdżone przez krę. przen.… … Słownik języka polskiego