-
1 imprimō (inpr-)
imprimō (inpr-) pressī, pressus, ere [1 in+ premo], to press upon, press against: Stamina impresso pollice nentes, O.: Impresso genu nitens, V.: inpressā tellurem reppulit hastā, i. e. raised herself, O.—To stamp, imprint, impress, mark: vestigium, plant: humi litteram: inpressā signat sua crimina gemmā, O.: signa tabellis, H.: (Dido) os impressa toro, V.: sulcus altius impressus, drawn.—To engrave, stamp, mark: signo suo impressae tabellae, sealed, L.: an imprimi quasi ceram animum putamus? takes impressions: pondera baltei, Inpressumque nefas, embossed scene of crime, V.—Fig., to impress, engrave, stamp, mark: in animis notionem: motūs in oratore impressi: memoria publica tabulis impressa.—To stamp, mark: flagitiorum vestigiis municipia. -
2 linō
linō lēvī, litus, ere [LI-], to daub, besmear, anoint, spread, rub over: cerā Spiramenta, V.: spicula vipereo felle, O.: Sabinum quod ego ipse testā Conditum levi (sc. pice), sealed with pitch, H.: dolia, Iu.: plurima cerno, digna lini, i. e. that deserve erasure, O.: paribus lita corpora guttis, adorned at regular intervals, V.— To bedaub, bemire: ora luto, O.: carmine foedo Splendida facta, degrade, H.* * *linere, levi, litus V TRANSsmear, plaster (with); seal (wine jar); erase/rub over; befoul; cover/overlay -
3 adaptertus
adapterta, adaptertum ADJopen (doors, flowers), expanded; not sealed off (honey cells) -
4 consignatio
affixing a seal/sealing/authentication; sealed/attested document; written proof -
5 adsigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
6 assigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
7 lino
lĭno, lēvi (līvi), lĭtum, 3, and lĭnĭo, īvi, ītum. 4 (contr. form of the inf. perf. lisse for livisse. Spart. Hadr. 4: perf. livi, Cato, R. R. 69; Col. 12, 50, 17:I.levi,
Hor. C. 1, 20, 3: lini for livi, acc. to Prisc. p. 898 P.), v. a. [Sanscr. root li-, to let go, pour; Gr. lib-, leibô; cf. Lat. libo; hence, littera, 2. limus], to daub, besmear, anoint, to spread or rub over.Lit.:2.cerā Spiramenta,
Verg. G. 4, 39:spicula vipereo felle,
Ov. P. 1, 2, 18:carmina linenda cedro,
Hor. A. P. 331:Sabinum quod ego ipse testa Conditum levi (sc. pice),
which I have sealed with pitch, id. C. 1, 20, 3; cf. Liv. 21, 8, 10 Drak. N. cr.:nam quis plura linit victuro dolia musto?
Juv. 9, 58:picata opercula diligenter gypso linunt,
Col. 12, 16, 5:faciem,
Juv. 6, 481:sucis sagittas,
Sen. Med. 711: cum relego, scripsisse pudet, qui plurima cerno, Me quoque, qui feci, judice digna lini, that deserve to be rubbed out, erased (because the writing on a tablet was rubbed out with the broad end of the style), Ov. P. 1, 5, 15.—In the form linio, īre:liquidā pice cum oleo linire,
Col. 6, 17; Pall. 4, 10, 29; Plin. 17, 28, 47, § 266:tectoria luto cum liniuntur,
Vitr. 7, 3 fin. —To rub over something: linere medicamenta per corpora, Ov. Med. fac. 81.—B.Transf.1.To overlay, cover: tecta auro, Ov. Med. fac. 7; Mart. 9, 62, 4.—2.To bedaub, bemire:II.linit ora luto,
Ov. F. 3, 760; Mart. 9, 22, 13.—Trop., to befoul:carmine foedo Splendida facta,
Hor. Ep. 2, 1, 237. -
8 linum
līnum, i, n. [Gr. linon; Goth. lein; Germ. Leinwand; Engl. linen], flax.I.Lit.:II.reticulum, tenuissimo lino,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:urit lini campum seges,
Verg. G. 1, 77; cf. Plin. 19 prooem. § 2;19, 1, 1, § 9: lino legato tam factum quam infectum continetur, quodque netum quodque in tela est,
Dig. 32, 70, 11.—Transf.A.A thread, Cels. 7, 14:B.consuto vulnere, crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix,
Juv. 3, 151.—Esp., the thread with which letters were bound and legal instruments sealed:effer cito stilum, ceram et tabellas et linum,
Plaut. Bacch. 4, 4, 64:per ceram et linum litterasque interpretes salutem mittit,
id. Ps. 1, 1, 40:linum incidimus, legimus,
Cic. Cat. 3, 5.—Hence:solvere vincula epistolae,
to open a letter, Nep. Paus. 4, 1:lino consignare tabulas,
Paul. Sent. 5, 25, 6:easque tabulas proprio lino propriaque cera consignamus,
Gai. Inst. 2, 181:linum ruptum,
Quint. 12, 8, 13.—A fishing line:C.nunc in mole sedens moderabar arundine linum,
Ov. M. 13, 923.—A linen cloth or garment, linen:D.Massica Integrum perdunt lino vitiata saporem,
strained through linen, Hor. S. 2, 4, 54; Ov. F. 5, 519:velati lino et verbena tempora cincti,
Verg. A. 12, 120:lino vestiri aut lanis,
Mel. 3, 7, 3.—A sail: lina sinu Tendere toto, Sen. Med. 320.—E.A rope, cable:F.subducere carbasa lino,
Ov. F. 3, 587.—A net for hunting or fishing; a hunter's net, toils:G.positarum lina plagarum,
Ov. M. 7, 768:nec lina sequi nodosa sinebam,
id. ib. 7, 807; 3, 153.— A fisher's net, drag-net, Verg. G. 1, 142; Ov. M. 13, 931.— Plur., Juv. 5, 102:cymbae linique magister,
i. e. the fisherman, id. 4, 45; Sil. 7, 503.—A linen corselet, habergeon:H.fugit hasta per oras Multiplicis lini,
Sil. 4, 292:tempora multiplici mos est defendere lino,
id. 3, 272:thorax Multiplicis lini,
id. 9, 587.—A string of pearls:K.uno lino decies sestertium inseritur,
Tert. Cult. Fem. 1, 9.— -
9 martyrium
martyrĭum, ĭi, n., = marturion, a testimony, sealed with one's blood, to the truth of the Christian religion, martyrdom.I.Lit. (eccl. Lat.):II.martyrii palmae,
Tert. Spect. 29;Greg. M. Dial. 3, 28: Domini martyrium,
Hier. adv. Jovin. 1: sanguine martyrii, Prud. steph. 7, 9: sacri martyrii corona, Ambros, Off. 2, 28.—Transf.A.The place where a martyr is buried, a martyr's grave:B.martyria negat esse facienda,
Tert. adv. Haer. 46; so Cod. Just. 1, 2, 16.—A church dedicated to a saint:martyrium fabricare,
Hier. Vita Hilar. 31. -
10 obsigno
ob-signo, āvi, ātum, 1, v. a., to seal, seal up a will, a letter, etc. (class.).I.Lit.A.In gen.:B.cedo tu ceram ac linum actutum: age obliga, obsigna cito,
Plaut. Bacch. 4, 4, 96:cellas,
id. Cas. 2, 1, 1:lagenas,
Q. Cic. Fam. 16, 26:epistulam,
Cic. Att. 8, 6, 1; id. Pis. 28, 71.—Esp.: tabulas, testamenta, to sign and seal, as a witness:istam ipsam quaestionem, dicite, quis obsignavit?
Cic. Clu. 66, 185:tabellas ejus rei condicionisque,
id. Quint. 21, 67:testamentum signis adulterinis,
id. Clu. 14, 41:obsignavit anulo,
Vulg. Dan. 6, 17.—Prov.: agere cum aliquo tabellis obsignatis, to deal with one with sealed writings, i. e. in the strictest form, Cic. Tusc. 5, 11, 33 (cf.:tamquam ex syngraphā agere cum populo,
id. Mur. 17, 35): tabulas obsignare velle, would seal up the documents, i. e. would have no discussion, id. Pis. 28, 69.—In partic.1.To seal up the papers and effects of an accused person, Cic. Verr. 1, 19, 50.—Hence,2.To seal an accusation against one: qui contra Scaurum patrem suum obsignaverat, Cic. Scaur. Fragm. ap. Ascon.—3.To pledge or mortgage under one's hand and seal:4.tria agri jugera ad aerarium obsignaverat,
Val. Max. 4, 4, 7.—To close under seal, make fast:II.inane obsignari nihil solere,
Cic. Div. 2, 70, 145; cf. the context.—Trop., to stamp, impress:formam verbi,
Lucr. 4, 567:aliquid obsignatum habere,
to impress on the mind, id. 2, 581. -
11 signo
signo, āvi, ātum, 1, v. a. [signum], to set a mark upon, to mark, mark out, designate (syn.: noto, designo).I.Lit.A.In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose): discrimen non facit neque signat linea alba, Lucil. ap. Non. 405, 17:B.signata sanguine pluma est,
Ov. M. 6, 670:ne signare quidem aut partiri limite campum Fas erat,
Verg. G. 1, 126:humum limite mensor,
Ov. M. 1, 136; id. Am. 3, 8, 42:moenia aratro,
id. F. 4, 819:pede certo humum,
to print, press, Hor. A. P. 159; cf.:vestigia summo pulvere,
to mark, imprint, Verg. G. 3, 171: auratā cyclade humum, Prop. 4 (5), 7, 40:haec nostro signabitur area curru,
Ov. A. A. 1, 39:locum, ubi ea (cistella) excidit,
Plaut. Cist. 4, 2, 28:caeli regionem in cortice signant,
mark, cut, Verg. G. 2, 269:nomina saxo,
Ov. M. 8, 539:rem stilo,
Vell. 1, 16, 1:rem carmine,
Verg. A. 3, 287;for which: carmine saxum,
Ov. M. 2, 326:cubitum longis litteris,
Plaut. Rud. 5, 2, 7:ceram figuris,
to imprint, Ov. M. 15, 169:cruor signaverat herbam,
had stained, id. ib. 10, 210; cf. id. ib. 12, 125:signatum sanguine pectus,
id. A. A. 2, 384:dubiā lanugine malas,
id. M. 13, 754:signata in stirpe cicatrix,
Verg. G. 2, 379:manibus Procne pectus signata cruentis,
id. ib. 4, 15:vocis infinitios sonos paucis notis,
Cic. Rep. 3, 2, 3:visum objectum imprimet et quasi signabit in animo suam speciem,
id. Fat. 19, 43.—In partic.1.To mark with a seal; to seal, seal up, affix a seal to a thing (usually obsignare):2.accepi a te signatum libellum,
Cic. Att. 11, 1, 1:volumina,
Hor. Ep. 1, 13, 2: locellum tibi signatum remisi, Caes. ap. Charis. p. 60 P.:epistula,
Nep. Pel. 3, 2:arcanas tabellas,
Ov. Am. 2, 15, 15:signatis quicquam mandare tabellis,
Tib. 4, 7, 7:lagenam (anulus),
Mart. 9, 88, 7:testamentum,
Plin. Ep. 2, 20, 8 sq.; cf. Mart. 5, 39, 2:nec nisi signata venumdabatur (terra),
Plin. 35, 4, 14, § 33.— Absol., Mart. 10, 70, 7; Quint. 5, 7, 32; Suet. Ner. 17.—To mark with a stamp; hence,a.Of money, to stamp, to coin:b.aes argentum aurumve publice signanto,
