Перевод: с польского на английский

с английского на польский

pędzla

См. также в других словарях:

  • wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… …   Słownik frazeologiczny

  • pędzel — m I, D. pędzeldzla; lm M. pędzeldzle, D. pędzeldzli «narzędzie składające się z pęczka włosów z sierści zwierzęcej lub ze sztucznych włosów oprawionych w trzonek» Pędzel okrągły, płaski. Pędzel do malowania, golenia. Nakładać farby pędzlem. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • spod — Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla, pióra zob. wyjść 2 …   Słownik frazeologiczny

  • kutas — m IV, D. a, Ms. kutassie; lm M. y 1. B.=D. wulg. «członek męski» 2. przestarz. «ozdoba z nici, jedwabiu, wełny, sznurka itp. w kształcie pędzla» ‹tur.› …   Słownik języka polskiego

  • kwacz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów «zwitek pakuł lub szmat przymocowany do długiego kija, używany do smarowania smołą, rozprowadzania farby itp.; rodzaj pędzla» …   Słownik języka polskiego

  • lawować — ndk IV, lawuję, lawujesz, lawuj, lawowaćował 1. szt. «podmalowywać farbą akwarelową lub rozwodnionym tuszem niektóre partie rysunku w celu wzmocnienia kontrastu światłocienia» 2. szt. «w technice akwatinty: nanosić rysunek na płytę za pomocą… …   Słownik języka polskiego

  • miniaturzystka — ż III, CMs. miniaturzystkatce; lm D. miniaturzystkatek «artystka malująca miniatury» Portrety pędzla znanej miniaturzystki …   Słownik języka polskiego

  • obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… …   Słownik języka polskiego

  • rozmach — m III, D. u zwykle blm 1. «siła, moc, impet, zamach, z jakim zostaje wykonany jakiś ruch (zwykle ręki lub ramienia); ruch wykonany zamaszyście, energicznie, z nagła, z impetem» Rzucić piłkę z rozmachem. Z rozmachem uderzył siekierą. Rozmach… …   Słownik języka polskiego

  • rzemieślnik — m III, DB. a, N. rzemieślnikkiem; lm M. rzemieślnikicy, DB. ów 1. «człowiek uprawiający rzemiosło, prowadzący warsztat rzemieślniczy» Wykwalifikowany rzemieślnik. 2. pot. «artysta, pracownik naukowy, mający w pewnym zakresie sprawność techniczną …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»