-
61 preisgeben
preisgeben lit ( irr) Sache zostawi(a)ć (na pastwę losu), porzucać <- cić>; ( aufgeben) zrzekać < zrzec> się (G); ( ausliefern) wystawi(a)ć ( dem Gelächter na pośmiewisko); Geheimnis zdradzać <- dzić>, wyda(wa)ć -
62 sitzen
sitzen v/i ( sitzt, saß, gesessen; pł-niem, austr, szwajc sn) siedzieć ( im Sessel w fotelu; im Gefängnis w więzieniu); im Rat usw zasiadać; ( seinen Sitz haben) mieć siedzibę; ( lange hocken) wysiadywać; über der Arbeit siedzieć, ślęczeć ( über D nad I); Kleid leżeć; Hut, Brille siedzieć;etwas nicht auf sich sitzen lassen stanowczo protestować przeciw (D);im Sitzen siedząc, w pozycji siedzącej -
63 Stich
Stich m (Stich[e]s; Stiche) ukłucie; mit einem Messer usw pchnięcie, dźgnięcie; beim Nähen ścieg; im Kartenspiel lewa; ( Bild) sztych; ( Schmerz) kłucie; fig ( boshafte Bemerkung) szpilka;sein Gedächtnis ließ ihn im Stich pamięć go zawiodła;einen Stich ins Blaue haben Farbe mieć odcień niebieski -
64 verlassen
-
65 porzucić
-
66 opuszczać
I. vtnie opuszczę cię ich verlasse dich nicht5) dobry humor mnie nie opuszcza die gute Laune [ lub Stimmung] verlässt mich nicht, ich bin immer bei guter Launeodwaga mnie opuściła ich habe den Mut verlorenII. vr1) ( obniżać się) sinken, fallen\opuszczać się na linie sich +akk abseilen, auf dem Seil hinabsteigen2) ( zaniedbywać się)opuściła się w pracy/w nauce sie hat ihre Arbeit/ihren Unterricht vernachlässigt -
67 rzucać
I. vtrzucić kotwicę Anker werfen, vor Anker gehenrzuć broń! mil Waffe fallen lassen!\rzucać monetą mit der Münze werfenrzucić okiem na coś auf etw einen Blick werfenrzucić czar/urok na kogoś jdn behexenrzucić podejrzenie na kogoś auf jdn einen Verdacht werfen [ lub fallen lassen]\rzucać oskarżenia pod czyimś adresem jdm Vorwürfe an den Kopf werfenIII. vr1) ( miotać się) sich +akk hin und her werfenrzucać się na łóżko sich +akk aufs Bett werfen3) (pot: oburzać się)nie rzucaj się! reg dich ab! ( fam)4) ( ściskać kogoś)\rzucać się komuś na szyję jdm um den Hals fallen5) ( napadać)rzucić się na kogoś z nożem sich +akk auf jdn mit einem Messer werfen [ lub stürzen], jdn mit einem Messer angreifen6) ( odskakiwać)\rzucać się do ucieczki die Flucht ergreifen -
68 zarzucać
zarzucić worek na ramię den Sack über die Schulter werfen2) ( ubierać się w coś) umhängen, überwerfen3) ( wypełniać czymś) überhäufen, bedecken\zarzucać coś papierami/kwiatami etw mit Papieren/Blumen bedecken5) ( oskarżać)\zarzucać komuś coś jdm etw vorwerfen [ lub zum Vorwurf machen]nic mu nie można zarzucić man kann ihm keinen Vorwurf machen [ lub nichts vorwerfen]6) ( naddawać na zakręcie) pojazd: schleudern, ins Schleudern geraten7) ( rzucać coś na odległość)zarzucić wędkę die Angel auswerfenzarzucić komuś ręce na szyję jdm um den Hals fallen -
69 zostawiać
1) ( nie zabierać) [zurück]lassen2) ( porzucać) verlassen, zurücklassen3) ( dać w spadku) hinterlassen, vererbenzostawić komuś coś w spadku jdm etw als Erbe hinterlassen4) ( powodować) hinterlassen, zurücklassenzostawić trwałe ślady dauerhafte Spuren hinterlassen5) ( wstrzymywać od działania) lassenzostaw, ja to zrobię! lass das, ich werde es machen!6) ( pozwalać komuś decydować) überlassenzostawić coś komuś do dyspozycji jdm etw überlassen [ lub zur Verfügung stellen]7) ( zachowywać) lassenzostawić komuś wiadomość jdm eine Nachricht hinterlassennie zostawić na kimś suchej nitki kein gutes Haar an jdm lassenzostaw to mnie! lass es meine Sorge sein!, überlass es mir! -
70 derelinquieren
-
71 iwan
1 opuszczać2 opuścić3 porzucać4 porzucić5 zaniechać6 zrezygnować7 zrzekać -
72 magpabayâ
1 brzęczeć2 opuszczać3 opuścić4 porzucać5 porzucić6 truteń7 zaniechać8 zrezygnować -
73 pabayaan
1 dawać2 dopuszczać3 kwitować4 odejść5 odjeżdżać6 opuszczać7 opuścić8 porzucać9 porzucić10 pozostawiać11 pozwalać12 pozwolenie13 przepustka14 puszczać15 umożliwiać16 urlop17 wyjechać18 wyjść19 zaniechać20 zaniedbanie21 zezwalać22 zezwolenie23 zostawiać24 zostawić25 zrezygnować26 zrzekać -
