-
1 plastyczny
plastyczny plastisch;sztuki pl plastyczne bildende Künste pl -
2 plastyczny
plastyczny [plastɨʧ̑nɨ] adj1) ( dotyczący plastyki) plastischsztuki plastyczne die bildenden Künsteoprawa plastyczna Dekoration f2) ( wypukły)fotografia plastyczna stereoskopische Fotografie fmapa plastyczna Reliefkarte fmasa plastyczna Knetmasse fobróbka plastyczna bildsame Formung f5) med -
3 plastyczny
-
4 butterweich
butterweich -
5 plastisch
См. также в других словарях:
plastyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do sztuk pięknych i dzieł sztuki z dziedziny plastyki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Studia plastyczne. Talent, zmysł plastyczny. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… … Słownik języka polskiego
МОМЕНТ СОПРОТИВЛЕНИЯ ПЛАСТИЧЕСКИЙ — момент сопротивления в поперечном сечении изгибаемого стержня, определяемый из условия образования в сечении пластического шарнира (Болгарский язык; Български) пластичен съпротивителен момент (Чешский язык; Čeština) plastický průřezový modul… … Строительный словарь
ШАРНИР ПЛАСТИЧЕСКИЙ — предельное состояние сечения конструкций, при котором напряжения по всему сечению равны пределу текучести (Болгарский язык; Български) пластична става (Чешский язык; Čeština) plastický kloub (Немецкий язык; Deutsch) plastisches Gelenk (Венгерский … Строительный словарь
aluminium — n VI, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy borowców, liczba atomowa 13, metal srebrzystobiały, plastyczny, lekki i odporny na działanie wpływów atmosferycznych; rozpowszechniony w przyrodzie; składnik licznych stopów; glin» ‹n. łac. z… … Słownik języka polskiego
chlorargiryt — m IV, D. u, Ms. chlorargirytycie, blm miner. «chlorek srebra, plastyczny minerał występujący w postaci krystalicznych nacieków i nalotów w strefach utleniania złóż zawierających srebro, zwłaszcza w suchym, gorącym klimacie, używany jako surowiec… … Słownik języka polskiego
elastoplastyczny — ∆ fiz. Ciało elastoplastyczne «ciało stałe (np. stal, miedź, aluminium), podlegające przy wzroście obciążenia do pewnej wartości odkształceniom plastycznym, a powyżej tej wartości odkształceniom sprężystym» ‹n. łac. + plastyczny› … Słownik języka polskiego
formierka — ż III, CMs. formierkarce; lm D. formierkarek techn. «maszyna, w której obracający się ślimak wytłacza materiał plastyczny przez otwory lub nasadę odpowiedniego kształtu» Formierka elektromechaniczna, hydrauliczna, obrotowa … Słownik języka polskiego
groteska — ż III, CMs. groteskasce; lm D. groteskasek 1. «utwór literacki, muzyczny lub plastyczny o elementach komicznie przejaskrawionych, karykaturalnych lub fantastycznych» 2. szt. «ornament roślinny połączony z fantastycznymi motywami postaci ludzkich… … Słownik języka polskiego
ikoniczny — 1. «odnoszący się do ikony» Malarstwo ikoniczne. 2. «dotyczący obrazu, zobrazowania; plastyczny» Elementy ikoniczne dzieła artystycznego. Symbole ikoniczne miast. Rozpoznawać artystę po układach ikonicznych w jego dziełach. ∆ Znak ikoniczny «coś … Słownik języka polskiego
miedzionikiel — m I, D. miedzionikielklu, blm techn. «bardzo plastyczny stop miedzi, w którym poza miedzią głównym składnikiem jest nikiel; nikielina» … Słownik języka polskiego