Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ab-scindo

  • 1 scindo

    scindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. -    - parf. arch. scicidi Enn. Tr. 334 ; Naev. Com. 94 ; Afran. Com. 227, cf Prisc. 10, 24 ; Gell. 7, 9, 16.    - cf. gr. σχίζω. [st1]1 [-] déchirer, fendre.    - scindere epistulam, Cic. Fam. 5, 20, 9 ; vestem Liv. 3, 58, 8: déchirer une lettre, lacérer un vêtement.    - scindere quercum cuneis, Virg. En. 7, 510: fendre un chêne avec des coins.    - scindere solum, Virg. G 2, 399: fendre le sol.    - scindere freta ictu, Ov. M. 11, 463: fendre la mer du battement des rames.    - scindere agmen, Tac. An. 1, 65: fendre la colonne [des soldats].    - scindit se nubes, Virg. En. 1, 587: le nuage se fend. [st1]2 [-] arracher.    - scindere comam, crines, Att. d. Cic. Tusc. 3, 62 ; Virg. En. 12,870: s'arracher les cheveux.    - scindere vallum, Caes. BG. 3, 5: arracher la palissade, détruire le retranchement. --- cf. Caes. BG. 5, 51, 4.    - prov. alicui paenulam scindere, Cic. Att. 13, 33, 4: déchirer le manteau de qqn = l'assassiner de sollicitations. [st1]3 [-] couper, trancher, découper [les mets].    - Sen. Vit. 17, 2 ; Brev 12, 5 ; Mart. 3, 12, 2. [st1]4 [-] séparer, diviser.    - dirimit seinditque Suebiam continuum montium jugum, Tac. G. 43: une longue chaîne de montagnes sépare et divise la Suébie.    - passif réfl. scindi: se diviser, se partager. --- Sall. H. 4, 18 ; Lucr. 4, 91; Ov. M. 15, 739.    - vox exasperatur et scinditur, Quint. 11, 3, 20: la voix s'enroue et se brise.    - aliquem curae scindunt, Lucr. 5, 45: les inquiétudes déchirent qqn. --- cf. Lucr. 3, 994.    - scindi in contraria studia, Virg. En. 2, 39: se diviser en partis opposés. --- cf. Sen. Ep. 89, 16.    - scidit se studium, Quint. pr. 13: l'étude se subdivisa.    - genus amborum scindit se sanguine ab uno, Virg. En. 8, 142: les deux races se séparent en partant d'un sang commun.    - scindere necessitudines, Plin. Pan. 37: déchirer des liens de parenté.    - scindere dolorem, Cic. Att. 3, 15, 2: rouvrir une blessure, renouveler une douleur.    - scindere Pergamum, Plaut. Bac. 1053: détruire Pergame.
    * * *
    scindo, ĕre, scĭdi, scissum - tr. -    - parf. arch. scicidi Enn. Tr. 334 ; Naev. Com. 94 ; Afran. Com. 227, cf Prisc. 10, 24 ; Gell. 7, 9, 16.    - cf. gr. σχίζω. [st1]1 [-] déchirer, fendre.    - scindere epistulam, Cic. Fam. 5, 20, 9 ; vestem Liv. 3, 58, 8: déchirer une lettre, lacérer un vêtement.    - scindere quercum cuneis, Virg. En. 7, 510: fendre un chêne avec des coins.    - scindere solum, Virg. G 2, 399: fendre le sol.    - scindere freta ictu, Ov. M. 11, 463: fendre la mer du battement des rames.    - scindere agmen, Tac. An. 1, 65: fendre la colonne [des soldats].    - scindit se nubes, Virg. En. 1, 587: le nuage se fend. [st1]2 [-] arracher.    - scindere comam, crines, Att. d. Cic. Tusc. 3, 62 ; Virg. En. 12,870: s'arracher les cheveux.    - scindere vallum, Caes. BG. 3, 5: arracher la palissade, détruire le retranchement. --- cf. Caes. BG. 5, 51, 4.    - prov. alicui paenulam scindere, Cic. Att. 13, 33, 4: déchirer le manteau de qqn = l'assassiner de sollicitations. [st1]3 [-] couper, trancher, découper [les mets].    - Sen. Vit. 17, 2 ; Brev 12, 5 ; Mart. 3, 12, 2. [st1]4 [-] séparer, diviser.    - dirimit seinditque Suebiam continuum montium jugum, Tac. G. 43: une longue chaîne de montagnes sépare et divise la Suébie.    - passif réfl. scindi: se diviser, se partager. --- Sall. H. 4, 18 ; Lucr. 4, 91; Ov. M. 15, 739.    - vox exasperatur et scinditur, Quint. 11, 3, 20: la voix s'enroue et se brise.    - aliquem curae scindunt, Lucr. 5, 45: les inquiétudes déchirent qqn. --- cf. Lucr. 3, 994.    - scindi in contraria studia, Virg. En. 2, 39: se diviser en partis opposés. --- cf. Sen. Ep. 89, 16.    - scidit se studium, Quint. pr. 13: l'étude se subdivisa.    - genus amborum scindit se sanguine ab uno, Virg. En. 8, 142: les deux races se séparent en partant d'un sang commun.    - scindere necessitudines, Plin. Pan. 37: déchirer des liens de parenté.    - scindere dolorem, Cic. Att. 3, 15, 2: rouvrir une blessure, renouveler une douleur.    - scindere Pergamum, Plaut. Bac. 1053: détruire Pergame.
    * * *
        Scindo, scindis, scidi, scissum, scindere. Cic. Couper, Tailler, Rompre, Deschirer, Fendre.
    \
        Cuneis robur fissile scinditur. Virgil. Se fend.
    \
        Nec poterit rigidas scindere remus aquas. Ouid. Fendre.
    \
        Capillos scindere. Ouid. Rompre, Deschirer.
    \
        Dolorem suum scindere. Cic. Rengreger sa douleur et son ennuy.
    \
        Fluuios scindere natatu. Claud. Fendre en nageant.
    \
        Humum scindere vomere. Ouid. Fendre et labourer.
    \
        Latus scindere flagello. Ouid. Deschirer.
    \
        Penulam scindere. Cic. Prier tant une personne de venir chez nous, qu'on luy deschire sa robbe en le tirant.
    \
        Sententiam scindere. Cic. Diviser son opinion.
    \
        Solum scindere. Virgil. Labourer la terre.
    \
        Mare tellurem scindit. Lucan. Divise.
    \
        Scinditur incertum studia in contraria vulgus. Virgilius. Se bande.

