Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

saeculum

  • 1 saeculum

    saecŭlum ( poet., esp. Lucretian, saeclum; less correctly sēcŭlum, sēclum), i, n. dim. [etym. dub.; perh. root si- = sa-; Gr. saô, to sift; Lat. sero, satus; whence Saturnus, etc.; hence, orig.], a race, breed, generation (freq. in Lucr.; very rare in later writers; usu. in plur.):

    saecla propagare,

    Lucr. 1, 21; cf. id. 2, 173; 5, 850:

    nec toties possent generatim saecla referre Naturam parentum,

    id. 1, 597:

    saecla animantum,

    i. e. animals, id. 2, 78; 5, 855:

    hominum,

    id. 1, 467; 5, 339; 6, 722:

    ferarum,

    id. 2, 995; 3, 753; 4, 413; 4, 686; cf.:

    silvestria ferarum,

    id. 5, 967:

    serpentia ferarum,

    id. 6, 766:

    mortalia,

    id. 5, 805; 5, 982; 5, 1238:

    bucera (with lanigerae pecudes),

    id. 5, 866; 6, 1245; cf.:

    vetusta cornicum (with corvorum greges),

    id. 5, 1084:

    aurea pavonum,

    id. 2, 503:

    totisque expectent saecula ripis,

    i. e. the shades of the infernal regions, Stat. Th. 11, 592.— Sing.:

    et muliebre oritur patrio de semine saeclum,

    the female sex, women, Lucr. 4, 1223; so,

    muliebre,

    id. 5, 1020; 2, 10 sq.—
    II.
    Transf.
    A.
    Like genea.
    1.
    The ordinary lifetime of the human species, a lifetime, generation, age (of thirty-three years; class.; esp. freq. in signif. 2. infra; cf. Schoem. ad Cic. N. D. 1, 9, 21):

    cum ad idem, unde semel profecta sunt, cuncta astra redierint... tum ille vere vertens annus appellari potest: in quo vix dicere audeo, quam multa saecula hominum teneantur,

    Cic. Rep. 6, 22, 24 Mos.:

    cum ex hac parte saecula plura numerentur,

    Liv. 9, 18:

    quorum (Socratis atque Epicuri) aetates non annis sed saeculis scimus esse disjunctas,

    Hier. Vit. Cler. 4, p. 262; cf. Censor. de Die Nat. 17; Auct. ap. Serv. Verg. A. 8, 508; id. E. 4, 5.—
    (β).
    Esp., the lifetime or reign of a ruler:

    illustrari saeculum suum ejusmodi exemplo arbitrabatur,

    Plin. Ep. 4, 11, 6:

    digna saeculo tuo,

    id. ib. 10, 1, 2.—
    2.
    The human race living in a particular age, a generation, an age, the times: serit arbores quae alteri saeculo prosient, Caecil. ap. Cic. Sen. 7, 24:

    in id saeculum Romuli cecidit aetas, cum jam plena Graecia poëtarum esset,

    Cic. Rep. 2, 10, 18 (for which:

    quorum aetas cum in eorum tempora incidisset,

    id. Or. 12, 39):

    saeculorum reliquorum judicium,

    id. Div. 1, 19, 36:

    ipse fortasse in hujus saeculi errore versor,

    id. Par. 6, 3, 50; cf.:

    hujus saeculi insolentia,

    id. Phil. 9, 6, 23; and: o [p. 1614] nostri infamia saecli, Ov. M. 8, 97; cf.

    also: novi ego hoc saeculum, moribus quibus siet,

    Plaut. Trin. 2, 2, 6; so,

    hujus saecli mores,

    id. Truc. prol. 13; and:

    hoccine saeclum! o scelera! o genera sacrilega, o hominem impurum!

    Ter. Ad. 3, 2, 6; cf. id. Eun. 2, 2, 15:

    nec mutam repertam esse dicunt mulierem ullo in saeculo,

    Plaut. Aul. 2, 1, 7:

    Cato rudi saeculo litteras Graecas didicit,

    Quint. 12, 11, 23; so,

    rude,

    id. 2, 5, 23:

    grave ne rediret Saeculum Pyrrhae,

    Hor. C. 1, 2, 6:

    primo statim beatissimi saeculi ortu,

    Tac. Agr. 3; so,

    beatissimum,

    id. ib. 44:

    felix et aureum,

    id. Or. 12; Quint. 8, 6, 24:

    aureum,

    Sen. Contr. 2, 17; Lact. 5, 6, 13; cf.:

    aurea saecula,

    Verg. A. 6, 792; Ov. A. A. 2, 277:

    his jungendi sunt Diocletianus aurei parens saeculi, et Maximianus, ut vulgo dicitur, ferrei,

    Lampr. Elag. 35:

    ceteri, qui dii ex hominibus facti esse dicuntur, minus eruditis hominum saeculis fuerunt (with Romuli aetas),

    Cic. Rep. 2, 10, 18; cf.:

    res publica constituta non unā hominum vitā sed aliquot saeculis et aetatibus,

    id. ib. 2, 1, 2:

    perpetuā saeculorum admiratione celebrantur,

    Quint. 11, 1, 13:

    fecunda culpae saecula,

    Hor. C. 3, 6, 17:

    ferro duravit saecula,

    id. Epod. 16, 65; cf.:

    sic ad ferrum venistis ab auro, Saecula,

    Ov. M. 15, 261.—
    3.
    The spirit of the age or times: nemo illic vitia ridet;

    nec corrumpere et corrumpi saeculum vocatur,

    Tac. G. 19.—
    B.
    The utmost lifetime of man, a period of a hundred years, a century:

    saeclum spatium annorum centum vocārunt,

    Varr. L. L. 6, 2, § 11 Müll.; cf. Fest. s. v. saeculares, p. 328 ib.; Censor. de Die Nat. 17:

    cum (Numa) illam sapientiam constituendae civitatis duobus prope saeculis ante cognovit, quam eam Graeci natam esse senserunt,

    Cic. de Or. 2, 37, 154:

    saeculo festas referente luces,

    Hor. C. 4, 6, 42; cf.:

    multa virum durando saecula vincit,

    Verg. G. 2, 295.—
    2.
    For an indefinitely long period, an age; plur. (so mostly):

    (Saturni stella) nihil immutat sempiternis saeculorum aetatibus, quin eadem iisdem temporibus efficiat,

    Cic. N. D. 2, 20, 52:

    aliquot saeculis post,

    id. Verr. 2, 4, 35, § 73:

    cum aliquot saecula in Italiā viguisset,

    id. Univ. 1; so,

    tot,

    id. Verr. 2, 4, 55, § 122; id. Ac. 2, 5, 15:

    quot,

    Quint. 12, 11, 22:

    multa,

    Cic. Rep. 2, 10, 20; 6, 26, 29; id. de Or. 2, 5, 21; id. Cat. 2, 5, 11; id. Fam. 11, 14, 3:

    plurima,

    id. Rep. 3, 9, 14:

    sexcenta,

    id. Fat. 12, 27:

    omnia,

    id. Lael. 4, 15; id. Phil. 2, 22, 54:

    ex omni saeculorum memoriā,

    id. ib. 4, 1, 3:

    vir saeculorum memoriā dignus,

    Quint. 10, 1, 104; cf.:

    ingeniorum monumenta, quae saeculis probarentur,

    id. 3, 7, 18:

    facto in saecula ituro,

    to future ages, to posterity, Sil. 12, 312; so Plin. Pan. 55, 1:

    in famam et saecula mitti,

    Luc. 10, 533: tarda gelu saeclisque effeta senectus, with (many) years, Verg. A. 8, 508.— Sing.:

    propemodum saeculi res in unum diem cumulavit,

    Curt. 4, 16, 10:

    longo putidam (anum) saeculo,

    Hor. Epod. 8, 1:

    ut videri possit saeculo prior,

    Quint. 10, 1, 113.—Esp. (eccl. Lat.), the following phrases are used to express forever, to all eternity, endlessly, without end:

    in saeculum,

    Vulg. Exod. 21, 6; id. Dan. 3, 89:

    in saeculum saeculi,

    id. Psa. 36, 27; id. 2 Cor. 9, 9:

    in saecula,

    id. Ps. 77, 69; id. Rom. 1, 25:

    in saecula saeculorum,

    Tert. ad Uxor. 1, 1; Ambros. Hexaëm. 3, 17, 72; Vulg. Tob. 9, 11; id. Rom. 16, 27; id. Apoc. 1, 6 et saep.—
    C.
    Like the biblical, aiôn, the world, worldliness (eccl. Lat.):

    immaculatus ab hoc saeculo,

    Vulg. Jacob. 1, 27: et servientem corpori Absolve vinclis saeculi, Prud. steph. 2, 583; so id. Cath. 5, 109; Paul. Nol. Ep. 23, 33 fin.
    D.
    Heathenism (eccl. Lat.):

    saeculi exempla,

    Tert. Exhort. ad Cast. 13 (al. saecularia).

    Lewis & Short latin dictionary > saeculum

  • 2 saeculum

    saeculum (sēculum, synkop. saeclum, seclum), ī, n. ( aus *sejtlom zu Wz. sē(i), säen, s. 1. sero), I) das Zeugungsgeschlecht, das Geschlecht, mulieore, Lucr.: cupide generatim saecla propagant, Lucr.: u. der Tiere, saecla pavonum, ferarum, leonum, Lucr. – II) übtr.: A) im engeren Sinne, wie γενεά, die gewöhnliche Zeitdauer eines Menschengeschlechts (331/2 Jahre), das Menschenalter, Zeitalter (vgl. Censor. 17, 2), 1) eig.: a) im allg.: multa saecula hominum, Cic.: saecula plura numerentur, Liv.: saec. aureum, Sen. contr. 2, 17, 5. Lampr. Heliog. 35, 4. Lact. 5, 6, 13: aureum saeculum, Tac. dial. 12: dass. Plur. saecula aurea, Verg. Aen. 6, 792 sq. Ov. art. am. 2, 277: saec. aëneum, Serv. Verg. Aen. 1, 452: saec. ferreum (Ggstz. aureum), Lampr. Heliog. 35, 4: saecula ferrea, Tibull. 2, 3, 38. – b) insbes., das Zeitalter = die Regierungszeit eines Fürsten, saeculum felicissimum, Sen.: tristissimum saeculum, Plin. ep.: saeculi sui decus, Plin. pan. Vgl. Walch Tac. Agr. 3. p. 121. – 2) meton.: a) das in einem bestimmten Zeitalter lebende Menschengeschlecht, das Zeitalter, das Geschlecht, novi ego hoc saeculum moribus quibus sit, Plaut.: ipse fortasse in huius saeculi errore versor, Cic.: o nostri infamia saecli, Ov. – b) die Zeit, in bezug auf die darin lebenden Menschen u. herrschenden Sitten, die Zeiten, der Zeitgeist, der Ton, die Gepflogenheit der Zeit, saeculum prius, Ter.: mitescent saecula, Verg.: impia aeternam timuerunt saecula noctem, Verg.: nec corrumpere aut corrumpi saeculum vocatur, Tac. – c) die Zeit = die Welt, das irdische Leben, die Zeitlichkeit, Prud.: und von der Heiden Lebensart und Zucht, videmus saeculi exempla, Tert. – B) im weiteren Sinne die längste Lebensdauer der Menschen, das Jahrhundert, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: duobus prope saeculis ante, Cic.: saeculo festas referente luces, Hor.; vgl. Censor. 17, 13. – b) übtr., das Jahrhundert = ein langer unbestimmter Zeitraum, eine lange Reihe von Jahren, aliquot saeculis post, Cic.: saecula plurima, saecula sescenta, Cic.: vir saeculorum memoriā dignus, Quint.: facto in saecula ituro, zu späten Jahrhunderten gelangende, noch in späten Jahrh. gepriesene, Sil.: u. so ibit in saecula fuisse principem etc., zu späten Jahrh. wird die Kunde gelangen, daß es usw., Plin. pan.: saeclis effeta senectus, durch die lange Reihe von Jahren, Verg. – 2) meton., die in einem Jahrhundert lebenden Menschen, das Jahrhundert, saeculorum reliquorum iudicium, Cic. de div. 1, 36: dicent haec plenius futura saecula, Quint. 10, 1, 92.

    lateinisch-deutsches > saeculum

  • 3 saeculum

    saeculum (sēculum, synkop. saeclum, seclum), ī, n. ( aus *sejtlom zu Wz. sē(i), säen, s. sero), I) das Zeugungsgeschlecht, das Geschlecht, mulieore, Lucr.: cupide generatim saecla propagant, Lucr.: u. der Tiere, saecla pavonum, ferarum, leonum, Lucr. – II) übtr.: A) im engeren Sinne, wie γενεά, die gewöhnliche Zeitdauer eines Menschengeschlechts (331/2 Jahre), das Menschenalter, Zeitalter (vgl. Censor. 17, 2), 1) eig.: a) im allg.: multa saecula hominum, Cic.: saecula plura numerentur, Liv.: saec. aureum, Sen. contr. 2, 17, 5. Lampr. Heliog. 35, 4. Lact. 5, 6, 13: aureum saeculum, Tac. dial. 12: dass. Plur. saecula aurea, Verg. Aen. 6, 792 sq. Ov. art. am. 2, 277: saec. aëneum, Serv. Verg. Aen. 1, 452: saec. ferreum (Ggstz. aureum), Lampr. Heliog. 35, 4: saecula ferrea, Tibull. 2, 3, 38. – b) insbes., das Zeitalter = die Regierungszeit eines Fürsten, saeculum felicissimum, Sen.: tristissimum saeculum, Plin. ep.: saeculi sui decus, Plin. pan. Vgl. Walch Tac. Agr. 3. p. 121. – 2) meton.: a) das in einem bestimmten Zeitalter lebende Menschengeschlecht, das Zeitalter, das Geschlecht, novi ego hoc saeculum moribus quibus sit, Plaut.: ipse fortasse in huius saeculi errore versor, Cic.: o nostri infamia saecli, Ov. – b) die Zeit, in bezug auf die darin lebenden Menschen u. herrschenden Sitten, die Zeiten, der Zeitgeist, der Ton, die Gepflo-
    ————
    genheit der Zeit, saeculum prius, Ter.: mitescent saecula, Verg.: impia aeternam timuerunt saecula noctem, Verg.: nec corrumpere aut corrumpi saeculum vocatur, Tac. – c) die Zeit = die Welt, das irdische Leben, die Zeitlichkeit, Prud.: und von der Heiden Lebensart und Zucht, videmus saeculi exempla, Tert. – B) im weiteren Sinne die längste Lebensdauer der Menschen, das Jahrhundert, 1) eig. u. übtr.: a) eig.: duobus prope saeculis ante, Cic.: saeculo festas referente luces, Hor.; vgl. Censor. 17, 13. – b) übtr., das Jahrhundert = ein langer unbestimmter Zeitraum, eine lange Reihe von Jahren, aliquot saeculis post, Cic.: saecula plurima, saecula sescenta, Cic.: vir saeculorum memoriā dignus, Quint.: facto in saecula ituro, zu späten Jahrhunderten gelangende, noch in späten Jahrh. gepriesene, Sil.: u. so ibit in saecula fuisse principem etc., zu späten Jahrh. wird die Kunde gelangen, daß es usw., Plin. pan.: saeclis effeta senectus, durch die lange Reihe von Jahren, Verg. – 2) meton., die in einem Jahrhundert lebenden Menschen, das Jahrhundert, saeculorum reliquorum iudicium, Cic. de div. 1, 36: dicent haec plenius futura saecula, Quint. 10, 1, 92.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > saeculum

  • 4 saeculum

    saeculum saeculum (saeclum), i n век (человеческий = 100 лет)

    Латинско-русский словарь > saeculum

  • 5 saeculum

    saeculum saeculum (saeclum), i n поколение, род

    Латинско-русский словарь > saeculum

  • 6 saeculum

    saeculum saeculum, i n столетие

    Латинско-русский словарь > saeculum

  • 7 saeculum

    saeculum, i, n., (1) age, generation; (2) world, 2 T. 4:9; Ti. 2:12.

    English-Latin new dictionary > saeculum

  • 8 saeculum

    I
    worldiness; the_world; heathenism
    II
    time; past/present/future (Plater)
    III
    age; generation, people born at a time; breed, race; present time/age; century

    Latin-English dictionary > saeculum

  • 9 saeculum

    (saeclum), ī n. [одного корня с sero II ]
    1) род, поколение, средний человеческий век (исчислявшийся в 33 1/3 года) (multa saecula hominum C; cornix novem saecula passa O)
    2) пол (s. muliebre Lcr)
    3) род или вид (leonum, ferarum Lcr; generatim saecla propagare Lcr)
    4) царствование, правление (s. beatissimum T)
    5)
    а) эпоха, период, время ( fecunda culpae saecula H)
    б) дух времени, нравы эпохи (mitescunt saecula V; saecula aurea V и ferrea Tib)
    6) человеческий век (наибольшая длительность которого определялась в 100 лет), век, столетие (duobus saeculis ante C; aliquot saeculis post C)
    7) «мир», мирское состояние ( в противоположность монашескому) (reverti ad s. Eccl)
    8) мир, вселенная (auctor saeculi Eccl = deus ; solvere s. in favillā Eccl)

    Латинско-русский словарь > saeculum

  • 10 Saeculum

    Religion: Saec. ("century")

    Универсальный русско-английский словарь > Saeculum

  • 11 Saeculum

    Религия: ("century", сокр. Saec.) век, ("century", сокр. Saec.) столетие

    Универсальный англо-русский словарь > Saeculum

  • 12 saeculum

    ,i n
    век, столетие

    Латинский для медиков > saeculum

  • 13 saeculum

    1) столетие (1. 1 pr. D. 50, 15). 2) дух времени (1. 3 § 5 D. 33, 10. 1. 3 C. 12, 23. 1. 3 C. 2, 18). 3) свет, светская жизнь;

    saecularis, светский (1. 56 pr. C. 1, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > saeculum

  • 14 saeculum

    ,i n
    век, столетие

    Latin-Russian dictionary > saeculum

  • 15 saeculum

    , i n
      век; поколение, род

    Dictionary Latin-Russian new > saeculum

  • 16 saeculum or saeclum

        saeculum or saeclum (not sēc-), ī, n    [1 SA-], a race, generation, age, the people of any time: serit arbores quae alteri saeclo prosint, Caecil. ap. C.: saeculorum reliquorum iudicium: huius saeculi error: o nostri infamia saecli, O.: grave Pyrrhae, H.: beatissimi saeculi ortu, Ta.: aurea Saecula, V.: Fecunda culpae saecula, H.—Fig., the spirit of the age, fashion: nec conrumpere et conrumpi saeculum vocatur, Ta.—Of time, a lifetime, generation, age: in quo (anno), quam multa hominum saecula teneantur: Aesculus Multa virūm volvens durando saecula vincit, V.— A hundred years, century, age: duobus prope saeculis ante, quam, etc.: Saeculo festas referente luces, H.: aliquot saeculis post: quorum ornatūs tot saecula manserant: ex omnium saeculorum memoriā: prope modum saeculi res in unum diem cumulavit, Cu.: saeclis effeta senectus, with years, V.