74 çykmak
chodzić; iść; jechać; odejść; odejście; odjechać; odjeżdżać; opuścić; opuszczać; podróżować; pójść; porzucać; porzucić; pozostawiać; pozostawić; wyjazd; wyjeżdżać; wyjść; wyjście; wylot; zostawiać; zostawić -
75 fi sílê
1) kwitować2) opuszczać3) płacić4) porzucać5) porzucić6) przerwać7) przestać8) przestawać9) wyjechać10) wyjść11) zaniechać12) zrezygnować -
76 fí sílê
1) opuścić2) opuszczać3) porzucać4) porzucić5) zaniechać6) zrezygnować -
77 kö sílê
1) kwitować2) opuszczać3) płacić4) porzucać5) porzucić6) przerwać7) przestać8) przestawać9) wyjechać10) wyjść11) zaniechać12) zrezygnować -
78 kõ sílê
1) opuścić2) opuszczać3) porzucać4) porzucić5) zaniechać6) zrezygnować -
79 lô kúrò
1) kwitować2) opuszczać3) płacić4) porzucać5) porzucić6) przerwać7) przestać8) przestawać9) wyjechać10) wyjść11) zaniechać12) zrezygnować -
80 ÿe giri
1) kwitować2) opuszczać3) płacić4) porzucać5) porzucić6) przerwać7) przestać8) przestawać9) wyjechać10) wyjść11) zaniechać12) zrezygnować
См. также в других словарях:
porzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porzucaćam, porzucaća, porzucaćają, porzucaćany {{/stl 8}}– porzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porzucaćcę, porzucaćci, porzucaćrzuć, porzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porzucać — I, porzucaćam, porzucaćasz, porzucaćają, porzucaćaj, porzucaćał 1. ndk → porzucić 2. dk «rzucić coś wielokrotnie; rzucić (kolejno) wiele czegoś» Porzucaj sobie piłkę. Porzucali bagaże i natychmiast zasnęli. porzucać się dk pot. «rzucić się,… … Słownik języka polskiego
porzucić — dk VIa, porzucićcę, porzucićcisz, porzucićrzuć, porzucićcił, porzucićcony porzucać ndk I, porzucićam, porzucićasz, porzucićają, porzucićał, porzucićany 1. «opuścić, zostawić kogoś, coś; rozstać się z kimś, czymś; odstąpić» Porzucić kraj, ojczyznę … Słownik języka polskiego
opuszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opuszczaćam, opuszczaća, opuszczaćają, opuszczaćany {{/stl 8}}– opuścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, opuszczę, opuszczaćści, opuść, opuszczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbrat — Wziąć, brać z kimś, z czymś rozbrat «rozstać się, rozstawać się z kimś, czymś, porzucić, porzucać kogoś, coś»: Najaktywniejsi członkowie NSDAP odchodzili lub brali rozbrat z partią. F. Ryszka, Noc … Słownik frazeologiczny
stary — 1. Coś jest dla kogoś za stare «coś jest nieodpowiednie dla danej osoby ze względu na jej zbyt młody wiek»: Ta fryzura jest dla niej za stara. Roz bezp 1998. 2. Stara gwardia, stara wiara a) «ludzie znający się od dawna, połączeni wspólnymi… … Słownik frazeologiczny
diabeł — m IV, DB. diabełbła, C. diabełbłu, Ms. diabełble; lm M. te diabełbły, ci diabełbli, DB. diabełbłów «w judaizmie i chrześcijaństwie: anioł upadły, strącony przez Boga do piekieł, kuszący ludzi do grzechu; zły duch, szatan, czart» Czysty, istny,… … Słownik języka polskiego
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
rozrzucać — ndk I, rozrzucaćam, rozrzucaćasz, rozrzucaćają, rozrzucaćaj, rozrzucaćał, rozrzucaćany rozrzucić dk VIa, rozrzucaćcę, rozrzucaćcisz, rozrzucaćrzuć, rozrzucaćcił, rozrzucaćcony 1. «rzucać, ciskać w różne strony, rzucając rozpraszać» Rozrzucać… … Słownik języka polskiego
dezerterować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dezerterowaćruję, dezerterowaćruje {{/stl 8}}– zdezerterować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} porzucać bez pozwolenia służbę wojskową, uciekać z wojska : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdezerterować z jednostki… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść [pójść] na swoje — {{/stl 13}}{{stl 33}} porzucać dom rodziców i zakładać własne gospodarstwo domowe; zaczynać samodzielne życie :{{/stl 33}}{{stl 10}}Dzieci ożeniły się i poszły na swoje. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień