-
1 rozlec się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozlec się
-
2 rozlec się
rozległ się dzwonek na przerwę Pausenklingel f ertönte -
3 rozlec się
rozlegnie się, rozległ się сов.разда́ться, прозвуча́тьrozległ się strzał — разда́лся вы́стрел
rozległ się śmiech — послы́шался смех, подня́лся́ смех (хо́хот)
Syn: -
4 rozlec się
пролунати -
5 rozbrzmieć
глаг.• раздать• раздаться* * *сов. 1. раздаться, разнестись, прозвучать;2. (napełnić się dźwiękami) огласиться+1. zabrzmieć, zadźwięczeć, rozlec się
* * *сов.1) разда́ться, разнести́сь, прозвуча́ть2) ( napełnić się dźwiękami) огласи́тьсяSyn: -
6 zabrzmieć
глаг.• зазвучать• звучать• прозвучать• раздать• раздаться* * *zabrzm|ieć\zabrzmieći сов. прозвучать, зазвучать, раздаться;\zabrzmiećiały oklaski раздались рукоплескания
+ rozlec się, rozbrzmieć* * *zabrzmi сов.прозвуча́ть, зазвуча́ть, разда́тьсяzabrzmiały oklaski — разда́ли́сь рукоплеска́ния
Syn: -
7 rozlegać się
to ring out, to reverberate* * *ipf.ring out, reverberate; rozległo się pukanie do drzwi there was a knock on l. at the door.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozlegać się
-
8 zabrzmieć
(-mi); vi perf* * *pf.-ij1. (= rozlec się) resound.2. (o słowach itp.) (= wyrazić) sound; jego słowa zabrzmiały bardzo ostro his words sounded l. were very harsh.3. (= wypełnić się) resound ( z czymś with sth).4. (= wydać dźwięk) sound; zabrzmiały fanfary the fanfares sounded.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrzmieć
-
9 odezwać się
odezwę się, odezwie się, odezwij się сов.1) сказа́ть, произнести́odezwać się się do kogoś — заговори́ть с ке́м-л., обрати́ться к кому́-л.
2) разда́ться, послы́шаться3) перен. отозва́тьсяodezwać się się o kimś lekceważąco — пренебрежи́тельно отозва́ться о ко́м-л.
odezwała się w kimś ambicja — в ко́м-л. заговори́ло самолю́бие
4) отозва́ться, пода́ть весть5) карт. объяви́ть ( масть)odezwać się się w piki — объяви́ть пи́ки
Syn: -
10 paść
глаг.• валиться• впасть• завалиться• опадать• падать• пасти• пасть• рухнуть• слететь• спадать• упасть* * *1) (łupem, ofiarą) стать2) paść (np. o nieszczęściu) напасть, постигнуть3) paść (o haśle, rozkazie) быть брошенным, быть отданным4) paść (rozlec się – o strzale) грянуть, раздаться5) paść (spasać) откармливать6) pot. paść (być zmęczonym) замучиться, устать, утомиться7) paść (wypasać) пасти8) paść (np. o twierdzy) гл. пасть, сдаться, покориться9) paść (o rekordzie) гл. пасть (о рекорде)opaść гл. пасть (опуститься)przen. upaść (np. nisko) гл. перен. пасть (напр. низко)pułapka сущ. пасть (капкан)paszcza сущ. пасть (рот)* * *%1, padnę, padnie, padnij, padł, padli сов. 1. пасть;2. (o okrzykach, strzałach itp.) раздаться; 3. (o nieszczęściu itp.) постигнуть; 4. (o lęku, przerażeniu itp.) напасть, найти; 5. (o sztuce, przedstawieniu) провалиться, потерпеть провал; ●* * *I padnę, padnie, padnij, padł, padli сов.1) пасть2) (o okrzykach, strzałach itp.) разда́ться3) (o nieszczęściu itp.) пости́гнуть4) (o lęku, przerażeniu itp.) напа́сть, найти́5) (o sztuce, przedstawieniu) провали́ться, потерпе́ть прова́л•- padł rozkaz
- padł wyrok
- padnij!
