-
1 owocować
-
2 owocować
vi2) ( dawać dobre rezultaty) starania: Erfolg bringen -
3 zaowocować
zaowocować pf →LINK="owocować" owocować -
4 zaowocować
zaowocować [zaɔvɔʦ̑ɔvaʨ̑] -
5 münden
münden ['mʏndən]vi haben o sein1) ( hineinfließen)der Fluss mündet ins Meer rzeka uchodzi do morza2) ( führen zu)3) ( hinauslaufen auf) -
6 tragen
tragen ['tra:gən] <trägt, trug, getragen>I. vtbei sich \tragen nosić przy sobiedas Haar offen \tragen nosić rozpuszczone włosy4) ( stützen)einen Verein \tragen wspierać [ perf wesprzeć] związekII. vi2) ( trächtig sein) Kuh: być cielnym; Katze: być kotnymdas Eis trägt schon po lodzie można już chodzić4) modeman trägt wieder lang znowu nosi się długie kreacje5) ( leiden)6) [bei etw] zum Tragen kommen Erfahrung, Fähigkeit: znajdować [ perf znaleźć] [przy czymś] zastosowanieIII. vr1) ( sich anfühlen)sich angenehm \tragen Kleidung: przyjemnie się nosić2) (geh: sich beschäftigen)sich mit dem Gedanken \tragen auszuwandern nosić się z myślą opuszczenia kraju3) ( finanziell)
См. также в других словарях:
owocować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, owocowaćcuje {{/stl 8}}– zaowocować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach: wydawać owoce, rodzić owoce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Owocować w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
owocować — ndk IV, owocowaćcuje, owocowaćował «wydawać, rodzić owoce» Palma daktylowa owocuje długo. Jabłonie w tym roku słabo owocowały. przen. Wkład pracy, wysiłków owocował obficie … Słownik języka polskiego
owocowanie — n I rzecz. od owocować Odpowiednie cięcia drzew owocowych regulują owocowanie … Słownik języka polskiego
plonować — ndk IV, plonowaćnuje, plonowaćował «wydawać plon, obradzać, owocować» Ziemia obficie plonowała. Czereśnie plonują corocznie … Słownik języka polskiego
zaowocować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}owocować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień