-
1 abicio
ăbĭcĭo or abjĭc- (in the best MSS. abicio; cf.I.ăbĭci,
Ov. P. 2, 3, 37;ăbĭcit,
Juv. 15, 17), ĕre, jēci, jectum, 3, v. a. [ab-jacio], to cast away, to throw away, throw down.Lit.:II.in sepulcrum ejus abjecta gleba non est,
Varr. L. L. 5, § 23 Müll.:scutum,
Cic. Tusc. 2, 23:insigne regium de capite,
id. Sest. 27:socer ad pedes abjectus,
id. ib. 34; so,se ad pedes,
id. Phil. 2, 34, 86:se e muro in mare,
id. Tusc. 1, 34; so,corpus in mare,
id. Phil. 11, 2, 5:impelluntur, feriuntur, abiciuntur, cadunt,
id. Tusc. 2, 15, 36:se abjecit exanimatus,
he threw himself down as if lifeless, id. Sest. 37.— Absol.:si te uret sarcina, abicito,
throw it down, Hor. Ep. 1, 13, 7.—Also with in and abl., when the place from which a thing is thrown is designated:anulum in mari,
Cic. Fin. 5, 30, 92 Madv. N. cr.; so, ut se abiceret in herba, id. de Or. 1, 7, 28:statuas in propatulo domi,
Nep. Hann. 9, 3:cadaver in viā,
Suet. Ner. 48; cf.:ubi cadaver abjeceris,
Tac. A. 1, 22.Fig.A.In gen., to cast off, throw away, give up, etc.:B.ut primum tenebris abjectis inalbabat,
as soon as the day, having dispelled the darkness, was beginning to brighten, Enn. Ann. v. 219 Vahl.: nusquam ego vidi abjectas aedīs, nisi modo hasce, thrown away, i.e. sold too low, Plaut. Most. 3, 3, 3: psaltria aliquo abiciendast, must be got rid off ( il faut se defaire d'elle, Dacier), Ter. Ad. 4, 7, 26:vitam,
Cic. Att. 3, 19:salutem pro aliquo,
id. Planc. 33:memoriam beneficiorum,
id. Phil. 8, 11:versum,
to declaim it carelessly, id. de Or. 3, 26 (cf. with id. ib. 3, 59: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, the period must be brought gradually to a close, not broken off abruptly).In partic.1.To throw off, cast aside care for, remembrance of, etc., to give up, abandon:2.abicimus ista,
we let that go, Cic. Att. 13, 3:fama ingenii mihi est abicienda,
I must renounce, id. ib. 9, 16: domum Sullanam desperabam jam... sed tamen non abjeci, but yet I have not abandoned it, i. e. its purchase, id. Fam. 9, 15:abjectis nugis,
nonsense apart, Hor. Ep. 2, 2, 141 (cf. amoto ludo, id. S. 1, 1, 27).To cast down to a lower grade, to degrade, humble, Cic. Leg. 1, 9: hic annus senatus auctoritatem abjecit, degraded or lowered the authority of the Senate, id. Att. 1, 18; so also id. Tusc. 5, 18; id. de Or. 3, 26, 104.—Hence, abjectae res, reduced circumstances (opp. florentes), Nep. Att. 8; Cic. Quint. 30; Tac. A. 4, 68.3.Abicere se, to throw one's self away, degrade one's self, v. Cic. Tusc. 2, 23: ut enim fit, etc.—Hence, abjectus, a, um, P. a., downcast, disheartened, désponding; low, mean, abject, worthless, unprincipled.A.Quo me miser conferam? An domum? matremne ut miseram lamentantem videam et abjectam? Gracch. ap. Cic. de Or. 3, 56, 214:B.plura scribere non possum, ita sum animo perculso et abjecto,
Cic. Att. 3, 2.—Nihil abjectum, nihil humile cogitare, Cic. Fin. 5, 20:1.contemptum atque abjectum,
id. Agr. 2, 34:verbis nec inops nec abjectus,
id. Brut. 62, 222 al. — Comp.:animus abjectior,
Cic. Lael. 16; Liv. 9, 6.— Sup.:animus abjectissimus,
Quint. 11, 1, 13 al. — Adv.: abjectē.Dispiritedly, despondingly:2.in dolore est providendum, ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; id. Phil. 3, 11, 28.—Low, meanly:quo sordidius et abjectius nati sunt,
Tac. Or. 8:incuriose et abjecte verbum positum,
improperly, Gell. 2, 6, 1. -
2 Secunda
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
3 secunda
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
4 secundae
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
5 Secundus
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
6 secundus
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
7 exter
exter or extĕrus (both forms only post-class. and very rare), tĕra, tĕrum, adj. [ comp. form, from ex], on the outside, outward, of another country, family, etc., foreign, strange (syn.: extraneus; alienus, peregrinus, adventicius).I.Pos. (in Cic. and Caes. used in the plur.):II.quod exter heres praestare cogeretur,
strange, Dig. 31, 1, 69:emancipatus vero aut exterus non aliter possunt hereditatem quaerere quam si, etc.,
ib. 29, 2, 84; cf. ib. 31, 1, 67, § 4:tactus corporis est sensus, vel cum res extera sese Insinuat, vel, etc.,
Lucr. 2, 435:vis,
id. 2, 277:haec lex socialis est, hoc jus nationum exterarum est,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18:exterarum gentium multitudo,
Suet. Caes. 84:non modo vestris civibus, verum etiam exteris nationibus,
Cic. Font. 11, 25; cf.:apud exteras civitates,
Cic. Caecin. 34, 100:apud exteras nationes,
Caes. B. C. 3, 43 fin.;ad nationes exteras,
Quint. 11, 1, 89:apud exteros,
Plin. 18, 3, 5, § 22 et saep.:ab extero hoste atque longinquo,
Cic. Cat. 2, 13.—In neutr. plur. with gen.:ad extera Europae noscenda missus Himilco,
Plin. 2, 67, 67, § 169:ad extera corporum,
id. 22, 23, 49, § 103.—Comp.: extĕrĭor, us (in signif. scarcely differing from its pos.), outward, outer, exterior; opp. interior (rare but class.):III.cum alterum fecisset exteriorem, interiorem alterum amplexus orbem,
Cic. Univ. 7; cf.:simul ex navibus milites in exteriorem vallum tela jaciebant... et legionarii, interioris munitionis defensores,
Caes. B. C. 3, 63, 6:colle exteriore occupato,
id. B. G. 7, 79, 1:circumire exteriores mutiones jubet,
id. ib. 7, 87, 4:pares munitiones contra exteriorem hostem perfecit,
id. ib. 7, 74:comes exterior,
i. e. on the left side, Hor. S. 2, 5, 17.—Sup. in two forms, extrēmus and extĭmus or extŭmus [ sup. of ex; cf. Gr. eschatos, Curt. Gr. Etym. p. 387].A.extrēmus, a, um (which in post-class. lang. is itself compared; comp.:1.extremior,
App. M. 1, p. 105; 7, p. 188; sup.:extremissimus,
Tert. Apol. 19), the outermost, utmost, extreme (so most freq.; cf.: ultimus, postremus, novissimus, supremus, imus).Lit.:2.extremum oppidum Allobrogum est Geneva,
Caes. B. G. 1, 6, 3:flumen Axona, quod est in extremis Remorum finibus,
on the farthest borders, id. ib. 2, 5, 4:fines,
Liv. 39, 28, 2; 45, 29, 14; cf.:ad extremum finem provinciae Galliae venerunt,
id. 40, 16, 5:impiger extremos currit mercator ad Indos,
the remotest, Hor. Ep. 1, 1, 45:Tanaïs,
id. C. 3, 10, 1:in extrema fere parte epistolae,
near the end, Cic. Att. 6, 1, 20; cf.:in codicis extrema cera,
id. Verr. 2, 1, 36, § 92; but to denote the last part of a thing it is used more freq. in immediate connection with the substantive denoting the whole:quibus (litteris) in extremis,
at its end, id. Att. 14, 8, 1; cf.:in qua (epistola) extrema,
id. ib. 13, 45, 1:in extremo libro tertio,
at the end of the third book, id. Off. 3, 2, 9:in extrema oratione,
id. de Or. 1, 10, 41:in extremo ponte turrim constituit,
Caes. B. G. 6, 29, 3; cf.:ad extremas fossas castella constituit,
id. ib. 2, 8, 3:ab extremo agmine,
id. ib. 2, 11, 4:in extrema Cappadocia,
Cic. Fam. 15, 4, 4:extremis digitis aliquid attingere,
id. Cael. 12, 28 et saep. —In the neutr. absol. and as subst.: extrē-mum, i, n., an end, the end: divitias alii praeponunt, alii honores, multi etiam voluptates;beluarum hoc quidem extremum,
Cic. Lael. 6, 20:quod finitum est, habet extremum,
id. Div. 2, 50, 103:missile telum hastili abiegno et cetera tereti, praeterquam ad extremum,
at the end, Liv. 21, 8, 10: in "Equo Trojano" scis esse in extremo "sero sapiunt," Cic. Fam. 7, 16, 1; cf.:quod erat in extremo,
id. Att. 6, 9, 1.—With gen.:aliquid ad extremum causae reservatum,
Cic. Deiot. 13, 35 (cf. infra, 2. a. fin.):caelum ipsum, quod extremum atque ultumum mundi est,
id. Div. 2, 43, 91:ab Ocelo, quod est citerioris provinciae extremum,
Caes. B. G. 1, 10, 5:summum gulae fauces vocantur, extremum stomachus,
Plin. 11, 37, 68, § 179:in extremo montis,
Sall. J. 37, 4.— In plur.:extrema agminis,
Liv. 6, 32, 11:extrema Africae,
Plin. 8, 10, 10, § 31:extrema Galliae,
Flor. 3, 3, 1; 3, 20, 12; Tac. H. 5, 18; id. A. 4, 67; 4, 74.—Trop.a.In respect to time or the order of succession, the latest, last:a.inter prioris mensis senescentis extremum diem et novam lunam,
Varr. L. L. 6, § 10 Müll.:mensis anni Februarius,
Cic. Leg. 2, 21, 54:tempore diei,
Hirt. B. G. 8, 15, 6:eam amicitiam ad extremum finem vitae perduxit,
Liv. 37, 53, 8:matres ab extremo conspectu liberorum exclusae,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:manus extrema non accessit operibus ejus,
the finishing hand, the last touches, id. Brut. 33, 126:extremum illud est, ut te orem et obsecrem,
it remains only, id. Fam. 4, 13, 7; id. Att. 11, 16, 5.—To denote the last part of a thing (cf. above, 1.): quod eo die potest videri extrema et prima luna, i. e. the end and the beginning, Varr. L. L. l. l.:usque ad extremam aetatem ab adolescentia,
Nep. Cato, 2, 4; id. Att. 10, 3; cf.: ita tantum bellum Cn. Pompeius extrema hieme apparavit, ineunte vere suscepit, media aestate confecit, Cic. de lmp. Pomp. 12, 35:extremo anno,
Liv. 2, 64, 1:extremo tempore,
in the last time, at last, Nep. Dat. 10; id. Epam. 9; id. Eum. 5, 3 al.:extrema pueritia,
Cic. de Imp. Pomp. 10, 28:extremo Peloponnesio bello,
Nep. Con. 1, 2: extremus dies, the close of day, the evening, Sil 7, 172; 14, 8.— Subst.:illum Praeteritum temnens extremos inter euntem,
Hor. S. 1, 1, 116; cf.: extremi primorum, extremis [p. 708] usque priores, id. Ep. 2, 2, 204:extremus dominorum,
Tac. H. 4, 42 fin.:die extremum erat,
Sall. J. 21, 2:extremum aestatis,
id. ib. 90, 1:extremo anni,
Liv. 35, 11, 1:sub extremum noctis,
Sil. 4, 88 al. —Prov.: extrema semper de ante factis judicant (cf. our wise after the event), Pub. Syr. 163 Rib.— Adv.: extremum.For the last time:b.alloquor extremum maestos abiturus amicos,
Ov. Tr. 1, 3, 15: cum diu occulte suspirassent, postea jam gemere, ad extremum vero loqui omnes et clamare coeperunt.—At last, finally, Cic. Att. 2, 21, 2:b.extremum tenues liquefacta medullas Tabuit,
Ov. M. 14, 431.—Adverb. phrase:ad extremum,
id. Phil. 13, 20, 45; Caes. B. G. 4, 4, 2 et saep.; cf., strengthened by tum:invenire quod dicas... deinde... post... tum ad extremum agere ac pronuntiare,
Cic. de Or. 2, 19, 79; and strengthened by denique:ad extremum ipsa denique necessitate excitantur,
id. Sest. 47, 100:decimo loco testis exspectatus et ad extremum reservatus dixit, etc.,
till the end, to the last, id. Caecin. 10, 28:ad extremum,
Ov. P. 1, 9, 28; 3, 7, 20;for which: in extremum (durare),
id. H. 7, 111:qui extremo mortuus est,
at last, Dig. 32, 1, 81:extremo,
Nep. Ham. 2, 3.—Extreme in quality or degree; used, like ultimus, to denote both the highest and the lowest grade.(α).The utmost, highest, greatest: cum extremum hoc sit (sentis enim, credo, me jam diu, quod telos Graeci dicunt, id dicere tum extremum, tum ultimum, tum summum:(β).licebit etiam finem pro extremo aut ultimo dicere) cum igitur hoc sit extremum, congruenter naturae vivere, etc.,
Cic. Fin. 3, 7, 26:extremam famem sustentare,
Caes. B. G. 7, 17, 3:ad extrema et inimicissima jura tam cupide decurrebas,
Cic. Quint. 15, 48; cf.:decurritur ad illud extremum atque ultimum S. C., Dent operam consules, etc.,
Caes. B. C. 1, 5, 3:extremam rationem belli sequens,
id. ib. 3, 44, 1:neque aliud se fatigando nisi odium quaerere, extremae dementiae est,
is the height of madness, Sall. J. 3, 3:in extremis suis rebus,
in the utmost, greatest danger, Caes. B. G. 2, 25 fin.:res,
Suet. Ner. 6 fin.; cf.:res jam ad extremum perducta casum,
Caes. B. G. 3, 5, 1:necessitate extrema ad mortem agi,
Tac. A. 13, 1.— Subst.: si nihil in Lepido spei sit, descensurum ad extrema, to desperate measures, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:ad extrema perventum est,
Curt. 4, 14, 14:ad extrema ventum foret, ni, etc.,
Liv. 2, 47, 8:compellere ad extrema deditionis,
to surrender at discretion, Flor. 4, 5; cf.:famem, ferrum et extrema pati,
Tac. H. 4, 59:plura de extremis loqui,
id. ib. 2, 47 al.:res publica in extremo sita,
Sall. C. 52, 11;Sen. de Ira, 1, 11, 5.—Adverb.: improbus homo, sed non ad extremum perditus,
utterly, Liv. 23, 2, 4.—The lowest, vilest, meanest (perh. not ante-Aug.):B.mancipia,
Sen. Ep. 70 fin.:latrones,
App. M. 3, p. 131:quidam sortis extremae juvenis,
Just. 15, 1:alimenta vitae,
Tac. A. 6, 24:extremi ingenii est,
Liv. 22, 29, 8.—extĭmus or extŭmus, a, um, the outermost, farthest, most remote (rare but class.):novem orbes, quorum unus est caelestis, extimus, qui reliquos omnes complectitur,
Cic. Rep. 6, 17:circum caesura membrorum,
Lucr. 3, 219; 4, 647:promontorium Oceani,
Plin. 5, 1, 1, § 1:gentes,
id. 2, 78, 80, § 190: factus sum extimus a vobis, i. e. discarded, estranged, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 609 P.— Subst.:Apuliae extima,
the borders, Plin. 6, 34, 39, § 217. -
8 extremum
exter or extĕrus (both forms only post-class. and very rare), tĕra, tĕrum, adj. [ comp. form, from ex], on the outside, outward, of another country, family, etc., foreign, strange (syn.: extraneus; alienus, peregrinus, adventicius).I.Pos. (in Cic. and Caes. used in the plur.):II.quod exter heres praestare cogeretur,
strange, Dig. 31, 1, 69:emancipatus vero aut exterus non aliter possunt hereditatem quaerere quam si, etc.,
ib. 29, 2, 84; cf. ib. 31, 1, 67, § 4:tactus corporis est sensus, vel cum res extera sese Insinuat, vel, etc.,
Lucr. 2, 435:vis,
id. 2, 277:haec lex socialis est, hoc jus nationum exterarum est,
Cic. Div. in Caecil. 5, 18:exterarum gentium multitudo,
Suet. Caes. 84:non modo vestris civibus, verum etiam exteris nationibus,
Cic. Font. 11, 25; cf.:apud exteras civitates,
Cic. Caecin. 34, 100:apud exteras nationes,
Caes. B. C. 3, 43 fin.;ad nationes exteras,
Quint. 11, 1, 89:apud exteros,
Plin. 18, 3, 5, § 22 et saep.:ab extero hoste atque longinquo,
Cic. Cat. 2, 13.—In neutr. plur. with gen.:ad extera Europae noscenda missus Himilco,
Plin. 2, 67, 67, § 169:ad extera corporum,
id. 22, 23, 49, § 103.—Comp.: extĕrĭor, us (in signif. scarcely differing from its pos.), outward, outer, exterior; opp. interior (rare but class.):III.cum alterum fecisset exteriorem, interiorem alterum amplexus orbem,
Cic. Univ. 7; cf.:simul ex navibus milites in exteriorem vallum tela jaciebant... et legionarii, interioris munitionis defensores,
Caes. B. C. 3, 63, 6:colle exteriore occupato,
id. B. G. 7, 79, 1:circumire exteriores mutiones jubet,
id. ib. 7, 87, 4:pares munitiones contra exteriorem hostem perfecit,
id. ib. 7, 74:comes exterior,
i. e. on the left side, Hor. S. 2, 5, 17.—Sup. in two forms, extrēmus and extĭmus or extŭmus [ sup. of ex; cf. Gr. eschatos, Curt. Gr. Etym. p. 387].A.extrēmus, a, um (which in post-class. lang. is itself compared; comp.:1.extremior,
App. M. 1, p. 105; 7, p. 188; sup.:extremissimus,
Tert. Apol. 19), the outermost, utmost, extreme (so most freq.; cf.: ultimus, postremus, novissimus, supremus, imus).Lit.:2.extremum oppidum Allobrogum est Geneva,
Caes. B. G. 1, 6, 3:flumen Axona, quod est in extremis Remorum finibus,
on the farthest borders, id. ib. 2, 5, 4:fines,
Liv. 39, 28, 2; 45, 29, 14; cf.:ad extremum finem provinciae Galliae venerunt,
id. 40, 16, 5:impiger extremos currit mercator ad Indos,
the remotest, Hor. Ep. 1, 1, 45:Tanaïs,
id. C. 3, 10, 1:in extrema fere parte epistolae,
near the end, Cic. Att. 6, 1, 20; cf.:in codicis extrema cera,
id. Verr. 2, 1, 36, § 92; but to denote the last part of a thing it is used more freq. in immediate connection with the substantive denoting the whole:quibus (litteris) in extremis,
at its end, id. Att. 14, 8, 1; cf.:in qua (epistola) extrema,
id. ib. 13, 45, 1:in extremo libro tertio,
at the end of the third book, id. Off. 3, 2, 9:in extrema oratione,
id. de Or. 1, 10, 41:in extremo ponte turrim constituit,
Caes. B. G. 6, 29, 3; cf.:ad extremas fossas castella constituit,
id. ib. 2, 8, 3:ab extremo agmine,
id. ib. 2, 11, 4:in extrema Cappadocia,
Cic. Fam. 15, 4, 4:extremis digitis aliquid attingere,
id. Cael. 12, 28 et saep. —In the neutr. absol. and as subst.: extrē-mum, i, n., an end, the end: divitias alii praeponunt, alii honores, multi etiam voluptates;beluarum hoc quidem extremum,
Cic. Lael. 6, 20:quod finitum est, habet extremum,
id. Div. 2, 50, 103:missile telum hastili abiegno et cetera tereti, praeterquam ad extremum,
at the end, Liv. 21, 8, 10: in "Equo Trojano" scis esse in extremo "sero sapiunt," Cic. Fam. 7, 16, 1; cf.:quod erat in extremo,
id. Att. 6, 9, 1.—With gen.:aliquid ad extremum causae reservatum,
Cic. Deiot. 13, 35 (cf. infra, 2. a. fin.):caelum ipsum, quod extremum atque ultumum mundi est,
id. Div. 2, 43, 91:ab Ocelo, quod est citerioris provinciae extremum,
Caes. B. G. 1, 10, 5:summum gulae fauces vocantur, extremum stomachus,
Plin. 11, 37, 68, § 179:in extremo montis,
Sall. J. 37, 4.— In plur.:extrema agminis,
Liv. 6, 32, 11:extrema Africae,
Plin. 8, 10, 10, § 31:extrema Galliae,
Flor. 3, 3, 1; 3, 20, 12; Tac. H. 5, 18; id. A. 4, 67; 4, 74.—Trop.a.In respect to time or the order of succession, the latest, last:a.inter prioris mensis senescentis extremum diem et novam lunam,
Varr. L. L. 6, § 10 Müll.:mensis anni Februarius,
Cic. Leg. 2, 21, 54:tempore diei,
Hirt. B. G. 8, 15, 6:eam amicitiam ad extremum finem vitae perduxit,
Liv. 37, 53, 8:matres ab extremo conspectu liberorum exclusae,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:manus extrema non accessit operibus ejus,
the finishing hand, the last touches, id. Brut. 33, 126:extremum illud est, ut te orem et obsecrem,
it remains only, id. Fam. 4, 13, 7; id. Att. 11, 16, 5.—To denote the last part of a thing (cf. above, 1.): quod eo die potest videri extrema et prima luna, i. e. the end and the beginning, Varr. L. L. l. l.:usque ad extremam aetatem ab adolescentia,
Nep. Cato, 2, 4; id. Att. 10, 3; cf.: ita tantum bellum Cn. Pompeius extrema hieme apparavit, ineunte vere suscepit, media aestate confecit, Cic. de lmp. Pomp. 12, 35:extremo anno,
Liv. 2, 64, 1:extremo tempore,
in the last time, at last, Nep. Dat. 10; id. Epam. 9; id. Eum. 5, 3 al.:extrema pueritia,
Cic. de Imp. Pomp. 10, 28:extremo Peloponnesio bello,
Nep. Con. 1, 2: extremus dies, the close of day, the evening, Sil 7, 172; 14, 8.— Subst.:illum Praeteritum temnens extremos inter euntem,
Hor. S. 1, 1, 116; cf.: extremi primorum, extremis [p. 708] usque priores, id. Ep. 2, 2, 204:extremus dominorum,
Tac. H. 4, 42 fin.:die extremum erat,
Sall. J. 21, 2:extremum aestatis,
id. ib. 90, 1:extremo anni,
Liv. 35, 11, 1:sub extremum noctis,
Sil. 4, 88 al. —Prov.: extrema semper de ante factis judicant (cf. our wise after the event), Pub. Syr. 163 Rib.— Adv.: extremum.For the last time:b.alloquor extremum maestos abiturus amicos,
Ov. Tr. 1, 3, 15: cum diu occulte suspirassent, postea jam gemere, ad extremum vero loqui omnes et clamare coeperunt.—At last, finally, Cic. Att. 2, 21, 2:b.extremum tenues liquefacta medullas Tabuit,
Ov. M. 14, 431.—Adverb. phrase:ad extremum,
id. Phil. 13, 20, 45; Caes. B. G. 4, 4, 2 et saep.; cf., strengthened by tum:invenire quod dicas... deinde... post... tum ad extremum agere ac pronuntiare,
Cic. de Or. 2, 19, 79; and strengthened by denique:ad extremum ipsa denique necessitate excitantur,
id. Sest. 47, 100:decimo loco testis exspectatus et ad extremum reservatus dixit, etc.,
till the end, to the last, id. Caecin. 10, 28:ad extremum,
Ov. P. 1, 9, 28; 3, 7, 20;for which: in extremum (durare),
id. H. 7, 111:qui extremo mortuus est,
at last, Dig. 32, 1, 81:extremo,
Nep. Ham. 2, 3.—Extreme in quality or degree; used, like ultimus, to denote both the highest and the lowest grade.(α).The utmost, highest, greatest: cum extremum hoc sit (sentis enim, credo, me jam diu, quod telos Graeci dicunt, id dicere tum extremum, tum ultimum, tum summum:(β).licebit etiam finem pro extremo aut ultimo dicere) cum igitur hoc sit extremum, congruenter naturae vivere, etc.,
Cic. Fin. 3, 7, 26:extremam famem sustentare,
Caes. B. G. 7, 17, 3:ad extrema et inimicissima jura tam cupide decurrebas,
Cic. Quint. 15, 48; cf.:decurritur ad illud extremum atque ultimum S. C., Dent operam consules, etc.,
Caes. B. C. 1, 5, 3:extremam rationem belli sequens,
id. ib. 3, 44, 1:neque aliud se fatigando nisi odium quaerere, extremae dementiae est,
is the height of madness, Sall. J. 3, 3:in extremis suis rebus,
in the utmost, greatest danger, Caes. B. G. 2, 25 fin.:res,
Suet. Ner. 6 fin.; cf.:res jam ad extremum perducta casum,
Caes. B. G. 3, 5, 1:necessitate extrema ad mortem agi,
Tac. A. 13, 1.— Subst.: si nihil in Lepido spei sit, descensurum ad extrema, to desperate measures, Pollio ap. Cic. Fam. 10, 33, 4:ad extrema perventum est,
Curt. 4, 14, 14:ad extrema ventum foret, ni, etc.,
Liv. 2, 47, 8:compellere ad extrema deditionis,
to surrender at discretion, Flor. 4, 5; cf.:famem, ferrum et extrema pati,
Tac. H. 4, 59:plura de extremis loqui,
id. ib. 2, 47 al.:res publica in extremo sita,
Sall. C. 52, 11;Sen. de Ira, 1, 11, 5.—Adverb.: improbus homo, sed non ad extremum perditus,
utterly, Liv. 23, 2, 4.—The lowest, vilest, meanest (perh. not ante-Aug.):B.mancipia,
Sen. Ep. 70 fin.:latrones,
App. M. 3, p. 131:quidam sortis extremae juvenis,
Just. 15, 1:alimenta vitae,
Tac. A. 6, 24:extremi ingenii est,
Liv. 22, 29, 8.—extĭmus or extŭmus, a, um, the outermost, farthest, most remote (rare but class.):novem orbes, quorum unus est caelestis, extimus, qui reliquos omnes complectitur,
Cic. Rep. 6, 17:circum caesura membrorum,
Lucr. 3, 219; 4, 647:promontorium Oceani,
Plin. 5, 1, 1, § 1:gentes,
id. 2, 78, 80, § 190: factus sum extimus a vobis, i. e. discarded, estranged, Plaut. Fragm. ap. Prisc. p. 609 P.— Subst.:Apuliae extima,
the borders, Plin. 6, 34, 39, § 217.
См. также в других словарях:
off-grade — «AWF GRAYD, OF », adjective. of average or less than average quality; intermediate between high grade and low grade: »off grade steel … Useful english dictionary
Cut-off grade — (uranium) The lowest grade, in percent U3O8, of uranium ore at a minimum specified thickness that can be mined at a specified cost. U.S. Dept. of Energy, Energy Information Administration s Energy Glossary … Energy terms
cut-off grade — /ˈkʌt ɒf ˌgreɪd/ (say kut of .grayd) noun the lowest grade of mineralised material that qualifies as ore in a given deposit; the material of the lowest assay that is included in an ore estimate …
off — I. adverb Etymology: Middle English of, from Old English more at of Date: before 12th century 1. a. (1) from a place or position < march off >; specifically away from land < ship stood off to sea > (2) … New Collegiate Dictionary
Grade School Confidential — «Grade School Confidential» «Степень школьной конфиденциальности» Эпизод «Симпсонов» … Википедия
Off the Wall (album) — Off the Wall Studio album by Michael Jackson Released August 10, 1979 … Wikipedia
Off-World Interceptor — Developer(s) Crystal Dynamics Publisher(s) Crystal Dynamics Platform(s) … Wikipedia
Off-Site Construction — refers to structures built at a different location than the location of use. Off site construction occurs in a manufacturing plant specifically designed for this type of process. Individual modules of the building are constructed in the factory… … Wikipedia
Off-site construction — refers to structures built at a different location than the location of use. Off site construction occurs in a manufacturing plant specifically designed for this type of process. Individual modules of the building are constructed in the factory… … Wikipedia
Grade separation — [ thumb|right|200px|An example of a four level stack interchange in the Netherlands.] Grade separation is the process of aligning a junction of two or more transport axes at different heights (grades) so that they will not disrupt the traffic… … Wikipedia
Grade (education) — GPA redirects here. For other uses, see GPA (disambiguation). Academic grading Africa Egypt • Kenya • Morocc … Wikipedia