-
1 podrzeć
* * *pf.1. ( na kawałki) tear, tear up; (list, papier) tear to pieces, rip to shreds.2. (o odzieży, butach itp.) ( zniszczyć) wear out.pf.(o odzieży, butach itp.) get worn out/tattered/threadbare.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podrzeć
-
2 podrzeć
глаг.• драть• изодрать• изорвать• отрывать• поранить• порвать• продрать• прорывать• раздирать• разорвать• разрывать• рвать• терзать* * *pod|rzeć\podrzećrę, \podrzećrze, \podrzećrzyj, \podrzećarł, \podrzećarty сов. порвать, разорвать;\podrzeć buty изорвать (износить) ботинки
+ porwać* * *podrę, podrze, podrzyj, podarł, podarty сов.порва́ть, разорва́тьpodrzeć buty — изорва́ть (износи́ть) боти́нки
Syn: -
3 podrzeć
drzeć na kawałki in Stücke reißen;drzeć na strzępy in Fetzen reißen;drzeć z k-o skórę jemanden ausnehmen;drzeć za włosy an den Haaren zerren;drzeć pierze Federn schleißen;drzeć koty z (I) in der Wolle liegen (mit D);drzeć gardło fam. herumbrüllen;drzeć gębę na k-o fam. jemanden anbrüllen;drze mnie w kościach fam. es reißt mich in den Knochen; -
4 podrzeć*
podrzeć* pf →LINK="drzeć" drzeć -
5 podrzeć
-
6 podrzeć
1. déchirer2. lacérer -
7 podrzeć
vt pf -
8 podrzeć
cíos -
9 podrzeć
порвати, подерти -
10 podrzeć
yırtu -
11 podrzeć
1 pilasin2 punitin -
12 podrzeć
bágoas -
13 podrzeć się
сов.1) порва́ться, разорва́ться2) разг. рассо́риться3) разг. покрича́ть, поора́тьSyn: -
14 podrzeć\ się
сов. 1. порваться, разорваться;2. разг. рассориться; 3. разг. покричать, поорать+1. porwać się 2. pokłócić się 3. powrze-szczeć
-
15 podrzeć się
1. порватися, подертися;2. покричати (розм.);3. посваритися, полаятися (розм.) -
16 stargać
podrzeć -
17 рассориться
podrzeć się разг., pokłócić się, skłócić się -
18 d|rzeć
impf (darty) Ⅰ vt 1. (niszczyć) to tear [papier, materiał] 2. (zużywać) to wear out [ubrania, buty] ⇒ podrzeć 3. (zdzierać) to strip [tapety, korę] ⇒ zedrzeć 4. (oddzielać) drzeć pierze to pluck feathers 5. (drapać) to scratch- drzeć ziemię pazurami to scratch the ground with claws6. pot. (szarpać) to pull- drzeć kogoś za włosy/uszy to pull sb’s hair/ears7. pot. (żądać wysokiej ceny, opłaty) drzeć z kogoś skórę a. pieniądze to rip sb off pot.- drą z nas nieludzko they fleece us ⇒ zedrzeć8. pot. (boleć) [staw] to throb with pain- drą go kolana a. drze go w kolanach his knees throb with painⅡ vi (pędzić) to storm- drzeć przez las/pod górę to storm through the woods/uphillⅢ drzeć się 1. [materiał, papier] to tear ⇒ podrzeć się 2. [ubrania, buty] to wear out ⇒ podrzeć się 3. pot. (wrzeszczeć) to bawl; (ze złości) to bellow (na kogoś at sb)- drzeć z kimś koty to be at loggerheads a. at odds with sb- drzeć pasy z kogoś to tan sb’s hide- gęba mu się drze he is yawning his head off pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > d|rzeć
-
19 porwać
1. -wę, -wiesz; imp - wij; vb od porywać 2.( podrzeć) to tear up* * *pf.1. zob. porywać.2. ( podrzeć) tear up.3. lit. ( popędzić) speed.pf.1. zob. porywać się.2. (= podrzeć się) tear up, get torn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porwać
-
20 strzęp
m (strzępek dim.) (G strzępu) 1. (kawałek) shred- strzępy gazet/materiału shreds of newspapers/fabric- strzępy chmur wisps of clouds- podrzeć coś na strzępy to shred sth- rozerwać kogoś/coś na strzępy [bomba, wybuch] to rip sb/sth to shreds- jak się dowiedzą, rozerwą cię na strzępy they are going to rip you to shreds when they find out- sukienka była w strzępach the dress was all in shreds- obrus poszedł w strzępy the tablecloth was torn to shreds2. (urywek) snatch- strzępy wspomnień/rozmów/melodii snatches of memories/conversations/a melody* * *( kawałek) shred* * *miscrap, shred; podrzeć coś na strzępy tear to shreds l. pieces; rozerwać kogoś na strzępy tear sb limb to limb; został z niego strzęp człowieka he's a shadow of his former self, he's a wreck of a man; w strzępach in rags, in tatters; strzępy rozmowy snatches of conversation.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strzęp
См. также в других словарях:
podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… … Słownik języka polskiego
podrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. drzeć (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzępić — dk VIa, postrzępićpię, postrzępićpisz, postrzępićstrzęp, postrzępićpił, postrzępićpiony «podrzeć coś w strzępy, poszarpać na strzępy brzegi czegoś; wystrzępić» Postrzępione nogawki, mankiety. przen. Postrzępione chmury. Postrzępione zdania.… … Słownik języka polskiego
poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
dodrzeć — dk XI, dodrzećdrę, dodrzećdrzesz, dodrzećdrzyj, dodrzećdarł, dodrzećdarty, dodrzećdarłszy dodzierać ndk I, dodrzećam, dodrzećasz, dodrzećają, dodrzećaj, dodrzećał, dodrzećany «podrzeć zupełnie, do końca, zniszczyć» Dodrzeć buty, ubranie. dodrzeć… … Słownik języka polskiego
kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza … Słownik języka polskiego
notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… … Słownik języka polskiego
podziurawić — dk VIa, podziurawićwię, podziurawićwisz, podziurawićaw, podziurawićwił, podziurawićwiony «narobić dużo dziur, poprzedziurawiać» Podziurawić coś nożem. Podziurawione pociskami ściany. Podziurawiony jak rzeszoto. podziurawić się rzad. «stać się… … Słownik języka polskiego
pończocha — ż III, CMs. pończochaosze; lm D. pończochaoch «część ubioru z dzianiny okrywająca obcisło całą nogę, sięgająca powyżej kolana» Cieliste, brązowe, kolorowe pończochy. Pończochy elastyczne, nylonowe, wełniane. Włożyć pończochy. Cerować, podrzeć… … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego