-
1 posadzony
[посадзони]adj -
2 podejrzany
podejrzan|y\podejrzanyi 1. о со подозреваемый, заподозренный в чём;2. (wzbudzający podejrzenie) подозрительный; 3. \podejrzanyу ♂ юр. лицо, находящееся под следствием; подозреваемый+1. posądzony
* * *1) o co подозрева́емый, заподо́зренный в чём2) ( wzbudzający podejrzenie) подозри́тельный3) podejrzany м, юр. лицо́, находя́щееся под сле́дствием; подозрева́емыйSyn: -
3 niewinnie
adv. grad. 1. (niezasłużenie) innocently, undeservedly- posądzony/ukarany niewinnie undeservedly accused/punished- cierpieć za kogoś niewinnie to suffer for sb without justification2. (bezgrzesznie) innocently- uśmiechać/zachowywać się niewinnie to smile/behave innocently3. (niegroźnie) innocently- żartował sobie z niej niewinnie he made innocent fun of her* * *adv.1. (= niesłusznie) innocently; niewinnie ukarany unjustly punished.2. (= z prostotą) ingenuously; ( uśmiechać się) innocently.3. (= niegroźnie) harmlessly; ( żartować) inoffensively.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niewinnie
-
4 posadzić
глаг.• посадить• рассадить• садиться• усадить• усаживать• установить* * *posadz|ić\posadzićę, \posadzićony сов. посадить* * *posadzę, posadzony сов.посади́ть -
5 posądzić
глаг.• посадить• рассадить• садиться• усадить• усаживать• установить* * *posadz|ić\posadzićę, \posadzićony сов. посадить* * *posądzony сов. o coзаподо́зрить, обвини́ть в чёмposądzić o kradzież — заподо́зрить в кра́же
posądzić niewinnie — несправедли́во обвини́ть
Syn: -
6 посаджений
posadżenyjприкм. -
7 płyciutko
adv. 1. [posadzony, wyżłobiony] shallowly- płyciutko oddychać to breathe shallowly2. pejor. temat został potraktowany płyciutko the subject was presented shallowly a. superficially pejor.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płyciutko
-
8 podejrzan|y
Ⅰ pp ⇒ podejrzeć Ⅱ adj. 1. (posądzony) suspected (o coś of sth)- podejrzany o kradzież/morderstwo/zdradę suspected of theft/murder/treason2. (nie budzący zaufania) [wygląd, zachowanie] suspicious; [intencje, metoda, sposób] dubious; [okolica, towarzystwo] disreputable- podejrzany osobnik a suspicious a. dubious character3. (nieuczciwy) [interes, firma] suspicious, dubious 4. (dziwny) [szmer, hałas, ruch] suspicious- podejrzany zapach euf. a supicious a. dubious smell5. (wątpliwy) [elegancja, styl] dubious Ⅲ podejrzan|y m, podejrzana f Prawo suspectThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podejrzan|y
-
9 posą|dzić
pf — posą|dzać impf Ⅰ vt (podejrzewać) to suspect- posądzić kogoś o kradzież/fałszerstwo to suspect sb of theft/forgery- posądzono ich o zdradę/branie łapówki they were suspected of treason/accepting bribes- posądzono go, że wiedział o przygotowaniach do zamachu it was suspected that he knew an attack was being planned- został niesłusznie posądzony he was wrongly suspected- nie posądzałem cię o taki zły gust I never would have suspected you had such bad tasteⅡ posądzić się — posądzać się (wzajemnie) to suspect one anotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > posą|dzić
-
10 podejrzany
podejrzany [pɔdɛjʒanɨ]I. adj1) ( posądzony) verdächtigbyć \podejrzanym o coś einer S. +gen verdächtigt werden [ lub verdächtig sein], im Verdacht einer S. +gen stehenbyć \podejrzanym o morderstwo unter Mordverdacht stehen
См. также в других словарях:
podejrzany — 1. «taki, na którego padło podejrzenie, posądzony o coś» Ktoś jest podejrzany o kradzież, o zabójstwo. 2. «budzący wątpliwości, podejrzenia; niepewny, wątpliwy» Podejrzany człowiek. Podejrzany hałas, szmer. Podejrzane towarzystwo. Podejrzane… … Słownik języka polskiego
zbłąkany — Zbłąkana owca, owieczka a) «o kimś, kto odłączył się od jakiejś grupy, odrzucił jej zasady; odszczepieniec»: Indywidualizm we wszelkich postaciach został wyklęty, a hamletyzujący pisarz czy jego bohater stawał się zbłąkaną owcą lub zgoła… … Słownik frazeologiczny
kępkowy — «posiany, posadzony kępkami, rosnący kępkami» Trawa kępkowa … Słownik języka polskiego
kępowy — «posiany, posadzony kępami, rosnący kępami» … Słownik języka polskiego
posądzać — ndk I, posądzaćam, posądzaćasz, posądzaćają, posądzaćaj, posądzaćał, posądzaćany posądzić dk VIa, posądzaćdzę, posądzaćdzisz, posądzaćsądź, posądzaćdził, posądzaćdzony «podejrzewać kogoś o coś, zarzucać coś komuś, pomawiać kogoś o coś; sądzić,… … Słownik języka polskiego
podejrzenie [posądzenie i in.] pada – padło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś staje się podejrzany, posądzony, obwiniony o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy ją zamordowano, podejrzenie padło na jej byłego męża. Na kogo pada posądzenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
