Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

postĕrĭtas

  • 1 posteritas

    posterĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] la postérité, l'avenir. [st2]2 [-] postérité, lignée, descendance. [st2]3 [-] second rang.
    * * *
    posterĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] la postérité, l'avenir. [st2]2 [-] postérité, lignée, descendance. [st2]3 [-] second rang.
    * * *
        Posteritas, pen. corr. posteritatis. Cic. Ceulx qui naistront apres nous, Nostre posterité.

    Dictionarium latinogallicum > posteritas

  • 2 posteritas

    posteritas posteritas, atis f потомство

    Латинско-русский словарь > posteritas

  • 3 posteritas

    posteritās, ātis f. [ posterus ]
    1) будущность, будущее время
    in posteritatem C, Just — на будущее время, в будущем, впредь
    2) потомство, потомки ( posteritati servire C)
    3) низшее или последнее место ( posteritatem alicui rei deputare Tert)

    Латинско-русский словарь > posteritas

  • 4 posteritas

    posteritās, ātis, f. (posterus), I) die künftige Zeit, 1) im allg., die Zukunft, habere rationem posteritatis, an die Z. denken, Caes. b. c. 1, 13, 1: posteritatis otio consulere, Cic. ep. 2, 17, 3: si (tempestas invidiae) minus in praesens tempus, at in posteritatem impendeat, Cic. Cat. 1, 22: non pati, ut in posteritatem Scytharum genus per feminas intercĭdat, Iustin. 2, 3, 16. – 2) insbes., die Zeit nach dem Tode u. meton. die Leute, die da leben, die Nachwelt, Nachkommenschaft, post. omnium saeculorum, Cic.: invidia posteritatis, Cic.: posteritati servire (der N. leben), Cic.: ad memoriam posteritatis componi, Quint.: imaginem ad posteritatis memoriam od. ad memoriam posteritatemque (Andenken bei der Nachwelt) prodere, Cic.: u. so cupiditas gloriae extendatur maximaque pars eius in memoriam ac posteritatem promineat, Liv.: in ore frequens posteritatis eris, Ov.: perpetuae crimen posteritatis eris, Ov. – v. Tieren, die Nachkommenschaft, post. Hirpini, Iuven. 8, 62. – II) das Nachstehen, der letzte Rang, Tert. de praescr. 31.

    lateinisch-deutsches > posteritas

  • 5 posteritas

    posteritās, ātis, f. (posterus), I) die künftige Zeit, 1) im allg., die Zukunft, habere rationem posteritatis, an die Z. denken, Caes. b. c. 1, 13, 1: posteritatis otio consulere, Cic. ep. 2, 17, 3: si (tempestas invidiae) minus in praesens tempus, at in posteritatem impendeat, Cic. Cat. 1, 22: non pati, ut in posteritatem Scytharum genus per feminas intercĭdat, Iustin. 2, 3, 16. – 2) insbes., die Zeit nach dem Tode u. meton. die Leute, die da leben, die Nachwelt, Nachkommenschaft, post. omnium saeculorum, Cic.: invidia posteritatis, Cic.: posteritati servire (der N. leben), Cic.: ad memoriam posteritatis componi, Quint.: imaginem ad posteritatis memoriam od. ad memoriam posteritatemque (Andenken bei der Nachwelt) prodere, Cic.: u. so cupiditas gloriae extendatur maximaque pars eius in memoriam ac posteritatem promineat, Liv.: in ore frequens posteritatis eris, Ov.: perpetuae crimen posteritatis eris, Ov. – v. Tieren, die Nachkommenschaft, post. Hirpini, Iuven. 8, 62. – II) das Nachstehen, der letzte Rang, Tert. de praescr. 31.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > posteritas

  • 6 posteritās

        posteritās ātis, f    [posterus], the future, future time, futurity, after-ages: posteritatis otio consulere: habeat rationem posteritatis, Cs.— After-generations, posterity: sperare, Scipionis et Laeli amicitiam notam posteritati fore: sera, late posterity, O.: aeterna, O.: posteritati servire, posthumous fame.—Of animals, offspring: Hirpini, Iu.
    * * *
    future time; posterity

    Latin-English dictionary > posteritās

  • 7 posteritas

    postĕrĭtas, ātis, f. [posterus], future time, futurity, after - ages, succeeding generations, posterity (class.):

    sperare videor, Scipionis et Laelii amicitiam notam posteritati fore,

    Cic. Lael. 4, 15:

    infinita,

    id. Att. 12, 19, 1:

    hujus rei ne posteritatem quidem omnium saeculorum, umquam immemorem esse,

    id. Phil. 2, 22, 54:

    sera,

    a late posterity, Ov. P. 4, 8, 48:

    aeterna,

    id. H. 16, 374:

    posteritati servire,

    one's fame with posterity, Cic. Tusc. 1, 15, 35:

    posteritatis otio consulere,

    id. Fam. 2, 18, 3:

    habeat rationem posteritatis et periculi sui,

    Caes. B. C. 1, 13: in posteritatem, in the distant future, hereafter:

    quanta tempestas invidiae nobis...in posteritatem impendeat,

    Cic. Cat. 1, 9, 22; Just. 2, 3, 15:

    sola posteritatis dilectio,

    desire for offspring, Vulg. Tob. 8, 9.—
    B.
    Transf., of animals, offspring ( poet.), Juv. 8, 62.—
    II.
    Trop., the last place, inferiority (eccl. Lat.):

    principalem veritati, et posteritatem mendacitati deputare,

    Tert. Praescr. 31.

    Lewis & Short latin dictionary > posteritas

  • 8 posteritas

    1) потомки, = posteri (1. 6 pr. D. 11, 7. 1. 36 § 2 C. 3, 28. 1. 7 C. 5, 27. 1. 30 C. 6, 42). 2) потомство = posteriores s. a. (1. 6. C. 4, 37. 1. 4 C. 5, 59).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > posteritas

  • 9 posteritas

    , atis f
      будущность, потомство

    Dictionary Latin-Russian new > posteritas

  • 10 Nachwelt

    [1755] Nachwelt, posteritas (die Zeit und die Menschen). – posteri. homines od. ii, qui futuri sunt. homines futuri (die Menschen, die nachkommen). – auf die N. bringen, verpflanzen, der N. überliefern, ad memoriam posteritatemque prodere. memoriae prodere. posteritati notum facere (im allg.); litteris prodere (durch Schriften): auf die N. kommen, verpflanzt werden, ad posteritatem pervenire: seinen Ruhm auf die N. bringen, memoriam prodere: dieses wird auf die späteste N. kommen, huius rei ne posteritas quidem omnium saeculorum immemor erit: von der dankbaren N. gelesen werden, a memori posteritate legi.

    deutsch-lateinisches > Nachwelt

  • 11 spät

    spät, serus (zu spät wachsend, eintretend, z.B. fici: u. gratulatio: u. paenitentia). – serotĭnus (spät eintretend, spät reisend, pluvia: u. fici, uvae). – tardus (durch Verzug spät kommend oder sich zeigend, länger ausbleibend als gewöhnlich, z.B. poena). – posterior. inferior (nach dem Vorhergehenden kommend, der Ordnung, der Zeit nach, z.B. dies inferiores od. posteriores: u. scriptores posterioris temporis). – aetate posterior od. inferior. aetatis inferioris (dem Alter, der Zeit nach nach andern kommend, später lebend etc., z.B. scriptores aetate posteriores od. inferiores). – die sp. Nachwelt, die sp. Nachkommen, posteritas infinita: posteritas omnium saeculorum. Adv.sero (nicht zu rechter, gehöriger Zeit. Der Komparativ serius steht entweder in Vergleichungen, z.B. um zwei Tage später oder zu spät, biduo serius; od. er hat limitierende Kraft = etwas zu spät, wie Caes. b. c. 3, 8, 2). – tarde (mit Verzug, nach längerer Zeit als gewöhnlich). – vesperi (abends). – zu spät, sero; post tempus: allzu spät, nimis sero. – ziemlich spät, sero admodum. – sehr spät, sero; tardissime (nach langem Verzug). – pervesperi (sehr spät abends). – spät am Tage, multo die; im Zshg. auch sero (bei Cicero u. Cäsar nie sero diei); erstsp. am Tage, multo denique die: es war schon sp. am Tage., multa iam dies erat: sp. in der Nacht, multā nocte: bis sp. in die Nacht hinein, bis in die späte Nacht hinein, ad od. in multam noctem: es ist zu sp., serum est; sero est. später, posterius (in der nachmaligen Zeit, die nach der vorhergehenden kommt). – postea. post (nachher). – einige Jahre sp. (nachher), post aliquot annos; aliquot annis post: bedeutend später, aliquanto post; postea aliquanto: drei Jahre später, triennio post (drei Jahre nachher); triennio tardius, quam debueram (drei Jahre nach Verlauf der Zeit, wo ich eigentlich schon gesollt hätte): Thucydides lebte etwas später, Thucydides erat paulo aetate posterior: wenn Thucydides später gelebt hätte (als er wirklich gelebt hat), Thucydides si posterius fuisset: in eine spätere Zeit fallen, inferiorem esse aetate.

    deutsch-lateinisches > spät

  • 12 rependo

    rĕpendo, ĕre, pendi, pensum - tr. - [st2]1 [-] contrebalancer; compenser, dédommager, racheter. [st2]2 [-] rendre poids pour poids, payer comme équivalent, donner en retour, rendre, payer en échange. [st2]3 [-] peser (dans son esprit), examiner, considérer.    - rependere vices, Prop. 4 (5), 4, 58: rendre la pareille.    - decus suum cuique posteritas rependit, Tac. A. 4, 35: la postérité rend à chacun l'honneur qui lui est dû.
    * * *
    rĕpendo, ĕre, pendi, pensum - tr. - [st2]1 [-] contrebalancer; compenser, dédommager, racheter. [st2]2 [-] rendre poids pour poids, payer comme équivalent, donner en retour, rendre, payer en échange. [st2]3 [-] peser (dans son esprit), examiner, considérer.    - rependere vices, Prop. 4 (5), 4, 58: rendre la pareille.    - decus suum cuique posteritas rependit, Tac. A. 4, 35: la postérité rend à chacun l'honneur qui lui est dû.
    * * *
        Rependo, rependis, rependi, repensum, rependere. Virg. Recompenser, Remunerer, Reffonder.
    \
        Cum duplo rependebatur argento. Plinius. On l'achetoit au double poix d'argent.
    \
        Gracchi caput Opimius Consul auro se repensurum ediderat. Valer. Max. Qu'il en donneroit le pesant d'or, autant pesant d'or.
    \
        Gratia rependatur facto. Ouid. Le plaisir soit rendu.
    \
        Poenas sceleribus rependere pares. Seneca. Punir selon la gravité du malfaict.
    \
        Vices rependere. Propert. Rendre la pareille.
    \
        Vota alicui rependere pro re aliqua. Stat. Prier Dieu pour aucun à cause de quelque plaisir qu'on a receu de luy.

    Dictionarium latinogallicum > rependo

  • 13 spectatrix

    spectātrīx, īcis f. [ spectator ]
    1) зрительница или свидетельница Pl, O, Sen, Lcn
    2) исследовательница, испытательница (posteritas incorrupta praeteritorum s. Amm)

    Латинско-русский словарь > spectatrix

  • 14 spectatrix

    spectātrīx, trīcis, f. (Femin. zu spectator), I) die Betrachterin, Zuschauerin, Beobachterin, Plaut., Sen. u. Ov.: Ioppe religatae ad saxum Andromedae sp., Hieron. epist. 108, 8. – II) die Beurteilerin, Prüferin, humanorum spectatrix Adrastia, Amm. 22, 3, 12: posteritas incorrupta praeteritorum sp., Amm. 30, 8, 1: illa virtus, quae est spectatrix et diiudicatrix omnium rerum, Apul. de Plat. 2, 6.

    lateinisch-deutsches > spectatrix

  • 15 Augenblick

    Augenblick, punctum temporis (als kleinster Zeitteil). – momentum temporis od. horae (der kürzeste Zeitabschnitt einer Stunde, die Minute). – vestigium temporis (Stelle, Punkt in der Zeit). – praesens tempus (der gegenwärtige [238] Zeitpunkt, Ggstz. posteritas). – tempus (Zeitpunkt übh., z. B. omne tempus [jeder Au.]: omne inde [jeder von nun an eintretende] tempus). – discrimen (der entscheidende Punkt, der Augenblick, wo es gilt). – ein kleiner Au., exiguum momentum. – Bei Substantiven zuw: durch praesens, z. B. die Genüsse des Au., voluptates praesentes: die Stimmung des Au., affectio praesens. – in einem Au., puncto od. momento temporis; in vestigio temporis: einen Au., paulisper. parumper (u. zwar paul. = eine kleine Weile, im Sinne des Aushaltens: par. = nur auf eine kleine Weile, im Sinne des Abkürzens; z. B. mane [warte] paulisper od. parumper!): auch nicht einen Au., keinen Au., non (nec) minimam partem temporis; ne paulum quidem (z. B. dubitare, quin etc.): in jedem Au., in omni puncto temporis; nullo temporis puncto intermisso; omnibus minimis temporum punctis: alle Augenblicke, jeden Au., von Au. zu Au., iam iamque: den Au, im Au., s. augenblicklich ( Adv.): in dem Au., als etc., id temporis, cum etc. – auf den Au. (auf die Minute), ad tempus (z. B. venire, adesse): für den Au., ad tempus (für den jetzigen guten Zeitpunkt); ad od. in praesens tempus, bei den Histor. seit Liv. auch ad od. in praesens, in praesentia (für den gegenwärtigen Augenblick, Ggstz. in posterum, in posteritatem, in futurum). – bis zu dem Au., ad hoc tempus (bis zum jetzigen); ad id tempus (bis zum damaligen). – ein günstiger Au., tempus opportunum; temporis opportunitas od. occasio: es ist kein Au. zu verlieren, res non habet moram. – im entscheidenden Au., in ipso discrimine. – im Drange des Au., temporis causā (z. B. alci assentiri: u. hoc non fecisse): wie es der Au. (die augenblickliche Stimmung) eingibt, utcumque praesens affectio movet. – Oft wird »Augenblick« im Lateinischen bloß durch ein Pronomen od. Adjektiv (bes. im Neutrum) angedeutet, z. B. im Au. der Abreise, sub ipsa profectione: im Au. des Todes, in ipsa morte: in den letzten Augenblicken des Lebens, extremo spiritu: bis zum letzten Au., ad extremum usque (z. B. contendere); ad ultimum (z. B. fidem praestare): auf diesen Au. hat er gewartet, hoc exspectaverät: als schon der Au. da war, daß etc., cum iam in eo esset, ut etc. (als es schon auf dem Punkte war, daß etc.).

    deutsch-lateinisches > Augenblick

  • 16 Generation

    Generation, hominum genus (Menschengeschlecht). – suboles (Nachkommenschaft), – saeculum (Zeitalter, Menschenalter). – die jetzige G., haec od. praesens aetas; huius aetatis homines; quinunc vivunt homines: bis auf die jetzige G., (usque) ad hanc aetatem. – die nächste G., qui post alcis aetatem proximi erunt: die späteren Generationen, posteritas; posteri. – er herrschte schon in der siebenten G., ille iam septimā subole regnabat.

    deutsch-lateinisches > Generation

  • 17 Mitwelt

    Mitwelt, a) die jetzt Lebenden: huius aetatis homines; homines od. ii, qui nunc sunt: homines, qui nunc od. hodie vivunt; homines, qui mecum vivunt od. bl. (Partiz. subst.) mecum viventes; haec od. praesens aetas (Ggstz. posteri, posteritas, die Nachwelt). – aequales (Zeitgenossen). – b) die damals Lebenden: ii, qui illo tempore vixerunt.

    deutsch-lateinisches > Mitwelt

  • 18 Nachkomme

    Nachkomme, filius. filia (Sohn, Tochter). – progenies. stirps (Sprößling, Stamm). – unus e posteris (einer der später Geborenen vom Urenkel an). – die Nachkommen (Nachkommenschaft, Deszendenz), progenies, stirps, beide auch mit dem Zus. liberorum (Sprößlinge, Stamm, in bezug auf die Fortpflanzung). – liberi (Kinder). – posteri (die später Geborenen vom Urenkel an; od. auch = Nachwelt übh.). – posteritas (die Nachwelt übh.). – männliche N., stirps virilis; virilis sexus stirps: N. hinterlassen, stirpem oder liberos relin. quere; ex se natos (sc. filios) relinquere: keine männlichen N. hinterlassen, virilem sexum non relinquere: keine N. haben, nullam stirpem liberorum habere: sich N. (Kinder) wünschen, s. Kind: für N. sorgen, liberis operam dare; non pati genus suum interire: ich habe Aussicht auf N., spes liberorum inchoata est.

