prostopadła

См. также в других словарях:

• prostopadła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ia, mat. {{/stl 8}}{{stl 7}} prosta prostopadła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prostopadła do podstawy trójkąta. Prostopadła do ściany sześcianu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prostopadły — «tworzący z daną prostą albo płaszczyzną kąt prosty (liniowy lub dwuścienny)» Ulice prostopadłe do siebie. Ściany domu prostopadłe do podłogi. ∆ mat. Prosta prostopadła do płaszczyzny «prosta prostopadła do każdej prostej leżącej na tej… …   Słownik języka polskiego

• równik — m III, D. a, N. równikkiem; lm M. i «teoretyczna linia przecięcia powierzchni kuli ziemskiej płaszczyzną prostopadłą do osi ziemskiej i przechodzącą przez środek Ziemi; jest największym równoleżnikiem, dzieli Ziemię na półkulę północną i… …   Słownik języka polskiego

• równoleżnik — m III, D. a, N. równoleżnikkiem; lm M. i 1. «jedno z umownych kół na powierzchni kuli ziemskiej, którego płaszczyzna jest prostopadła do osi Ziemi» ∆ astr. Równoleżnik niebieski «jedno z umownych kół powstałych przy przecięciu sfery niebieskiej… …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• równik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umowna linia przecięcia powierzchni Ziemi płaszczyzną prostopadłą do osi Ziemi i przechodząca przez środek Ziemi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Statek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• równoleżnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umowne koło powstałe w wyniku przecięcia powierzchni Ziemi przez płaszczyznę prostopadłą do osi Ziemi {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• front — m IV, D. u, Ms. frontncie; lm M. y 1. «przednia strona, przód czegoś; pierwsza linia, czoło oddziału, kolumny» Front kolumny, pochodu. Stanąć przed frontem kompanii. Atakować nieprzyjaciela z frontu. ∆ meteor. Front atmosferyczny (np. front… …   Słownik języka polskiego

• odbicie — n I 1. rzecz. od odbić Odbicie wieka skrzyni. Odbicie piłki. Odbicie więźniów. Odbicie od brzegu. ∆ mat. Kąt odbicia «kąt między promieniem odbitym od granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki» 2. lm D.… …   Słownik języka polskiego

• ościeże — n I; lm D. y bud. «wewnętrzna powierzchnia otworu okiennego lub drzwiowego w ścianie budynku, prostopadła lub nachylona do lica ściany» …   Słownik języka polskiego

• padanie — n I rzecz. od padać ∆ fiz. Kąt padania «kąt między promieniem (np. świetlnym) padającym na granicę dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki» …   Słownik języka polskiego