-
1 uprawić
глаг.• возделать* * *возделать, обработатьpokierować, wykonać устар. управить* * *uprawi|ć\uprawićonycoe. возделать, обработать* * *uprawiony сов.возде́лать, обрабо́тать -
2 cultivated
1) ((of fields etc) prepared for crops; used for growing crops: cultivated land.) uprawiony, uprawny2) (grown in a garden etc; not wild: a cultivated variety of raspberries.) ogrodowy3) (having good manners; educated: a cultivated young lady; He has cultivated tastes in music.) kulturalny -
3 dzicz
dzicz [ʥ̑iʧ̑] f
См. также в других словарях:
dzicz — ż VI, DCMs. y, blm 1. «dzicy, niekulturalni, niecywilizowani ludzie o pierwotnych odruchach; barbarzyńcy» Dzicz demolowała sklepy. 2. «teren nie uprawiony, nie zamieszkany, teren w stanie pierwotnym» Na miejscu dziczy powstawały osiedla i miasta … Słownik języka polskiego