    deutsch-lateinisches > Nachkomme

  • 19 aeternus

    aeternus, a, um éternel, perpétuel, continuel. - in aeternum: pour l'éternité, pour toujours.
    * * *
    aeternus, a, um éternel, perpétuel, continuel. - in aeternum: pour l'éternité, pour toujours.
    * * *
        AEternus, Adiectiuum. Eternel, Perpetuel, Perdurable.
    \
        Spero aeternam inter nos gratiam. Fore Thais. Terent. Tant que nous vivrons.
    \
        Corpus aeternum. Lucret. Incorruptible.
    \
        Decus. Ouid. Honneur eternel, immortel.
    \
        Dolorem aeternum perferre. Lucret. Continuelle douleur.
    \
        Excubiae diuum aeternae. Virgil. Comme le feu qui tousjours brusle és lampes des eglises.
    \
        Exilium. Horat. Bannissement sans respit, sans remission, Perpetuel.
    \
        Foedera. Virgil. Alliances qui tousjours dureront, et ne seront jamais rompues, Perpetuelles.
    \
        Ignis aeternus. Ouid. Qui n'estaint jamais.
    \
        In aeternum condita vrbs. Liu. Bastie pour durer eternellement.
    \
        Laborem aeternum capere. Catul. Continuel.
    \
        Nomen aeternum emere sanguine. Ouid. Acquerir bruit et los eternel.
    \
        Nomen aeternum tenere. Virgil. Garder à tousjours le nom de quelque chose.
    \
        Opus. Ouid. Qui vivra ou durera tousjours.
    \
        Pergama aeterna. Virg. Qui ne perderont jamais leur bruit.
    \
        Posteritas aeterna. Ouid. Ceuls qui perpetuellement viendront apres nous.
    \
        Ex aeterno tempore. Cic. D'eternité.
    \
        Ver aeternum. Ouid. Continuel.
    \
        AEterna virtus. Sallust. Qui meine à immortalité, Qui fait l'homme immortel.
    \
        Vulnus aeternum seruare. Virgil. Courroux immortel.

    Dictionarium latinogallicum > aeternus

  • 20 serus

    serus, a, um [st2]1 [-] avancé, qui touche à sa fin (en parl. du jour ou de la nuit); qui se fait à une heure avancée, qui agit à une heure avancée. [st2]2 [-] tardif, de l'arrière-saison. [st2]3 [-] d'un âge avancé, d'une époque postérieure. [st2]4 [-] lent, tardif, qui se fait trop tard, qui agit trop tard.    - ad serum usque diem, Tac. H. 3, 82: jusqu'au soir.    - serâ nocte, Prop.: bien avant dans la nuit.    - seri cantus, Virg.: chants nocturnes.    - serus versare plaustra Bootes? Prop. 3, 5:... le Bouvier qui ramène tard son chariot (qui ne disparaît qu'à la fin de la nuit).    - serissima pira, Plin.: les poires qui mûrissent le plus tard.    - seri anni (serior aetas), Ov.: la vieillesse.    - serae ulmi, Virg.: ormeaux déjà grands.    - sera libertas, Virg.: liberté tardive.    - spe omnium serius bellum, Liv. 2.3.1: guerre qui a lieu plus tard qu'on ne s'y attendait.    - serae ad fortia vires, Virg.: forces auxquelles l'âge interdit les exploits.    - consilium serum, Liv.: conseil qui vient après coup.    - serum est + inf.: il est trop tard pour.    - serus venis, Ov.: tu viens trop tard.    - o seri studiorum! Hor. S. 1, 10, 21: o savants arriérés!
    * * *
    serus, a, um [st2]1 [-] avancé, qui touche à sa fin (en parl. du jour ou de la nuit); qui se fait à une heure avancée, qui agit à une heure avancée. [st2]2 [-] tardif, de l'arrière-saison. [st2]3 [-] d'un âge avancé, d'une époque postérieure. [st2]4 [-] lent, tardif, qui se fait trop tard, qui agit trop tard.    - ad serum usque diem, Tac. H. 3, 82: jusqu'au soir.    - serâ nocte, Prop.: bien avant dans la nuit.    - seri cantus, Virg.: chants nocturnes.    - serus versare plaustra Bootes? Prop. 3, 5:... le Bouvier qui ramène tard son chariot (qui ne disparaît qu'à la fin de la nuit).    - serissima pira, Plin.: les poires qui mûrissent le plus tard.    - seri anni (serior aetas), Ov.: la vieillesse.    - serae ulmi, Virg.: ormeaux déjà grands.    - sera libertas, Virg.: liberté tardive.    - spe omnium serius bellum, Liv. 2.3.1: guerre qui a lieu plus tard qu'on ne s'y attendait.    - serae ad fortia vires, Virg.: forces auxquelles l'âge interdit les exploits.    - consilium serum, Liv.: conseil qui vient après coup.    - serum est + inf.: il est trop tard pour.    - serus venis, Ov.: tu viens trop tard.    - o seri studiorum! Hor. S. 1, 10, 21: o savants arriérés!
    * * *
        Serus, Adiectiuum. Virgil. Tard, Tardif.
    \
        Anni seri. Ouid. Vieillesse.
    \
        Esse velis (oro) serus conuiua Tonantis. Mart. Je te prie de mourir et monter au ciel bien à tard, le plus tard que tu pourras.
    \
        Crepuscula sera. Ouid. L'entre chien et loup du soir.
    \
        Frondes serae. Virgil. Qui cheent tard, Tardives à cheoir.
    \
        Lumen serum. Virgil. Qui est pres de la nuict, Lumiere du soir.
    \
        Nepotes seri. Virgil. Qui naistront long temps apres.
    \
        Posteritas sera. Ouid. Noz successeurs qui viendront long temps apres nous. \ Segnities sera. Virgil. Qui fait les gents tardifs.
    \
        Spectator serus. Martial. Qui arrive tard.
    \
        Vesper serus. Virgil. L'estoille qui se leve la premiere au soir apres soleil couché.
    \
        Vlmus sera. Virgil. Qui met long temps à croistre.
    \
        Serum est alium mihi quaerere regem. Mart. Il est trop tard.
    \
        Sera omnia. Virgil. Tristes, Griefs.

    Dictionarium latinogallicum > serus

См. также в других словарях:

  • posterità — {{hw}}{{posterità}}{{/hw}}s. f. 1 Discendenza. 2 Insieme di coloro che nasceranno e vivranno dopo di noi …   Enciclopedia di italiano

  • postérité — [ pɔsterite ] n. f. • déb. XIVe; lat. posteritas 1 ♦ Littér. Suite de personnes descendant d une même origine. ⇒ descendant, enfant, fils; descendance, lignée. La postérité d Abraham. Mourir sans postérité. ♢ Fig. et cour. La postérité d un… …   Encyclopédie Universelle

  • posteritate — POSTERITÁTE s.f. 1. Succesiune de generaţii viitoare; urmaşi. 2. (înv.) Succesiune de persoane care descind din aceeaşi familie; urmaşi, descendenţi. – Din fr. postérité, lat. posteritas, atis. Trimis de oprocopiuc, 04.04.2004. Sursa: DEX 98 … …   Dicționar Român

  • posteridad — (Del lat. posteritas, atis.) ► sustantivo femenino 1 Conjunto de los seres humanos que viven, han vivido o vivirán después de cierto momento o cierta persona: ■ el escritor sabe que sus novelas serán leídas por la posteridad. 2 Tiempo futuro: ■… …   Enciclopedia Universal

  • Posterität — Pos|te|ri|tät 〈f. 20; unz.; veraltet〉 1. Nachkommenschaft 2. Nachwelt [<lat. posteritas u. frz. postérité „Nachkommenschaft“] * * * Pos|te|ri|tät, die; [frz. posterité < lat. posteritas] (bildungsspr. veraltet): 1. Nachwelt. 2.… …   Universal-Lexikon

  • PAPPENHEMIA Familia — in Germaniae illustribus, Marescallatus dignitate hereditariâ in Imperio insignis, a Calatino Romano, qui Drusô et Tiberiô bella gerentibus in Vindelicio remanserit, originem secundum quosdam arcessit. Lineae plures fuêre; Nam, praeterquam quod… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Posterity — Pos*ter i*ty, n. [L. posteritas: cf. F. post[ e]rit[ e]. See {Posterior}.] 1. The race that proceeds from a progenitor; offspring to the furthest generation; the aggregate number of persons who are descended from an ancestor of a generation;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • posterity — noun Etymology: Middle English posterite, from Anglo French pusterité, from Latin posteritat , posteritas, from posterus coming after Date: 14th century 1. the offspring of one progenitor to the furthest generation 2. all future generations …   New Collegiate Dictionary

  • Yngvi — Yngvi, Yngvin , Ingwine , Inguin are names that relate to an older theonym Ing and which appears to have been the older name for the god Freyr (originally an epitheton, meaning lord ). Proto Germanic *Ingwaz was one of the three sons of Mannus… …   Wikipedia

  • Zygmunt's Column — Sculpture title = Zygmunt s Column artist = Clemente Molli year = 1644 type = Bronze, granite city = museum = Zygmunt s Column or Sigismund s Column ( pl. Kolumna Zygmunta), erected in 1644, is one of Warsaw s most famous landmarks and one of the …   Wikipedia

  • Christianity and slavery — Christianity does not have a clear position regarding slavery, in favour or against. As a religion, it neither promotes slavery nor condemns it. In the early years of Christianity, slavery was a normal feature of the economy and society in the… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»