Cic. Leg. 3, 3, 6; cf.:qui primus ex auro denarium signavit... Servius rex primus signavit aes... Signatum est nota pecudum, unde et pecunia appellata... Argentum signatum est anno, etc.,
Plin. 33, 3, 13, § 44:argentum signatum,
Cic. Verr. 2, 5, 25, § 63; Quint. 5, 10, 62; 5, 14, 26:pecunia signata Illyriorum signo,
Liv. 44, 27, 9:denarius signatus Victoriā,
Plin. 33, 3, 13, § 46:sed cur navalis in aere Altera signata est,
Ov. F. 1, 230:milia talentūm argenti non signati formā, sed rudi pondere,
Curt. 5, 2, 11.— Hence,Poet.:c.signatum memori pectore nomen habe,
imprinted, impressed, Ov. H. 13, 66:(filia) quae patriā signatur imagine vultus,
i. e. closely resembles her father, Mart. 6, 27, 3.—To stamp, i. e. to license, invest with official authority (late Lat.):3.quidam per ampla spatia urbis... equos velut publicos signatis, quod dicitur, calceis agitant,
Amm. 14, 6, 16.—Pregn., to distinguish, adorn, decorate ( poet.):II.pater ipse suo superūm jam signat honore,
Verg. A. 6, 781 Heyne: caelum corona, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 273.—Trop., to point out, signify, indicate, designate, express (rare; more usually significo, designo; in Cic. only Or. 19, 64, where dignata is given by Non. 281, 10;B.v. Meyer ad loc.): translatio plerumque signandis rebus ac sub oculos subiciendis reperta est,
Quint. 8, 6, 19:quotiens suis verbis signare nostra voluerunt (Graeci),
id. 2, 14, 1; cf.:appellatione signare,
id. 4, 1, 2:utrius differentiam,
id. 6, 2, 20; cf. id. 9, 1, 4; 12, 10, 16:nomen (Caieta) ossa signat,
Verg. A. 7, 4:fama signata loco est,
Ov. M. 14, 433:miratrixque sui signavit nomine terras,
designated, Luc. 4, 655; cf.:(Earinus) Nomine qui signat tempora verna suo,
Mart. 9, 17, 4:Turnus ut videt... So signari oculis,
singled out, looked to, Verg. A. 12, 3: signare responsum, to give a definite or distinct answer, Sen. Ben. 7, 16, 1.—With rel.-clause:memoria signat in quā regione quali adjutore legatoque fratre meo usus sit,
Vell. 2, 115.—To distinguish, recognize:C.primi clipeos mentitaque tela Adgnoscunt, atque ora sono discordia signant,
Verg. A. 2, 423; cf.:sonis homines dignoscere,
Quint. 11, 3, 31:animo signa quodcumque in corpore mendum est,
Ov. R. Am. 417.—To seal, settle, establish, confirm, prescribe (mostly poet.):D. A.signanda sunt jura,
Prop. 3 (4), 20, 15:signata jura,
Luc. 3, 302: jura Suevis, Claud. ap. Eutr. 1, 380; cf.:precati deos ut velint ea (vota) semper solvi semperque signari,
Plin. Ep. 10, 35 (44).—signan-ter, adv. (acc. to II. A.), expressly, clearly, distinctly (late Lat. for the class. significanter):B.signanter et breviter omnia indicare,
Aus. Grat. Act. 4:signanter et proprie dixerat,
Hier. adv. Jovin. 1, 13 fin. —signātus, a, um, P. a.1.(Acc. to I. B. 1. sealed; hence) Shut up, guarded, preserved (mostly ante- and post-class.): signata sacra, Varr. ap. Non. 397, 32: limina. Prop. 4 (5), 1, 145: Chrysidem negat signatam reddere, i. e. unharmed, intact, pure, Lucil. ap. Non. 171, 6; cf.:2.assume de viduis fide pulchram, aetate signatam,
Tert. Exhort. 12.—(Acc. to II. A.) Plain, clear, manifest (post-class. for significans):quid expressius atque signatius in hanc causam?
