prostopadły

См. также в других словарях:

• prostopadły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do każdego z pary obiektów geometrycznych, kierunków, przedmiotów: tworzący kąt prosty, umieszczony pod kątem prostym jeden względem drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierunki, proste,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• prostopadły — «tworzący z daną prostą albo płaszczyzną kąt prosty (liniowy lub dwuścienny)» Ulice prostopadłe do siebie. Ściany domu prostopadłe do podłogi. ∆ mat. Prosta prostopadła do płaszczyzny «prosta prostopadła do każdej prostej leżącej na tej… …   Słownik języka polskiego

• ortogonalny — «prostopadły, tworzący kąt prosty» Ortogonalne wektory. ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

• pionowy — «prostopadły do podstawy usytuowanej poziomo, poruszający się, działający w kierunku prostopadłym do niej, prosto w dół lub w górę» Transport pionowy na budowie. Lot pionowy. Pionowy start, pionowe lądowanie śmigłowca. Pionowa postawa człowieka …   Słownik języka polskiego

• elewacja — ż I, DCMs. elewacjacji; lm D. elewacjacji (elewacjacyj) 1. archit. «zewnętrzna ściana budynku wraz z występującymi na niej elementami architektonicznymi i wystrojem, określona według stron świata lub otoczenia» Elewacja południowa, zachodnia.… …   Słownik języka polskiego

• poprzeczny — «idący w poprzek, krzyżujący się z podłużnym, prostopadły do danego kierunku» Poprzeczna ulica. Poprzeczne zmarszczki na czole …   Słownik języka polskiego

• poziomy — «równoległy do podstawy, do ziemi; prostopadły do pionu» Linie poziome. Płaszczyzna pozioma. Rzut poziomy. Tkanina w poziome pasy. Wyrobiska poziome. przen. «niewzniosły, pospolity, przeciętny, przyziemny» Poziome dążenia, pobudki …   Słownik języka polskiego

• prosto- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią złożonego przymiotnika, imiesłowu lub utworzonego od nich przysłówka, określającą to, co wyraża drugi człon złożenia jako proste, odbywające się, przebiegające po linii prostej, np.… …   Słownik języka polskiego

• prostokątny — 1. «mający kształt prostokąta» Prostokątny plac. Prostokątny kawałek materiału. 2. mat. «mający jeden z kątów albo wszystkie kąty proste» Trójkąt, czworobok prostokątny. ∆ Rzut prostokątny figury «taki rzut figury na płaszczyznę rzutów, w którym… …   Słownik języka polskiego

• prostopadle — przysłów. od prostopadły Drogi przecinające się prostopadle. Prostopadle wznosząca się skała …   Słownik języka polskiego

• równoleżnikowy — «biegnący wzdłuż równoleżników, mający kierunek prostopadły do osi kuli ziemskiej» Kierunek równoleżnikowy. Linie równoleżnikowe. Równoleżnikowe rozmieszczenie łańcuchów górskich. ∆ Strefa równoleżnikowa «strefa kuli ziemskiej zawarta między… …   Słownik języka polskiego