(rozdrażnienie)

См. также в других словарях:

• rozdrażnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. rozdrażnić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan nerwowego niepokoju wywołany różnymi czynnikami, np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozdrażnienie — n I 1. rzecz. od rozdrażnić. 2. lm D. rozdrażnienieeń «podniecenie nerwowe będące wynikiem doznanej przykrości, zmęczenia itp.» Histeryczne rozdrażnienie. Wpaść w rozdrażnienie, w stan rozdrażnienia …   Słownik języka polskiego

• natura — 1. Coś jest, coś staje się czyjąś drugą naturą «ktoś przyzwyczaił się, przyzwyczaja się do jakiegoś postępowania, do odruchowego zachowywania się w jakiś sposób»: Nie najeżaj się, kiedy coś idzie nie po twojej myśli, nie pozwól, by rozdrażnienie… …   Słownik frazeologiczny

• oliwa — Dolać oliwy do ognia «podsycić czyjś gniew, spowodować jeszcze większe czyjeś rozdrażnienie, pogorszyć sytuację»: Oliwy do ognia dolał również opublikowany w styczniu raport rządowej komisji na temat planowanych zmian w szkolnictwie wyższym. GW… …   Słownik frazeologiczny

• irytacja — ż I, DCMs. irytacjacji, blm «gniewne podniecenie; rozdrażnienie, denerwowanie się» Wpadać w irytację. Zagryzać wargi z irytacji. Doprowadzić kogoś do irytacji. Irytacja ogarnia kogoś. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… …   Słownik języka polskiego

• niecierpliwość — ż V, DCMs. niecierpliwośćści, blm «brak cierpliwości, zdolności do czekania na coś lub znoszenia czegoś; zniecierpliwienie, rozdrażnienie» Gorączkowa niecierpliwość. Gest niecierpliwości. Oczekiwać, wyglądać kogoś z niecierpliwością. Ogarniała go …   Słownik języka polskiego

• ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… …   Słownik języka polskiego

• oliwa — ż IV, CMs. oliwawie zwykle blm 1. «przezroczysty, płynny tłuszcz barwy jasnożółtej wytłaczany z owoców oliwki, używany zwykle do celów spożywczych; czasem także: inny tłuszcz roślinny, olej» Oliwa nicejska. Wytłaczać oliwę z oliwek. Dolać oliwy… …   Słownik języka polskiego

• opanować — dk IV, opanowaćnuję, opanowaćnujesz, opanowaćnuj, opanowaćował, opanowaćowany opanowywać ndk VIIIa, opanowaćowuję, opanowaćowujesz, opanowaćowuj, opanowaćywał, opanowaćywany 1. «zdobyć władzę nad czymś; zawładnąć» Opanować miasto, kraj. 2.… …   Słownik języka polskiego

• rozjątrzyć — dk VIb, rozjątrzyćrzę, rozjątrzyćrzysz, rozjątrzyćjątrz, rozjątrzyćrzył, rozjątrzyćrzony rozjątrzać ndk I, rozjątrzyćam, rozjątrzyćasz, rozjątrzyćają, rozjątrzyćaj, rozjątrzyćał, rozjątrzyćany 1. «spowodować, że rana się nie goi, ropieje, zaognia …   Słownik języka polskiego