predyspozycja

См. также в других словарях:

• predyspozycja — ż I, DCMs. predyspozycjacji; lm D. predyspozycjacji (predyspozycjacyj) «wrodzona skłonność do czegoś; dyspozycja, usposobienie» Predyspozycje psychiczne, fizyczne. Predyspozycje aktorskie, muzyczne. Mieć, zdradzać predyspozycję do czegoś. ‹z… …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …   Słownik języka polskiego

• pracowitość — ż V, DCMs. pracowitośćści, blm «zamiłowanie, predyspozycja do pracy; wytrwałość w pracy» Odznaczać się, wyróżniać się pracowitością …   Słownik języka polskiego

• pre- — «pierwszy człon wyrazów złożonych oznaczający: przed, wprzód, najpierw; odpowiednik przedrostka przed , np. predyspozycja, preromantyzm, prefabrykat, prehistoryczny» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• skłonność — ż V, DCMs. skłonnośćści 1. blm «potencjalna właściwość, posiadanie cechy, która się może ujawnić; podatność, predyspozycja» Skłonność do tycia. Mieć skłonność do przeziębień, do morskiej choroby. Komunikat meteorologiczny zapowiada skłonność do… …   Słownik języka polskiego

• zacięcie — I n I 1. rzecz. od zaciąć. 2. lm D. zacięcieęć «rowek, szczerba, wgłębienie zrobione ostrym narzędziem» Zacięcie na pniu drzewa. 3. pot. «wrodzona skłonność, uzdolnienie, pociąg do czegoś; predyspozycja, zamiłowanie» Pisarz o zacięciu… …   Słownik języka polskiego

• zdolność — ż V, DCMs. zdolnośćści; lm MD. zdolnośćści 1. zwykle w lm «predyspozycja do łatwego opanowywania pewnych umiejętności, zdobywania wiedzy, uczenia się» Nadzwyczajne, wybitne, mierne, wszechstronne zdolności. Wrodzone zdolności. Zdolności… …   Słownik języka polskiego

• zmysł — m IV, D. u, Ms. zmyśle; lm M. y 1. «zdolność organizmu do odbierania i analizy bodźców i reagowania na nie» Zmysł wzroku, słuchu, dotyku, węchu, smaku, równowagi. ◊ Szósty zmysł «wyjątkowa wrażliwość, intuicja» 2. «zdolność, skłonność do czegoś;… …   Słownik języka polskiego

• żyłka — ż III, CMs. żyłkałce; lm D. żyłkałek 1. «cienka, delikatna żyła naczynie krwionośne» Błękitne, delikatne, drobniutkie żyłki na rękach. Siatka żyłek na policzku. ◊ Każda żyłka w kimś się trzęsie «ktoś się bardzo boi, nie może się opanować» 2.… …   Słownik języka polskiego

• skłonność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. skłonnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} właściwość organizmu lub charakteru powodująca częste występowanie określonego stanu; inklinacja, podatność, predyspozycja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wrodzona skłonność.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień