(przetrząsać)

См. также в других словарях:

• przetrząsać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przetrząsaćam, przetrząsaća, przetrząsaćają, przetrząsaćany {{/stl 8}}– przetrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przetrząsaćnę, przetrząsaćnie, przetrząsaćnij, przetrząsaćnął, przetrząsaćnęli, przetrząsaćnięty,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przetrząsać — (wszystkie) kąty zob. kąt 9 …   Słownik frazeologiczny

• przetrząsać – przetrząsnąć [i syn.] wszystkie kąty — {{/stl 13}}{{stl 7}} szukając kogoś, zaglądać we wszystkie zakamarki, miejsca domu, mieszkania, szukać czegoś bardzo dokładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przetrząsnął wszystkie kąty w poszukiwaniu okularów. Przetrząsnęli wszystkie kąty i niczego nie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przetrząsnąć — Przetrząsać (wszystkie) kąty zob. kąt 9 …   Słownik frazeologiczny

• przetrząść — Przetrząsać (wszystkie) kąty zob. kąt 9 …   Słownik frazeologiczny

• przetrząsnąć — dk Va, przetrząsnąćnę, przetrząsnąćtrząśniesz, przetrząsnąćtrząśnij, przetrząsnąćnął, przetrząsnąćnęła, przetrząsnąćnęli, przetrząsnąćtrząśnięty, przetrząsnąćnąwszy rzad. przetrząść dk XI, przetrząsnąćtrzęsę, przetrząsnąćtrzęsiesz,… …   Słownik języka polskiego

• plądrować — ndk IV, plądrowaćruję, plądrowaćrujesz, plądrowaćruj, plądrowaćował, plądrowaćowany 1. «przetrząsać jakiś teren w pogoni za łupem, przeszukiwać coś rabując, grabiąc» Najeźdźcy plądrowali miasto. Złodziej plądrował sklep. 2. «szperać, grzebać,… …   Słownik języka polskiego

• kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

• grzebać — ndk IX, grzebaćbię, grzebaćbiesz, grzeb, grzebaćał, grzebaćany rzad. grzebnąć dk Va, grzebaćnę, grzebaćniesz, grzebaćnij, grzebaćnął, grzebaćnęła, grzebaćnęli, grzebaćnąwszy 1. «rozgarniać, rozrzucać coś, przerzucać szukając, przetrząsać; gmerać… …   Słownik języka polskiego

• siano — n III, Ms. sianonie, blm «skoszone i wysuszone rośliny łąkowe i pastwiskowe, a także uprawne rośliny motylkowe i mieszanki pastewne, stanowiące wysokowartościową paszę objętościową» Pachnące, świeże siano. Wiązka, kopa, stóg siana. Kosić, grabić …   Słownik języka polskiego

• kąt — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. kącie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce między dwiema stykającymi się powierzchniami, np. ścianami; róg : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustawić coś w kącie. Postawić kogoś za… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień