-
1 pokierować
-uję, -ujesz; vb od kierować* * *pf.1. (= nadać kierunek) direct.2. (= zarządzić coś) command.pf.follow; pokierować się czyimiś wskazówkami follow l. take sb's advice; pokierować się własnym rozumem use one's own judgement.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokierować
-
2 pokierować
pokierować projektem ein Projekt leiten oder betreuen;pokierować rozmową dem Gespräch eine Richtung geben, das Gespräch lenkenkierować < skierować> (-uję) list, prośbę, słowa richten (do G an A); protest, klienta, pacjenta verweisen (do G an A); broń, wzrok richten (na A auf A); uwagę, kroki lenken (na A auf A);kierować samochodem ein Auto steuern;kierować się (I) sich leiten lassen (von D) -
3 pokierować
pokierować [pɔkjɛrɔvaʨ̑] -
4 pokierować
глаг.• направить* * *pokierowa|ć\pokierowaćny сов. 1. kim-czym направить, повести кого-что;2. na kogo воспитать, сделать кем+1. skierować, poprowadzić 2. wykie-rować, wychować, wykształcić
* * *pokierowany сов.1) kim-czym напра́вить, повести́ кого-что2) na kogo воспита́ть, сде́лать кемSyn: -
5 pokierować
aiguiller -
6 pokierować
спрямувати, направити -
7 pokierować
guía -
8 pokierować się
керуватися -
9 pokier|ować
pf Ⅰ vt 1. (zarządzić) to lead- nie umiał pokierować swoimi sprawami he couldn’t manage his own affairs- trzeba było nią pokierować, bo sama nie wiedziała, co robić she had to be nudged in the right direction, because she didn’t know what to do- pokierował zespołem do jej powrotu he led the team until her return ⇒ kierować2. przest. (skierować w jakąś stronę) pokierować rzekę w nowe koryto to reroute a river to a new channel 3. przest. (wychować, wykształcić) pokierowali dzieci na pracowitych, uczciwych ludzi they raised their children to become hard workers and honest people- pokierowali córkę na nauczycielkę they had their daughter trained as a teacher ⇒ kierowaćⅡ pokierować się przest. to be guided (czymś by sth)- pokierować się względami artystycznymi to be guided by artistic considerations- pokierował się instynktem he followed his own instinctsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pokier|ować
-
10 kier|ować
impf Ⅰ vt 1. (ustawiać) to point, to direct- kierować reflektor w dół to point the searchlight downwards- lunety kierowane w niebo telescopes pointed at a. towards the sky- kierował lufę karabinu w jej głowę he aimed the gun at her head- kierował wszystkie uderzenia w twarz przeciwnika he aimed all his blows at his opponent’s face ⇒ skierować2. (wysłać) to dispatch, to send [towary]; to refer [pacjenta, chorego, ustawę]; to direct, to (re)route [ruch]- towary kierowane do krajów Unii Europejskiej goods dispatched to the EU countries- niektóre linie autobusowe będą tymczasowo kierowane na objazdy some bus lines will be temporarily diverted- kierować projekt ustawy pod ponowne obrady sejmu to refer the bill back to the parliament- kierować sprawę do sądu [strona, adwokat, prokurator] to bring a. take a case to court; [policja, sąd niższej instancji] to refer a case to (a higher) court- kierować pacjenta do specjalisty to refer a patient to a specialist- kierować spojrzenie na kogoś/coś to direct one’s gaze at sb/sth ⇒ skierować3. (zwracać się) to direct, to aim [słowa, myśli, uczucia]- przestrogę tę kieruję do ludzi lekkomyślnych this is a warning to the reckless- ataki kierowane na premiera attacks aimed at the Prime Minister- umiejętnie kieruje rozmowę na sprawę dla siebie najważniejszą he skilfully steers the conversation to the topic that’s most important to him- kierować uwagę na coś to turn one’s/direct sb’s attention to sth ⇒ skierować4. (prowadzić) to steer, to drive (czymś sth) [samochodem, motocyklem, autobusem]; to navigate, to steer (czymś sth) [statkiem, samolotem] 5. (zarządzać) to manage, to run (kimś/czymś sb/sth)- kierować firmą to run a. manage a company- kierować zespołem młodych ludzi to manage a team of young people- kierował budową mostu he was in charge of the construction of a bridge- w domu żona kierowała wszystkim his wife was in charge of everything at home ⇒ pokierować6. (wpływać) to control (kimś sb)- ktoś musi nim kierować, niemożliwe, żeby sam to wymyślił somebody else must be behind this, he couldn’t have come up with it on his own- sądzi, że ma prawo kierować moim życiem he thinks he has a right to run my life- prawo do kierowania własnym losem the right to run one’s own life- kierować czyimiś krokami to give sb instructions ⇒ pokierować7. (powodować) [uczucie, rozsądek] to drive- kierowała nim ambicja/zazdrość he was driven by ambition/jealousy- kierowana ciekawością, przeczytała wszystkie dokumenty her curiosity got the better of her and she read all the documents8. książk. (kształcić) ojciec kierował go na lekarza his father was putting him through medical school ⇒ wykierować Ⅱ kierować się 1. (ustawiać się) to be pointed, to be directed- lufy dział kierowałysię w stronę portu the guns were aimed at the port- wszystkie spojrzenia kierowały się na niego all eyes were directed at him ⇒ skierować się2. (iść) to head, to aim- kierować się do wyjścia to head for the exit- kierowali się w stronę lasu they were heading for the forest ⇒ skierować się3. (być adresowanym) [słowa, myśli, uczucia] to be directed- jego złość kierowała się przeciwko kolejnym członkom rodziny he turned his anger on one family member after another4. (powodować się) kierować się czymś to be guided a. governed by sth [logiką, współczuciem, instynktem]; to be driven by sth [ambicją, chytrością]- kierować się nienawiścią/zazdrością to be driven by hatred/jealousy- zawsze kierował się rozsądkiem he’s always been guided a. governed by his common sense- sąd kierował się dobrem dzieci the court was guided by the best interests of the children5. książk. (kształcić się) to be trained, to study- kierować się na lekarza to train as a doctor, to train to be a doctor- obie siostry kierowały się na śpiewaczki both sisters were training to become singers ⇒ wykierować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kier|ować
-
11 poprowa|dzić
pf vt 1. (zaprowadzić) to take- poprowadzić dzieci do parku to take the children to the park- poprowadzić konie do wodopoju to take the horses to the watering place2. Mat. to draw- poprowadzić prostą równoległą/prostopadłą to draw a parallel line/a perpendicular3. Budow. to construct- w zeszłym roku poprowadzono drogę przez pola last year a road was constructed across the fields4. (pokierować pojazdem) to drive [samochód, pociąg]; to fly [samolot] 5. (stanąć na czele) to lead- poprowadzić oddział do boju to lead a detachment to battle- poprowadzić mazura/poloneza to lead the mazurka/polonaise- poprowadzić orkiestrę [dyrygent] to conduct an orchestra; [pierwszy skrzypek] to lead an orchestra- poprowadzić gospodarstwo/firmę to run a farm/company6. (pokierować przebiegiem) to conduct- poprowadzić lekcję to conduct a. hold (a) class- poprowadzić wykład to give a. deliver a lecture- poprowadzić zebranie to preside over a. to chair a meetingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poprowa|dzić
-
12 człowiek
Ⅰ m (V człowieku a. człowiecze) 1. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (istota ludzka) person, human (being)- co z niego za dziwny człowiek what a strange person he is- była dobrym człowiekiem she was a good person- na świecie żyje ponad pięć miliardów ludzi there are over five thousand million people in the world- na plaży leżało dwoje ludzi two people were lying on the beach- łabędzie przyzwyczaiły się do ludzi the swans have grown accustomed to people- Konstytucja gwarantuje przestrzeganie praw człowieka the Constitution guarantees the observance of human rights- owszem, grzeszymy, w końcu jesteśmy tylko ludźmi we sin, it’s true – after all we’re only human- nie jesteś godny miana człowieka you don’t deserve to be called human- człowiek pierwotny/cywilizowany primitive/civilized man- człowiek z ulicy the (ordinary) man in the street- święto ludzi pracy a workers’ holiday2. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (mężczyzna) man- stary/starszy człowiek an old/elderly man- dwóch ludzi wniosło szafę na drugie piętro two men carried the wardrobe up to the second floor- młody człowieku, ustąp miejsca give up your seat, young man, will you?3. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (wartościowa jednostka) man, decent person- być (prawdziwym) człowiekiem to be a (really) decent person- wyrosnąć na człowieka to grow up to be a decent person- okazać się a. pokazać się człowiekiem to prove to be a. show oneself to be a decent person- wyjść na ludzi to do well (for oneself a. in life)- zrobić z kogoś człowieka to make a man (out) of sb- wojsko zrobi z niego człowieka the army will make a man (out) of him- pokierować a. wykierować a. wyprowadzić kogoś na człowieka a. na ludzi to bring sb up to be a decent person- matka wychowała nas na ludzi mother brought us up well- będą z niego/niej ludzie he/she’ll do well in life- wielki człowiek a great man4. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) (osoba zaufana) pot. man- znał wielu ludzi prezydenta he knew many of the president’s people a. men a. aides- zostaw ją, to nasz człowiek leave her alone, she’s one of us5. (G pl ludzi, Ipl ludźmi) pot. (pracownik) man, worker- musieliśmy wziąć paru ludzi, sami nie dawaliśmy rady we had to hire some men: we couldn’t manage on our own- przyjął człowieka do pomocy he hired a worker to help him6. sgt pot. (o sobie) you, one; (do kogoś) man- człowiek cały dzień haruje, i po co? you work like the clappers all day, and what for?- człowiek całe życie się uczy you never stop learning (in this life)- człowieku, zastanów się, co to ma być? come on, man, what are you playing at?- wytrawny rum, człowieku, co za smak dry rum, mate, there’s nothing like itⅡ ludzie plt 1. (opinia publiczna) people- ludzie mówią, że jest bardzo bogaty they a. people say he’s very rich- nie zależało mu, co ludzie powiedzą he didn’t care what people would say- na czułości nie wypada sobie pozwalać przy ludziach you shouldn’t show affection in public- u nas w firmie ludzie nie lubią żadnych zmian the people in our company don’t like change- ludzie nie pójdą na to, będzie strajk the workers/men won’t agree to that – there’ll be a strike- □ biały człowiek Antrop. Caucasian- człowiek jaskiniowy Antrop. caveman- człowiek kopalny Antrop. fossil man- człowiek neandertalski Antrop. Neanderthal (man)- człowiek śniegu (the) yeti, (the) Abominable Snowman■ człowiek czynu a man/woman of action- człowiek gór a highlander- człowiek honoru a man of honour- człowiek interesu a man of business, a business person- człowiek lasu a woodsman- człowiek renesansu a Renaissance man- człowiek z głową a smart one pot.- człowiek z krwi i kości (only) flesh and blood- ogarnij się trochę i umaluj, żebyś była podobna do ludzi tidy yourself up a bit and put some make-up on, so you look halfway human- ksiądz też człowiek, może zgrzeszyć priests are human too, and occasionally they sin- robić coś jak człowiek pot. to do sth properly- nareszcie wyspałam się jak człowiek I’ve finally had a proper night’s sleep- zachowuj się jak człowiek behave yourself (properly); try and act like a human being pot.* * *human being; ( mężczyzna) man ( bezosobowo)człowiek nie wie, co robić — one doesn't lub you don't know what to do
szary człowiek — (przen) man in the street, ordinary man
* * *mp1. antrop. human being ( Homo sapiens); człowiek pierwotny primitive man; człowiek jaskiniowy cave man; człowiek neandertalski Neanderthal man; człowiek epoki bronzu Bronze man; biały człowiek white man.2. (= osoba) person, individual; swój człowiek friend, my/our man; szary człowiek the man in the street; zwykły człowiek everyman; człowiek bez znaczenia nobody, nonentity; człowiek z ludu man of the people; dobry człowiek good person; święty człowiek holy man, man of God; człowiek gruboskórny thick-skinned person; człowiek interesu businessman; człowiek bezwartościowy no-good; człowiek czynu man of action, doer; człowiek sukcesu achiever, hot shot; człowiek śniegu Abominable Snowman, Yeti; człowiek starej daty mossback; człowiek-orkiestra one-man band; człowiek z krwi i kości flesh and blood; błąd człowieka human error; prawa człowieka human rights; upadek człowieka the Fall of Man; ani się człowiek obejrzy before one knows; być człowiekiem be human; jestem człowiekiem i nic, co ludzkie, nie jest mi obce I am a human l. man and nothing that's human can be l. is alien to me; człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi man proposes, God disposes; człowiek uczy się przez całe życie you never stop learning, live and learn; góra z górą się nie zejdzie, ale człowiek z człowiekiem tak friends may meet but mountains never greet; niewłaściwy człowiek na niewłaściwym miejscu a round peg in a square hole; okazać się człowiekiem prove human; człowieku nie irytuj się don't get irritated; człowiek boże igrzysko man, the plaything of God; nie ma ludzi niezastąpionych nobody is irreplaceable; nie samym chlebem człowiek żyje man does not live on bread alone; człowiek człowiekowi wilkiem man is a wolf to (his fellow-)man, one man preys on another.3. pot. (= ja, każdy, ktokolwiek) one, you; nie dadzą człowiekowi spokoju they won't let a fellow be.4. (= dorosły) adult, grown-up.5. pot. (= robotnik, pracownik) worker; nająć człowieka do kopania studni hire a worker l. sb to dig a well.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > człowiek
-
13 poprowadzić
pf.1. (= zaprowadzić) take; poprowadzić kogoś do ołtarza lead sb to the altar.2. (np. linię) draw, mark off.3. (= pokierować kimś, czymś) lead, direct; prowadzić oddział do ataku lead the unit in the attack; prowadzić rozmowę have a conversation; prowadzić samochód drive a car; prowadzić zebranie chair a meeting.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poprowadzić
-
14 wykierować
pf.1. (= skierować) direct.2. pot. (= pokierować) guide, direct; wykierować kogoś na człowieka make a man (out) of sb.pf.pot. become.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykierować
-
15 zręcznie
adv. grad. 1. (zwinnie) [posługiwać się, manewrować] skilfully; [poruszać się, wylądować, uskoczyć] nimbly; [manipulować palcami] dexterously; [zeskoczyć, złapać] deftly 2. (sprytnie) [zmienić temat, pokierować rozmową, manipulować, wywierać wpływ] deftly, adroitly; [reklamować, wprowadzić na rynek, zaprezentować] slickly; [wypytywać, zadać pytanie] skilfully, adeptly; (umiejętnie) [napisany, obmyślany, zaplanowany] skilfully- zręcznie kogoś podejść to handle sb slickly a. artfully- postępować zręcznie z uczniami/dziećmi to deal skilfully with the pupils/children- zręcznie prowadziła interesy/negocjacje/grę polityczną she was an astute businesswoman/negotiator/politician- on potrafi zręcznie przeprowadzić każdy wywiad he is always an adept interviewer* * *adv* * *adv.1. (= zwinnie) adroitly.2. (= sprytnie) cleverly.3. (= umiejętnie) skillfully; Br. skilfully.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zręcznie
-
16 uprawić
глаг.• возделать* * *возделать, обработатьpokierować, wykonać устар. управить* * *uprawi|ć\uprawićonycoe. возделать, обработать* * *uprawiony сов.возде́лать, обрабо́тать -
17 direct
[daɪ'rɛkt] 1. adj 2. vtletter, remarks, attention kierować (skierować perf); company, project kierować (pokierować perf) +instr; play, film reżyserować (wyreżyserować perf)3. advto direct sb to do sth — polecać (polecić perf) komuś zrobić coś
can you direct me to …? — czy może mi Pan/Pani wskazać drogę do +gen ?
* * *[di'rekt] 1. adjective1) (straight; following the quickest and shortest way: Is this the most direct route?) bezpośredni2) ((of manner etc) straightforward and honest: a direct answer.) bezpośredni3) (occurring as an immediate result: His dismissal was a direct result of his rudeness to the manager.) bezpośredni4) (exact; complete: Her opinions are the direct opposite of his.) dokładny5) (in an unbroken line of descent from father to son etc: He is a direct descendant of Napoleon.) w prostej linii2. verb1) (to point, aim or turn in a particular direction: He directed my attention towards the notice.) skierować2) (to show the way to: She directed him to the station.) skierować3) (to order or instruct: We will do as you direct.) polecać4) (to control or organize: A policeman was directing the traffic; to direct a film.) kierować, prowadzić•- directional
- directive
- directly
- directness
- director
- directory -
18 lead
I 1. [liːd] pt, pp led, n (SPORT)prowadzenie nt; ( fig) przywództwo nt; (piece of information, clue) trop m; (in play, film) główna rola f; ( for dog) smycz f; ( ELEC) przewód m2. vt(walk in front, guide) prowadzić (poprowadzić perf); organization, activity kierować (pokierować perf) +instr; ( BRIT)3. vito lead the orchestra — grać (zagrać perf) partię pierwszych skrzypiec (w orkiestrze)
to take the lead — obejmować (objąć perf) prowadzenie
to lead the way — prowadzić, wskazywać drogę
to lead sb astray — ( mislead) zwieść ( perf) kogoś; ( corrupt) sprowadzić ( perf) kogoś na manowce or złą drogę
to lead sb to believe that — dawać (dać perf) komuś powody sądzić, że …
to lead sb to do sth — sprawić ( perf), że ktoś coś zrobi
Phrasal Verbs:- lead off- lead on- lead toII 1. [lɛd] n 2. cpd* * *I 1. [li:d] past tense, past participle - led; verb1) (to guide or direct or cause to go in a certain direction: Follow my car and I'll lead you to the motorway; She took the child by the hand and led him across the road; He was leading the horse into the stable; The sound of hammering led us to the garage; You led us to believe that we would be paid!) prowadzić, wieść2) (to go or carry to a particular place or along a particular course: A small path leads through the woods.) prowadzić, wieść3) ((with to) to cause or bring about a certain situation or state of affairs: The heavy rain led to serious floods.) (do)prowadzić (do)4) (to be first (in): An official car led the procession; He is still leading in the competition.) prowadzić5) (to live (a certain kind of life): She leads a pleasant existence on a Greek island.) prowadzić, wieść2. noun1) (the front place or position: He has taken over the lead in the race.) prowadzenie, kierownictwo2) (the state of being first: We have a lead over the rest of the world in this kind of research.) przewaga3) (the act of leading: We all followed his lead.) przykład4) (the amount by which one is ahead of others: He has a lead of twenty metres (over the man in second place).) przewaga5) (a leather strap or chain for leading a dog etc: All dogs must be kept on a lead.) smycz, postronek6) (a piece of information which will help to solve a mystery etc: The police have several leads concerning the identity of the thief.) poszlaka7) (a leading part in a play etc: Who plays the lead in that film?) główna rola•- leader- leadership
- lead on
- lead up the garden path
- lead up to
- lead the way II [led] noun1) (( also adjective) (of) an element, a soft, heavy, bluish-grey metal: lead pipes; Are these pipes made of lead or copper?) ołów2) (the part of a pencil that leaves a mark: The lead of my pencil has broken.) grafit•- leaden -
19 manoeuvre
[mə'nuːvə(r)] 1. (US maneuver) vtto manoeuvre sth into — ulokować ( perf) coś w +loc
to manoeuvre sth out of — wydostać ( perf) or wydobyć ( perf) coś z +gen
2. n ( fig)to manoeuvre sb into doing sth — pokierować ( perf) kimś tak, żeby coś zrobił
manewr m* * *[mə'nu:və] 1. noun1) (a planned movement (of troops, ships, aircraft, vehicles etc): Can you perform all the manoeuvres required by the driving test?) manewr2) (a skilful or cunning plan or action: His appointment was the result of many cunning manoeuvres.) intryga, podchody2. verb(to (cause to) perform manoeuvres: She had difficulty manoeuvring her car into the narrow space.) manewrować -
20 preside
[prɪ'zaɪd]vito preside over — ( meeting) przewodniczyć +dat; ( event) kierować (pokierować perf) +instr
* * *(to be the chairman of a meeting etc: The prime minister presided at/over the meeting.) przewodniczyć- president
- presidential
- 1
- 2
См. также в других словарях:
pokierować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Ia, pokierowaćruję, pokierowaćruje, pokierowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spowodować, że coś przybiera zamierzony kierunek, bieg, tok; skierować kogoś, coś w określoną stronę :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokierować — dk IV, pokierowaćruję, pokierowaćrujesz, pokierowaćruj, pokierowaćował, pokierowaćowany 1. «nadać kierunek czemuś, skierować kogoś, coś w którąś stronę; nadać czemuś określony tok» Pokierować rzekę w nowe koryto. Pokierować swoimi sprawami.… … Słownik języka polskiego
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
ustawić — dk VIa, ustawićwię, ustawićwisz, ustaw, ustawićwił, ustawićwiony ustawiać ndk I, ustawićam, ustawićasz, ustawićają, ustawićaj, ustawićał, ustawićany 1. «stawiając umieścić na czymś jakiś przedmiot w określonej pozycji; rzadziej: postawić kogoś w… … Słownik języka polskiego
wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… … Słownik języka polskiego
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
sięgnąć — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
sięgać — 1. Sięgać do kieszeni, do portfela «płacić za coś, dawać pieniądze na coś»: Borykający się z kłopotami finansowymi klub na lewo i prawo szukał pomocy. W końcu pojawiał się „sponsor”. Sięgał do portfela, ale nie za darmo. Zazwyczaj dostawał karty… … Słownik frazeologiczny
źle — 1. I tak źle, i tak niedobrze «o sytuacji, z której nie ma dobrego wyjścia»: Zauważyłem, że ci, którzy nie mają dzieci, dłużej czują się młodzi. Nie mają poczucia przemijania. Za to później, kiedy dopada ich pustka, są bezradni wobec samotności i … Słownik frazeologiczny
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego