-
41 sē-iungō
sē-iungō iūnxī, iūnctus, ere, to disunite, disjoin, part, sever, separate, divide: te ab iis: Alpes Italiam ab Galliā seiungunt, N.—Fig., to separate, part, sever, disconnect: a verbo ius: defensio seiuncta a voluntate: benignitatem ab ambitu, distinguish: se a verborum libertate. -
42 sē-moveō
sē-moveō movī, mōtus, ēre, to move apart, put aside, remove, separate: vos semotae, nos soli, T.: voce praeconis a liberis semoveri.—Fig., to part, separate, remove: Strato ab eā disciplinā semovendus est, i. e. not to be classed with that school: voluptatem semovendam esse. -
43 singulī
singulī ae, e, adj. [3 SA-], one at a time, single, separate, several, individual: honestius eum (agrum) vos universi quam singuli possideretis, in common... than severally: refert, qui audiant... frequentes an pauci an singuli.—As subst: mitto ereptam libertatem populis ac singulis, nations and individuals.—Distrib., one to each, separate, single: describebat censores binos in singulas civitates: filiae singulos filios parvos habentes, each one a boy, L.: si singuli singulos adgressuri essetis, L.: in dies singulos, each successive day. -
44 dissero
Idisserere, disseravi, disseratus V TRANSunfasten, unbar; unlockIIdisserere, disserui, disseritus V TRANSplant/sow at intervals; scatter/distribute, plant here/there; separate/partIIIdisserere, dissevi, dissitus V TRANSplant/sow at intervals; scatter/distribute, plant here/there; separate/partIVdisserere, dissui, disstus Varrange, dispose, set in order; discuss; examine; explain, set out in words -
45 abalieno
ăb-ălĭēno, āvi, ātum, 1, v. a., orig. to make alien from one or from one's self, i.e. to remove, separate.I.Prop.A.In gen.:B.istuc crucior a viro me tali abalienarier,
to be separated from such a man, Plaut. Mil. 4, 8, 11; so id. Trin. 2, 4, 112 and 156 (but in Ter. Heaut. 5, 2, 26, the correct read. is alienavit).—In partic.1.T. t., to convey the ownership of a thing to another, to make a legal transfer, to sell, alienate (cf. abalienatio):* 2.eam (picturam) vendat: ni in quadriduo Abalienârit, quo ex argentum acceperit,
has sold, Plaut. As. 4, 1, 20; so,agros vectigales populi Romani,
Cic. Agr. 2, 24, 64; cf. id. ib. 2, 27, 72:praedium,
Dig. 10, 3, 14:pecus,
Cic. Verr. 2, 3, 50, § 119:sepulcrum,
Inscr. Orell. 4357:aliquid ab se,
ib. 3673.—In med. lang.:II.membra morbis atalienata,
i. e. dead, Quint. 8, 3, 75:opium sensus abalienat,
makes unconscious, Scrib. Comp. 190: cf. id. ib. 192.Trop.A.In gen., to separate, remove, abstract:B.nisi mors meum animum aps to abalienavit,
Plaut. Curc. 1, 3, 18; so,assueti malis abalienaverant ab sensu rerum suarum animos,
had abstracted their thoughts from, Liv. 5, 42 fin.:de minuti capite, abalienati jure civium,
deprived of, id. 22, 60, 15.In partic., to alienate, estrange, render disaffected (Ciceron.: syn.: alienare, inimicissimum reddere, disjungere; opp. conciliare, retinere); constr. aliquem or aliquid. with ab, the abl. or acc. only, or quite absol. ( a) With ab:(β).si in homines caros acerbius invehare, nonne a te judices abalienes?
Cic. de Or. 2, 75, 304; so id. ib. 2, 48 fin.; 3, 25, 98; id. Fam. 1, 8, 4; id. Verr. 2, 4, 27:vaide benevolentiam concillant abalienantque ab iis, in quibus, etc.,
id. de Or. 2, 43, 182:animum ab se,
Liv. 45, 6, 1. —With abl.:(γ).quo erant ipsl propter judicia abalienati,
Cic. de Or. 2, 48, 199 B. and K.: quod Tissaphernes perjurio [p. 5] suo et homines suis rebus abalienaret et deos sibi iratos redderet, Nep. Ages. 2, 5 (cf. supra, II. A., the passage of Liv. 22, 60, 15). —The acc. only:(δ).qui nos, quos favendo In communi causā retinere potuerunt, invidendo abalienārunt,
Cic. Fam. 1, 7, 7:totam Africam,
to estrange, Nep. Ham. 2, 2; cf. id. ib. 2, 4:(noster amicus) mirandum in modum est animo abalienato,
alien ated, Cic. Att. 1, 3, 3; cf.:indigna patientium abalienabantur animi,
Liv. 25, 38, 4.—Absol. (very rate):timebant ne arguendo abalienarent,
Liv. S, 2 fin. (for which, in the foll. ch.: ita Campanos abalienavit). -
46 abscindo
I.Lit.:II.tunicam a pectore abscidit,
he tore the tunic down from his breast, Cic. Verr. 2, 5, 1:cervicibus fractis caput abscidit,
cut off, id. Phil. 11, 5.—With simple abl.:umeris abscindere vestem,
Verg. A. 5, 685; with de, id. G. 2, 23:nec quidquam deus abscidit terras,
torn asunder, separated, Hor. C. 1, 3, 21; cf. Verg. A. 3, 418; Ov. M. 1, 22 al.:venas,
to open the veins, Tac. A. 15, 69; 16, 11.—Trop., to cut off, separate, divide (rare):reditus dulces,
to cut off, Hor. Epod. 16, 35:inane soldo,
to separate, id. S. 1, 2, 113:querelas alicujus,
Val. Fl. 2, 160:jus,
Dig. 28, 2, 9, § 2. -
47 diduco
dī-dūco, xi, ctum, 3, v. a., to draw apart; to part, split, separate, sever, sunder, divide (class.).I.Lit.A.In gen.:B.ventus eas (sc. nubes) leviter diducit,
Lucr. 6, 215:cum compresserat digitos pugnumque fecerat... cum autem diduxerat et manum dilataverat, etc.,
Cic. Or. 32, 113;of the graceful movements of the arms in dancing: molli diducit candida gestu brachia,
Prop. 3, 15, 5 (Müll. al. deducit):candida seu molli diducit brachia motu,
Stat. S. 3, 5, 66; cf.oculum,
Cels. 7, 7, 4:supercilium volnere diductum,
Plin. 11, 37, 57, § 157:pedem et crus in diversa,
Cels. 8, 22:os,
Plin. 32, 4, 14, § 36:nares, Quint 11, 3, 80: labra,
ib. 81:fauces immani hiatu,
to stretch, Sil. 3, 194:rictum risu,
Hor. S. 1, 10, 7 et saep.:nodos manu,
Ov. M. 2, 560; cf.:complexus vestros,
Prop. 1, 13, 19:humum,
Ov. M. 8, 588; cf.:arva et urbes,
Verg. A. 3, 419:terram,
id. G. 2, 354:scopulos (Hannibal),
Juv. 10, 153; cf.of natural cleavings of the earth,
Tac. A. 2, 47; 12, 69: cibum, i. e. to digest = digerere, Cels. 3, 4 fin.; v. the foll.:mixti neque inter se diducti colores,
Cels. 2, 8 et saep.—With in:crudam materiam in corpus omne diduci, Cels. praef.: maxima flumina in rivos diducuntur,
Quint. 5, 13, 13; cf.:domum in multos diductam recessus,
id. 11, 2, 18. —In partic. milit. t. t., to separate the forces, in a good or (more freq.) in a bad sense; to divide, distribute; to disperse, scatter:II.diductis nostris paullatim navibus,
Caes. B. C. 2, 6, 2:instruunt aciem diductam in cornua,
Liv. 5, 38, 1 Drak.; cf.:diducta propere in cornua levis armatura est,
id. 21, 55, 5:diductis in latera viribus,
Front. Strat. 2, 3, 8 Oud.:ordines,
id. ib. 2, 3, 12;2, 6, 4: copias,
Caes. B. C. 3, 111, 2:cornua,
Liv. 31, 21, 14:robur,
Luc. 3, 584 Cort.; and poet.:choros,
Verg. A. 5, 581:ubi Crassus animadvertit, suas copias propter exiguitatem non facile diduci,
Caes. B. G. 3, 23, 7; 6, 34, 5; id. B. C. 3. 40, 2; Sall. J. 25, 9; Liv. 26, 41; Tac. A. 2, 11; 4, 2; Front. Strat. 4, 7, 31 et saep.—Trop. (mostly post-Aug.):cum diducaris ab eo, quicum libentissime vixeris,
Cic. Inv. 1, 55 fin.; cf.:amicitias cohaerentes, Sen. de Ira, 2, 29: nuptias,
id. Contr. 2, 13; cf.matrimonium,
Suet. Oth. 3; and:si repudio diducta fuerit,
Sen. Contr. 2, 10:diducta civitas ut civili bello,
divided into parties, Tac. A. 4, 17; cf.below: in sterili jejunaque materia, eandem speciem laudis diducere ac spargere,
Plin. Pan. 66, 1; cf.argumenta,
Quint. 4, 2, 82; 5, 13, 12:nomina,
id. 6, 3, 17 Spald.:litem domini et conductoris,
i. e. to settle, adjust, Col. 3, 13, 12 et saep.—With in:assem in partes centum,
Hor. A. P. 326:in tres partes medicina diducta est, Cels. praef.: haec omnia rursus in species,
Quint. 2, 14, 5; cf. id. 5, 10, 61; 94 al.:divisionem in digitos,
to tell off on one's fingers, id. 4, 5, 24 (coupled with partiri); cf.argumenta,
id. 11, 1, 53:animum in tam multiplex officium,
id. 20, 7, 9:ultio senatum in studia diduxerat,
Tac. H. 4, 6; 2, 68; cf.:seditio in diversa consilia diduxerat vulgum,
Curt. 9, 1; of classification, to divide: in tres partes medicinam, Cels. praef. -
48 differo
dif-fĕro, distŭli, dīlātum, differre ( inf. differrier, Lucr. 1, 1088. In tmesi:I.disque tulissent,
Plaut. Trin. 4, 1, 14), v. a. and n.Act., to carry different ways; to spread abroad, scatter, disperse, separate (cf.: reicere, proferre, procrastinare, producere, ampliare, prorogare—class.).A.Lit.:B.scintillas agere ac late differre favillam,
Lucr. 2, 675; cf.:favillam longe (ventus),
id. 6, 692:nubila (vis venti),
id. 1, 273; Verg. G. 3, 197:ignem (ventus),
Caes. B. C. 2, 14, 2:casae venti magnitudine ignem distulerunt,
id. B. G. 5, 43, 2:majorem partem classis (vis Africi),
Vell. 2, 79, 2:rudentes fractosque remos (Eurus),
Hor. Epod. 10, 6 et saep.; cf. Plaut. Trin. 4, 1, 14:nos cum scapha tempestas dextrovorsum Differt ab illis,
id. Rud. 2, 3, 39; cf. Lucr. 1, 1088: cytisum, to plant apart, in separate rows = disserere, digerere, Varr. R. R. 1, 43; Col. 11, 3, 30 sq.; 38; 42 al.; cf.:ulmos in versum,
Verg. G. 4, 144:ut formicae frustillatim (te) differant,
Plaut. Curc. 4, 4, 20; cf.:insepulta membra (lupi),
Hor. Epod. 5, 99; and:Mettum in diversa (quadrigae),
Verg. A. 8, 643. —Trop.1.To distract, disquiet, disturb a person (only ante-class.): vorsor in amoris rota miser, Exanimor, feror, differor, distrahor, diripior, Plaut. Cist. 2, 1, 5:2.differor clamore,
id. Ep. 1, 2, 15:cupidine ejus,
id. Poen. 1, 1, 28; cf.:amore istius,
id. Mil. 4, 4, 27:laetitia,
id. Truc. 4, 1, 3:doloribus,
Ter. Ad. 3, 4, 40.—Less freq. act.:aliquem dictis,
to confound, Plaut. Ps. 1, 3, 125; cf. Ter. And. 2, 4, 5 Ruhnk.—To spread abroad, publish, divulge; with a personal object, to cry down, to defame (mostly anteclass. and post-Aug.; not in Cic., Caes., or Sall.).(α).With acc. rei: cum de me ista foris sermonibus differs, Lucil. ap. Non. 284, 16; cf.:(β).rumores famam differant licebit nosque carpant,
Varr. ib. 18:commissam libertatem populo Rom. sermonibus,
Liv. 34, 49:promissum jus anulorum fama distulit,
Suet. Caes. 33.—With acc. and inf.:ne mi hanc famam differant, Me dedidisse, etc.,
Plaut. Trin. 3, 2, 63; Ter. Heaut. prol. 16; Nep. Dion. 10; Val. Fl. 1, 753.—With quasi and dependent clause:rumore ab obtrectatoribus dilato, quasi eundem mox et discruciatum necasset,
Suet. Aug. 14 et saep.— Pass. impers.:quo pertinuit differri etiam per externos, tamquam veneno interceptus esset,
Tac. A. 3, 12; cf. id. ib. 4, 25.—With acc. pers.:3.aliquem pipulo,
Plaut. Aul. 3, 2, 32 (cf. Varr. L. L. 7, § 103 Müll., and see pipulum): aliquem maledicendo sermonibus, Lucil. ap. Non. 284, 24:dominos variis rumoribus,
Tac. A. 1, 4:te circum omnes alias puellas,
to bring into disrepute with them, Prop. 1, 4, 22.—In the pass.: differor sermone miser, Caecil. ap. Gell. 2, 93, 10:alterna differor invidia,
Prop. 1, 16, 48.—With reference to time, to defer, put off, protract, delay any thing; with a personal object also to put off, amuse with promises, get rid of (class. and very freq.).(α).With acc. rei:(β).cetera praesenti sermoni reserventur: hoc tamen non queo differre, etc.,
Cic. Q. Fr. 2, 8:differre quotidie ac procrastinare rem,
id. Rosc. Am. 9 fin.:saepe vadimonia,
id. Quint. 5 fin.:iter in praesentia,
Caes. B. C. 3, 85, 4:pleraque (with omittere in praesens tempus),
Hor. A. P. 44:distulit ira sitim,
Ov. M. 6, 366 et saep.:differri jam hora non potest,
Cic. Phil. 6, 7, 19:tempus,
id. ib. 8, 8; id. Prov. Cons. 11 fin.; Liv. 3, 46; Ov. M. 1, 724 al.:diem de die,
Liv. 25, 25 et saep.—With inf.:quaerere distuli,
Hor. Od. 4, 4, 21; so Liv. 42, 2 (but not Suet. Caes. 81, where agere belongs to proposuerat, cf. id. Aug. 72; id. Calig. 49).—With quin:nihil dilaturi, quin periculum summae rerum facerent,
Liv. 6, 22 fin.; so Suet. Caes. 4; with in and acc.:reliqua in crastinum,
Cic. Rep. 2, 44 fin.:in posterum diem,
id. Deiot. 7, 21; cf. Caes. B. C. 1, 65 fin.:in posterum,
Cic. Verr. 2, 1, 32; Caes. B. G. 7, 11, 5:in aliud tempus,
Cic. Brut. 87; Caes. B. C. 1, 86, 2:in adventum tuum,
Cic. Fam. 2, 3 fin.:diem edicti in a. d. IV. Kal. Dec.,
id. Phil. 3, 8, 20:curandi tempus in annum,
Hor. Ep. 1, 2, 39 et saep. — Poet.:tropaea in pueros suos,
to reserve for, Prop. 4, 6, 82.—Rarely with ad:aliquid ad crudelitatis tempus,
Cic. Vat. 11 fin.; cf. the foll.—With acc. pers.:(γ).sin autem differs me in tempus aliud,
Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 26, 51; 41, 8:differri non posse adeo concitatos animos,
id. 7, 14:dilatus per frustrationem,
id. 25, 25; cf.:aliquem variis frustrationibus,
Just. 9, 6 fin.:Campanos,
Liv. 26, 33:aliquem petentem,
Suet. Vesp. 23 Ern.:caros amicos (opp. properare),
Mart. 13, 55 et saep.— Poet.: vivacem anum, to preserve alive, i. e. to postpone her death, Ov. M. 13, 519; cf.:decimum dilatus in annum (belli) Hector erat,
id. ib. 12, 76:aliquem in spem impetrandi tandem honoris,
Liv. 39, 32:aliquem in septimum diem,
Suet. Tib. 32; id. Caes. 82 Oud.; id. Aug. 44 fin. et saep.— Rarely with ad:legati ad novos magistratus dilati,
Liv. 41, 8:aliquem ad finem muneris,
Suet. Vit. 12:quas (legationes) par tim dato responso ex itinere dimisit, partim distulit Tarraconem,
Liv. 26, 51.—Once with post:aliquid post bellum differre,
Liv. 4, 6, 4.—Absol. Prov.: differ;II.habent parvae commoda magna morae,
Ov. F. 3, 394.Neut., to differ, be different (esp. freq. since the Ciceron. period—cf.:(β).discrepare, distare, interesse): qui re consentientes vocabulis differebant,
Cic. Fin. 4, 2 fin.; cf.:naturis differunt, voluntate autem similes sunt,
id. de Or. 2, 23: verbo [p. 575] differre, re esse unum, id. Caecin. 21, 59:distare aliquid aut ex aliqua parte differre,
id. ib. 14:nihil aut non fere multum differre,
id. Brut. 40 fin.:paulum differre,
id. Agr. 2, 31, 85 et saep.:nec quicquam differre, utrumne... an, etc.,
Hor. S. 2, 3, 251; cf.:quid enim differt, barathrone Dones quicquid habes, an? etc.,
id. ib. 166.—With ab:(γ).ita ut pauxillum differat a cavillulis,
Plaut. Truc. 3, 2, 18:quidnam esset illud, quo ipsi (poëtae) differrent ab oratoribus,
Cic. Or. 19, 66; id. Off. 1, 27 fin.:quid hoc ab illo differt?
id. Caecin. 14:non multum ab hostili expugnatione,
id. de Imp. Pomp. 5 fin.:multum a Gallica consuetudine,
Caes. B. G. 5, 14; cf. ib. 6, 21; 6, 28, 5:hoc fere ab reliquis differunt, quod, etc.,
id. ib. 6, 18, 3 et saep.—With inter (esp. impers.):(δ).si nihil inter deum et deum differt,
Cic. N. D. 1, 29, 80; id. Off. 1, 28, 99; id. Fin. 4, 25, 70:nequid inter privatum et magistratum differat,
id. Rep. 1, 43:ut non multum differat inter summos et mediocres viros,
id. Off. 2, 8, 30: multa sunt alia, quae inter locum et locum plurimum differunt (for which, shortly before, inter locorum naturas quantum intersit), id. Fat. 4:haec cogitatione inter se differunt, re quidem copulata sunt,
id. Tusc. 4, 11: inter se aliqua re, id. Opt. gen. 2, 6; id. N. D. 1, 7, 16; Caes. B. G. 1, 1, 2; 6, 11, 1; Quint. 12, 10, 22; 34; 67 et saep.:quae quidem inter se plurimum differunt,
id. 5, 14, 27.—Rarely with cum:(ε).occasio cum tempore hoc differt,
Cic. Inv. 1, 27:hoc genus causae cum superiore hoc differt, quod, etc.,
id. ib. 2, 30, 92 Orell. N. cr. —Likewise rarely, differre in aliqua re, Lucr. 3, 314; Nep. Ages. 7 fin. —(ζ).Rarely, and only poet. or in post-Aug. prose, with dat.:quod pede certo Differt sermoni sermo merus,
Hor. S. 1, 4, 48:tragico differre colori,
id. A. P. 236; Quint. 2, 21, 10; Plin. 9, 35, 54, § 107; cf. id. 9, 8, 7, § 23.—Hence, diffĕ-rens, entis, P. a., different, superior:differentius nomen,
a more excellent name, Vulg. Heb. 1, 4; in Quintilian subst. n. (opp. proprium), a difference, Quint. 5, 10, 55; 58; 6, 3, 66; 7, 3, 3; 25 sq.— -
49 dirimo
dĭrĭmo, ēmi, emptum ( perf. dirempsi, cited as error, Charis. 220 P.), 3, v. a. [disĕmo, like diribeo, from dis-habeo], to take apart; to part, separate, divide (class.; esp. freq. in the trop. sense—cf.: findo, scindo, divello, separo, sejungo, segrego, secerno).I.Lit.:II.dirimi corpus distrahive,
Cic. N. D. 3, 12; cf. Lucr. 6, 1075:Tiberis Veientem agrum a Crustumino dirimens,
Plin. 3, 5, 9, § 53; cf.:castris Ilerdam,
Luc. 4, 33: sontes justis (Minos), Claud. ap. Rufin. 2, 477:oppida nostra unius diei itinere dirimuntur,
are separated from each other, Plin. Ep. 6, 8, 2; cf.:urbs Vulturno flumine dirempta,
Liv. 22, 15; and:dirempta mari gens,
Plin. Pan. 32; and absol.:dirimente amne,
Liv. 42, 39 et saep.— Poet., of cutting through the waves in a ship, Stat. Th. 5, 482.Trop.A.To break off, interrupt, to disturb, put off, delay (the fig. is taken from combatants who are parted asunder; transferred, like the opp. committere, to things; cf.:B.dirimere infestas acies, dirimere iras,
Liv. 1, 13):proelium tandem diremit nox,
Plaut. Am. 1, 1, 99; so,proelium,
Caes. B. C. 1, 40 fin.; Sall. J. 60 fin.; Liv. 37, 32; Verg. A. 5, 467 al.; cf. Plin. Ep. 4, 9, 9:pugnam,
Liv. 27, 13:bellum,
id. 27, 30; 40, 52; Verg. A. 12, 79:certamina,
Ov. M. 5, 314 et saep.:controversiam,
i. e. to adjust, compose, Cic. Off. 3, 33, 119:seditionem,
Front. Strat. 1, 8, 6:litem,
Ov. M. 1, 21:rem arbitrio,
id. F. 6, 98 et saep.; also, to separate, dissolve, break off a connection:conjunctionem civium,
Cic. Off. 3, 5, 23:societatem,
id. Sull. 2, 6; Liv. 8, 23:nuptias,
Suet. Caes. 43:affinitatem,
Tac. A. 12, 4:amicitias,
id. ib. 6, 29; cf. Cic. Lael. 10, 34:caritatem quae est inter natos et parentes,
id. ib. 8, 27:pacem,
Liv. 9, 8; Quint. 2, 16, 7:conubium,
Liv. 4, 6 et saep.—So too, to interrupt, disturb, break up a conversation, deliberation, etc.:colloquium,
Caes. B. G. 1, 46, 4:sermonem,
Cic. Rep. 1, 11:concilia populi,
Liv. 1, 36 fin.:comitia,
id. 40, 59 al.; cf. absol.:actum est eo die nihil: nox diremit,
Cic. Q. Fr. 2, 13, 2.—In gen., to destroy, frustrate, bring to naught:natura animaï morte dirempta,
Lucr. 1, 114:auspicium,
Liv. 8, 23 fin.; cf.:rem susceptam,
Cic. Leg. 2, 12, 31: dirimere [p. 585] tempus et proferre diem, id. Div. 1, 39, 85:ea res consilium diremit,
Sall. C. 18 fin.— Absnl., to dissuade, to be unfavorable:dirimen tibus auspicibus,
Amm. 14, 10, 9. -
50 dissocio
I.Lit. (almost exclusively poet.):II.artas partis,
Lucr. 5, 355; cf.:dissociata locis concordi pace ligavit,
Ov. M. 1, 25: montes opaca valle, * Hor. Ep. 1, 16, 5:Bruttia ora profundo,
Stat. S. 1, 3, 32.—Trop., to separate in sentiment, to disunite, set at variance, estrange (freq. in Cic.):morum dissimilitudo dissociat amicitias,
Cic. Lael. 20, 74:homines antea dissociatos jucundissimo inter se sermonis vinculo colligavit,
id. Rep. 3, 2; so,barbarorum copias,
Tac. A. 12, 55 fin.:populum armis civilibus,
Front. Strat. 1, 10, 4:animos civium,
Nep. Att. 2, 2:disertos a doctis,
Cic. de Or. 3, 19, 72 (cf. shortly before: doctrinarum divortia facta); cf.:legionem a legione,
Tac. A. 1, 28 fin.:excidium (Tencteris) minitans ni causam suam dissociarent,
gave up, abandoned, id. ib. 13, 56 (shortly before: illi Tencteros, ulteriores etiam nationes socias bello vocabant); id. H. 4, 37. -
51 divello
dī-vello, velli (Ov. M. 11, 38;I.but divulsi,
Sen. Hippol. 1173), vulsum, 3, v. a.To rend asunder, to tear in pieces, to separate violently, to tear (class.; cf.: findo, scindo, dirimo, segrego, secerno).A.Lit.:B.res a natura copulatas audebit divellere,
Cic. Off. 3, 18 fin.:corpus, et undis spargere,
Verg. A. 4, 600; so,corpus,
Ov. M. 4, 112:agnam,
Hor. S. 1, 8, 27; cf.:suos artus lacero morsu,
Ov. M. 8, 878:membra,
id. Tr. 3, 9, 27; id. M. 13, 865 et saep.:magnos montes manibus,
i. e. to cleave, Lucr. 1, 202; cf.:mediam partem quercus (with discidere),
Gell. 15, 16, 3:nodos manibus,
to untie, Verg. A. 2, 220:paenulam sentibus,
Suet. Ner. 48:nubem,
Lucr. 6, 203; cf.:moenia mundi,
id. 6, 122.—Trop., to tear violently apart, remove, destroy, sunder:II. A.commoda civium,
Cic. Off. 2, 23, 82:rem dissolutam divulsamque conglutinare,
id. de Or. 1, 41, 188; cf. id. ib. 3, 6, 24:affinitas divelli nullo modo poterat,
to be dissolved, destroyed, id. Quint. 6, 25; cf.amicitiam,
Sen. Ep. 6; and:amorem querimoniis,
Hor. C. 1, 13, 19:somnos (cura),
id. Ep. 1, 10, 18:distineor et divellor dolore,
am distracted, Cic. Planc. 33, 79.—Lit.:B.membra divellere ac distrahere,
Cic. Sull. 20 fin.:aliquem ab aliquo,
id. Cat. 2, 10, 22; id. Mil. 36:liberos a parentum complexu,
Sall. C. 51, 9;for which: aliquem dulci amplexu,
Verg. A. 8, 568; cf.:Damalin adultero,
Hor. C. 1, 36, 19:nec me umquam Gyas (sc. a te),
id. ib. 2, 17, 15.—Trop.:sapientiam, temperantiam, a voluptate divellere ac distrahere,
Cic. Fin. 1, 16, 50. —So of persons, to draw away from one in feeling, to estrange:qui a me mei servatorem capitis divellat ac distrahat,
Cic. Planc. 42, 102. -
52 diverto
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
53 divorsus
dī-verto ( vorto), ti, sum, 3, v. n., to turn or go different ways, to part, separate, turn aside (in the verb. finit. rare; not in the class. per.).I.Lit.A.To turn out of the way; hence, of travellers, to stop, lodge, sojourn:B.qui divertebat in proximo,
Amm. 14, 7, 15:in cenaculum,
Vulg. 4 Reg. 4, 11:ad hominem peccatorem,
to visit, id. Luc. 19, 7 al. —Of a married woman, to leave her husband:II.(uxor) sive diverterit, sive nupta est adhuc,
Dig. 9, 2, 27, § 30; cf.so of divorce: si uxor a legato diverterit,
ib. 5, 1, 42:nullis matrimoniis divertentibus,
Gell. 4, 3. V. also divortium.—Trop., to deviate from each other, to differ:I. A.divortunt mores virgini longe ac lupae,
Plaut. Ep. 3, 3, 22.—Hence, dīversus ( - vorsus), a, um, P. a., turned different ways.Lit.:B.in diversum iter equi concitati,
Liv. 1, 28:fenestrae,
opposite each other, Prop. 1, 3, 31; cf.ripa,
Sil. 1, 264 Drak.:iter a proposito diversum,
Caes. B. C. 1, 69, 1; cf.:diverso ab ea regione itinere,
id. ib. 3, 41, 4:diversis ab flumine regionibus,
id. B. G. 6, 25, 3:diversam aciem constituit,
id. B. C. 1, 40, 5:duo cinguli maxime inter se diversi, i. e. the two polar circles,
Cic. Rep. 6, 20 (13):diversum ad mare dejectus,
Tac. A. 2, 60; cf.:procurrentibus in diversa terris,
id. Agr. 11:in diversum flectere,
Plin. 11, 45, 101, § 248:binas per diversum coassationes substernere,
cross-wise, Plin. 36, 25, 62, § 186.—Trop.1.In gen., different, diverse, opposite, contrary, conflicting (cf.:2.varius, differens, discrepans, multiplex): monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis cupiditatibusque conflatum,
Cic. Cael. 5 fin.; cf.:quis non diversa praesentibus contrariaque expectatis aut speret aut timeat?
Vell. 2, 75, 2:pessuma ac divorsa inter se mala, luxuria atque avaritia,
Sall. C. 5, 8; cf. Liv. 34, 4.—In the sup.:ne illi falsi sunt, qui diversissimas res pariter exspectant, ignaviae voluptatem et praemia virtutis,
Sall. J. 85, 20:diversa sibi ambo consilia capiunt,
Caes. B. C. 3, 30, 1:est huic diversum vitio vitium prope majus,
Hor. Ep. 1, 18, 5; cf. Vell. 2, 80, 2:initio reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant,
pursuing opposite courses, Sall. C. 2, 1:diversi imperatoribus (sc. Scipioni et Mummio) mores, diversa fuerunt studia,
Vell. 1, 13, 3:dividere bona diversis,
Hor. S. 1, 3, 114; cf. id. ib. 1, 1, 3; Vell. 2, 60 fin. et saep.—Of conflicting passions: Pentheum diripuisse aiunt Bacchas;nugas fuisse credo, prae quo pacto ego divorsus distrahor,
Plaut. Merc. 2, 4, 2.— Comp.:divorsius,
Lucr. 3, 803.—In partic. (like contrarius, II. 2.), inimically opposed, of hostile or opposite opinions, unfriendly, hostile:II. A.certa igitur cum illo, qui a te totus diversus est,
Cic. Ac. 2, 32:regio ab se diversa,
Liv. 32, 38:diversos iterum conjungere amantes,
Prop. 1, 10, 15:acies,
Tac. A. 13, 57; 14, 30:factio,
Suet. Caes. 20; id. Tib. 3 fin.; cf.partes,
id. Caes. 1:diversae partis advocatus,
opposite, id. Gramm. 4:diversi ordiuntur, etc.,
Tac. A. 2, 10:subsellia,
of the opponents, Quint. 11, 3, 133; cf. Tac. Or. 34:minuere invidiam aut in diversum eam transferre,
Quint. 11, 1, 64:defectio Tarentinorum utrum priore anno an hoc facta sit, in diversum auctores trahunt,
are not agreed, Liv. 25, 11 fin.; cf.:nullo in diversum auctore,
Tac. A. 12, 69:consistentis ex diverso patroni,
on the opposite side, Quint. 4, 1, 42:ex diverso,
id. 5, 11, 43; Tac. A. 13, 40; id. H. 4, 16 et saep.;also: e diverso,
Plin. 4, 4, 5, § 9; Just. 30, 4, 6; the latter in Sueton, and the elder Pliny, i. q. contra, on the contrary:sunt qui putent, etc.... Alii e diverso, etc.,
Suet. Caes. 86; cf. id. Aug. 27; id. Dom. 9; Plin. 2, 50, 51, § 135; 5, 9, 10, § 56 al.; cf. Sillig. ad Plin. 14, 2, 4, § 35; Gai. Inst. 2, 16.Lit.: dispennite hominem divorsum et distennite, spread out in opposite directions, i. e. his limbs, Plaut. Mil. 5, 14:B.diversae state,
id. Truc. 4, 3, 14; cf.:diversi pugnabant,
separately, Caes. B. C. 1, 58, 4; so,jam antea diversi audistis,
Sall. C. 20, 5; and:sive juncti unum premant, sive id diversi gerant bellum,
Liv. 10, 25:diversi dissipatique in omnes partes fugere,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf.:ex diversa fuga in unum collecti,
Liv. 42, 8:age diversos et disice corpora ponto,
Verg. A. 1, 70:diversi consules discedunt,
Liv. 10, 33, 10; 22, 56; Nep. Dat. 11, 3 al.; cf.:quo diversus abis?
away, Verg. A. 5, 166; 11, 855:qui (portus) cum diversos inter se aditus habeant, in exitu conjunguntur et confluunt,
Cic. Verr. 2, 4, 52 fin.; cf. id. Agr. 2, 32, 87; Liv. 40, 22:in locis disjunctissimis maximeque diversis,
very widely separated, Cic. de Imp. Pomp. 4; so,loca,
id. ib. 16; Caes. B. G. 2, 22, 1 et saep.—Cf. in the sup.:diversissimis locis subeundo ad moenia,
Liv. 4, 22:itinera,
Caes. B. G. 7, 16 fin.; id. B. C. 3, 67, 2:proelium,
fought in different places, Hirt. B. G. 8, 19, 2 et saep.: sunt ea innumerabilia, quae a diversis emebantur, by various people, individuals (as an indefinite term for persons), Cic. Phil. 2, 37. — Poet., i. q. remotus, remote, far-distant:Aesar,
i. e. flowing in another, remote country, Ov. M. 15, 23; cf. Verg. A. 3, 4; 11, 261; 12, 621;708: diverso terrarum distineri,
distance apart, remoteness, Tac. A. 3, 59.—Trop.1.Different, unlike, dissimilar:2.varia et diversa genera et bellorum et hostium,
Cic. de Imp. Pomp. 10 fin.; cf.:variae et diversae et diffusae disputationes,
id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61 fin.:diversa ac dissimilis pars,
id. Inv. 1, 23, 33; cf.:diversa studia in dissimili ratione,
id. Cat. 2, 5:flumina diversa locis,
Verg. G. 4, 367; so Ov. M. 1, 40:oris habitu simili aut diverso,
Quint. 9, 3, 34 al.:ut par ingenio, ita morum diversus,
Tac. A. 14, 19:a proposita ratione diversum,
Cic. Brut. 90; cf.:ab his longe diversae litterae,
Sall. C. 34 fin.; Quint. 4, 1, 9; cf. also id. 2, 10, 7:huic diversa sententia eorum fuit,
id. 3, 6, 32. —Cf. so with dat., Quint. 2, 3, 10; 3, 10, 3 et saep.—With gen.:diversa omnium, quae umquam accidere, civilium armorum facies,
Tac. A. 1, 49:diversa in hac ac supradicta alite quaedam,
Plin. 10, 12, 15, § 32:eruca diversae est, quam lactuca, naturae,
id. 19, 8, 44, § 154.—Divided, fluctuating, hesitating, inconsistent:B.metu ac libidine divorsus agebatur,
Sall. J. 25, 6:qui diversus animi modo numen pavescere, modo, etc.,
Tac. H. 4, 84:diversi fremat inconstantia vulgi,
Tib. 4, 1, 45.— Adv.: dī-verse or dīvorse (acc. to II.), different ways, hither and thither; in different directions (very rarely): corpora prostrata diverse jacebant, scattered, Auct. B. Afr. 40 fin.; so,pauci paulo divorsius conciderant,
Sall. C. 61, 3:multifariam diverseque tendere,
Suet. Galb. 19.—Trop. of the mind:curae meum animum divorse trahunt,
Ter. And. 1, 5, 25:ab eodem de eadem re diverse dicitur,
differently, Cic. Inv. 1, 50:diversissime adfici,
very variously, Suet. Tib. 66:uti verbo ab alicujus sententia diverse,
in a different meaning, Gell. 6, 17, 9. -
54 interscindo
inter-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to tear asunder, break down; to separate, interrupt (class.).I.Lit.:II.pontem,
Caes. B. G. 2, 9; Cic. Leg. 2, 4:aggerem,
Caes. B. G. 7, 24:venas,
i. e. to open, Tac. A. 15, 35. — -
55 resolvo
rĕ-solvo, solvi, sŏlūtum, 3, v. a., to untie, unfasten, unbind; to loose, loosen, release, open (not freq. till after the Aug. per.; cf.: relaxo, resero, recludo, libero).I.Lit.A.In gen.:B.equos,
to unyoke, Ov. F. 4, 180; cf.:juncta juga leonibus,
Cat. 63, 76:quem suā sponte vinxerit, non resolvat, etc.,
Col. 1, 8, 16; 11, 1, 22:cinctas vestes,
Ov. M. 1, 382; cf.nodum,
Cels. 7, 4, 4:fila,
to loose, separate, Ov. M. 2, 654:vulnera,
to unbind, Quint. 6, 1, 30; 49:oras,
to cast loose from the shore, Liv. 22, 19, 10 Drak. N. cr.:virginem catenis,
i. e. to release, Ov. M. 4, 737; cf.:crura vinclis,
id. A. A. 3, 272:(puella) resoluta capillos,
id. Am. 2, 14, 39:claustra,
to open, Lucr. 1, 415:litteras,
Liv. 26, 15:venas,
Tac. A. 6, 48:jugulum mucrone,
Ov. M. 1, 227:ferro,
id. ib. 6, 643:manum in diversum,
Quint. 11, 3, 97:fauces haec in verba,
Ov. M. 2, 282; cf.:exspectato Ora sono,
id. ib. 13, 126:fatis ora,
Verg. G. 4, 452;and simply ora,
id. A. 3, 457:ignis aurum resolvit,
melts, dissolves, Lucr. 6, 967:nivem,
to melt, thaw, Ov. Tr. 3, 10, 13; cf.:resolutus repente Rhenus,
Suet. Dom. 6:margaritas in tabem,
Plin. 9, 35, 58, § 120:glaebam in pulverem,
