-
1 przerzucać
przerzucać (-am) < przerzucić> (-cę) piłkę (hinüber)werfen; piach, ziemię (hinüber)schütten; most schlagen; obowiązki, odpowiedzialność abschieben, abwälzen (na A auf A); fam. żołnierzy, robotników verlegen; (przetrząsać) durchwühlen, durchstöbern;przerzucać bieg AUTO einen anderen Gang einlegen, schalten;przerzucać przez ramię über die Schulter werfen;przerzucać notatki die Notizen durchblättern;przerzucać kartki książki in einem Buch blättern;przerzucać się (na A) nowotwór streuen, Metastasen bilden (in D); ogień übergreifen (auf A); osoba fam. umsatteln (auf A) -
2 przerzucać
przerzucać [pʃɛʒuʦ̑aʨ̑], przerzucić [pʃɛʒuʨ̑iʨ̑]I. vt3) ( przewiesić)\przerzucać coś przez coś etw über etw +akk werfenprzerzucić na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzenprzerzucić na kogoś odpowiedzialność die Verantwortung auf jdn abwälzen\przerzucać czasopismo/książkę eine Zeitschrift/ein Buch durchblätternprzerzucić most przez rzekę eine Brücke über einen Fluss schlagenII. vr1) (pot: zmienić zajęcie)przerzucić się na coś zu etw [über]wechseln, auf etw +akk umsatteln ( fam)2) (pot: zmienić miejsce) wechseln -
3 przerzucić
przerzucać (-am) < przerzucić> (-cę) piłkę (hinüber)werfen; piach, ziemię (hinüber)schütten; most schlagen; obowiązki, odpowiedzialność abschieben, abwälzen (na A auf A); fam. żołnierzy, robotników verlegen; (przetrząsać) durchwühlen, durchstöbern;przerzucać bieg AUTO einen anderen Gang einlegen, schalten;przerzucać przez ramię über die Schulter werfen;przerzucać notatki die Notizen durchblättern;przerzucać kartki książki in einem Buch blättern;przerzucać się (na A) nowotwór streuen, Metastasen bilden (in D); ogień übergreifen (auf A); osoba fam. umsatteln (auf A) -
4 abwälzen
См. также в других словарях:
przerzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przerzucaćam, przerzucaća, przerzucaćają, przerzucaćany {{/stl 8}}– przerzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przerzucaćcę, przerzucaćci, przerzucaćrzuć, przerzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerzucać się — słowami «prowadzić nic nieznaczącą rozmowę»: Rozmowy w banalnym pokoju, wśród niespokojnych panów, siedzących w fotelach, rwały się co chwila. Czekano na tych, którzy się spóźniali – albo wcale nie przyszli – i przerzucano się obojętnymi słowami … Słownik frazeologiczny
przerzucać się – przerzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać zawód, pracę, zainteresowania, zaczynać korzystać z nowych metod działania; także: zmieniać miejsce pracy, nauki itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z rzeźby przerzucił się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przerzucić — dk VIa, przerzucićcę, przerzucićcisz, przerzucićrzuć, przerzucićcił, przerzucićcony przerzucać ndk I, przerzucićam, przerzucićasz, przerzucićają, przerzucićaj, przerzucićał, przerzucićany 1. «rzucić coś z jednego miejsca na inne, rzucić coś przez … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
drugi — 1. Drugie dobrze «też dobrze, bez różnicy»: Ja tam o posag nie stoję. Da, to dobrze, nie – to drugie dobrze. I. Newerly, Pamiątka. 2. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności, skrajności w drugą «zmieniać krańcowo, całkowicie zdanie, sposób… … Słownik frazeologiczny
ostateczność — Doprowadzić kogoś do ostateczności zob. doprowadzić. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
skrajność — Wpadać, przerzucać się z jednej skrajności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
grzebać — ndk IX, grzebaćbię, grzebaćbiesz, grzeb, grzebaćał, grzebaćany rzad. grzebnąć dk Va, grzebaćnę, grzebaćniesz, grzebaćnij, grzebaćnął, grzebaćnęła, grzebaćnęli, grzebaćnąwszy 1. «rozgarniać, rozrzucać coś, przerzucać szukając, przetrząsać; gmerać… … Słownik języka polskiego
kartkować — ndk IV, kartkowaćkuję, kartkowaćkujesz, kartkowaćkuj, kartkowaćował, kartkowaćowany «przerzucać kartki książki, czasopisma, katalogu, zeszytu; wertować jakieś kartki, papiery, dokumenty itp.» Kartkować książkę, maszynopis. Kartkować kwity, akta … Słownik języka polskiego
lobować — ndk IV, lobowaćbuję, lobowaćbujesz, lobowaćbuj, lobowaćował, lobowaćowany sport. «w grze w tenisa: przerzucać piłkę wysokim łukiem nad głową przeciwnika stojącego przy siatce; grać lobami» … Słownik języka polskiego