    Dictionarium latinogallicum > scindo

  • 2 scindo

    scindo scindo, scidi, scissum, ere разрывать, раздирать

    Латинско-русский словарь > scindo

  • 3 scindo

    scindo, scidī, scissum, ere (griech. σχίζω, altind. chinátti, spaltet, schneidet ab, ahd. skintan, schinden) schlitzen, schlitzend reißen, zerreißen, spalten, mit Gewalt trennen, -zerteilen, I) eig.: 1) im allg.: epistulam, Cic. (vgl. invitus litteras tuas scinderem, Cic. fr.): librum rationum in conspectu populi, Aur. Vict.: chirographum debitoris, Ambros.: crines, Verg.: mater scissa comam, mit zerrissenem Haare, Verg.: scissa genas, mit zerkratzten Wangen, Lucan.: vestes de corpore, Prop.: so auch scissa vestis, Liv.: u. chlamys scissa rabidis morsibus, Cael. Aur.: vallum, herausreißen, Caes.: quercum cuneis, zerspalten, Verg.: aequor ferro, mit dem Pfluge aufbrechen, aufreißen, Verg.: u. so scindere terras et pastinare vineas, Salv.: navis scindit aquas, Ov.: agmen, durchbrechen, Tac.: aber agmine propero silvam Caesiam limitemque a Tiberio coeptum, durchbrechen (in dopp. Bedeutung, bei silvam = durchziehen, und bei limitem = eröffnen), Tac.: u. so poet., medii per maxima Nerei stagna viam, bahnen, Verg.: chelyn, zu sehr in sie hineinreißen, von einem verdrießlichen Spieler, Stat.: scissa humus, aufgegrabene, Mart.: pons a tergo eius scinditur, wird abgebrochen, Lact. – Passiv scindi medial = sich zerteilen, sich trennen, zerreißen (reißen), iam vincula scindi coeperunt, Curt.: flamma scinditur in partes, Lucan.: Italia scinditur in duo promunturia, Bruttium et Sallentinum, Sall. fr.: per campestria vagus (Nilus) in plura scinditur flumina, Sen. – Sprichw., scindere alci paenulam, s. paenula no. I. – 2) insbes., vom Vorschneider bei Tafel, zerschneiden, zerlegen, aves in frusta, Sen.: opsonium, Sen. – dah., meton., vorlegen (den Gästen), nihil, Mart. 3, 12, 2. – II) übtr.: 1) zerreißen, zerfleischen, zerteilen, trennen u. dgl., alqm quāvis scindunt cuppedine curae, Lucr. 3, 992. – genus amborum scindit se sanguine ab uno, Verg.: scidit se studium, Quint. – Passiv scindi medial = sich trennen, -teilen, -zerteilen, in contraria studia scinditur vulgus, Verg.: hi in duas factiones scinduntur, Tac.: hae (stellae) in numerum scissae sunt, Macr. somn. Scip. 1, 6, 18. – 2) insbes.: a) gewaltsam unterbrechen, verba fletu, Ov.: actionem, Plin. ep.: tu modo a nobis abiens recentem amicitiam scindis potius quam dissuis, quod prudenter apud Ciceronem Laelius (76) vetat, Hieron. epist. 8. – b) zerstören, zugrunde richten, Pergamum, Plaut. Bacch. 1053. – in utraque re analogiam, Varro LL. 9, 67. – c) = rescindo, wieder aufreißen = erneuern, ne scindam ipse dolorem meum, Cic. ad Att. 3, 15, 2 zw. (Baiter u. Wesenb. rescindam). – / Archaist. Perf. redupl. scicidi, Enn. fr. scen. 293. Naev. com. 94. Afran. com. 227. Acc. didasc. 1, 2 M. (bei Prisc. 10, 24); vgl. Gell. 7, 9, 16.