Col. 11, 2, 60:nummos,
to melt down, Lampr. Alex. Sev. 30 fin. — Poet.:nebulas ventis ac sole,
to disperse, dissipate, scatter, Ov. M. 14, 400; cf.tenebras (sidere),
Verg. A. 8, 591:resoluta caligo,
Sil. 5, 58: Zephyro se glaeba, becomes loose or soft, Verg. G. 1, 44; Curt. 4, 6, 11:terra resoluta,
Col. 4, 1, 4; 11, 3, 5:muros ariete,
to break down, Sil. 5, 553:cinctos muros,
id. 12, 495:saxa,
id. 1, 369. —In partic.1.To relax, unnerve, enervate, enfeeble the body (cf. remitto):2.felicitas hos inflat, illos mollit et totos resolvit,
Sen. Ep. 36, 1:(Cerberus) immania terga resolvit Fusus humi,
stretched out, Verg. A. 6, 422:nexos artus,
id. ib. 4, 695:utrumque (concubitus),
Ov. A. A. 2, 683:corpus (somno),
id. M. 7, 328:placitā resoluta quiete,
id. ib. 9, 468:membra ad molles choros,
Prop. 2, 34 (3, 32), 42; Curt. 4, 16, 13:fatigatione resolutus,
id. 6, 8, 21; 9, 5, 10.—Mostly ante-class., to pay a debt:II.minas,
Plaut. Ep. 1, 2, 39:argentum,
id. ib. 3, 2, 16; id. Men. 5, 5, 30:pro vecturā,
id. As. 2, 4, 27; cf. Cato, R. R. 144, 3; 145, 1; 148, 2:damnum boni viri arbitratu resolvere,
id. ib. 149, 2. —Trop.A.In gen. (acc. to I. A.), to separate, unbind, set free, release; to disclose, show, reveal, lay open; to annul, cancel, make void, abolish, destroy (syn. rescindo):B.ipsas periodos majoribus intervallis et velut laxioribus nodis resolvemus,
Quint. 9, 4, 127:quoniam, quā fieri quicquid posset ratione, resolvi,
have disclosed, shown, Lucr. 5, 773:teque piacula nulla resolvent,
release, Hor. C. 1, 28, 34:amore resolutus,
Tib. 1, 10, 83:(Hannibal) Quod sponte abscedat tandemque resolvat Ausoniam,
liberate, Sil. 17, 206:resoluta legibus urbs,
id. 11, 36:ira resoluta frenis legum,
Luc. 2, 145:litem quod lite resolvit,
does away with, ends, Hor. S. 2, 3, 103:invitat genialis hiems curasque resolvit,
banishes, dispels, Verg. G. 1, 302:tristitiam animi,
Plin. 24, 6, 15, § 24:dolos tecti ambagesque,
i. e. find the way through, Verg. A. 6, 29:jura (pudoris),
id. ib. 4, 27:dolos fraudesque,
Sil. 7, 153:gaudia ferro,
id. 13, 508:amphiboliam,
to destroy, remove, Quint. 7, 9, 4:ambiguitatem,
id. 12, 2, 13:dicta ex parte diversā,
i. e. refute, id. 5, 13, 12:vectigal et onera commerciorum,
to abolish, Tac. H. 4, 65:stipulationem,
Dig. 21, 2, 57 fin.:conventionem,
ib. 41, 5, 2:emptionem,
ib. 18, 2, 2 et saep. —In partic. (acc. to I. B.).1.To relax, soften:2.disciplinam militarem,
Tac. H. 1, 51:judices,
Quint. 4, 2, 19; id. 8, prooem § 12. —To pay:2.unā plagā (cf. I. B. 2. supra),
Plaut. Am. 2, 2, 73 (but in Cic. Phil. 14, 14, 38, the correct reading is persoluturum). — Hence, rĕsŏlūtus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 1.), relaxed, enervated, effeminate:corpora juvenum (with fluxa), Col. praef. § 17: minister Idaeo resolutior cinaedo,
Mart. 10, 98.—Free, unhampered: os, Val.Max. 8, 7, ext. 1.—3.Unbridled:gaudia,
Sil. 11, 305.— Adv.: rĕsŏlūtē, without restraint:quo resolutius decachinnetis,
more unrestrainedly, Tert. ad Nat. 1, 19. -
56 scindo
scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).I.Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:b.crines,
Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:capillos,
id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf., in a Greek construction: scissaeque capillos matres,
Ov. M. 8, 526:vela,
Plaut. Trin. 4, 1, 18:epistulam,
Cic. Fam. 5, 20, 9:vestem,
to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:vestem tibi de corpore,
Prop. 2, 5, 21:pecora scindunt herbarum radices,
Col. 2, 18, 2:asini me mordicibus scindant,
tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:sinus,
Ov. M. 10, 386:latus flagello,
id. Ib. 185:lacerum corpus ictibus innumeris,
Sil. 1, 172:vitiato fistula plumbo Scinditur,
bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:et faceret scissas languida ruga genas,
wrinkled, Prop. 3, 10, 6:vallum,
to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:limen portae,
to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:pontem,
to break down, id. ib. 5, 26:cuneis lignum,
to split, cleave, Verg. G. 1, 144:quercum cuneis,
id. A. 7, 510:cuneis fissile robur,
id. ib. 6, 182; cf.:ferro aequor (i. e. humum),
id. G. 1, 50; cf.solum,
id. ib. 2, 399:vomere terram,
Ov. A. A. 2, 671:freta ictu (remorum),
id. M. 11, 463:puppis aquas,
id. Tr. 1, 10, 48:fluvios natatu,
Claud. Cons. Hon. 4, 347:tellurem mare scindit,
Luc. 3, 61:agmen,
Tac. A. 1, 65 et saep.:labra,
to open wide, Quint. 11, 3, 81:obsonium,
to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.nihil (edulium),
Mart. 3, 12, 2:aves in frusta,
Sen. Brev. Vit. 12.—Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—B.Transf., to part, separate, divide; of places:2.dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,
Tac. G. 43:frons Italia in duo se cornua scindit,
Mel. 2, 4, 7.—Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,
Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:se (lutamenta),
Cato, R. R. 128:se (nubes),
Verg. A. 1, 587.—Mid.:omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,
Lucr. 4, 91:scinditur in geminas partes circumfluus amnis,
Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,
Plaut. Cas. 3, 6, 2.—To destroy:II.scindunt proceres Pergamum,
Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:A.aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,
Lucr. 3, 994:quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,
id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,
to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:ut (actio) noctis interventu scinderetur,
was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:verba fletu,
Ov. P. 3, 1, 157:vox scinditur,
is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,
divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,
Sen. Ep. 89, 16:scinditur incertum studia in contraria vulgus,
Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:scindebatur in multiplices curas,
Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.Lit.:B.folia pluribus divisuris,
Plin. 25, 5, 21, § 48:vitis folio,
id. 14, 2, 4, § 23:scissae (aures) cervis ac velut divisae,
id. 11, 37, 50, § 136:alumen,
Col. 6, 13, 1 (for which:scissile alumen,
Cels. 5, 2; 6, 11):vestibus,
Vulg. Job, 2, 12.— -
57 secedo
sē-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n., to go apart, go away, separate, withdraw (class.; not in Cæs.; but cf. secessio).I.Lit.A.In gen., absol.:2.secedant improbi, secernant se a bonis,
Cic. Cat. 1, 13, 32; Ov. M. 6, 490:prosecutus eram viatico secedentem,
Plin. Ep. 3, 21, 2:abite et de viā secedite,
Plaut. Curc. 2, 3, 2:de coetu,
Ov. M. 2, 465:a vestro potui secedere lusu,
Prop. 1, 10, 9:utinam nostro secedere corpore possem!
Ov. M. 3, 467.—Poet., of inanim. subjects, to remove, withdraw; and in the perf., to be distant:B.(luna) quantum solis secedit ab orbe,
Lucr. 5, 705:ab imis terra,
Ov. F 6, 279:(villa) decem et septem milibus passuum ab urbe secessit,
Plin. Ep. 2, 17, 2; Claud. Epith. Pall. et Cell. 63.—In partic.1.To go aside, withdraw, [p. 1652] retire:b.secede huc nunc jam procul,
Plaut. Capt. 2, 1, 23; so,huc,
id. Am. 2, 2, 139; id. As. 3, 3, 49; id. Capt. 2, 2, 13:in abditam partem aedium,
Sall. C. 20, 1:in utraque latera (cohortes),
Front. Strat. 6, 6, 3:ad deliberandum,
Liv. 45, 36:ad consultandum,
Suet. Ner. 15:lex Spartana vetat secedere amantes,
Prop. 3, 14 (4, 13), 21:secedit humumque Effodit,
Ov. M. 11, 185. —In post-Aug. authors (esp. in Suet.), to retire from public into private life; absol.:c.integrā aetate ac valetudine statuit repente secedere seque e medio quam longissime amovere,
Suet. Tib. 10:illuc e comitatu suo,
id. Aug. 98; so Plin. Ep. 1, 9, 3:ab Urbe,
Suet. Gram. 3:in insulam, etc.,
Quint. 3, 1, 17; Suet. Vesp. 4; id. Gram. 5; cf.Rhodum,
id. Caes. 4.—To seek the exclusive society of any one, to retire from the world:2.ad optimos viros,
Sen. Ot. Sap. 1, 1. —Polit., to separate one's self by rebellion, to revolt, secede (syn.:II.deficio, descisco): ut anno XVI. post reges exactos propter nimiam dominationem potentium secederent,
Cic. Corn. 1, p. 450 Orell.:saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,
Sall. C. 33, 3; Suet. Tib. 2:injussu consulum in Sacrum Montem secessisse,
to have marched out in rebellion, Liv. 2, 32; so,in Sacrum Montem,
id. 7, 40; Flor. 1, 23:in Janiculum (plebs),
Plin. 16, 10, 15, § 37.—Trop. (very rare; perh. only poet. and in post-Aug. prose):antequam ego incipio secedere et aliā parte considere,
to dissent from the opinion, Sen. Ep. 117, 4:a fesso corpore sensus,
Cat. 64, 189:qui solitarius separatusque a communi malo civitatis secesserit,
has withdrawn himself, Gell. 2, 12, 1:cum ad stilum secedet,
shall give himself up to writing, Quint. 1, 12, 12:in te ipse secede,
retire within yourself, Sen. Ep. 25, 7. -
58 seduco
sē-dūco, xi, ctum, 3, v. a.I.To lead aside or apart, to draw aside; to lead away, carry off; to set aside, put by, etc. (syn. sevoco).A.Lit. (class.):B.te huc foras seduxi, Ut, etc.,
Plaut. Aul. 2, 1, 14; cf.:Pamphilus me solum seducit foras,
Ter. Hec. 1, 2, 69:me rursus seducit,
Cic. Att. 5, 21, 12:aliquem solum seorsum ab aedibus,
Plaut. As. 2, 2, 95:aliquem paululum a turbā,
Petr. 13, 2:singulos separatim,
Liv. 30, 5:aliquem blandā manu,
Ov. M. 2, 691:aliquem in secretum,
Phaedr. 3, 10, 11 al. — Absol.:prehendit dextram, seducit,
Plaut. Curc. 2, 3, 60:quod a te seductus est tuoque beneficio adhuc vivit,
was withdrawn, taken out of the way, Cic. Fam. 10, 28, 1; cf.:aliquem a debitā peste,
id. Phil. 13, 10, 22:ocellos,
to turn away, avert, Prop. 1, 9, 27.—Of abstract subjects: et dum avaritia seducere aliquid cupit atque in suum vertere, omnia fecit aliena,
to lay by, Sen. Ep. 90, 38. —Trop.1.In gen., to remove, separate, etc. (not ante-Aug. and rare):2.quiddam a corporibus seductum,
Sen. Ep. 117, 13:non potes (Helvia) ad obtinendum dolorem muliebre nomen praetendere, ex quo te virtutes tuae seduxerunt,
have removed, separated you, Sen. Cons. ad Helv. 16:vacuos ocellos,
Prop. 1, 9, 27.—In partic., to lead astray, mislead, seduce (eccl. Lat.), Tert. adv. Marc. 2, 8; Aug. Conf. 2, 3 med.; id. Tract. in Johan. 29; id. Civ. Dei, 14, 11 fin.; Vulg. Exod. 22, 16 et saep.—II.Tc. put asunder, separate, divide (only poet. and rare;syn.: secerno, sejungo): seducit terras haec brevis unda duas,
Ov. H. 19, 142; so,immensos recessus (Caspia claustra),
Luc. 8, 291:quarto seducunt castra volatu,
i. e. divide into two adverse squadrons, Ov. M. 13, 611:plura locuturi subito seducimur imbre,
id. F. 4, 385.—With abl.:cum frigida mors animā seduxerit artus,
Verg. A. 4, 385.—Hence, sēductus, a, um, P. a. (acc. to I.), remote, distant, apart ( poet. and in post-Aug. prose):ex alto seductas aethere longe Despectat terras,
Ov. M. 4, 622:recessus gurgitis,
id. ib. 13, 902. —Of distance in an upward direction:mons erat audaci seductus in aethera dorso,
far uplifted, lofty, Stat. Th. 3, 460:consilia non publica sed in privato seductaque a plurium conscientiā,
Liv. 2, 54, 7:ut illis non minus hos seductos et quasi rusticos,
retired, living in solitude, Plin. Ep. 7, 25, 5:seductum vitae genus,
retired, Sen. Cons. ad Helv. 19, 2; cf.:quorum (hominum) maxime in seducto actiones sunt,
in retirement, solitude, id. Tranq. 3, 2. -
59 semoveo
sē-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a., to move apart, to put aside, remove, separate (rare but class.; syn.: sepono, sejungo).I.Lit.:II.vos semotae, nos soli,
Ter. And. 1, 5, 50:qui ante voce praeconis a liberis semovebantur,
Cic. Har. Resp. 12, 26.—Trop., to part, separate, remove:A.Strato ab eā disciplinā omnino semovendus est,
Cic. Ac. 1, 9, 34:omnes sententias eorum omnino a philosophiā,
id. Fin. 2, 13, 39:te a curis,
Lucr. 1, 51;for which, also: curā metuque,
id. 2, 19:egestatem ab dulci vitā,
id. 3, 66:verba,
Cic. de Or. 3, 5, 19:voluptatem semovendam esse,
id. Fin. 5, 8.— Hence, sēmōtus, a, um, P. a., remote, distant, far removed.Lit.: colloquium petunt semoto a militibus loco, * Caes. B. C. 1, 84:B.munitiones semotarum partium, Auct. B. Alex. 2, 3: longe semota tuemur,
Lucr. 5, 579; 4, 288:terris semota,
Hor. Ep. 2, 1, 21:semoti prius tarda necessitas Leti corripuit gradum,
id. C. 1, 3, 32.—Trop.:omnis divum natura Semota ab nostris rebus sejunctaque longe,
remote, different, distinct, Lucr. 2, 648:cura semotu' metuque,
