-
1 sévir
sévir [seviʀ]➭ TABLE 2 intransitive verba. ( = punir) to act ruthlessly• sévir contre [+ personne, abus, pratique] to deal ruthlessly with• si vous continuez, je vais devoir sévir if you carry on, I shall have to deal severely with youb. [virus] to be rife ; [doctrine] to hold sway• est-ce qu'il sévit encore à l'université ? (humorous) do they still let him loose on the students? (inf)* * *seviʀverbe intransitif2) ( causer des ravages) [tempête, guerre] to rage; [épidémie, pauvreté] to be rife; [voyous] to be running wild3) fig [doctrine] to hold sway; [délation] to be rifemon ancien professeur sévit toujours au lycée — hum my former teacher is still pegging away at the school
* * *seviʀ vi1) (= punir) [autorités, professeur] to crack downsévir contre [abus] — to crack down on
2) (= faire des dégâts) [fléau] to rage, to be rampant* * *sévir verb table: finir vi1 ( punir) to clamp down (contre on);2 ( causer des ravages) [tempête, guerre] to rage; [épidémie, pauvreté] to be rife; [voyous] to be running wild; la sécheresse sévit dans le pays drought is ravaging the country;3 fig [doctrine] to hold sway; [délation] to be rife; mon ancien professeur sévit toujours au lycée hum my former teacher is still pegging away at the school.[sevir] verbe intransitif1. [personne]si tu continues à tricher, je vais devoir sévir if you keep on cheating, I'll have to do something about it -
2 sevir
sēvir u. sexvir, virī, m. (sex u. vir), Plur. sēvirī (abgek. VI vir, -viri od. vir, -viri), die Sechsmänner, ein Kollegium von sechs Männern, I) seviri Augustales, die sechs obersten Priester zu Ehren des Augustus, sehr oft in Inschrn., zB. Corp. inscr. Lat. 5, 3354 u. 4203; 12, 526; 14, 12. 367. 2795: Trimalchoni seviro Augustali, Petron. 30, 2. – II) seviri equitum Romanorum, die Vorsteher der sechs Abteilungen (turmae) der röm. Ritter, sevir equ. Rom., Corp. inscr. Lat. 11, 1331b: sevirum turmis equitum Romanorum creavit, Capit. Anton. phil. 6. § 3. – / vulg. Nomin. sebur, Corp. inscr. Lat. 14, 319.
-
3 sévir
-
4 sévir
-
5 sevir
sēvir u. sexvir, virī, m. (sex u. vir), Plur. sēvirī (abgek. VI vir, -viri od. vir, -viri), die Sechsmänner, ein Kollegium von sechs Männern, I) seviri Augustales, die sechs obersten Priester zu Ehren des Augustus, sehr oft in Inschrn., zB. Corp. inscr. Lat. 5, 3354 u. 4203; 12, 526; 14, 12. 367. 2795: Trimalchoni seviro Augustali, Petron. 30, 2. – II) seviri equitum Romanorum, die Vorsteher der sechs Abteilungen (turmae) der röm. Ritter, sevir equ. Rom., Corp. inscr. Lat. 11, 1331b: sevirum turmis equitum Romanorum creavit, Capit. Anton. phil. 6. § 3. – ⇒ vulg. Nomin. sebur, Corp. inscr. Lat. 14, 319. -
6 sevir
sēvir, virī m. [ sex + vir ]севир, член коллегии шести, член шестёрки Capitsevīri Augustales Pt — августальные севиры (на них была возложена организация культа императоров в италийских колониях Рима) -
7 sévir
-
8 sevir
sēvir or sexvir (in inscrr., where this word most freq. occurs, commonly written with numerals, VI. vir, or ĪĪĪĪĪĪ. VIR), vĭri, m. [sex-vir], a member of a board or college consisting of six men, a sexvir.I.One of the presidents of the six divisions of Roman knights, Inscr. Orell. 732; 1172; 2242; 2258 al.—II.Augustalis, a member of the college of priests dedicated to Augustus, Petr. 30, 2; Inscr. Orell. t. ii. p. 197 sq.; v. Augustalis. —III.A member of a municipal directory of six men, Inscr. Grut. 418; 365, 3. -
9 sévir
sévirřádit - o epidemiiřáditpřísně zakročitzuřit -
10 sévir
