-
1 schießen
schießen <schießt, schoss, geschossen> ['ʃi:sən]I vi1) ( Schütze) atış yapmak ( auf -e), ateş etmek ( auf -e), kurşun sıkmak ( auf -e) sport, şut çekmek;etw ist zum S\schießen ( fam) bir şey gülünecek olmakin die Höhe \schießen boy atmak;der Junge ist in die Höhe geschossen oğlan boy attı;wie Pilze aus dem Boden \schießen mantar gibi yerden bitmekdie Röte schoss ihm ins Gesicht yüzü kızardıII vt1) ( Geschoss) atmak, fırlatmakein Tor \schießen bir gol atmak3) ( Wild) vurmak4) ( Foto) çekmek -
2 schießen
schießen <schoss, geschossen>2. v/t <h> Tor atmak; Tier vurmak;ein Gedanke schoss mir durch den Kopf birden aklımdan bir fikir geçti -
3 schießen
-
4 Pilz
Pilz m <Pilzes; Pilze> BOT, MED mantar;fam fig wie Pilze aus dem Boden schießen mantar gibi yerden bitmek -
5 abdrücken
ab|drückenII vt1) ( nachbilden) basarak kalıbını çıkarmak (-e)3) ( fam)Geld \abdrücken para basmakIII vrsich \abdrücken belirmek -
6 abschießen
ab|schießenirr vt -
7 anschießen
an|schießenangeschossen kommen yıldiım gibi gelmek -
8 ballern
ballern ['balɐn]jdm eine \ballern birine bir tane patlatmak -
9 Bock
1) zool ( männliches Tier) erkek hayvan; (Schaf\Bock) koç; (Ziegen\Bock) teke, erkeç; (Ried\Bock) antilop;einen \Bock schießen ( fig) gaf yapmak, pot kırmak, çam devirmek;geiler \Bock zampara;er ist ein sturer \Bock çok keçidir [o inatçıdır];einen \Bock haben keçi inadı olmak(k) einen \Bock haben, etw zu tun bir şeyi yapmaya hevesi ol(ma) mak4) sport kasa5) ( Gestell) sehpa, ayaklık6) auto takoz, destek7) (Kutsch\Bock) arabacı yeri -
10 Boden
1) (Erd\Boden) toprak, kara, zemin; (Fuß\Boden) yer, zemin; (Meeres\Boden) taban; (Teppich\Boden, Stein\Boden) döşeme; ( Gelände) arazi;auf türkischem/deutschem \Boden Türk/Alman topraklarında;zu [o auf den] \Boden fallen yere düşmek;an \Boden gewinnen ( sich ausbreiten) yayılmak; ( zunehmen) artmak;festen \Boden unter den Füßen haben ( fig) ekmek kapısı olmak;den \Boden unter den Füßen verlieren ekmeğinden olmak;jdm den \Boden unter den Füßen wegziehen birini ekmeğinden etmek, birinin ayağını kaydırmak;am \Boden zerstört sein ( fam) canı çıkmış olmak;Handwerk hat goldnen \Boden ( prov) kolunda [o bileğinde] altın bileziği var;wie Pilze aus dem \Boden schießen mantar gibi yerden bitmek3) (Dach\Boden) çatı [o tavan] arası; ( Dachwohnung) çatı katı4) ( Grundlage) zemin, temel;auf dem \Boden der Tatsachen stehen zemin ve zamana uygun olmak -
11 feuern
-
12 freihändig
freihändig ['fraıhɛndıç] adj1) ( ohne technische Hilfsmittel) teknik araç kullanmadan yapılan -
13 geschossen
geschossen [gə'ʃɔsən] -
14 hereinschießen
-
15 Kanone
-
16 knallen
-
17 Kraut
dagegen ist kein \Kraut gewachsen ( fam) ona çare bulunmaz, onunla hiçbir şey baş edemez;ins \Kraut schießen dal budak salmak2) ( Heilpflanze) şifalı ot1) ( von Rüben) sap ve yapraklar pl2) ( Kohl) lahana;wie \Kraut und Rüben ( fam) darmadağınık, karmakarışık -
18 Pilz
Pilz <-es, -e> [pılts] messbare/giftige \Pilze yenen/zehirli mantarlar;wie \Pilze aus dem Boden schießen mantar gibi yerden bitmek -
19 schoss
-
20 Tor
im \Tor stehen kalede durmak;ein \Tor schießen gol atmak
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Schießen — Schießen, verb. irreg. ich schieße, du schießest, (in einigen Oberdeutschen Gegenden scheußest,) er schießt, (Oberd. scheußt;) Imperf. ich schóß; Mittelw. geschossen; Imperat. schieße oder schieß, (Oberd. scheuß.) Es ist in einer doppelten… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Schießen — Schießen, 1) sich schnell fortbewegen, od. machen, daß sich etwas schnell fortbewegt; 2) im Allgemeinen einen Körper (Geschoß, Projectile), vermittelst der dem Schießgewehr eigenthümlichen (wie beim Bogen u. der Armbrust), od. erst in dasselbe… … Pierer's Universal-Lexikon
Schießen — bezeichnet: im physikalischen Sinne die Ballistik im Sinne der Tätigkeit des Schießens der Schusswaffengebrauch im rechtlichen und kriminalistischen Sinne die Schussabgabe den Schießsport, siehe Sportschießen Sprengen im Bergbau, siehe Schießen… … Deutsch Wikipedia
schießen — schießen: Das gemeingerm. Verb mhd. schiez̧en, ahd. scioz̧an, krimgot. schieten, engl. to shoot, schwed. skjuta gehört mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen, z. B. russ. kidat »werfen«, zu der nur erweitert bezeugten idg. Wurzel… … Das Herkunftswörterbuch
schießen — Vst. std. (8. Jh.), mhd. schiezen, ahd. skiozan, as. skiotan Stammwort. Aus g. * skeut a Vst. schießen , auch in anord. skjóta, ae. scēotan, afr. skiā ta, krimgt. schieten. Außergermanisch vergleicht sich allenfalls (als ig. * keu ) lit. šáuti… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
schießen — V. (Grundstufe) mit einer Waffe auf jmdn. oder etw. zielen Synonym: feuern Beispiele: Sie haben mit Maschinengewehren geschossen. Der Polizist schoss in die Luft. Er schoss auf den Verbrecher. schießen V. (Oberstufe) mit Wucht aus dem Inneren… … Extremes Deutsch
Schießen — Schießen, allgemein das Forttreiben von Geschossen mit Hilfe einer bewegenden Kraft, seit dem 15. Jahrh. vornehmlich der Explosivkraft des Schießpulvers. Die Bahn des Geschosses (s. Flugbahn) ist von so vielen Verhältnissen abhängig, daß man… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Schießen — Schießen, s. Gefecht … Kleines Konversations-Lexikon
schießen — [Basiswortschatz (Rating 1 1500)] Auch: • erschießen • niederschießen • Tritt • Stoß • Schuss • … Deutsch Wörterbuch
schießen — schießen, schießt, schoss, hat geschossen Unsere Mannschaft hat ein Tor geschossen … Deutsch-Test für Zuwanderer
schießen — ablichten; fotografieren; ein Foto machen; ein Foto schießen (umgangssprachlich); knipsen (umgangssprachlich); (Bild) einfangen (umgangssprachlich); losschießen; abdrücken … Universal-Lexikon