Tert. Res. Carn. 13.— Adv.: signātē, clearly, distinctly (post-class.):qui (veteres) proprie atque signate locuti sunt,
Gell. 2, 6, 6; Macr. S. 6, 7.— Comp.:signatius explicare aliquid,
Amm. 23, 6, 1. -
12 sphragis
sphrāgis, īdis, f., = sphragis (a seal).I.A kind of stone used for seals, Plin. 37, 8, 37, § 117.—II.Another name for Lemnian earth, so called because sold in sealed packets, Plin. 35, 6, 14, § 33.—III.A little ball of plaster in medicine, Cels. 5, 26, 23 (5, 20, 2, written as Greek). -
13 tabella
tăbella, ae ( nom. plur. TABELAI, S. C. de Bacch. Corp. I. R. 196). f. dim. [tabula].I.In gen., a small board, a little table or tablet (rare and mostly poet. and in post-Aug. prose):II.liminis,
i. e. the door-sill, Cat. 32, 5:tabella aerea,
a brass plate, Plin. 33, 1, 6, § 19: hos (libellos) eme, quos artat brevibus membrana tabellis, little tablets, i. e. small pages, Mart. 1, 3, 3:parva tabella capit ternos utrimque lapillos,
small gamingboards, Ov. A. A. 3, 365; id. Tr. 2. 481:pistor multiplices struit tabellas,
i. e. thin cakes, Mart. 11, 31, 9.—Of the basket or cradle in which Romulus and Remus were exposed:heu quantum fati parva tabella vehit,
the little bark, Ov. F. 2, 408.—In partic. (class.).A.A writing-tablet:2.tabellis pro chartis utebantur antiqui, quibus ultro citro, sive privatim sive publice opus erat, certiores absentes faciebant, unde adhuc tabellarii dicuntur: et tabellae missae ab imperatoribus,
Fest. p. 359 Müll.:tabellae Imponere manus,
Ov. P. 4, 2, 27:abiegnae,
id. A. A. 3, 469:litteras tabellae insculpere,
Quint. 1, 1, 27:fecit et Libyn puerum tenentem tabellam,
Plin. 34, 8, 19, § 59.—Hence, transf., in plur., a writing, written composition, letter, contract, will, etc.:B.tabellas proferri jussimus... Recitatae sunt tabellae in eandem fere sententiam,
Cic. Cat. 3, 5, 10:allatae sunt tabellae ad eam a Stratippocle, eum argentum sumpsisse,
Plaut. Ep. 2, 2, 68:ex tabellis jam faxo scies,
id. Ps. 1, 1, 47:tabellas consignare,
id. Curc. 2, 3, 86:tu quidem tabellis obsignatis agis mecum,
with sealed writings, Cic. Tusc. 5, 11, 33:publicae Heracleensium,
public records, id. Arch. 4, 9; cf. Liv. 43, 16, 13:tabellae quaestionis plures proferuntur,
minutes of evidence, Cic. Clu. 65, 184:cur totiens video mitti recipique tabellas?
Ov. Am. 3, 14, 31:rasae,
id. A. A. 1, 437:nuptiis tabellas dotis ipse consignavit,
the marriage contract, Suet. Claud. 29:falsas signare tabellas,
forged wills, Juv. 8, 142:laureatae,
a letter announcing a victory, Liv. 45, 1, 8.— Sing. (rare):testimonium per tabellam dare,
in writing, Tac. Or. 36: ex tabellā pronuntiare sententiam, Suet. Claud. 15.—A tablet for voting, a ballot.1.In the comitia, used in electing a magistrate or deciding upon the acceptance of a proposed law: in the former case the elector wrote down the name of a candidate; in the latter, each voter received two tablets, on one of which were the letters U. R., i. e. uti rogas, denoting approval;2.on the other, A., i. e. antiquo (for the old law), denoting rejection: me universa civitas non prius tabellā quam voce priorem consulem declaravit,
Cic. Pis. 1, 3:an ego exspectem, dum de te quinque et septuaginta tabellae dirimantur?