    Latin-English dictionary > saeculum or saeclum

  • 17 Saeculum (century, сокр. Saec.)

    Религия: век, столетие

    Универсальный англо-русский словарь > Saeculum (century, сокр. Saec.)

  • 18 Nullum saeculum magnis ingeniis clausum est

    No generation is closed to great talents. (Seneca)

    Latin Quotes (Latin to English) > Nullum saeculum magnis ingeniis clausum est

  • 19 Век

    - saeculum; aetas; aevitas; aevum;

    • в прошлом веке - saeculo praecedente;

    • в конце 19 - начале 20 века - ad finem saeculi XIX - initio saeculi XX.

    • золотой век - aurea aetas; aureum tempus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Век

  • 20 Столетие

    - saeculum; jubilaeum saeculare;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Столетие

См. также в других словарях:

  • Saeculum — Saltar a navegación, búsqueda Una moneda acuñada durante el reinado de Filipo el Árabe para celebrar el Saeculum Novum. Un saeculum (plural, saecula) es un término latín utilizado para referirse a un período de tiempo similar al potencial d …   Wikipedia Español

  • Saeculum — bezeichnet: ein Jahrhundert eine Feier zum hundertjährigen Bestehen oder zur 100. Wiederkehr eines Tages, siehe Zentenarium (Hundertjahrfeier) eine in der Antike alle 100 bzw. 110 Jahre stattfindenden Feier, siehe Säkularfeier (Antike) eine… …   Deutsch Wikipedia

  • Saecŭlum — (lat.), 1) bei den Etruskern Bestimmung für die längere Periode, welche ein Menschenleben umfaßte, u. zwar eines Menschen, der von allen beim Beginn des S. Geborenen am längsten gelebt; mit seinem Tode schloß sich das S. Um aber den Menschen den… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Saecŭlum — Saecŭlum, s. Säkulum …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Saeculum — Saeculum, lat., ein volles Menschenleben, ein Jahrhundert; im mittelalterlichen Latein das Weltliche, die Welt …   Herders Conversations-Lexikon

  • Saeculum — A saeculum is a length of time roughly equal to the potential lifetime of a person or the equivalent of the complete renewal of a human population. The term was first used by the Etruscans. Originally it meant the period of time from the moment… …   Wikipedia

  • Saeculum obscurum — (Latin: the dark age) is a name given to a period in the history of the Papacy during the first half of the 10th century, beginning with the installation of Pope Sergius III in 904 and lasting for sixty years until the death of Pope John XII in… …   Wikipedia

  • Saeculum obscurum — (Latein: dunkles Jahrhundert) bezeichnet den Zeitraum der Papstgeschichte beginnend vom Mord an Papst Johannes VIII. 882 bis zur Absetzung dreier konkurrierender Päpste 1046. Der Begriff wurde von Cesare Baronio (1538 1607) geprägt. In dieser… …   Deutsch Wikipedia

  • Saeculum (Zeitschrift) — Saeculum (lat. Zeit, Zeitalter; auch: Jahrhundert) ist ein halbjährlich erscheinendes Jahrbuch für Universalgeschichte, das von Klaus Butzenberger, Eckhard Wirbelauer und anderen herausgegeben wird. Die deutschsprachige Publikation erscheint seit …   Deutsch Wikipedia

  • Saeculum obscurum —   [lateinisch »dunkles Jahrhundert«], von Caesar Baronius (* 1538, ✝ 1607) geprägte Bezeichnung für die Zeit zwischen 880 (Ende der karolingischen Epoche) und 1046 (Beginn der gregorianischen Reform). Der Zerfall des Karolingerreichs und die… …   Universal-Lexikon

  • Saeculum Augustum — Augustus mit Bürgerkrone (corona civica) So genannte „Augustus Bevilacqua“ Büste, Münchner Glyptothek Augustus (* 23. September 63 v. Chr.[1] als Gaius Octavius in …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»