-
1 (pūrgāmentum
(pūrgāmentum ī), n [purgo].—Only plur, sweepings, offscourings, filth, dirt: receptaculum omnium purgamentorum urbis, L.: hortorum, Ta. —Of persons, refuse, dregs, offscouring: purgamenta servorum, Cu.: urbis suae, Cu. -
2 purgamentum
purgāmentum, i, n. [id.].I.What is swept or washed off, sweepings, offscourings, filth, dirt:B.cloacam maximam, receptaculum omnium purgamentorum urbis,
Liv. 1, 56:hortorum,
Tac. A. 11, 32:cenae in pavimento,
Plin. 36, 25, 60, § 184:ceparum,
id. 20, 5, 20, § 41:oris,
Sen. Const. 2 fin.:sanguinis,
Plin. 11, 37, 74, § 192.—As a term of reproach, refuse, dregs, filth, offscouring, outcast, Petr. 74; Curt. 6, 11, 2; 10, 2, 7:purgamenta pro frugibus creat humus palustris,
weeds, Sen. Ep. 73, 16.—Transf., washings, that which is washed up:II.purgamenta freti aestuantis,
i.e. pearls, Col. 8, 9, 19:tanquam purgamenta hujus mundi,
Vulg. 1 Cor. 4, 13.— -
3 purgamentum
sweepings, rubbish, filth -
4 purgamentum
rubbish, trash, filth, sweepings. -
5 Purgamentum init, exit purgamentum
• Garbage in, garbage outLatin Quotes (Latin to English) > Purgamentum init, exit purgamentum
-
6 exfir
exfir, purgamentum, unde adhuc manet suffitio, Paul. ex Fest. p. 79, 13 Mull. N. cr. -
7 februa
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis). -
8 februum
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis). -
9 Februus
fēbrŭum, i, n. Orig., in the Sabine lang., a purgation, means of purification. — Hence, februa, ōrum, n., the Roman festival of purification and expiation, celebrated on the 15th of the month hence called February (v. Februarius); whence, Februālis, Febrūlis, and Februāta, surnames of Juno, who was worshipped at this festival; Februātus, the festival itself; and Februus, a surname of Lupercus, who presided over this festival: Lupercalia dicta, quod in Lupercali luperci sacra faciunt. Rex cum ferias menstruas Nonis Februariis edicit, hunc diem Februatum appellat. Februum Sabini purgamentum, et id in sacris nostris verbum;nam et Lupercalia februatio,
Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; cf. Serv. Verg. A. 8, 343: Ego arbitror Februarium a [p. 733] die Februato, quod tum februatur populus, id est lupercis nudis lustratur antiquum oppidum Palatinum gregibus humanis cinctum, id. ib. 6, § 34; cf. also Paul. ex Fest. p. 85, 13 sq. Müll.:Februa Romani dixere piamina patres,
Ov. F. 2, 19; 4, 726; 5, 423:Juno pulchra... nam Fluoniam, Februalemque ac Februam mihi poscere non necesse est, cum nihil contagionis corporeae sexu intemerata pertulerim,
Mart. Cap. 2, § 149: Februlis, Paul. ex Fest. p. 85, 16 Müll.; Arnob. 3, p. 118 (dub. al. Februtis).
См. также в других словарях:
PURGAMENTUM — Graece κάθαρμα, dictus apud Veteres homo est, qui velut piacularis victima pro civitatis salute certis ceremoniis Diis immolabatur uti de Atheniensibus inprimis, vide infra Thargelia, et Massiliensibus legimus, diximusque aliquid supra voce… … Hofmann J. Lexicon universale
PURGAMENTUM Lanae novissimum — apud Plin. l. 8. c. 48. Lanae et per se coactae vestem faciunt: et si addatur acetum, etiam ferro resistunt: imo vero etiam ignibus, novissimo sui purgamento; quippe ineis polientium extractae, in usum tomenti veniunt, est, quô in veste iam texta … Hofmann J. Lexicon universale
Purgament — Pur ga*ment, n. [L. purgamentum offscourings, washings, expiatory sacrifice. See {Purge}.] 1. That which is excreted; excretion. [Obs.] [1913 Webster] 2. (Med.) A cathartic; a purgative. [Obs.] Bacon. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
purgamiento — m. Acción y efecto de purgar[se]. * * * purgamiento. (Del lat. purgamentum). m. Acción y efecto de purgar o purgarse. * * * ► masculino Purgación (acción y efecto) … Enciclopedia Universal
AMBARUM seu AMBAR — Graecis similiter Α῎μβαρ teste Aetiô, Gall. Ambre. Ital. Ambracane, odoramenti genus: Revulsoque sarcophagi operculo mirisice Virtutis ambare suaviter redolentis viri faciem demonstrans, in Actis S. Sebastiani Martyr. apud Carolum Macrum in… … Hofmann J. Lexicon universale
AURICOCTORES — apud Manilium, l. 5. versibus quos Scaliger pro desperatis relictos ita correxit Salmas. Ille etiam fulvas avidus numerabit arenas, Perfundetque novô stellantia littora pontô. Parvaque ramentis faciet momenta minutis, Pro tali ut regerat censu… … Hofmann J. Lexicon universale
CARERE Lanam — proprie vocabant Veteres ξαῖνειν. Unde non carminare modo, sed et carinare, i. e. carpere, et per tralationem, mordere, et dictis dicteriisque incessere. Glossae, carinare, χαριεντίζεςθαι: quod mepte Grammaticorum ratio a navis carina deducunt.… … Hofmann J. Lexicon universale
ELECTRUM — Graecis Ἤλεκτρον, vox est ἐκ τῶ πολλὰ σημαινουσῶν. Apud Aristophan. enim Equit. Ἐκπιπτουσῶν τῶ ἠλεκτρων, καὶ τȏυ τόνου οὐκέτ᾿ ενόντος, Ἤλεκτραclavi sunt ex electro, quibus muniebantur pedes lectorum. Electrum enim spuma auri seu purgamentum… … Hofmann J. Lexicon universale
FAEX — vini purgamentum est: de qua Plin. l. 14. c. 20. Faex vini siccata recipit ignes, ac sine alimento per se flagrat. Cinis eius nitri naturam habet easdemque vires hoc amplius, quod pinguior sentitur. Graece γρύξ uti τρὺγημα vindemia est. Unde… … Hofmann J. Lexicon universale
PERIPSEMA — Graece Περίψημα, 1. Corinth. c. 4. v. 13. Factus sum omnium peripsema: immundities est, res abiectitia, proprie faex metallica seu limatura. Alludit autem Apostolus ad priscum Gentilium ritum, qui, tempore pestis velalterius cuiusdam calamitatis… … Hofmann J. Lexicon universale
POLIENTES — apud Plin. l. 8. c. 48. Lanae et per se coactae vestem faciunt. et si addatur acetum, etiam ferro resistunt: imo vero etiam ignibus. Novissimô sui purgamentô, quippe ahenis polientium extractae in usum tomenti ventiunt: Sunt ὁι Κναφεῖς, Fullones … Hofmann J. Lexicon universale