Перевод: с польского на русский

с русского на польский

ponosić

  • 1 ponosić;

    pono|sić;
    \ponosić;szę, \ponosić;szony несов. 1. нести;

    \ponosić; koszty нести расходы; \ponosić; odpowiedzialność нести ответственность;

    \ponosić; konsekwencje czegoś испытывать последствия чего-л., расплачиваться за что-л.;
    2. разбирать, охватывать; gniew go \ponosić;si его охватывает гнев; ср. ponieść
    +

    2. porywać, opanowywać, ogarniać

    Słownik polsko-rosyjski > ponosić;

  • 2 ponosić

    глаг.
    • брать
    • взять
    • вносить
    • восхищать
    • выдержать
    • выдерживать
    • забирать
    • забрать
    • испытывать
    • нести
    • носить
    • отнести
    • относить
    • переносить
    • подвергаться
    • поддерживать
    • подлежать
    • подпирать
    • поносить
    • принимать
    • протаскать
    • снимать
    • терпеть
    • убрать
    • уносить
    • устранять
    * * *
    I ponoszę, ponoszony несов.
    1) нести́

    ponosić koszty — нести́ расхо́ды

    ponosić odpowiedzialność — нести́ отве́тственность

    ponosić konsekwencje czegoś — испы́тывать после́дствия чего́-л., распла́чиваться за что́-л.

    2) разбира́ть, охва́тывать

    gniew go ponosi — его́ охва́тывает гнев; ср. ponieść

    Syn:
    II ponoszę, ponoszony сов.
    поноси́ть ( некоторое время)

    Słownik polsko-rosyjski > ponosić

  • 3 ponosić odpowiedzialność

    нести ответственность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ponosić odpowiedzialność

  • 4 ponosić ryzyko

    нести риск

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > ponosić ryzyko

  • 5 kalectwo ponosić

    увечье нести

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kalectwo ponosić

  • 6 ciężar

    сущ.
    • бремя
    • важность
    • вес
    • гиря
    • гравитация
    • груз
    • долг
    • заряд
    • кладь
    • нагрузка
    • ноша
    • обязанность
    • расход
    • тягость
    • тягота
    • тяготение
    • тяжесть
    • штанга
    * * *
    cięża|r
    ♂, Р. \ciężarru 1. вес;
    \ciężar właściwy удельный вес; о \ciężarrze... весом в...; 2. тяжесть ž; груз;

    dźwigać \ciężarгу носить тяжести;

    3. перен. тяжесть, груз ♂, бремя ň;

    ponosić \ciężar odpowiedzialności нести бремя ответственности;

    4. спорт. штанга ž;

    podnoszenie \ciężarrów поднятие тяжестей;

    5. \ciężarгу мн. повинности;
    ● \ciężar spadł z serca отлегло от сердца
    +

    5. powinności, obowiązki

    * * *
    м, P ciężaru

    ciężar właściwy — уде́льный вес

    o ciężarze... — ве́сом в...

    2) тя́жесть ż; груз

    dźwigać ciężary — носи́ть тя́жести

    3) перен. тя́жесть, груз m, бре́мя n

    ponosić ciężar odpowiedzialności — нести́ бре́мя отве́тственности

    4) спорт. шта́нга ż

    podnoszenie ciężarów — подня́тие тя́жестей

    5) ciężary мн пови́нности
    Syn:
    powinności, obowiązki 5)

    Słownik polsko-rosyjski > ciężar

  • 7 koszt

    сущ.
    • издержки
    • расход
    • стоимость
    • цена
    * * *
    ♂, Р. \kosztu 1. издержки lm. расходы lm.;

    \koszty utrzymania а) расходы по содержанию;

    б) прожиточный минимум;

    \kosztу handlowe накладные расходы; \kosztу sądowe судебные издержки; ponosić \kosztу нести расходы;

    2. стоимость ž, цена ž;

    \kosztу własne себестоимость; ● jakimkolwiek \kosztem любой ценой;

    żyć \kosztem kogoś (czyimś) жить на чёй-л. счёт;
    na własny \koszt за свой (собственный) счёт
    +

    2. cena, wartość

    * * *
    м, Р kosztu
    1) изде́ржки lm, расхо́ды lm

    koszty utrzymania — 1) расхо́ды по содержа́нию; 2) прожи́точный ми́нимум

    koszty handlowe — накладны́е расхо́ды

    koszty sądowe — суде́бные изде́ржки

    ponosić koszty — нести́ расхо́ды

    2) сто́имость ż, цена́ ż

    koszty własne — себесто́имость

    - żyć kosztem kogoś
    - żyć kosztem czyimś
    - na własny koszt
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > koszt

  • 8 cierpieć

    глаг.
    • выдержать
    • выдерживать
    • выстрадать
    • вытерпеть
    • дозволять
    • испытывать
    • нести
    • перестрадать
    • поддерживать
    • подпирать
    • позволять
    • пострадать
    • претерпеть
    • сносить
    • страдать
    • терпеть
    * * *
    1) (сhorować) страдать, быть больным
    2) (odczuwać) испытывать
    3) (znosić ból) страдать
    4) (tolerować, znosić) терпеть (выносить)
    czekać (cierpliwie) терпеть (ждать)
    ponosić (np. klęskę) терпеть (напр. поражение)
    * * *
    cierp|ieć
    \cierpiećiany несов. 1. страдать;

    \cierpieć na bezsenność страдать бессонницей; on \cierpieći na wątrobę у него больная печень;

    \cierpieć na brak czegoś страдать от недостатка чего-л.;
    2. терпеть; выносить;

    nie \cierpiećię go я его терпеть не могу; rzecz nie \cierpieći zwłoki дело не терпит отлагательства; on nie \cierpieći hałasu он не выносит шума; ● \cierpieć głód голодать; \cierpieć męki испытывать муки, мучиться;

    \cierpieć coś do kogoś разг. а) быть в обиде на кого-л.;
    б) испытывать антипатию к кому-л.
    * * *
    cierpiany несов.
    1) страда́ть

    cierpieć na bezsenność — страда́ть бессо́нницей

    on cierpi na wątrobę — у него́ больна́я пе́чень

    cierpieć na brak czegoś — страда́ть от недоста́тка чего́-л.