id. 2, 19:semota ab dulci vitā stabilique,
id. 3, 66.— Comp.:quo nihil a sapientis ratione semotius,
Lact. 5, 15 med.:ut eorum disputationes et arcana semotaé dictionis peritus exciperem,
i. e. of their familiar conversation, Tac. Or. 2.— -
60 sepono
sē-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 ( part. perf. sync. sepostus, Sil. 8, 378; 17, 281; but, sepositus, Hor. S. 2, 6, 84), v. a., to lay apart or aside; to put by, separate, pick out, select, etc. (class.; not in Cæs.; syn.: sejungo, segrego, recondo).I.Lit.A.In gen.:B.seponi et occultari,
Cic. Att. 11, 24, 2; cf.:aliquid habere sepositum et reconditum,
id. Verr. 2, 4, 10, § 23; so (with conditus) id. Div. 2, 54, 112; cf.:ornamenta seposita (for which, just before, recondita),
id. de Or. 1, 35, 162:id ego ad illud fanum (sc. ornandum) sepositum putabam,
id. Att. 15, 15, 3:captivam pecuniam in aedificationem templi,
Liv. 1, 53, 3:primitias magno Jovi,
Ov. F. 3, 730:nonnullos ex principibus legit ac seposuit ad pompam,
Suet. Calig. 47:se et pecuniam et frumentum in decem annos seposuisse,
Liv. 42, 52, 12:sors aliquem seponit ac servat, qui cum victore contendat,
Plin. Ep. 8, 14, 21:interesse pugnae imperatorem an seponi melius foret, dubitavere,
to place himself at a distance, withdraw, Tac. H. 2, 33:de mille sagittis Unam seposuit,
picked out, selected, Ov. M. 5, 381.—In partic., to send into banishment, to banish, exile (post-Aug.; cf.II. B.relego): aliquem a domo,
Tac. A. 3, 12:aliquem in provinciam specie legationis,
id. H. 1, 13 fin.:aliquem in secretum Asiae,
id. ib. 1, 10:in insulam,
id. ib. 1, 46 fin.; 1, 88; 2, 63; id. A. 4, 44; Suet. Aug. 65; id. Tib. 15; id. Oth. 3; id. Tit. 9.—To set apart, assign, appropriate, reserve, for any purpose, etc.:C.ut alius aliam sibi partem, in quā elaboraret, seponeret,
Cic. de Or. 3, 33, 132:sibi ad eam rem tempus,
to fix, id. Or. 42, 143; cf.:quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur,
Tac. A. 14, 54:materiam senectuti seposui,
have set apart, reserved for my old age, id. H. 1, 1:seposuit Aegyptum,
he sequestered Egypt, made it forbidden ground, id. A. 2, 59 fin.:sepositus servilibus poenis locus,
id. ib. 15, 60:quā de re sepositus est nobis locus,
made it a special division of the subject, Quint. 1, 10, 26.—To remove, take away from others, exclude, select, etc.: Jovem diffusum nectare curas Seposuisse graves, had laid aside, i. e. had discarded for a while, Ov. M. 3, 319:A. B. C.(Graecos) seposuisse a ceteris dictionibus eam partem dicendi, quae, etc.,
to have separated, Cic. de Or. 1, 6, 22:ratio suadendi ab honesti quaestione seposita est,
Quint. 12, 2, 16.— Poet. with simple abl.: si modo Scimus inurbanum lepido seponere dicto, to separate, i. e. distinguish, Hor. A. P. 273.—Hence, sē-pŏsĭtus, a, um, P. a. (only poet. and rare).
См. также в других словарях:
Separate — (bürgerlich Sebastian Faisst[1]) ist ein deutscher Rapper aus Mainz und Mitgründer des Labels Buckwheats Music. Inhaltsverzeichnis 1 Biografie 2 Diskografie 3 Weblinks … Deutsch Wikipedia
separate — vb Separate, part, divide, sever, sunder, divorce can all mean to become or cause to become disunited or disjoined. Separate implies a putting or keeping apart; it may suggest a scattering or dispersion of units {forces that separate families}… … New Dictionary of Synonyms
Separate — Sep a*rate, p. a. [L. separatus, p. p. ] 1. Divided from another or others; disjoined; disconnected; separated; said of things once connected. [1913 Webster] Him that was separate from his brethren. Gen. xlix. 26. [1913 Webster] 2. Unconnected;… … The Collaborative International Dictionary of English
Separate — Sep a*rate, v. t. [imp. & p. p. {Separated}; p. pr. & vb. n. {Separating}.] [L. separatus, p. p. of separare to separate; pfref. se aside + parare to make ready, prepare. See {Parade}, and cf. {Sever}.] 1. To disunite; to divide; to disconnect;… … The Collaborative International Dictionary of English
separate — sep·a·rate / se pə ˌrāt/ vb rat·ed, rat·ing vt: to cause the separation of vi: to undergo a separation the couple separated last year compare divorce Merriam Webster’s Dictionary of Law … Law dictionary
separate — [sep′ə rāt΄; ] for adj. & n., [sep′ə rit, sep′rit] vt. separated, separating [ME separaten < L separatus, pp. of separare, to separate < se , apart (see SECEDE) + parare, to arrange, PREPARE] 1. to set or put apart into sections, groups,… … English World dictionary
separate — [adj1] disconnected abstracted, apart, apportioned, asunder, cut apart, cut in two, detached, disassociated, discrete, disembodied, disjointed, distant, distributed, disunited, divergent, divided, divorced, far between, free, independent, in… … New thesaurus
Separate — Sep a*rate, v. i. To part; to become disunited; to be disconnected; to withdraw from one another; as, the family separated. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
separate — Note the spelling with two as, unlike desperate. The verb is pronounced sep ǝ rayt, and the adjective sep ǝ rǝt … Modern English usage
separate — ► ADJECTIVE 1) forming or viewed as a unit apart or by itself; not joined or united with others. 2) different; distinct. ► VERB 1) move or come apart. 2) stop living together as a couple. 3) divide into constituent or distinct elements. 4) … English terms dictionary
separate — sep|a|rate1 W2S2 [ˈsepərıt] adj [no comparative] 1.) different ▪ Use separate knives for raw and cooked meat. ▪ My wife and I have separate bank accounts. 2.) not related to or not affected by something else ▪ That s a separate issue. ▪ He was… … Dictionary of contemporary English