-
1 sprawić
глаг.• выделывать• вызвать• вызывать• выкликать• дать• делать• завести• наделать• наносить• натворить• оказывать• получить• предрешить• причинить• причинять• производить• сделать• совершать• совершить• составлять• справить* * *sprawi|ć\sprawićony сов. 1. причинить, доставить;\sprawić ból причинить боль; \sprawić kłopot причинить беспокойство, доставить хлопоты;
\sprawić krzywdę komuś обидеть кого-л.;2. вызвать, произвести;\sprawić hałas вызвать шум;
3. устроить, справить;\sprawić wesele справить (устроить) свадьбу;
4. приобрести, купить;\sprawić sobie coś приобрести что-л., обзавестись чём-л, справить posp. себе что-л.; 5. выпотрошить (рыбу, дичь)* * *sprawiony сов.1) причини́ть, доста́витьsprawić ból — причини́ть боль
sprawić kłopot — причини́ть беспоко́йство, доста́вить хло́поты
sprawić krzywdę komuś — оби́деть кого́-л.
2) вы́звать, произвести́sprawić hałas — вы́звать шум
3) устро́ить, спра́витьsprawić wesele — спра́вить (устро́ить) сва́дьбу
4) приобрести́, купи́тьsprawić sobie coś — приобрести́ что́-л., обзавести́сь че́м-л, спра́вить posp. себе́ что́-л.
5) вы́потрошить (рыбу, дичь) -
2 sprawić
sprawiać (-am) < sprawić> (-ię) verursachen, bewirken; radość, kłopot bereiten; wrażenie, różnicę machen;sprawiać sobie (kupić) sich kaufen;sprawiać lanie eine Tracht Prügel verabreichen -
3 sprawić
(-wię, -wisz); vb; od sprawiaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprawić
-
4 sprawić
1. causer2. occasionner -
5 sprawić
1 soláthair 2 údar -
6 sprawić
1. викликати, зробити;2. справити -
7 sprawić
iňirdi; sebäp; sypalga -
8 sprawić
facer -
9 sprawić
انگيزه ; جنبش ; حق ; سبب ; علت ; مرافعه ; موجب ; هدف ; واداشت -
10 sprawić się
сов.прояви́ть (показа́ть) себя́; спра́витьсяdzielnie się sprawić się — показа́ть себя́ молодцо́м
Syn: -
11 sprawić\ się
сов. проявить (показать) себя; справиться;dzielnie się \sprawić\ się показать себя молодцом
+ spisać się -
12 sprawić komuś bal
= wyprawić komuś bal -
13 sprawić łaźnię
разг. зада́ть ба́ню -
14 sprawić ból
причинить больOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić ból
-
15 sprawić miś
причинить мишкаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić miś
-
16 sprawić prezent
причинить подарокOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić prezent
-
17 sprawić przyjemność
причинить удовольствиеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić przyjemność
-
18 sprawić radość
причинить радостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić radość
-
19 sprawić zawód
причинить профессиюOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprawić zawód
-
20 wyprawić komuś bal
= sprawić komuś bal зада́ть пе́рцу (жа́ру) кому́-л.
См. также в других словарях:
sprawić — komuś bal zob. bal 4. Sprawić komuś baty, cięgi, lanie, łomot, manto, łaźnię itp. zob. spuścić 2 … Słownik frazeologiczny
sprawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}łaźnię {{/stl 13}}{{stl 7}} wymierzyć komuś karę cielesną, sprawić lanie; pobić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za te wybryki sprawię ci łaźnię. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawić [spuścić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}manto {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zbić kogoś (najczęściej za karę) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ojciec sprawił jej manto za to, że wróciła późno do domu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawić — → sprawiać … Słownik języka polskiego
sprawiać — Sprawić komuś bal zob. bal 4. Sprawić komuś baty, cięgi, lanie, łomot, manto, łaźnię itp. zob. spuścić 2 … Słownik frazeologiczny
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
wykierować — dk IV, wykierowaćruję, wykierowaćrujesz, wykierowaćruj, wykierowaćował, wykierowaćowany rzad. wykierowywać ndk VIIIa, wykierowaćowuję, wykierowaćowujesz, wykierowaćowuj, wykierowaćywał, wykierowaćywany 1. «zwrócić, ustawić coś w jakimś kierunku,… … Słownik języka polskiego
sprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprawiaćam, sprawiaća, sprawiaćają, sprawiaćany {{/stl 8}}– sprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprawiaćwię, sprawiaćwi, sprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czynić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywrócić — 1. Przywrócić coś do życia «sprawić, że coś funkcjonuje na nowo»: (...) nowoczesna technika budowlana ratuje od zagłady lub przywraca do życia zabytkowe obiekty dawnej architektury i budownictwa. MłT 3/1971. 2. Przywrócić kogoś do życia «sprawić … Słownik frazeologiczny
przywracać — 1. Przywrócić coś do życia «sprawić, że coś funkcjonuje na nowo»: (...) nowoczesna technika budowlana ratuje od zagłady lub przywraca do życia zabytkowe obiekty dawnej architektury i budownictwa. MłT 3/1971. 2. Przywrócić kogoś do życia «sprawić … Słownik frazeologiczny