-
1 ponosić
ponosić1 (ponoszę) < ponieść> (poniosę) koszty, ryzyko, odpowiedzialność tragen; klęskę, straty erleiden; karę bekommen;ponosić śmierć ums Leben kommen;ponosić winę Schuld haben (za A an D);poniósł go temperament sein Temperament ist mit ihm durchgegangen;poniosło go er ist außer sich geraten, er hat die Kontrolle verlorenponosić2 pf (ponoszę) dziecko, buty (eine Weile) tragen -
2 ponosić
I. vt1) ( odpowiadać) koszty, konsekwencje, odpowiedzialność, ryzyko tragen; stratę, szkodę erleiden, davontragen3) ( opanowywać)ktoś daje się ponieść emocjom jd lässt sich +akk von seinen Gefühlen hinreißenponiosło go er war außer sich -
3 fundować
-
4 wykładać
wykładać [vɨkwadaʨ̑]I. vt\wykładać podłogę kafelkami/wykładziną den Fußboden mit Kacheln/mit Teppichboden auslegen\wykładać ściany kafelkami die Wände mit Fliesen auskleiden\wykładać pieniądze na coś für etw aufkommen, Geld für etw aufwenden [ lub bestimmen]4) ( prowadzić wykłady)\wykładać gramatykę Grammatikvorlesungen [ lub Vorlesungen über die Grammatik] halten
См. также в других словарях:
ponosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, ponosićnoszę, ponosićnosi, ponosićnoś, ponosićnoszony {{/stl 8}}– ponieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, ponosićniosę, ponosićniesie, ponosićnieś, ponosićniósł, ponosićniosła, ponosićnieśli, ponosićniesiony {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łożyć — ndk VIb, łożyćżę, łożyćżysz, łóż, łożyćżył, łożyćżony «ponosić koszty czegoś, opłacać coś, płacić za coś» Łożyć na czyjeś utrzymanie, wykształcenie … Słownik języka polskiego
po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… … Słownik języka polskiego
utrzymanie — n I, blm 1. rzecz. od utrzymać. 2. «środki do życia, koszt egzystencji» Praca jako źródło utrzymania. Dawać komuś na utrzymanie. Nie mieć środków na utrzymanie. Płacić na utrzymanie, za utrzymanie. Zapewnić sobie, komuś utrzymanie. ◊ Być na… … Słownik języka polskiego
ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… … Słownik języka polskiego
partycypować — ndk IV, partycypowaćpuję, partycypowaćpujesz, partycypowaćpuj, partycypowaćował «ponosić wspólnie z kimś koszty, brać udział w jakichś wydatkach, w podziale zysków; uczestniczyć» Partycypować w kosztach budowlanych, w spłacie zobowiązań, w… … Słownik języka polskiego
wykosztowywać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wykosztowywać sięowuję się, wykosztowywać sięowuje się {{/stl 8}}– wykosztować się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, wykosztowywać siętuję się, wykosztowywać siętuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} ponosić duże koszty czegoś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień