sędziego

См. также в других словарях:

• sędzia — m, D. sędziadziego (sędziadzi), C. sędziadziemu (sędziadzi), B. sędziadziego (sędziadzię), W. sędziadzio, N. sędziadzią, Ms. sędziadzi (sędziadzim); lm M. sędziadziowie, DB. sędziadziów 1. «funkcjonariusz publiczny zawodowo lub niezawodowo… …   Słownik języka polskiego

• sędzia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IX {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba o odpowiednich kwalifikacjach zawodowych powołana do sądzenia spraw i wymierzania sprawiedliwości w imieniu państwa : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• 1968 Polish political crisis — The commemorative plaque at Warsaw University for 1968 students demanding freedom of speech The Polish 1968 political crisis, also known in Poland as March 1968 or March events (Polish: Marzec 1968; wydarzenia, wypadki marcowe) pertains to the… …   Wikipedia

• kalosz — 1. pot. obraźl. Sędzia kalosz «epitet wykrzykiwany czasem pod adresem sędziego przez kibiców niezadowolonych z jego decyzji w trakcie rozgrywek sportowych»: Dalsze jego słowa zagłuszył ryk protestów. – Nieprawda! – Nie podstawił nogi! – Sędzia… …   Słownik frazeologiczny

• aplikacja — ż I, DCMs. aplikacjacji; lm D. aplikacjacji (aplikacjacyj) 1. «ozdobny wzór wycięty z tkaniny lub skóry naszyty na tło z innej tkaniny; technika haftu polegająca na naszywaniu takich wzorów» 2. praw. «praktyka osób mających ukończone studia… …   Słownik języka polskiego

• break — [wym. brejk] ndm sport. «w boksie: komenda sędziego nakazująca walczącym zawodnikom chwilowe zaprzestanie walki i odstąpienie o krok w tył, gdy ci zbyt długo przetrzymują się w zwarciu» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

• kalosz — m II, D. a; lm M. e, D. y zwykle w lm «obuwie gumowe nakładane na obuwie zwykłe dla ochrony od wilgoci i błota» Płytkie, głębokie kalosze. Męskie, damskie kalosze. ◊ pot. To inna para kaloszy «to inna sprawa, to całkiem co innego» ◊ Włazić z… …   Słownik języka polskiego

• karny — karnyni, karnyniejszy 1. «dotyczący kary, przewidujący zastosowanie kary; będący karą (za wykroczenia, przestępstwa); karzący» Mandat karny. Odpowiedzialność karna. Sankcje karne. ∆ praw. Kodeks karny «ustawa regulująca zasady odpowiedzialności… …   Słownik języka polskiego

• nokaut — m IV, D. u, Ms. nokautaucie; lm M. y sport. «w boksie: decydujący cios, po którym przeciwnik co najmniej przez 10 sekund jest niezdolny do walki, po czym zostaje z niej wyeliminowany» Ciężki nokaut. Walka zakończona nokautem. Przegrać walkę przez …   Słownik języka polskiego

• pięściarstwo — n III, Ms. pięściarstwowie, blm sport. «walka na pięści, w specjalnych rękawicach, prowadzona na ringu przez dwóch zawodników należących do tej samej kategorii wagowej, oceniana przez sędziego ringowego oraz trzech lub pięciu sędziów punktowych;… …   Słownik języka polskiego

• podstarości — m odm. jak przym.; lm M. owie, DB. podstarościcich 1. hist. «w dawnej Polsce: zastępca starosty wykonujący funkcje administracyjne; od końca XIV w. pełniący funkcję sędziego (wraz z sędzią grodzkim)» 2. hist. «zarządca folwarków w dobrach… …   Słownik języka polskiego