seviʀv2) ( faire rage) grassierensévirsévir [seviʀ] <8>2 (exercer ses ravages) malfaiteur sein Unwesen treiben; fléau wüten; grippe grassieren; professeur, doctrine Unheil anrichten -
11 sévir
1. вести́* ipf. [жесто́кую] борьбу́ (с +); боро́ться ◄-рю-, -'ет-► ipf. (про́тив + G); принима́ть/приня́ть* жесто́кие ме́ры; ↓нака́зывать/нака́зать ◄-жу, -'ет► (punir);sévir contre les rebelles — вести́ жесто́кую борьбу́ с мяте́жниками'sévir contre les abus — боро́ться <вести́ жесто́кую борьбу́> про́тив злоупотребле́ний
║ absolt.:je ne voudrais pas avoir à sévir — я не хоте́л бы [быть вы́нужденным] ∫ принима́ть жесто́кие ме́ры <прибега́ть к нака́заниям; нака́зывать кого́-л.>
2. свире́пствовать ipf.;une épidémie a sévi cet ni ver — в э́ту зи́му свире́пствовала эпиде́мия
║ iron.:il sévit toujours à l'université — он всё ещё подвиза́ется в университе́те
-
12 sévir
-
13 sévir
vi.1. qattiq jazolamoq; les autorités sont décidées à sévir boshliqlar qattiq jazolashga qaror qilishdi2. quturmoq, avjiga minmoq, g‘oyat kuchaymoq; l'épidémie sévissait depuis plusieurs mois bir necha oydan buyon epidemiya avjiga mingan edi. -
14 sévir
гл.общ. свирепствовать, строго наказывать -
15 sévir
عاقب معاقبة فظيعةعاقب بقسوة -
16 sévir
-
17 sévir
-
18 sévir
1. grasować2. srożyć3. zwalczać -
19 sévir
v.intr. (lat. sævire) 1. строго наказвам, репресирам, третирам; 2. прен. вилнея; върлувам, опустошавам. -
20 Sevir
(-vri)а астр. Теле́ц (название зодиакального созвездия)
См. также в других словарях:
sévir — sévir … Dictionnaire des rimes
sévir — [ sevir ] v. intr. <conjug. : 2> • fin XVIe; « être en colère » déb. XVe; lat. sævire 1 ♦ Exercer la répression avec rigueur. Le gouvernement sévira contre les spéculateurs. Absolt « Le commandement est débordé. Il a presque renoncé à sévir … Encyclopédie Universelle
sévir — 1. (sé vir) v. n. 1° Agir avec rigueur contre les personnes. • Il est imprudent de sévir, à moins qu en sûreté l on ne puisse punir, CRÉBILLON Catilina, IV, 1. • À quoi servent les lois, si vous vous mettez à leur place, et si vous sévissez … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
sevir — SEVIR. v. n. Traiter avec rigueur. Il n a plus guere d usage qu au palais, Sevir contre quelqu un … Dictionnaire de l'Académie française
SÉVIR — v. n. Traiter avec rigueur, punir, châtier un coupable. On a justement sévi contre ce scélérat. Il a eu raison de sévir contre ce fils coupable. Il se dit aussi en parlant Des choses. Les lois ne sauraient trop sévir contre ce genre de crimes.… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
SÉVIR — v. intr. Exercer la répression avec rigueur. On a justement sévi contre ce scélérat. Il a eu raison de sévir contre ce fils coupable. Il se dit aussi en parlant des Choses. Les lois ne sauraient trop sévir contre ce genre de crimes. Il faut sévir … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
SEVIR turmis Equitum Roman — apud Iul. Capitolin. in Marco, c. 6. Consulem secum Pius Marcum designavit et Caesaris appellatione donavit et Sevirum turmis Equitum Romanorum iam Consulem designatum creavit: et edenti cum collegis Ludos Sevirales adsedit: nomen eorum, qui… … Hofmann J. Lexicon universale
sevir — se|vir Mot Agut Nom masculí … Diccionari Català-Català
Sevir — is., vri, öz., gök b., esk., Ar. ṣevr Boğa … Çağatay Osmanlı Sözlük
SEVIR — seviratus, seviri, seviro … Abbreviations in Latin Inscriptions
sévir — vi. (ep. d une maladie) : kori <courir> (Saxel). E. : Astiquer … Dictionnaire Français-Savoyard