- paść ofiarą
- paść plackiem
- paść trupem II pasę, pasie, pasł, pasiony несов.1) пасти́2) ( tuczyć) отка́рмливать, упи́тывать -
11 rozlegnąć się
сов.; см. rozlec się -
12 odezwać
глаг.• беседовать• высказывать• выступать• говорить• заговорить• звучать• перейти• поговаривать• разговаривать• сказать* * *odezw|aćsię, \odezwaćę się, \odezwaćie się, \odezwaćij się сов. 1. сказать, произнести;\odezwać się do kogoś заговорить с кем-л., обратиться к кому-л.; 2. раздаться, послышаться; 3. перен. отозваться; \odezwać się о kimś lekceważąco пренебрежительно отозваться о ком-л.; \odezwaćała się w kimś ambicja в ком-л. заговорило самолюбие; 4. отозваться, подать весть; 5. карт. объявить (масть); \odezwać się w piki объявить пики+1. powiedzieć 2. rozlec się, zabrzmieć, zadźwięczeć 4. przesłać wiado-mość 5. zgłosić
-
13 rozlecieć
глаг.• взорвать• лопаться• разлететься• разорвать* * *rozlec|iećsię, \rozlecieći_się сов. разлететься;\rozlecieć się na kawałki разлететься (рассыпаться) в куски; \rozlecieć się na wszystkie strony разлететься (разбежаться) в разные стороны; ● małżeństwo się \rozleciećiało брак распался, семья распалась
-
14 rozlegnąć\ się
сов. см. rozlec się -
15 rozlegać się1
impf ⇒ rozlec sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozlegać się1
-
16 wzn|ieść
pf — wzn|osić impf (wzniosę, wzniesiesz, wzniesie, wzniósł, wzniosła, wznieśli — wznoszę) Ⅰ vt 1. (unieść) to lift a. raise [sth] up, to lift (up), to raise (up) [batutę, głowę, rękę, szablę] 2. (postawić) to erect [barykadę, budynek]; to build [pomnik, posąg] 3. (wzniecić) to raise, to stir [sth] up, to stir up [dym, kurz, pył] 4. (wydać) to raise [okrzyk] Ⅱ wznieść się — wznosić się 1. (unieść się) [mgła] to lift; [pierś, ramię, poziom wody, słońce] to rise (up) 2. (wzlecieć) [balon, ptak, samolot] to ascend; [dym, para] to rise (up) (w coś into sth) 3. (rozlec się) [jęk, krzyk] to arise, to go up 4. przen. to rise- wznieść się ponad przeciętność to rise above mediocrity- politycy, którzy wznieśli się ponad partyjne podziały politicians who have managed to rise above party differencesⅢ wznosić się 1. (piąć się w górę) [droga] to climb; [grunt, wybrzeże] to rise; [ścieżka] to slope up 2. (wystawać) [szczyt] to jut; [budynek, łańcuch górski] to rise (up); [maszt] to stick up- wzgórze wznoszące się nad miastem a hill overlooking the town■ wznieść toast a. kielich to propose a toast- wznosić modły książk. to offer up one’s prayersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzn|ieść
-
17 zabrzmi|eć
pf (zabrzmiał) vi 1. (rozlec się) [głos, śpiew, muzyka, wystrzał] to resound 2. (wydać dźwięk) [instrument] to sound 3. przen. (uzewnętrznić się) [gniew, rozpacz] to sound- niepokój zabrzmiał w jej głosie her voice sounded anxious4. (zostać odebranym) [słowa, wypowiedź] to sound- odpowiedź zabrzmiała szorstko the answer sounded curt5. (wypełnić się) [sala, szkoła, dolina] to resound- stadion zabrzmiał oklaskami the stadium resounded with applauseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zabrzmi|eć
-
18 rozlegać się
rozlegać się (3. Pers -a) <rozlec* się> (rozlegnie) dźwięk ertönen, zu hören sein; echo hallen; protest laut werden -
19 huczeć
vi
См. также в других словарях:
rozlec się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozlegać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozlec się — + rzad. rozlegnąć się dk Vc, rozlec sięlegnie się, rozlec sięległ się, rozlec sięległszy się rozlegać się ndk I, rozlec sięga się, rozlec sięają się, rozlec sięał się 1. «dać się słyszeć, rozbrzmieć» Rozległ się, rozlega się brzęk, dzwonek,… … Słownik języka polskiego
odezwać się — dk IX, odezwać sięzwę się, odezwać sięzwiesz się, odezwać sięzwij się, odezwać sięał się odzywać się ndk I, odezwać sięam się, odezwać sięasz się, odezwać sięają się, odezwać sięaj się, odezwać sięał się 1. «przemówić, powiedzieć coś; zagadnąć… … Słownik języka polskiego
ozwać się — dk IX, ozwę się, ozwiesz się, ozwij się, ozwać sięał się ozywać się ndk I, ozwać sięam się, ozwać sięasz się, ozwać sięają się, ozwać sięaj się, ozwać sięał się 1. przestarz. «zwrócić się bezpośrednio do kogoś, zabrać głos; powiedzieć, odezwać… … Słownik języka polskiego
podnieść — dk XI, podnieśćniosę, podnieśćniesiesz, podnieśćnieś, podnieśćniósł, podnieśćniosła, podnieśćnieśli, podnieśćniesiony, podnieśćniósłszy podnosić ndk VIa, podnieśćnoszę, podnieśćsisz, podnieśćnoś, podnieśćsił, podnieśćnoszony 1. «niosąc umieścić… … Słownik języka polskiego
rozbrzmieć — dk VIIa, rozbrzmiećmi, rozbrzmiećmiał rozbrzmiewać ndk I, rozbrzmiećwa, rozbrzmiećają, rozbrzmiećał 1. «o dźwiękach, odgłosach: dać się słyszeć, rozlec się; zabrzmieć, zadźwięczeć» W lesie rozbrzmiewały nawoływania. Rozbrzmiał krzyk, śmiech,… … Słownik języka polskiego
rozlegać się — ndk I, rozlegać sięga się, rozlegać sięają się, rozlegać sięał się 1. forma ndk czas. rozlec się (p.) 2. przestarz. «zajmować pewną przestrzeń; rozciągać się, rozprzestrzeniać się, rozkładać się; ukazywać się oczom, roztaczać się» Przed naszymi… … Słownik języka polskiego
wznieść — dk XI, wzniosę, wzniesiesz, wznieś, wzniósł, wzniosła, wznieśli, wzniesiony, wzniósłszy wznosić ndk VIa, wznoszę, wznieśćsisz, wznoś, wznieśćsił, wznoszony 1. «unieść wysoko, wyciągnąć w górę; podnieść» Wznieść rękę ku górze. Wznieść szablę do… … Słownik języka polskiego
zabrzmieć — dk VIIa, zabrzmiećbrzmi, zabrzmiećbrzmij, zabrzmiećbrzmiał 1. «dać się słyszeć; rozlec się, odezwać się» Zabrzmiały ciche dźwięki fortepianu. Zabrzmiał śmiech, śpiew. Zabrzmiała pieśń. Echo zabrzmiało w oddali. Zabrzmiała głośna komenda. przen. W … Słownik języka polskiego
zadudnić — dk VIa, zadudnićnię, zadudnićnisz, zadudnićnij, zadudnićnił «wydać lub spowodować, że coś wyda głuchy odgłos, dudnienie; rozlec się dudnieniem» Pociąg zadudnił na moście. Zadudniły kopyta po bruku … Słownik języka polskiego
zagrzmieć — dk VIIa, zagrzmiećgrzmię, zagrzmiećgrzmisz, zagrzmiećgrzmij, zagrzmiećgrzmiał, zagrzmiećgrzmieli 1. «głośno, hucznie rozbrzmieć, rozlec się» Zagrzmiały armaty, oklaski. 2. «powiedzieć coś głośno, dobitnie, mocnym głosem» Zagrzmiał na hałasujące… … Słownik języka polskiego