przenośny

См. также в других словарях:

• przenośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dający się przenieść; możliwy do przeniesienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przenośny telewizor. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przenośny — 1. «nie umocowany na stałe, dający się przenosić, przenoszony z miejsca na miejsce; ruchomy» Przenośny aparat radiowy. Przenośny piecyk. Przenośny stojak. Przenośny teatr. Przenośna wystawa. 2. «wyrażony za pomocą przenośni, będący przenośnią;… …   Słownik języka polskiego

• Прусский язык — (prúsiszka kalba, preussnische Sprache) или язык древних обитателей морского берега Восточной Пруссии вымер в XVII веке. До 1860 х гг. известен был по трем катехизисам 1545 и 1561 гг. Печатались они в Кенигсберге у печатника Ганса Вейнрейха, а… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

• ЗДАНИЕ ИНВЕНТАРНОЕ — вспомогательное, подсобно производственное или складское здание контейнерного, фургонного или сборно разборного типа (Болгарский язык; Български) инвентарна сграда (Чешский язык; Čeština) demontovatelný objekt zařízení staveniště (Немецкий язык;… …   Строительный словарь

• КРАН ПЕРЕСТАВНОЙ — грузоподъёмный кран; неподвижно устанавливаемый при работе и переставляемый без демонтажа с места на место вручную или с помощью механизмов (Болгарский язык; Български) подвижен кран (Чешский язык; Čeština) přestavitelný jeřáb (Немецкий язык;… …   Строительный словарь

• alegoria — ż I, DCMs. alegoriarii; lm D. alegoriarii (alegoriaryj) «w sztuce i literaturze: dzieło, utwór lub ich element mające poza znaczeniem dosłownym jednoznacznie określony umowny sens przenośny, będące zwykle obrazowym przedstawieniem pojęć… …   Słownik języka polskiego

• altazymut — m IV, D. u, Ms. altazymutucie; lm M. y astr. «astrometryczny przenośny przyrząd obserwacyjny do celów astronomiczno geodezyjnych: wyznaczania współrzędnych geograficznych, czasu i azymutu (na podstawie obserwacji gwiazd lub Słońca)» ‹łac. +… …   Słownik języka polskiego

• cel — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «to, do czego się dąży, co się chce osiągnąć; punkt, miejsce, do którego się zmierza» Bliski, daleki, nieosiągalny, zamierzony, wspólny, szczytny cel. Cel podróży. Cel marzeń, dążeń. Cel życia. Błąkać się bez celu.… …   Słownik języka polskiego

• chronometr — m IV, D. u, Ms. chronometrtrze; lm M. y 1. «przenośny zegar o dużej dokładności pomiaru, nie podlegający wpływom magnetyzmu ani zmian temperatury, wyposażony w regulator balansowy, napędzany sprężynowo lub elektrycznie, stosowany głównie w… …   Słownik języka polskiego

• dyktafon — m IV, D. u, Ms. dyktafonnie; lm M. y «przenośny uproszczony magnetofon do zapisywania i odtwarzania wyłącznie mowy; używany w biurach do dyktowania korespondencji, do zapisywania rozmów telefonicznych itp.» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

• dyptyk — m III, D. u, N. dyptykkiem; lm M. i 1. «dwie tabliczki połączone zawiasami, zamykające się jak książka, zwykle prostokątne; w starożytności służyły jako tabliczki do pisania» 2. szt. «dwuskrzydłowy ołtarzyk przenośny, z kości słoniowej lub… …   Słownik języka polskiego