-
1 plācātē
plācātē adv. with comp. [placatus], calmly, composedly, quietly: omnia ferre: molestias placatius ferre. -
2 placate
plācātē, adv., v. placo, P. a. fin. -
3 plācō
plācō āvī, ātus, āre [PLAC-], to quiet, soothe, assuage, allay, appease: aequora, O.: ventos sanguine, V.: Plutona tauris, try to propitiate, H.: (Fidenas) beneficiis, L.: iram deorum donis: numen deorum, Cs.— To reconcile, conciliate, placate: Iugurtham, S.: te sibi: Hannibalem filio meo, L.: alquos rei p.: Invidiam, conciliate, H.: fac illa ut placetur nobis, T.: tanta iniquitas, ut placari populo R. non possent?: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, N.: homo et sibi ipse placatus, at peace with himself.* * *placare, placavi, placatus Vappease; placate; reconcile -
4 placo
plāco, āvi, ātum, 1, v. a. [etym. dub.; cf.: placeo, planus].I.To reconcile; constr. alicui, aliquem (class. and freq.):B.agedum, fac, illa ut placetur nobis,
that she be reconciled to us, Ter. Phorm. 5, 3, 1:vereor ut placari possit,
id. ib. 5, 8, 72 (cf.:redigam vos in gratiam, v. 73): coeperas eum mihi placare,
Cic. Att. 7, 1, 8:rogavit ut te sibi placarem,
id. Fam. 13, 1, 3:his vocibus cum in se magis incitarent dictatorem quam magistro equitum placarent,
Liv. 8, 33, 1:Hannibalem pater filio meo potui placare,
id. 23, 9, 4:placare aliquem rei publicae,
Cic. Cat. 2, 8, 17.— Pass.:quae fuit eorum tanta iniquitas, ut placari populo Romano non possent?
Cic. N. D. 3, 6, 15:neque nullam spem habebat, patrem sibi placari posse,
Liv. 40, 20, 5.—In mid. force; usually with in and acc.: numquam animo placari potuit in eum, be reconciled, i. e. consent to a reconciliation, Nep. Pelop. 5, 3; cf. id. Iph. 3, 3:homo quietus et sibi ipsi placatus,
at peace with himself, tranquil, Cic. Tusc. 4, 17, 37.—In gen., to quiet, soothe, calm, assuage, appease, pacify:II.animos placare ac lenire,
Cic. Fin. 1, 14:placare et mitigare animum,
id. Phil. 10, 3, 6: numen deorum immortalium, Caes. B. [p. 1383] G. 6, 15:aliquem beneficiis,
Liv. 4, 33:iram deorum donis,
Cic. Leg. 2, 9, 22:benevolos objurgatores,
id. N. D. 1, 3, 5:invidiam,
Hor. S. 2, 3, 13.— Poet.:ventos sanguine,
Verg. A. 2, 116:Hippotades cum vult, aequora placet,
Ov. M. 11, 432:escā ventrem iratum,
Hor. S. 2, 8, 5:sitim,
to quench, Mart. 1, 50, 17.—To endeavor to appease, Hor. C. 2, 14, 6; Ter. Ad. 1, 2, 64.— Hence, plācātus, a, um, P. a., soothed, appeased, calmed; quiet, gentle, still, calm, peaceful (class.):animi quietus et placatus status,
Cic. Tusc. 5, 6, 16:tranquilla, quieta vita,
id. Fin. 1, 21, 71:placidae ac minime turbulentae res,
id. Or. 19, 63:maria,
Verg. A. 3, 69:vultu ac sermone in omnes placato,
Liv. 28, 32, 1.— Comp.:placatiore animo aliquid facere,
Liv. 37, 45; 2, 60:dii,
Plin. 12, 18, 41, § 83.— Sup.:quies placatissima,
Cic. Tusc. 1, 41, 97.—Hence, adv.: plācātē, quietly, gently, calmly, composedly (class.):omnia humana placate et moderate feramus,
Cic. Fam. 6, 1, 4. — Comp.:remissius et placatius ferre,
Cic. Fam. 6, 13, 3. -
5 lēniō
lēniō (imperf. lēnībat, lēnībant, V.; fut. lenibunt, Pr.), īvī, ītus, īre [lenis], to soften, mollify, moderate, assuage, soothe, calm: fluvium tumentem, V.: Latrantem stomachum, H.: inopiam frumenti, S.—Fig., to render mild, appease, alleviate, mitigate, calm, pacify: mihi miseriam, T.: illum iratum: te ipsum dies leniet: tigrīs, tame, H.: umbras, O.: seditionem, L.: saepius fatigatus lenitur, S.: dolentem Solando, V.* * *lenire, lenivi, lenitus V TRANSmitigate, moderate; alleviate, allay, assuage, ease, calm, placate, appease; mollify; explain away, gloss over; beguile, pass pleasently; abate -
6 complaco
complacare, complacavi, complacatus V TRANSconciliate (greatly), placate; win sympathy of -
7 conplaco
conplacare, conplacavi, conplacatus V TRANSconciliate (greatly), placate; win the sympathy of -
8 placo
to placate, appease. -
9 modero