    lateinisch-deutsches > scindo

  • 4 scindo

    scindo, scidī, scissum, ere (griech. σχίζω, altind. chinátti, spaltet, schneidet ab, ahd. skintan, schinden) schlitzen, schlitzend reißen, zerreißen, spalten, mit Gewalt trennen, -zerteilen, I) eig.: 1) im allg.: epistulam, Cic. (vgl. invitus litteras tuas scinderem, Cic. fr.): librum rationum in conspectu populi, Aur. Vict.: chirographum debitoris, Ambros.: crines, Verg.: mater scissa comam, mit zerrissenem Haare, Verg.: scissa genas, mit zerkratzten Wangen, Lucan.: vestes de corpore, Prop.: so auch scissa vestis, Liv.: u. chlamys scissa rabidis morsibus, Cael. Aur.: vallum, herausreißen, Caes.: quercum cuneis, zerspalten, Verg.: aequor ferro, mit dem Pfluge aufbrechen, aufreißen, Verg.: u. so scindere terras et pastinare vineas, Salv.: navis scindit aquas, Ov.: agmen, durchbrechen, Tac.: aber agmine propero silvam Caesiam limitemque a Tiberio coeptum, durchbrechen (in dopp. Bedeutung, bei silvam = durchziehen, und bei limitem = eröffnen), Tac.: u. so poet., medii per maxima Nerei stagna viam, bahnen, Verg.: chelyn, zu sehr in sie hineinreißen, von einem verdrießlichen Spieler, Stat.: scissa humus, aufgegrabene, Mart.: pons a tergo eius scinditur, wird abgebrochen, Lact. – Passiv scindi medial = sich zerteilen, sich trennen, zerreißen (reißen), iam vincula scindi coeperunt, Curt.: flamma scinditur in partes, Lucan.: Ita-
    ————
    lia scinditur in duo promunturia, Bruttium et Sallentinum, Sall. fr.: per campestria vagus (Nilus) in plura scinditur flumina, Sen. – Sprichw., scindere alci paenulam, s. paenula no. I. – 2) insbes., vom Vorschneider bei Tafel, zerschneiden, zerlegen, aves in frusta, Sen.: opsonium, Sen. – dah., meton., vorlegen (den Gästen), nihil, Mart. 3, 12, 2. – II) übtr.: 1) zerreißen, zerfleischen, zerteilen, trennen u. dgl., alqm quāvis scindunt cuppedine curae, Lucr. 3, 992. – genus amborum scindit se sanguine ab uno, Verg.: scidit se studium, Quint. – Passiv scindi medial = sich trennen, -teilen, -zerteilen, in contraria studia scinditur vulgus, Verg.: hi in duas factiones scinduntur, Tac.: hae (stellae) in numerum scissae sunt, Macr. somn. Scip. 1, 6, 18. – 2) insbes.: a) gewaltsam unterbrechen, verba fletu, Ov.: actionem, Plin. ep.: tu modo a nobis abiens recentem amicitiam scindis potius quam dissuis, quod prudenter apud Ciceronem Laelius (76) vetat, Hieron. epist. 8. – b) zerstören, zugrunde richten, Pergamum, Plaut. Bacch. 1053. – in utraque re analogiam, Varro LL. 9, 67. – c) = rescindo, wieder aufreißen = erneuern, ne scindam ipse dolorem meum, Cic. ad Att. 3, 15, 2 zw. (Baiter u. Wesenb. rescindam). – Archaist. Perf. redupl. scicidi, Enn. fr. scen. 293. Naev. com. 94. Afran. com. 227. Acc. didasc. 1, 2 M. (bei Prisc. 10, 24); vgl. Gell. 7, 9, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scindo

  • 5 scindō

        scindō (scidī, late), scissus, ere    [2 SAC-], to cut, tear, rend, force apart, split, cleave, divide: dolore comam, Att. ap. C.: crinīs, V.: scissae capillos matres, O.: vestem, tear open, L.: coronam, H.: vitiato fistula plumbo Scinditur, bursts open, O.: vallum, tear up, Cs.: cuneis lignum, cleave, V.: ferro aequor (i. e. humum), V.: puppis aquas, O. — To part, separate, divide: scindit Sueviam continuum montium iugum, Ta.: Scinditur in geminas partīs amnis, O.: genus amborum scindit se sanguine ab uno, i. e. branches, V.: Scinditur studia in contraria volgus, V.: fletu verba, interrupt, O.
    * * *
    scindere, scindi, scissus V
    tear, split, divide

    Latin-English dictionary > scindō

  • 6 scindo

    scindo, scĭdi, scissum, 3 (old perf. redupl. scicidi, Enn., Naev., Att, and Afran. ap. Prisc. p. 890 P.; or Enn. p. 133 Vanl.; Com. Rel. pp. 19 and 164 Rib.; cf. also, sciciderat. [p. 1643] Gell 6, 9, 16), v. a. [akin to Gr. schizô, to split; cf. Germ. scheiden, and Lat. scio], to cut, tear, rend, or break asunder; to split, cleave, divide, or separate by force, etc. (freq. and class.; but in tempp.perf. ante-class.and postAug.; syn.: findo, rumpo).
    I.
    Lit.: quom saxum scisciderit, Enn. ap. Prisc. l. l.: non ergo aquila scisciderat pectus, Att. ib. and ap. Gell. l. l.: satis fortiter vestras sciscidistis colus, Afran. ap. Prisc. l. l.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62:

    crines,

    Verg. A. 12, 870; Ov. M. 11, 683:

    capillos,

    id. H. 3, 79; Tib. 1, 10, 55; cf.

    , in a Greek construction: scissaeque capillos matres,

    Ov. M. 8, 526:

    vela,

    Plaut. Trin. 4, 1, 18:

    epistulam,

    Cic. Fam. 5, 20, 9:

    vestem,

    to tear open, Liv. 3, 58; Quint. 2, 15, 7; Prop. 2, 15 (3, 7), 18; Ov. M. 9, 166; Hor. C. 1, 17, 27; cf.:

    vestem tibi de corpore,

    Prop. 2, 5, 21:

    pecora scindunt herbarum radices,

    Col. 2, 18, 2:

    asini me mordicibus scindant,

    tear, lacerate, Plaut. Aul. 2, 2, 57:

    sinus,

    Ov. M. 10, 386:

    latus flagello,

    id. Ib. 185:

    lacerum corpus ictibus innumeris,

    Sil. 1, 172:

    vitiato fistula plumbo Scinditur,

    bursts open, Ov. M. 4, 123; cf.:

    et faceret scissas languida ruga genas,

    wrinkled, Prop. 3, 10, 6:

    vallum,

    to break through, tear up, Caes. B. G. 3, 5; 5, 51; Liv. 7, 37; Tac. H. 4, 28:

    limen portae,

    to break in pieces, Plaut. Bacch. 4, 9, 31:

    pontem,

    to break down, id. ib. 5, 26:

    cuneis lignum,

    to split, cleave, Verg. G. 1, 144:

    quercum cuneis,

    id. A. 7, 510:

    cuneis fissile robur,

    id. ib. 6, 182; cf.:

    ferro aequor (i. e. humum),

    id. G. 1, 50; cf.

    solum,

    id. ib. 2, 399:

    vomere terram,

    Ov. A. A. 2, 671:

    freta ictu (remorum),

    id. M. 11, 463:

    puppis aquas,

    id. Tr. 1, 10, 48:

    fluvios natatu,

    Claud. Cons. Hon. 4, 347:

    tellurem mare scindit,

    Luc. 3, 61:

    agmen,

    Tac. A. 1, 65 et saep.:

    labra,

    to open wide, Quint. 11, 3, 81:

    obsonium,

    to cut up, carve, Sen. Vit. Beat. 17; cf.

    nihil (edulium),

    Mart. 3, 12, 2:

    aves in frusta,

    Sen. Brev. Vit. 12.—
    b.
    Prov.: penulam alicui, to tear off one's travelling cloak, i.e. to urge, press, solicit one to stay, Cic. Att. 13, 33, 4.—
    B.
    Transf., to part, separate, divide; of places:

    dirimit scinditque Sueviam continuum montium jugum,

    Tac. G. 43:

    frons Italia in duo se cornua scindit,

    Mel. 2, 4, 7.—

    Mid.: omnis Italia scinditur in duo promuntoria,

    Sall. H. 4, 18 Dietsch.—In gen.:

    se (lutamenta),

    Cato, R. R. 128:

    se (nubes),

    Verg. A. 1, 587.—Mid.:

    omnis fumus, vapor, etc.... scinduntur per iter flexum,

    Lucr. 4, 91:

    scinditur in geminas partes circumfluus amnis,

    Ov. M. 15, 739; Luc. 1, 551.— Absol.:

    sentes quod tetigere, ilico rapiunt: si eas ereptum, ilico scindunt,

    Plaut. Cas. 3, 6, 2.—
    2.
    To destroy:

    scindunt proceres Pergamum,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 130.—
    II.
    Trop., to tear in pieces, to distract, agitate, disturb, etc.:

    aliquem quāvis scindunt cuppedine curae,

    Lucr. 3, 994:

    quantae tum scindunt hominem cuppedinis acres Sollicitum curae,

    id. 5, 46: nolo commemorare, quibus rebus sim spoliatus, ne scindam ipse dolorem meum, tear open, i. e. renew my grief, Cic. Att. 3, 15, 2:

    non sine piaculo sanctissimas necessitudines scindi,

    to be sundered, separated, Plin. Pan. 37 fin.:

    ut (actio) noctis interventu scinderetur,

    was interrupted, id. Ep. 2, 11, 16:

    verba fletu,

    Ov. P. 3, 1, 157:

    vox scinditur,

    is broken, cracked, Quint. 11, 3, 20:

    sic genus amborum scindit se sanguine ab uno,

    divides, branches off, Verg. A. 8, 142; cf.: scidit deinde se studium atque inertiā factum est, ut artes esse plures viderentur, was separated, divided, Quint. prooem. § 13; cf.:

    naturalis pars philosophiae in duo scinditur corporalia et incorporalia,

    Sen. Ep. 89, 16:

    scinditur incertum studia in contraria vulgus,

    Verg. A. 2, 39; cf. Tac. H. 1, 13:

    scindebatur in multiplices curas,

    Amm. 16, 3, 3.—Hence, scissus, a, um, P. a., split, cleft, divided.
    A.
    Lit.:

    folia pluribus divisuris,

    Plin. 25, 5, 21, § 48:

    vitis folio,

    id. 14, 2, 4, § 23:

    scissae (aures) cervis ac velut divisae,

    id. 11, 37, 50, § 136:

    alumen,

    Col. 6, 13, 1 (for which:

    scissile alumen,

    Cels. 5, 2; 6, 11):

    vestibus,

    Vulg. Job, 2, 12.—
    B.
    Trop.:

    genus vocum,

    harsh, grating, Cic. de Or. 3, 57, 216.—No comp., sup., or adv.

    Lewis & Short latin dictionary > scindo

  • 7 scindo

    scidī (арх. scicidī), scissum, ere
    1) разрывать, раздирать (vestem L, Prp; epistulam C; tunĭca scissa Pt); распускать, приводить в беспорядок, растрёпывать, рвать ( crines V); расцарапывать ( genas Lcn); раскалывать (quercum cuneis V; scissa robora Pt): рассекать ( aquas O); бороздить, прорезать ( frontem cicatricibus Pt); прорывать ( agmen T); сносить, разрушать (pontem Pl, Lact; vallum Cs; Pergamum Pl); разрезывать (aves in frusta Sen; aprum Pt); разделять (amnis in partes scinditur O; in duas factiones scindi T)
    2) прерывать ( verba fletu O); пресекать, мешать, нарушать ( actionem PJ)
    3) прокладывать ( viam V); пробираться, проходить (s. silvam T); рыть, взрывать ( humum M)
    4) терзать, мучить ( curae scindunt aliquem Lcr)
    5) бередить, растравлять ( dolorem C)

    Латинско-русский словарь > scindo

  • 8 scindo

    to cut, rend, split/ divide, separate

    Latin-English dictionary of medieval > scindo

  • 9 scindo

    , scidi, scissum, scindere 3
      разрывать, раздирать; распускать, приводить в беспорядок, растрёпывать
    , рвать, расцарапывать, бороздить

    Dictionary Latin-Russian new > scindo

  • 10 ab-scindō

        ab-scindō scidī, scissus, ere,    to tear off, break away, break off: tunicam a pectore, tore down: umeris abscindere vestem, V.: abscissa comas, tearing her hair, V.—Esp., to divide, part, separate (poet.): pontus Hesperium Siculo latus abscidit, V.: Oceano dissociabili terras, H.: inane soldo, H.—Fig., to cut off, hinder: reditūs dulcīs, H.

    Latin-English dictionary > ab-scindō

  • 11 circum-scindō

        circum-scindō —, —, ere,    to rend around, strip (once): aliquem, L.

    Latin-English dictionary > circum-scindō

  • 12 cōn - scindō

        cōn - scindō idī, issus, ere,    to tear, rend to pieces: conscissā veste, T.: epistulam: ipsam capillo conscidit (i. e. illius capillum), T.—Fig., to tear to pieces, calumniate: me: advocati sibilis conscissi, hissed at.

    Latin-English dictionary > cōn - scindō

  • 13 dī-scindō

        dī-scindō cidī, cissus, ere,    to tear asunder, cut apart, cleave, divide, rend, tear: Vestem, T.: tunicam: purpureos amictūs manu, V.: labrum, T.: artūs, V.: novaculā cotem, L.: amicitiae discindendae, rudely broken off.

    Latin-English dictionary > dī-scindō

  • 14 ex-scindō or excindō

        ex-scindō or excindō idī, issus, ere,    to extirpate, annihilate, destroy: templum sanctitatis: quae urbs se exscindi pateretur: finīs tuos, L.: ferro gentem, V.: virtutem, Ta.

    Latin-English dictionary > ex-scindō or excindō

  • 15 inter-scindō

        inter-scindō scidī, scissus, ere,    to tear asunder, break down, divide, interrupt: pontem: aggerem, Cs.—To cut off, separate, part: Chalcis arto interscinditur freto, L.

    Latin-English dictionary > inter-scindō

  • 16 per-scindō

        per-scindō —, —, ere,    to rend asunder, tear in pieces: omnia perscindente vento, L.

    Latin-English dictionary > per-scindō

  • 17 prō-scindō

        prō-scindō —, —, ere,    to plough, break up: terram iuvencis, V.: ferro campum, O.—Fig., to satirize, revile, defame: summotum (me) patriā, O.

    Latin-English dictionary > prō-scindō

  • 18 re-scindō

        re-scindō scidī, scissus, ere,    to cut off, cut loose, cut down, tear open: pontem, i. e. break down, Cs.: Ense teli latebram penitus, to cut open, V.: obductos annis luctūs, O.: an male sarta Gratia <*>uiquam coit et rescinditur? H.—To open: locum praesidiis firmatum: ferro summum Ulceris os, V.—Fig., to tear open, renew, expose: crimina, O.—To annul, abolish, abrogate, repeal, rescind: quod sit factum legibus, T.: Iussa Iovis, O.: ordinum gesta: totam trienni praeturam: res iudicatas: testamenta.

    Latin-English dictionary > re-scindō

  • 19 scissim

    Латинско-русский словарь > scissim

  • 20 discindo

    di-scindo, scidī, scissum, ere [ scindo ]
    1) раздирать, разрывать (librum AG; vestem Ter, Su); сорвать ( tunĭcam a pectore L); раздробить ( alicui maxillam Su); рассекать, разрезать (d. cotem novaculā C)
    oratio inter respondentem et interrogantem discissa Sen — речь, расчленённая на ответы и вопросы
    2) сечь, пороть ( aliquem flagellis Su)

    Латинско-русский словарь > discindo

См. также в других словарях:

  • scindo —  I cut …   A glossary of provincial and local words used in England

  • дисцизия шейки матки — (discissio cervicis uteri; лат. discissio разрыв, от ди + scindo разрывать) см. Трахелотомия …   Большой медицинский словарь

  • цедить — цежу, цеж жидкий, процеженный раствор овсяной муки , укр. цiдити, цiджу, блр. цудзiць, цуджу цедить, пить помногу , русск. цслав. цѣдити διυλίζειν, болг. цедя цежу , сербохорв. циjѐдити, ци̏jеди̑м – то же, словен. cediti, cedim, чеш. cediti,… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • цеп — род. п. а, диал. цепинка палка , оцеп колодезный журавль, шлагбаум , укр. цiп цеп , др. русск. цѣпъ, болг. цеп палка, которую прокладывают между нитями основы в ткацком станке , сербохорв. ци̏jеп цеп , словен. се̑р, чеш., слвц. сер, польск. серу… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • часть — ж., род. п. и, участь, счастье (см.), укр. часть, блр. часць, др. русск. часть доля, земельный участок, наследство , ст. слав. чѩсть μέρος (Остром., Супр.), болг. чест ж. часть, доля, счастье , сербохорв. че̑ст ж., чеш. čast, стар. čiest ж. часть …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • чистый — чист, чиста, чисто, чистить, чищу, укр. чистий, чистити, др. русск. чистъ, ст. слав. чистъ καθαρός (Остром., Клоц., Супр.), болг. чист, сербохорв. чи̏ст, чи̏ста, чи̏сто, словен. čìst, čista, чеш., слвц. čisty, польск. сzуstу, в. луж. čisty, н.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • шест — I I, род. п. а ( е вместо ё по аналогии шестик; см. Соболевский, Лекции 64), диал. шост, севск. (Преобр.), блр. шост. Праслав. *šьstъ родственно лит. šiekštas ствол дерева, очищенный от корней, колода для пленных , лтш. siêkstа часть… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Дисци́зия ше́йки ма́тки — (discissio cervicis uteri; лат. discissio разрыв, от Ди + scindo разрывать) см. Трахелотомия …   Медицинская энциклопедия

  • Саентология — Эта статья является предметом процедуры посредничества. В настоящее время вокруг статьи происходит сложный конфликт участников, из за чего начата процедура посредничества. Просьба вносить свои правки в соответствии с принятыми решениями… …   Википедия

  • Саентология/Temp1 — Версия 1 временная версия с целью разрешить войну правок Саентологический крест Саентологичекий символ Саентоло?гия (часто также «сайентология», от лат. scio и …   Википедия

  • Саенто — Саентологический крест Саентологичекий символ Саентология (часто также «сайентология», от лат. scio и др. греч. logos «знание о знании»[1]) религиозно фил …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»