id. ib. 40, 96:tabella modo detur nobis, sicut populo data est,
id. Phil. 11, 8, 19; cf.:si populo grata est tabella, quae frontis aperit hominum,
id. Planc. 6, 16. —In courts of justice; here each judge usually received three tablets; one of which, inscribed A., i. e. absolvo, denoted acquittal; another, with C., i. e. condemno, written on it, denoted condemnation;C.and the third, with N. L., i. e. non liquet (it is not clear), left the case undecided: cum tabella vobis dabitur, judices, non de Flacco dabitur solum: dabitur de bonis omnibus,
Cic. Fl. 39, 99:huic judicialis tabella committetur?
id. Verr. 2, 2, 32, § 79:de quibusdam etiam imperitus judex dimittere tabellam potest,
give his vote, Sen. Ben. 3, 7, 5:quamlibet austeras de me ferat urna tabellas,
Prop. 4 (5), 11, 49; Caes. B. C. 3, 83; cf. Suet. Aug. 33. —A painted tablet, a small picture or painting:D.ea (exhedria) volebam tabellis ornare,
Cic. Fam. 7, 23, 3:priscis sparsa tabellis Porticus,
Ov. A. A. 1, 71:inveniat plures nulla tabella modos,
id. ib. 2, 680:comicae tabellae,
Plin. 35, 10, 37, § 114; cf.:cubicula tabellis adornavit,
Suet. Tib. 43:Tyrrhena sigilla, tabellas, Sunt qui non habeant,
Hor. Ep. 2, 2, 180:Pausiaca,
id. S. 2, 7, 95.—A votive tablet, hung up in a temple, and on which one acknowledged by writing or painting the favor or aid he had received from a deity:E.nunc, dea, nunc succurre mihi, nam posse mederi, Picta docet templis multa tabella tuis,
Tib. 1, 3, 28:et posita est meritae multa tabella deae,
Ov. F. 3, 268:votiva,
Hor. S. 2, 1, 33; so Juv. 12, 27:memores,
Ov. M. 8, 744. —A fan:quos (ventos) faciet nostrā mota tabella manu,
Ov. Am. 3, 2, 38.
См. также в других словарях:
sealed — [si:ld] adj 1.) shut or protected with something that prevents air, water etc from getting in or out ▪ a sealed container 2.) sealed documents are closed so that they can only be read by a certain person or at a certain time ▪ Sealed bids… … Dictionary of contemporary English
sealed — [ sild ] adjective * closed with a lid, cover, etc. so that nothing can get in or out: a sealed box/bag/envelope … Usage of the words and phrases in modern English
sealed — sealed; un·sealed; … English syllables
sealed — index blind (impassable), impervious, necessary (inescapable), undisclosed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
sealed — Authenticated by a seal; executed by the affixing of a seal @ sealed and delivered These words, followed by the signatures of the witnesses, constitute the usual formula for the attestation of conveyances @ sealed bid @ sealed instrument An… … Black's law dictionary
sealed — adjective 1. established irrevocably his fate is sealed • Syn: ↑certain • Ant: ↑unsealed 2. closed or secured with or as if with a seal my lips are sealed the package is still sealed … Useful english dictionary
Sealed — Seal Seal, v. t. [imp. & p. p. {Sealed}; p. pr. & vb. n. {Sealing}.] [OE. selen; cf. OF. seeler, seieler, F. sceller, LL. sigillare. See {Seal} a stamp.] 1. To set or affix a seal to; hence, to authenticate; to confirm; to ratify; to establish;… … The Collaborative International Dictionary of English
sealed (up) — mod. settled; secured; cinched. □ The matter was sealed by Monday morning. □ The contract was sealed up just in time … Dictionary of American slang and colloquial expressions
sealed — adj. Sealed is used with these nouns: ↑bid, ↑container, ↑envelope, ↑jar, ↑lid, ↑order, ↑tube … Collocations dictionary
sealed — Synonyms and related words: able, accepted, acknowledged, admitted, affirmed, agreed, airtight, allowed, approved, arranged, auricular, authenticated, avowed, between us, certified, close, compact, compacted, conceded, confessed, confidential,… … Moby Thesaurus
sealed — adjective shut with something that prevents air, water etc from getting in or out: Keep all dressings in a sealed sterile pack … Longman dictionary of contemporary English