    2) терпе́ть; выноси́ть

    nie cierpię go — я его́ терпе́ть не могу́

    rzecz nie cierpi zwłoki — де́ло не те́рпит отлага́тельства

    on nie cierpi hałasu — он не выно́сит шу́ма

    - cierpieć męki
    - cierpieć coś do kogoś

    Słownik polsko-rosyjski > cierpieć

  • 9 ponieść

    глаг.
    • выдержать
    • выдерживать
    • испытывать
    • нести
    • подвергаться
    • поддерживать
    • подлежать
    • подпирать
    • понести
    • сносить
    • страдать
    • терпеть
    * * *
    poni|eść
    \ponieśćosę, \ponieśćesie, \ponieśćósł, \ponieśćosła, \ponieśćeśli, \ponieśćesiony сов. 1. понести;

    konie \ponieśćosły лошади понесли;

    2. увлечь, охватить;

    \ponieśćósł go gniew его охватил (обуял) гнев; \ponieśćosło go безл. ero прорвало; nerwy go \ponieśćosły он вышел из себя;

    ● \ponieść śmierć погибнуть; ср. ponosić
    +

    2. porwać, opanować, ogarnąć

    * * *
    poniosę, poniesie, poniósł, poniosła, ponieśli, poniesiony сов.
    1) понести́

    konie poniosły — ло́шади понесли́

    2) увле́чь, охвати́ть

    poniósł go gniew — его́ охвати́л (обуя́л) гнев

    poniosło goбезл. его́ прорвало́

    nerwy go poniosły — он вы́шел из себя́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ponieść

  • 10 ponieść śmierć

    поги́бнуть; ср. ponosić I

    Słownik polsko-rosyjski > ponieść śmierć

См. также в других словарях:

  • ponosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ponosićnoszę, ponosićnosi, ponosićnoś, ponosićnoszony {{/stl 8}}– ponieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ponosićniosę, ponosićniesie, ponosićnieś, ponosićniósł, ponosićniosła, ponosićnieśli, ponosićniesiony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ponosić — VIa, ponosićnoszę, ponosićsisz, ponosićnoś, ponosićsił, ponosićnoszony 1. ndk → ponieść 2. dk «spędzić pewien czas na noszeniu kogoś lub czegoś» Ponosić dziecko na rękach. 3. dk «pochodzić pewien czas w jakimś ubraniu» Ponosił płaszcz przez kilka …   Słownik języka polskiego

  • ponosić — Iść, pójść dokąd, gdzie oczy poniosą zob. oko 11. Ponieść szwank zob. szwank 2. Poniosły kogoś nerwy zob. nerwy 4 …   Słownik frazeologiczny

  • ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… …   Słownik języka polskiego

  • odpowiadać — ndk I, odpowiadaćam, odpowiadaćasz, odpowiadaćają, odpowiadaćaj, odpowiadaćał odpowiedzieć dk, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwiesz, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćwiedział, odpowiadaćwiedzieli 1. «dawać odpowiedzi, udzielać informacji… …   Słownik języka polskiego

  • płacić — ndk VIa, płacićcę, płacićcisz, płać, płacićcił, płacićcony 1. «dawać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagradzać w pieniądzach (także w naturze), uiszczać dług, podatek, daninę itp.» Płacić cło, czynsz, komorne. Płacić za mieszkanie …   Słownik języka polskiego

  • ryzyko — n II, N. ryzykokiem, blm «możliwość, prawdopodobieństwo, że coś się nie uda, przedsięwzięcie, którego wynik jest nieznany, niepewny, problematyczny; odważenie się na takie niebezpieczeństwo; ryzykowanie» Ryzyko przeprawy przez morze. Ryzyko… …   Słownik języka polskiego

  • odpowiadać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpowiadaćam, odpowiadaća, odpowiadaćają {{/stl 8}}– odpowiedzieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk XId, odpowiadaćwiem, odpowiadaćwie, odpowiadaćwiedzą, odpowiadaćwiedz, odpowiadaćdział, odpowiadaćdzieli {{/stl 8}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ponieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}ponieść II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}ponosić II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawarzyć — 1. Nawarzyć (sobie, komuś) piwa «zrobić coś nieopatrznie, ze swoją lub czyjąś szkodą, narobić zamętu, zamieszania, kłopotu»: Poniosło cię, też sobie wybrałeś powiernika (...) Nie tylko możesz nawarzyć sobie piwa takim gadaniem... Wiesz, jaki on… …   Słownik frazeologiczny

  • plecy — 1. Chować, kryć się za czyimiś plecami «nie chcąc ponosić ryzyka, korzystać z tego, że ktoś inny się naraża»: Organizatorzy bezprawia, o których mówię, jako osłony używają osób w bardzo podeszłym wieku i ciężko chorych, wobec których ograniczone… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»