-
1 podrzeć
drzeć na kawałki in Stücke reißen;drzeć na strzępy in Fetzen reißen;drzeć z k-o skórę jemanden ausnehmen;drzeć za włosy an den Haaren zerren;drzeć pierze Federn schleißen;drzeć koty z (I) in der Wolle liegen (mit D);drzeć gardło fam. herumbrüllen;drzeć gębę na k-o fam. jemanden anbrüllen;drze mnie w kościach fam. es reißt mich in den Knochen; -
2 podrzeć*
podrzeć* pf →LINK="drzeć" drzeć -
3 podrzeć
-
4 podrzeć
vt pf -
5 porwać
-
6 drzeć*
drzeć na kawałki in Stücke reißen;drzeć na strzępy in Fetzen reißen;drzeć z k-o skórę jemanden ausnehmen;drzeć za włosy an den Haaren zerren;drzeć pierze Federn schleißen;drzeć koty z (I) in der Wolle liegen (mit D);drzeć gardło fam. herumbrüllen;drzeć gębę na k-o fam. jemanden anbrüllen;drze mnie w kościach fam. es reißt mich in den Knochen; -
7 zedrzeć
drzeć na kawałki in Stücke reißen;drzeć na strzępy in Fetzen reißen;drzeć z k-o skórę jemanden ausnehmen;drzeć za włosy an den Haaren zerren;drzeć pierze Federn schleißen;drzeć koty z (I) in der Wolle liegen (mit D);drzeć gardło fam. herumbrüllen;drzeć gębę na k-o fam. jemanden anbrüllen;drze mnie w kościach fam. es reißt mich in den Knochen; -
8 podarł
-
9 podrę
-
10 strzęp
(t. przen) Fetzen mpodrzeć coś na [ lub w] \strzępy etw in Fetzen [zer]reißenw \strzępach in Fetzen\strzępy rozmowy Fetzen eines Gesprächs
См. также в других словарях:
podrzeć — dk XI, podrzećdrę, podrzećdrzesz, podrzećdrzyj, podrzećdarł, podrzećdarty 1. «drąc porwać coś na kawałki; porozrywać, porozdzierać, poszarpać» Podrzeć list, papier na drobne kawałki, na strzępy. 2. «zniszczyć na skutek długiego używania,… … Słownik języka polskiego
podrzeć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. drzeć (się) I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
drzeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, drę, drze, drzyj, darł, darli, darty {{/stl 8}}– podrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozdrabniać coś (np. materiał, papier) na kawałki : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postrzępić — dk VIa, postrzępićpię, postrzępićpisz, postrzępićstrzęp, postrzępićpił, postrzępićpiony «podrzeć coś w strzępy, poszarpać na strzępy brzegi czegoś; wystrzępić» Postrzępione nogawki, mankiety. przen. Postrzępione chmury. Postrzępione zdania.… … Słownik języka polskiego
poszarpać — dk IX, poszarpaćpię, poszarpaćpiesz, poszarpaćszarp, poszarpaćał, poszarpaćany 1. «rozszarpać w wielu miejscach, jedno po drugim; podrzeć, porozrywać, potarmosić» Poszarpać ubranie. Pies poszarpał obicie mebli. przen. Poszarpane chmury. 2. rzad.… … Słownik języka polskiego
dodrzeć — dk XI, dodrzećdrę, dodrzećdrzesz, dodrzećdrzyj, dodrzećdarł, dodrzećdarty, dodrzećdarłszy dodzierać ndk I, dodrzećam, dodrzećasz, dodrzećają, dodrzećaj, dodrzećał, dodrzećany «podrzeć zupełnie, do końca, zniszczyć» Dodrzeć buty, ubranie. dodrzeć… … Słownik języka polskiego
kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza … Słownik języka polskiego
notatka — ż III, CMs. notatkatce; lm D. notatkatek 1. «krótki tekst, uwaga, spostrzeżenie zapisane w celu zapamiętania, zapisek; w lm zapisany, zanotowany, zwykle w skrócie, tekst czegoś» Luźne notatki. Nieczytelne, nabazgrane w pośpiechu notatki. Notatka… … Słownik języka polskiego
podziurawić — dk VIa, podziurawićwię, podziurawićwisz, podziurawićaw, podziurawićwił, podziurawićwiony «narobić dużo dziur, poprzedziurawiać» Podziurawić coś nożem. Podziurawione pociskami ściany. Podziurawiony jak rzeszoto. podziurawić się rzad. «stać się… … Słownik języka polskiego
pończocha — ż III, CMs. pończochaosze; lm D. pończochaoch «część ubioru z dzianiny okrywająca obcisło całą nogę, sięgająca powyżej kolana» Cieliste, brązowe, kolorowe pończochy. Pończochy elastyczne, nylonowe, wełniane. Włożyć pończochy. Cerować, podrzeć… … Słownik języka polskiego
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego