(rzemieślnik)

См. также в других словарях:

• rzemieślnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rzemieślnikicy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba zajmująca się drobną wytwórczością, posiadająca warsztat rzemieślniczy; rękodzielnik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biegły w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rzemieślnik — m III, DB. a, N. rzemieślnikkiem; lm M. rzemieślnikicy, DB. ów 1. «człowiek uprawiający rzemiosło, prowadzący warsztat rzemieślniczy» Wykwalifikowany rzemieślnik. 2. pot. «artysta, pracownik naukowy, mający w pewnym zakresie sprawność techniczną …   Słownik języka polskiego

• Ośrodek Wypoczynkowy Rzemieślnik — (Шклярска Поремба,Польша) Категория отеля: Адрес: ul. Górna 21, 58 580 Шкляр …   Каталог отелей

• Diamond' s Hotel Rzemieślnik — (Закопане,Польша) Категория отеля: Адрес: Ul. Makuszyńskiego 12, 34 …   Каталог отелей

• konsensowy — przym. od konsens Opłaty konsensowe. ∆ Majster, rzemieślnik konsensowy «majster, rzemieślnik nie należący do cechu, prowadzący zakład na mocy otrzymanego konsensu» …   Słownik języka polskiego

• bednarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik wyrabiający naczynia z klepek, z drewna» …   Słownik języka polskiego

• blacharz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) «rzemieślnik wyrabiający przedmioty z blachy, pokrywający dachy blachą» …   Słownik języka polskiego

• brązownik — m III, DB. a, N. brązownikkiem; lm M. brązownikicy, DB. ów «rzemieślnik wykonujący odlewy, przedmioty z brązu» przen. «krytyk literacki, biograf idealizujący opisywane postacie» …   Słownik języka polskiego

• ceramik — m III, DB. a, N. ceramikkiem; lm M. ceramikicy, DB. ów «artysta zajmujący się ceramiką; specjalista (rzemieślnik, technik, inżynier) w dziedzinie ceramiki» …   Słownik języka polskiego

• chałupnik — m III, DB. a, N. chałupnikkiem; lm M. chałupnikicy, DB. ów 1. «rzemieślnik zatrudniony w chałupnictwie» Praca spółdzielczych chałupników. 2. hist. «dawniej: chłop bezrolny posiadający tylko chałupę z obejściem i ogrodem, niegdyś obowiązany… …   Słownik języka polskiego

• cholewkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik lub robotnik w fabryce, wyrabiający cholewki do obuwia; kamasznik» …   Słownik języka polskiego