-
1 ops
singularpower, poer to aid, power to help -
2 singularis
singŭlāris, e, adj. [singuli].I.Lit.A.In gen., one by one, one at a time, alone, single, solitary; alone of its kind, singular (class.;B.syn.: unus, unicus): non singulare nec solivagum genus (sc. homines),
i. e. solitary, Cic. Rep. 1, 25, 39:hostes ubi ex litore aliquos singulares ex navi egredientes conspexerant,
Caes. B. G. 4, 26:homo,
id. ib. 7, 8, 3; so,homo (with privatus, and opp. isti conquisiti coloni),
Cic. Agr. 2, 35, 97:singularis mundus atque unigena,
id. Univ. 4 med.:praeconium Dei singularis facere,
Lact. 4, 4, 8; cf. Cic. Ac. 1, 7, 26:natus,
Plin. 28, 10, 42, § 153:herba (opp. fruticosa),
id. 27, 9, 55, § 78: singularis ferus, a wild boar (hence, Fr. sanglier), Vulg. Psa. 79, 14:hominem dominandi cupidum aut imperii singularis,
sole command, exclusive dominion, Cic. Rep. 1, 33, 50; so,singulare imperium et potestas regia,
id. ib. 2, 9, 15:sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia,
id. Verr. 2, 3, 88, § 206:singulare beneficium (opp. commune officium civium),
id. Fam. 1, 9, 4:odium (opp. communis invidia),
id. Sull. 1, 1:quam invisa sit singularis potentia et miseranda vita,
Nep. Dion, 9, 5:pugna,
Macr. S. 5, 2:si quando quid secreto agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis,
particular, separate, Suet. Aug. 72.—In partic.1.In gram., of or belonging to unity, singular:2.singularis casus,
Varr. L. L. 7, § 33 Müll.;10, § 54 ib.: numerus,
Quint. 1, 5, 42; 1, 6, 25; 8, 3, 20; Gell. 19, 8, 13:nominativus,
Quint. 1, 6, 14:genitivus,
id. 1, 6, 26 et saep. —Also absol., the singular number:alii dicunt in singulari hac ovi et avi, alii hac ove et ave,
Varr. L. L. 8, § 66 Müll.; Quint. 8, 6, 28; 4, 5, 25 al.—In milit lang., subst.: singŭlāris, is, m.a.In gen., an orderly man (ordonance), assigned to officers of all kinds and ranks for executing their orders (called apparitor, Lampr. Alex. Sev. 52):b.SINGVLARIS COS (consulis),
Inscr. Orell. 2003; cf. ib. 3529 sq.; 3591; 6771 al.—Esp., under the emperors, equites singulares Augusti, or only equites singulares, a select horse body-guard (selected from barbarous nations, as Bessi, Thraces, Bæti, etc.), Tac. H. 4, 70; Hyg. m. c. §§ 23 and 30; Inscr. Grut. 1041, 12 al.; cf. on the Singulares, Henzen, Sugli Equiti Singolari, Roma, 1850; Becker, Antiq. tom. 3, pass. 2, p. 387 sq.—3.In the time of the later emperors, singulares, a kind of imperial clerks, sent into the provinces, Cod. Just. 1, 27, 1, § 8; cf. Lyd. Meg. 3, 7.—II.Trop., singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable (syn.: unicus, eximius, praestans;1. a.very freq. both in a good and in a bad sense): Aristoteles meo judicio in philosophiā prope singularis,
Cic. Ac. 2, 43, 132:Cato, summus et singularis vir,
id. Brut. 85, 293:vir ingenii naturā praestans, singularis perfectusque undique,
Quint. 12, 1, 25; so,homines ingenio atque animo,
Cic. Div. 2, 47, 97:adulescens,
Plin. Ep. 7, 24, 2.—Of things:Antonii incredibilis quaedam et prope singularis et divina vis ingenii videtur,
Cic. de Or. 1, 38, 172:singularis eximiaque virtus,
id. Imp. Pomp. 1, 3; so,singularis et incredibilis virtus,
id. Att. 14, 15, 3; cf. id. Fam. 1, 9, 4:integritas atque innocentia singularis,
id. Div. in Caecil. 9, 27:Treviri, quorum inter Gallos virtutis opinio est singularis,
Caes. B. G. 2, 24:Pompeius gratias tibi agit singulares,
Cic. Fam. 13, 41, 1; cf.:mihi gratias egistis singularibus verbis,
id. Cat. 4, 3:fides,
Nep. Att. 4:singulare omnium saeculorum exemplum,
Just. 2, 4, 6.—In a bad sense:nequitia ac turpitudo singularis,
Cic. Verr. 2, 3, 44, § 106; so,nequitia,
id. ib. 2, 2, 54, § 134; id. Fin. 5, 20, 56:impudentia,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18: audacia (with scelus incredibile), id. Fragm. ap. Quint. 4, 2, 105:singularis et nefaria crudelitas,
Caes. B. G. 7, 77.— Hence, adv.: singŭlārĭter ( singlā-rĭter, Lucr. 6, 1067).In gen. (ante- and post-class.):b.quae memorare queam inter se singlariter apta, Lucr. l. l. Munro (Lachm. singillariter): a juventā singulariter sedens,
apart, separately, Paul. Nol. Carm. 21, 727.—In partic. (acc. to I. B. 1.), in the singular number:2.quod pluralia singulariter et singularia pluraliter efferuntur,
Quint. 1, 5, 16; 1, 7, 18; 9, 3, 20:dici,
Gell. 19, 8, 12; Dig. 27, 6, 1 al.—(Acc. to II.) Particularly, exceedingly:aliquem diligere,
Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117:et miror et diligo,
Plin. Ep. 1, 22, 1:amo,
id. ib. 4, 15, 1. -
3 singulāris
singulāris e, adj. [singuli], one by one, one at a time, alone, single, solitary, singular: genus, i. e. solitary: singularis mundus atque unigena: homo cupidus imperi singularis, exclusive dominion: sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia, peculiar.—Plur. m. as subst., under the empire, the select horse, body-guard: ala Singularium, Ta.— Singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable: magnitudo animi: vir: homines ingenio: facultas dicendi: mihi gratias egistis singularibus verbis: fides, N.: inpudentia: crudelitas, Cs.: quid tam singulare (est), quam ut, etc.* * *singularis, singulare ADJalone, unique; single, one by one; singular, remarkable -
4 ūnicus
ūnicus adj. [unus], only, sole, single, singular, unique: gnatus, T.: filius: filia, T.: consul, L.: maritus, H.: anser erat, O.— Alone of its kind, singular, uncommon, unparalleled, unique: aut summa neglegentia aut unica liberalitas: dux, L.: dictator, L.: ultor Romanae ignominiae, L.: puer, O.: concordia, L.* * *unica, unicum ADJonly, sole, single, singular, unique; uncommon, unparalleled; one of a kind -
5 ēgregius
ēgregius adj. [ex + grex], select, extraordinary, distinguished, surpassing, excellent, eminent: ingenium ad miserias, T.: diligentia: facta, S.: vir: senatus, L.: par consulum, L.: corpus, i. e. in beauty, H.: silentium, marvellous reserve, H.: virtus, Cs.: in artibus, S.: formā, V.: bello, Ta.: coniunx, V.: animi, V. — As subst n.: ut alia egregia tua omittam, S.: publicum, glory, Ta.* * *egregia, egregium ADJsingular; distinguished; exceptional; extraordinary; eminent; excellent -
6 gremium
gremium ī, n a lap, bosom: misisse in gremium imbrem aureum, T.: vomens gremium suum inplevit: hostem gremium ante suum aufert, V.— A bosom, lap, heart, centre: terra gremio mollito semen excipit: Graeciae.—Fig., a lap, hidingplace, protection, affection: Caeruleus (Nili), depths, V.: Quis gremio Enceladi adfert Quantum meruit labor? i. e. pays, Iu.: haec sunt in gremio sepulta consulatūs tui: in fratris gremio consenescebat: In vestris pono gremiis, i. e. in your care, V.* * *Ilap, bosom; womb, interior; female genital partsIIfirewood; (singular or collective) -
7 mīrābilis
mīrābilis e, adj. with comp. [miror], wonderful, marvellous, extraordinary, amazing, admirable, strange, singular: facinora: pugnandi cupiditas, N.: Hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi, H.: Cuncta, quibus est mirabilis, O.: mirabile est, quam non multum differat: esset mirabile quo modo, etc.: mirabile auditu: mirabile dictu Truditur, etc., wonderful to tell, V.: quo ista maiora ac mirabiliora fecisti: magna atque mirabilia portendi, great wonders, S.* * *mirabilis, mirabile ADJwonderful, marvelous, astonishing, extraordinary -
8 mīrandus
mīrandus adj. [P. of miror], wonderful, strange, singular: mirandumne id est? T.: quo minus mirandum est homines consuluisse, S.: altitudo: mirandum est, unde, etc., the wonder is, etc., Iu.: mirandum in modum, wonderfully. -
9 mōs
mōs mōris, m [1 MA-], a will, way, habit, manner, fashion, caprice, humor: suos quoique mos, T.: mores mulierum, T.: alieno more vivendumst mihi, after another's humor, T.: suo more, Cs.: morem alcui gerere, to accommodate oneself.—A custom, usage, manner, practice, wont, habit, fashion: ut nunc sunt mores, T.: legi morique parendum est: uti mos gentis illius est, S.: sicut meus est mos, wont, H.: militari more, Cs.: mos partium popularium et factionum, bad custom, S.: mos obsidiandi vias, L.: more sinistro, by a perverted custom, Iu.: Pellibus in morem cincti, after their manner, V.: crinem de more solutae, V.: ut mos fuit Bithyniae regibus: quae moris Graecorum non sint, L.: apis Matinae More modoque, like, H.: ut Domitiano moris erat, Ta.: praeter civium morem, contrary to usage, T.: raptae sine more Sabinae, in defiance of usage, V.: quod in morem vetustas perduxit, made a custom: quibus omnia vendere mos est, S.: sciant, quibus moris est inlicita mirari, Ta.: Moris erat quondam servare, etc., Iu.: nondum consulem iudicem appellari mos fuerat, L.: mos est Syracusis, ut dicat sententiam qui velit: quod iam in morem venerat, ut, etc., had become customary, L.: barbariam ex Gaditanorum moribus delere.— Morality, conduct: qui istic mos est? T.: mos est hominum, ut nolint, etc., nature.—Plur., conduct, behavior, manners, morals, character: quantum mei mores poscebant, respondi, S.: eius suavissimi mores: iusti: naturam moresque hominis cognoscere, character: perditi: exemplar vitae morumque, H.: morum quoque filius, i. e. like his father in character, Iu.: ignarus meorum morum, i. e. my trade, T.—Of things, quality, nature, manner, mode, fashion: caeli, V.: elabitur anguis in morem fluminis, like, V.: in hunc operis morem, H.— Manner, measure, moderation: Tempestas sine more furit, with singular fierceness, V.: (terra) supra morem densa, uncommonly, V.— A precept, law, rule: Quīs neque mos neque cultus erat, V.: moresque viris et moenia ponet, laws, V.* * *custom, habit; mood, manner, fashion; character (pl.), behavior, morals -
10 novus
novus adj. [1 NV-], new, not old, young, fresh, recent: civitates condere novas: nobilitas, S.: ut rursus novus de integro exsudetur labor, a new task... all over again, L.: imperator, S.: novum de integro proelium, L.: hanc ipsam novam (rem) devoravit, his latest windfall: flores, new-blown, H.: serpens, which has cast its old skin, O.: caro, fresh, Iu.— Plur m. as subst, the moderns, our contemporaries: Quae veteres factitarunt si faciant novi, T.— Sing n. as subst: num quidnam esset novi? any news? —With tabernae, the new shops (of money-changers in the Forum): tabernae argentariae, quae nunc novae appellantur, arsere, L.: sub novis (sc. tabernis): Nova via, New street (skirting the north-western slope of the Palatine hill), L.—With tabulae, new account-books, a new account (cancelling old debts): quid enim exspectas? bellum?... an tabulas novas? i. e. an abolition of debts: polliceri tabulas novas, S.—With homo, the first of a family to obtain a curule office, one newly ennobled, an upstart, self-made man: me hominem novum consulem fecistis: hominibus novis honores mandare.—As subst.. Hic novus Arpinas, ignobilis, Iu.: pauci consules facti sunt, novus ante me nemo: plebes novos extollebat, men without ancestors, S.—With res, a new thing, news, novelty, innovation, revolution: rem ullam novam adlatam esse: Maelius novis rebus studens, a revolution: cupidus rerum novarum, Cs.: plebes novarum rerum cupida, S.: novarum rerum avidi, S.— New, novel, strange, singular, unusual, unheard of: em nova res ortast, T.: genus pugnae, Cs.: nova tibi haec sunt et inopinata?: Ignoti nova forma viri, V.: monstra, H.: nova acies inaudita ante id tempus, L.— Sing n. as subst: ne quid novi fiat.— New, unused, unaccustomed, inexperienced: maritus, T.: Et rudis ad partūs et nova miles eram, O.: delictis hostium novus, Ta.—Of order, only sup, latest, last, hindermost, extreme: novissimi histriones: novissimum agmen, rear, Cs.: verba, parting, V.: <*>auda, i. e. end, O.— Plur m. as subst, the rear, last line: novissimis praesidio esse, Cs.: novissimos adorti, Cs.* * *nova -um, novior -or -us, novissimus -a -um ADJnew, fresh, young; unusual, extraordinary; (novae res, f. pl. = revolution) -
11 pecūliāris
pecūliāris e, adj. [peculium], of private property, one's own, proper, special, peculiar: tuus testis: vestra patria peculiarisque res p., L.— Extraordinary, special: edictum.* * *peculiaris, peculiare ADJpersonal/private/special/peculiar/specific, one's own; singular/exceptional -
12 singulāriter
singulāriter adv. [singularis], particularly, exceedingly: alquem diligere.* * *separately/singly, one by one; singular (grammar); exceptionally, extremely -
13 ūnicē
ūnicē adv. [unicus], alone, singularly, uniquely, utterly: amare patriam: securus, H.* * *to a singular degree; especially -
14 cremium
firewood; (singular or collective); dry fire-wood (pl.), brush-wood (L+S) -
15 singnlaris
singnlaris, singnlare ADJsingle, singular; unusual, remarkable -
16 uniter
-
17 Dominus tecum
-
18 Pax tecum
-
19 unique
extraordinary, individual, singular. -
20 admiror
ad-mīror, ātus, 1, v. dep., to wonder at, to be astonished at, to regard with admiration, to admire, to be in a state of mind in which something pleases us by its extraordinary greatness, its sublimity, or perfection; while mirari signifies to be surprised at, to have the feeling of the new, singular, unusual.I.In gen.:II.quorum ego copiam non modo non contemno, sed etiam vehementer admiror,
Cic. de Or. 1, 51:ingenium tuum, Crasse, vehementer admirans,
id. ib. 1, 20 fin.:res gestas,
id. Brut. 94, 323:quem et admiror et diligo,
id. Ac. 2, 36; so id. Scaur. 1, 4:magnitudinem animi,
id. Fam. 1, 7; Nep. Dion. 2; id. Alcib. 11:illum,
Verg. G. 4, 215 (cf. mirari in Hor. C. 4, 14, 43, and the Gr. thaumazein, Eurip. Med. 1144).—Esp.A.To gaze at passionately, to strive after a thing from admiration of it, to desire to obtain it:B.nihil hominem nisi quod honestum decorumque sit, aut admirari aut optare aut expetere oportere,
Cic. Off. 1, 20: nil admirari prope res est una, Numici, Solaque quae possit facere et servare beatum, not to be brought by any thing into an impassioned state of mind, or into a state of desire or longing (as in the Gr. mê thaumazein;acc. to Pythagoras the limit of all philos. effort),
Hor. Ep. 1, 6, 1.—More freq., to fall into a state of wonder or astonishment at a thing, to wonder at, be astonished at. —Constr. with acc., acc. with inf., de, super aliquam rem, with a relat. clause, quod, cur, etc.:quid admirati estis?
why are you so surprised? Plaut. Am. prol. 99:admiratus sum brevitatem epistulae,
Cic. Att. 6, 9:hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere,
id. Phil. 2, 16 fin.; so Nep. Alcib. 1; id. Epam. 6, 3:de diplomate admiraris, quasi, etc.,
Cic. Att. 10, 17:de Dionysio sum admiratus, qui, etc.,
id. ib. 9, 12; so id. Mur. 19:super quae admiratus pater,
Vulg. Tob. 5, 10; ib. Act. 13, 12:cave quidquam admiratus sis, quā causā id fiat,
Ter. Heaut. 4, 6, 22:admirantium, unde hoc studium exstitisset,
Cic. N. D. 1, 3:admiratur quidnam Vettius dicturus sit,
id. Verr. 3, 167:admiror, quo pacto, etc.,
Hor. S. 1, 4, 99:admiratus sum, quod, etc.,
Cic. Att. 6, 9:ne quis sit admiratus, cur, etc.,
id. Off. 2, 10, 35.► Pass.: Propter venustatem vestimentorum admirari, to be admired, Canutius ap. Prisc. 792 P.— Part. fut. pass.: admīrandus, a, um, to be admired; admirable, wonderful:suspicienda et admiranda,
Cic. Div. 2, 72, 148:quo magis pravitas eorum admiranda est,
Sall. J. 2, 4. —Hence also adj., = admirabilis:patiens admirandum in modum,
Nep. Ep. 3: exposuit quae in Italia viderentur admiranda, id. Cat. fin.:admiranda spectacula,
Verg. G. 4, 3:vir subtilis et in plurimis admirandus,
Quint. 3, 11, 22.— Comp. and adv. not used.— Sup. is found in Salv. Ep. 8: admirandissimi juvenes; cf. Barth, Adv. 35, 9.
См. также в других словарях:
Singular — Sin gu*lar (s[i^][ng] g[ u]*l[ e]r), a. [OE. singuler, F. singulier, fr. L. singularius, singularis, fr. singulus single. See {Single}, a.] 1. Separate or apart from others; single; distinct. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] And God forbid that all a … The Collaborative International Dictionary of English
SINGULAR — Entwickler: Singular Team der Technischen Universität Kaiserslautern Aktuelle Version: 3 0 4 (22. November 2007[1]) Betriebssystem: GNU/Linux … Deutsch Wikipedia
singular — SINGULÁR, Ă, singulari, e, adj. 1. (gram.; în sintagmele) Număr singular (şi substantivat, n.) = categorie gramaticală care indică un singur exemplar dintr o categorie de fiinţe, de obiecte etc. Persoana întâi (sau a doua, a treia) singular =… … Dicționar Român
SINGULAR — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Singular (desambiguación). SINGULAR Desarrollador equipo SINGULAR [1] … Wikipedia Español
SINGULAR — is a computer algebra system for polynomial computations with special emphasis on the needs of commutative algebra, algebraic geometry, and singularity theory. SINGULAR is a free software under the GNU General Public Licence. Problems in non… … Wikipedia
Singular — may refer to:* A grammatical number denoting a unit quantity (as opposed to the plural and other forms) * SINGULAR, a computer algebra system * gravitational singularity * technological singularity * Cingular Wireless, a major mobile network… … Wikipedia
singular — [siŋ′gyə lər] adj. [ME singuler < OFr < L singularis < singulus, SINGLE] 1. being the only one of its kind; single; unique [a singular specimen] 2. exceptional; extraordinary; remarkable [singular beauty] 3. peculiar; strange; odd [what… … English World dictionary
singular — adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que es extraño o extraordinario: un comentario singular. Aquel caballero le hizo una singular propuesta. 2. Que es único o sin igual: una posibilidad singular, un ejemplar singular. adjetivo,sustantivo… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Singular — Sm erw. fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. (numerus) singulāris, zu l. singulāris zum einzelnen gehörig, einzeln, vereinzelt , zu l. singulus einzeln, ein einziger, einer allein . Adjektiv: singulär. Ebenso nndl. singularis, ne.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
singular — adj. 2 g. 1. Individual; único; isolado. 2. Que vale só por si. 3. Significativo. 4. Terminante. 5. Distinto; notável; extraordinário. 6. Particular; especial. 7. Excêntrico; esquisito. 8. Não vulgar, raro. 9. Excelente. • s. m. 10. [Gramática]… … Dicionário da Língua Portuguesa
Singular — Sin gu*lar, n. 1. An individual instance; a particular. [Obs.] Dr. H. More. [1913 Webster] 2. (Gram) The singular number, or the number denoting one person or thing; a word in the singular number. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English