I.Lit.(α).With acc.: neque tuum te ingenium moderat, Pac. ap. Non. 471, 7.—(β).With dat.:II.ego voci moderabo meae,
Plaut. Mil. 2, 2, 115.—Transf., to regulate, Dig. 3, 5, 14:A.ita res moderatur, ut, etc.,
ib. 23, 3, 39.—Hence, mŏdĕrātus, a, um, P. a., keeping within due bounds, observing moderation, moderate (Ciceron.).Of persons:B.moderati senes tolerabilem agunt senectutem,
Cic. Sen. 3, 7:in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans,
id. Font. 14, 40:moderatum esse in re aliquā,
id. Phil. 2, 16, 40; cf.:Gracchis cupidine victoriae haud satis moderatus animus,
Sall. J. 42, 2.—Of things, moderated, kept within due measure or bounds, moderate:convivium moderatum atque honestum,
Cic. Mur. 6, 13:ventus,
Ov. Tr. 4, 4, 57:mores,
Cic. Fam. 12, 27, 1:otium,
id. Brut. 2, 8:doctrina,
id. Mur. 29, 60:oratio,
id. de Or. 2, 8, 34.— Comp.: quando annona moderatior? Vell. 2, 126, 3. — Sup.: moderatissimus sensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5.—Hence, adv.: mŏdĕ-rātē, with moderation, moderately (Ciceron.):moderate dictum,
Cic. Font. 10, 31:omnia humana placate et moderate feramus,
id. Fam. 6, 1, 4:moderate et clementer jus dicere,
Caes. B. C. 3, 20.— Comp.:moderatius id volunt fieri,
Cic. Fin. 1, 1, 2. — Sup.:res moderatissime constituta,
Cic. Leg. 3, 5, 12.
См. также в других словарях:
Placate — Pla cate, v. t. [imp. & p. p. {Placated}; p. pr. & vb. n. {Placating}.] [L. placatus, p. p. of placare to placate, akin to placere to please. See {Please}.] To appease; to pacify; to concilate. Therefore is he always propitiated and placated.… … The Collaborative International Dictionary of English
Placate — Plac ate, n. Same as {Placard}, 4 & 5. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
placate — I verb allay, appease, assuage, bring to terms, calm, conciliate, disarm, dulcify, heal the breach, humor, hush, make peace, mollify, pacificate, pacify, patch up a quarrel, placare, please, propitiate, quiet, reconcile, restore harmony, salve,… … Law dictionary
placate — (v.) mid 15c., from L. placatus, pp. of placare to calm, appease, related to placere (see PLEASE (Cf. please)). Related: Placated; placating; placatingly … Etymology dictionary
placate — vb *pacify, appease, mollify, propitiate, conciliate Antonyms: enrage Contrasted words: *anger, infuriate, incense, madden: *stir, arouse, rouse: *provoke, excite, stimulate, pique … New Dictionary of Synonyms
placate — [v] soothe, pacify appease, assuage, calm, cheer, comfort, conciliate, humor, make peace*, make up*, mollify, pacify, play up to*, pour oil on*, propitiate, reconcile, satisfy, softpedal*, soothe, stroke*, sweeten, tranquilize, win over*;… … New thesaurus
placate — ► VERB ▪ make less angry or hostile: calm or appease. DERIVATIVES placatory adjective. ORIGIN Latin placare … English terms dictionary
placate — [plā′kāt΄, plā kāt′; ] also [ plak′āt΄] vt. placated, placating [< L placatus, pp. of placare, to appease: see PLEASE] to stop from being angry; appease SYN. PACIFY placater n. placation n. placative [plā′kāt΄iv, plā′kətiv; plak′āt΄iv] adj.… … English World dictionary
placate — UK [pləˈkeɪt] / US [ˈpleɪkeɪt] verb [transitive] Word forms placate : present tense I/you/we/they placate he/she/it placates present participle placating past tense placated past participle placated formal to stop someone feeling angry or… … English dictionary
placate — [[t]pləke͟ɪt, AM ple͟ɪkeɪt[/t]] placates, placating, placated VERB If you placate someone, you do or say something to make them stop feeling angry. [FORMAL] [V n] He smiled, and made a gesture intended to placate me... [V ing] I didn t mean to… … English dictionary
placate — placate1 placater, n. placation /play kay sheuhn/, n. /play kayt, plak ayt/, v.t., placated, placating. to appease or pacify, esp. by concessions or conciliatory gestures: to placate an outraged citizenry. [1670 80; < L placatus ptp. of placare… … Universalium