przedmioty

См. также в других словарях:

• majdan — Przedmioty osobiste, zwłaszcza jako pakiet Eng. Personal belongings, especially in form of a packet …   Słownik Polskiego slangu

• przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… …   Słownik języka polskiego

• zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… …   Słownik języka polskiego

• przedmiot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przedmiotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} realny element otaczającego świata, rzecz wyodrębniana za pomocą zmysłów; dzieło, produkt pracy ludzkiej : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cynować — ndk IV, cynowaćnuję, cynowaćnujesz, cynowaćnuj, cynowaćował, cynowaćowany «pokrywać przedmioty, głównie stalowe i miedziane, cyną przez natryskiwanie, elektrolizę, zanurzenie w roztopionej cynie itp. celem zabezpieczenia przed korozją; bielić,… …   Słownik języka polskiego

• natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… …   Słownik języka polskiego

• nominalizm — m IV, D. u, Ms. nominalizmzmie, blm 1. ekon. «zasada, według której zobowiązania pieniężne powinny być spłacane w pierwotnie określonej sumie, bez uwzględnienia wahań wartości pieniądza» 2. filoz. «średniowieczny pogląd w sporze o uniwersalia,… …   Słownik języka polskiego

• od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

• pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy …   Słownik języka polskiego

• plater — m IV, D. u, Ms. platererze; lm M. y 1. zwykle w lm «przedmioty metalowe platerowane, zwłaszcza naczynia i sztućce» Nakryć stół platerami. 2. «cienka warstwa metalu szlachetnego pokrywająca przedmioty z metalu nieszlachetnego» …   Słownik języka polskiego

• środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… …   Słownik języka polskiego