-
1 podejrzany
podejrzany1 verdächtig, suspekt; (dziwny) verdächtig, merkwürdig;być podejrzanym o szpiegostwo im Verdacht der Spionage stehen;być podejrzanym o morderstwo unter Mordverdacht stehen -
2 podejrzany
* * *I.podejrzany1a.suspicious; podejrzany typ shady character; podejrzane zachowanie suspicious behavior; podejrzane towarzystwo shady l. dubious company.II.podejrzany2mpzwł. prawn. suspect.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podejrzany
-
3 podejrzany
podejrzan|y\podejrzanyi 1. о со подозреваемый, заподозренный в чём;2. (wzbudzający podejrzenie) подозрительный; 3. \podejrzanyу ♂ юр. лицо, находящееся под следствием; подозреваемый+1. posądzony
* * *1) o co подозрева́емый, заподо́зренный в чём2) ( wzbudzający podejrzenie) подозри́тельный3) podejrzany м, юр. лицо́, находя́щееся под сле́дствием; подозрева́емыйSyn: -
4 podejrzany
podejrzany [pɔdɛjʒanɨ]I. adj1) ( posądzony) verdächtigbyć \podejrzanym o coś einer S. +gen verdächtigt werden [ lub verdächtig sein], im Verdacht einer S. +gen stehenbyć \podejrzanym o morderstwo unter Mordverdacht stehen -
5 podejrzany
-
6 podejrzany
[подейжани]adj -
7 podejrzany
abejotinas -
8 podejrzany
1. підозрілий;2. ч підозрюваний -
9 podejrzany
álanganin -
10 podejrzany
קפקופמ -
11 verdächteg
podejrzany -
12 suspect
1. adj 2. npodejrzany(-na) m(f)3. [səs'pɛkt] vtpodejrzewać; ( doubt) powątpiewać w +acc* * *1. [sə'spekt] verb1) (to think (a person etc) guilty: Whom do you suspect (of the crime)?; I suspect him of killing the girl.) podejrzewać2) (to distrust: I suspected her motives / air of honesty.) nie dowierzać3) (to think probable: I suspect that she's trying to hide her true feelings; I began to suspect a plot.) podejrzewać2. noun(a person who is thought guilty: There are three possible suspects in this murder case.) podejrzany3. adjective(not trustworthy: I think his statement is suspect.) podejrzany- suspicious
- suspiciously
- suspiciousness -
13 podejrzan|y
Ⅰ pp ⇒ podejrzeć Ⅱ adj. 1. (posądzony) suspected (o coś of sth)- podejrzany o kradzież/morderstwo/zdradę suspected of theft/murder/treason2. (nie budzący zaufania) [wygląd, zachowanie] suspicious; [intencje, metoda, sposób] dubious; [okolica, towarzystwo] disreputable- podejrzany osobnik a suspicious a. dubious character3. (nieuczciwy) [interes, firma] suspicious, dubious 4. (dziwny) [szmer, hałas, ruch] suspicious- podejrzany zapach euf. a supicious a. dubious smell5. (wątpliwy) [elegancja, styl] dubious Ⅲ podejrzan|y m, podejrzana f Prawo suspectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podejrzan|y
-
14 ciemny
adj(włosy, chmura, odcień) dark; ( pokój) dim; ( chleb) brown; ( głupi) dumb; ( podejrzany) shady* * *a.1. (= mroczny, nieoświetlony) dark, dim; ciemna noc dark night; ciemna karta falls of fortune, bad times; ciemny chleb brown bread; ciemny pokój dim room; łotr l. typ spod ciemnej gwiazdy pot. shady character.2. (= prawie czarny) dark, dim; ciemne okulary dark glasses, sunglasses; pot. shades; ciemna strona dark side; przedstawiać l. malować coś w ciemnych barwach l. kolorach paint sth in black colors.3. (= pesymistyczny) dark; ciemne lata wojny dark years of the war.5. (= intensywny, nasycony) dark.8. (= zacofany) (np. o okresie w historii) dark; ( o ludziach) unenlightened, ignorant; (= głupi) dumb; ciemny jak tabaka w rogu pot. nitwit, know-nothing; ciemna masa pot. uj. l. żart. dumb person, dimwit.9. (= niezrozumiały, zawiły) dark, obscure, hard to understand.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciemny
-
15 niewyraźny
adj( słabo słyszalny) faint; ( słabo widzialny) faint, dim; ( niepewny) vague; ( niezrozumiały) vague, obscure; ( podejrzany) obscure* * *a.1. (= słaby, niewyrazisty) indistinct; (cień, głos, dźwięk) faint; (zarys, wypowiedź) vague.2. pot. (= nieswój) unwell, seedy.3. pot. (= niepewny) vague, uncertain; ( wzrok) insecure.4. pot. (= podejrzany) suspicious; (towarzystwo, przeszłość) shabby.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niewyraźny
-
16 wątpliwy
adj( problematyczny) questionable; ( podejrzany) doubtful, dubious, ( mało prawdopodobny) doubtful, debatable; (honor, przyjemność) dubious* * *a.(= problematyczny) questionable; (= podejrzany) doubtful, dubious; (= mało prawdopodobny) doubtful, debatable, disputable; (honor, przyjemność) dubious; jest rzeczą wątpliwą, czy... it's open to question if..., it is doubtful whether...; wątpliwy przypadek borderline case; wątpliwy zaszczyt dubious honor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wątpliwy
-
17 niewyraźny
прил.• вялый• мглистый• невнятный• незначительный• неопределенный• нечленораздельный• неясный• слабый• туманный• тусклый• хилый* * *niewyraźn|y\niewyraźnyi 1. неотчётливый, неясный; смутный;\niewyraźnyе głosy невнятные голоса; \niewyraźnyа sylwetka смутные очертания; \niewyraźnyе pismo неразборчивый почерк;
2. ненадёжный, сомнительный;\niewyraźny typ сомнительная личность;
● \niewyraźnyа mina неуверенный (растерянный) вид+2. podejrzany
* * *1) неотчётливый, нея́сный; сму́тныйniewyraźne głosy — невня́тные голоса́
niewyraźna sylwetka — сму́тные очерта́ния
niewyraźne pismo — неразбо́рчивый по́черк
2) ненадёжный, сомни́тельныйniewyraźny typ — сомни́тельная ли́чность
•Syn:podejrzany 2) -
18 osobnik
сущ.• индивидуум• личность• образец• особа• особь• персона• тип• человек* * *osobni|k♂ 1. мн. И. \osobnikki особь ž, индивидуум;2. мн. И. \osobnikсу тип, личность ž; podejrzany \osobnik nor дозрительная личность, подозрительный тип+1. jednostka, okaz 2. osoba, indywiduum
* * *м1) мн, И osobniki о́собь ż, индиви́дуум2) мн, И osobnicy тип, ли́чность żpodejrzany osobnik — подозри́тельная ли́чность, подозри́тельный тип
Syn: -
19 typ
сущ.• вид• качество• литера• порода• природа• род• сорт• тип• типаж• шрифт* * *♂ 1. Р. \typu тип;2. разг. тип, индивид;ciemny (podejrzany) \typ подозрительная личность;
● to jest kobieta (mężczyzna) w moim \typie такие женщины (мужчины) мне нравятся (в моём вкусе)+2. typek
* * *м1) Р typu тип2) разг. тип, индиви́дciemny (podejrzany) typ — подозри́тельная ли́чность
•- to jest mężczyzna w moim typieSyn: -
20 dubious
['djuːbɪəs]adjclaim, reputation wątpliwy; past, company podejrzany* * *['dju:biəs]1) (doubtful: I am dubious about the wisdom of this action.) pełen wątpliwości2) (probably not honest: dubious behaviour.) wątpliwy podejrzany•- dubiety- dubiousness
См. также в других словарях:
podejrzany — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, podejrzanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, którego się podejrzewa o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek podejrzany o morderstwo. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podejrzany — 1. «taki, na którego padło podejrzenie, posądzony o coś» Ktoś jest podejrzany o kradzież, o zabójstwo. 2. «budzący wątpliwości, podejrzenia; niepewny, wątpliwy» Podejrzany człowiek. Podejrzany hałas, szmer. Podejrzane towarzystwo. Podejrzane… … Słownik języka polskiego
szemrany — podejrzany … Słownik gwary warszawskiej
pranie — 1. pot. Coś wyjdzie, okaże się w praniu «coś sprawdzi się w praktyce, w działaniu»: (...) jak będzie wyglądało rządzenie przez pana premiera (...) to się dopiero okaże w praniu. PR kom 1996. 2. Pranie brudnych pieniędzy «legalizowanie nieuczciwie … Słownik frazeologiczny
świecić — 1. pot. Świecić cerami, łatami, dziurami «mieć podarte, połatane ubranie, buty»: Był wychudzony, ubrany w wysmarowaną panterkę i świecące dziurami spodnie. M. Nurowska, Czyściec. 2. pot. Świecić gołym ciałem, golizną, posp. gołym tyłkiem… … Słownik frazeologiczny
ciemny — ciemnyni, ciemnyniejszy 1. «pozbawiony jasności, światła, pogrążony w mroku; nie oświetlony» Ciemna noc. Ciemne zaułki, ulice, okna. Ciemne mieszkanie. ◊ Ciemna karta czegoś (np. czyjegoś życia, historii, dziejów) «okres załamań, niepowodzeń,… … Słownik języka polskiego
mętny — mętnyni, mętnyniejszy 1. «zawierający męty, zawiesinę, utrudniający dokładne widzenie przedmiotów; nieprzejrzysty» Mętna ciecz, woda, kałuża, rzeka. Mętny płyn, sok. Mętne wino, piwo. Mętna szyba. ◊ Łowić, łapać ryby w mętnej wodzie «wyzyskiwać… … Słownik języka polskiego
nieczysty — nieczystyyści 1. «niezgodny z nakazami obowiązującej w danym środowisku etyki; nieuczciwy, podejrzany; rozwiązły, nieprzyzwoity, nieskromny, bezwstydny» Nieczyste interesy, zamiary. Dorobić się majątku w nieczysty sposób. Nieczyste życie.… … Słownik języka polskiego
niewyraźny — niewyraźnyni 1. «nie mający wyrazistości, nie wyodrębniający się z całości; słabo widoczny, słabo słyszalny, niezbyt zrozumiały, niejasny» Niewyraźny cień. Niewyraźne światło. Niewyraźne głosy. Niewyraźne zarysy czegoś. Niewyraźne sformułowanie.… … Słownik języka polskiego
nora — ż IV, CMs. norze; lm D. nor «podziemna kryjówka zwierzęcia; jama, dziura» Borsucza, lisia, mysia nora. Nora borsuka. Nory wykopane, wygrzebane przez zwierzęta. Myszy gnieżdżące się w norach. ◊ Wykurzyć lisa z nory «zmusić kogoś do opuszczenia… … Słownik języka polskiego
osobnik — m III, DB. a, N. osobnikkiem 1. lm M. i «jednostkowy okaz gatunku; jednostka» Osobniki z rodziny baldaszkowatych. Dobrze rozwinięte osobniki. 2. lm M. osobnikicy, DB. ów «osoba, człowiek, indywiduum (często z odcieniem ujemnym)» Podejrzany… … Słownik języka polskiego
