Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

plastyczny

См. также в других словарях:

  • plastyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do sztuk pięknych i dzieł sztuki z dziedziny plastyki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Studia plastyczne. Talent, zmysł plastyczny. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… …   Słownik języka polskiego

  • МОМЕНТ СОПРОТИВЛЕНИЯ ПЛАСТИЧЕСКИЙ — момент сопротивления в поперечном сечении изгибаемого стержня, определяемый из условия образования в сечении пластического шарнира (Болгарский язык; Български) пластичен съпротивителен момент (Чешский язык; Čeština) plastický průřezový modul… …   Строительный словарь

  • ШАРНИР ПЛАСТИЧЕСКИЙ — предельное состояние сечения конструкций, при котором напряжения по всему сечению равны пределу текучести (Болгарский язык; Български) пластична става (Чешский язык; Čeština) plastický kloub (Немецкий язык; Deutsch) plastisches Gelenk (Венгерский …   Строительный словарь

  • aluminium — n VI, blm chem. «(Al) pierwiastek chemiczny z grupy borowców, liczba atomowa 13, metal srebrzystobiały, plastyczny, lekki i odporny na działanie wpływów atmosferycznych; rozpowszechniony w przyrodzie; składnik licznych stopów; glin» ‹n. łac. z… …   Słownik języka polskiego

  • chlorargiryt — m IV, D. u, Ms. chlorargirytycie, blm miner. «chlorek srebra, plastyczny minerał występujący w postaci krystalicznych nacieków i nalotów w strefach utleniania złóż zawierających srebro, zwłaszcza w suchym, gorącym klimacie, używany jako surowiec… …   Słownik języka polskiego

  • elastoplastyczny — ∆ fiz. Ciało elastoplastyczne «ciało stałe (np. stal, miedź, aluminium), podlegające przy wzroście obciążenia do pewnej wartości odkształceniom plastycznym, a powyżej tej wartości odkształceniom sprężystym» ‹n. łac. + plastyczny› …   Słownik języka polskiego

  • formierka — ż III, CMs. formierkarce; lm D. formierkarek techn. «maszyna, w której obracający się ślimak wytłacza materiał plastyczny przez otwory lub nasadę odpowiedniego kształtu» Formierka elektromechaniczna, hydrauliczna, obrotowa …   Słownik języka polskiego

  • groteska — ż III, CMs. groteskasce; lm D. groteskasek 1. «utwór literacki, muzyczny lub plastyczny o elementach komicznie przejaskrawionych, karykaturalnych lub fantastycznych» 2. szt. «ornament roślinny połączony z fantastycznymi motywami postaci ludzkich… …   Słownik języka polskiego

  • ikoniczny — 1. «odnoszący się do ikony» Malarstwo ikoniczne. 2. «dotyczący obrazu, zobrazowania; plastyczny» Elementy ikoniczne dzieła artystycznego. Symbole ikoniczne miast. Rozpoznawać artystę po układach ikonicznych w jego dziełach. ∆ Znak ikoniczny «coś …   Słownik języka polskiego

  • miedzionikiel — m I, D. miedzionikielklu, blm techn. «bardzo plastyczny stop miedzi, w którym poza miedzią głównym składnikiem jest nikiel; nikielina» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»