Перевод: с польского на русский

с русского на польский

odtrącić

  • 1 odtrącić

    глаг.
    • оттолкнуть
    • сбросить
    * * *
    odtrąc|ić
    \odtrącićę, \odtrącićony сов. 1. оттолкнуть;
    2. перен. отвергнуть, отбросить;

    \odtrącić propozycję отвергнуть предложение; \odtrącić przyjaźń отвергнуть дружбу;

    3. отчислить, вычесть;

    \odtrącić z poborów вычесть из зарплаты;

    4. отбить, отколоть
    +

    1. odepchnąć 2. odrzucić 3. potrącić 4. odtłuc

    * * *
    odtrącę, odtrącony сов.
    1) оттолкну́ть
    2) перен. отве́ргнуть, отбро́сить

    odtrącić propozycję — отве́ргнуть предложе́ние

    odtrącić przyjaźń — отве́ргнуть дру́жбу

    3) отчи́слить, вы́честь

    odtrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты

    4) отби́ть, отколо́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odtrącić

  • 2 odtrącać

    глаг.
    • отталкивать
    * * *
    odtrąca|ć
    \odtrącaćny несов. 1. отталкивать;
    2. перен. отвергать, отбрасывать; 3. отчислять, вычитать; ср. odtrącić 1—3
    +

    1. odpychać 2. odrzucać 3. potrącać

    * * *
    odtrącany несов.
    1) отта́лкивать
    2) перен. отверга́ть, отбра́сывать
    3) отчисля́ть, вычита́ть; ср. odtrącić 1)-3)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odtrącać

  • 3 odwalić

    глаг.
    • отвалить
    * * *
    odwal|ić
    \odwalićony сов. 1. отвалить; отодвинуть;
    2. со разг. закончить что; спихнуть, свалять что, покончить с чем (сделать быстро и небрежно);

    \odwalić robotę покончить с работой, спихнуть работу; \odwalić kawał dobrej (solidnej) roboty проделать большую (хорошую) работу; \odwalić czterdzieści stron отмахать сорок страниц;
    3. od kogo прост. списать у кого;
    4. kogo разг. исключить, устранить;

    został \odwalićony na egzaminie его срезали на экзамене; \odwalićił wszystkich konkurentów он обошёл всех соперников (конкурентов);

    5. kogo прост. изобразить кого, прикинуться кем;
    6. (odgarnąć śnieg itp.) отгрести (снег etc.); 7. разг. отхватить; отсечь; \odwalić sobie palec siekierą отхватить себе палец топором
    +

    2. odmachać 3. odpisać, ściągnąć 4. odtrącić 5. odstawić 7. odrąbać

    * * *
    odwalony сов.
    1) отвали́ть; отодви́нуть
    2) co разг. зако́нчить что; спихну́ть, сваля́ть что, покончи́ть с чем ( сделать быстро и небрежно)

    odwalić robotę — поко́нчить с рабо́той, спихну́ть рабо́ту

    odwalić kawał dobrej (solidnej) roboty — проде́лать большу́ю (хоро́шую) рабо́ту

    odwalić czterdzieści stron — отмаха́ть со́рок страни́ц

    3) od kogo прост. списа́ть у кого
    4) kogo разг. исключи́ть, устрани́ть

    został odwalony na egzaminie — его́ сре́зали на экза́мене

    odwalił wszystkich konkurentów — он обошёл всех сопе́рников (конкуре́нтов)

    5) kogo прост. изобрази́ть кого, прики́нуться кем
    6) (odgarnąć śnieg itp.) отгрести́ (снег и т. п.)
    7) разг. отхвати́ть; отсе́чь

    odwalić sobie palec siekierą — отхвати́ть себе́ па́лец топоро́м

    Syn:
    odmachać 2), odpisać, ściągnąć 3), odtrącić 4), odstawić 5), odrąbać 7)

    Słownik polsko-rosyjski > odwalić

См. также в других словарях:

  • odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • odtrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odtrącaćam, odtrącaća, odtrącaćają, odtrącaćany {{/stl 8}}– odtrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odtrącaćcę, odtrącaćci, odtrącaćtrąć, odtrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

  • odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… …   Słownik języka polskiego

  • odliczyć — dk VIb, odliczyćczę, odliczyćczysz, odliczyćlicz, odliczyćczył, odliczyćczony odliczać ndk I, odliczyćam, odliczyćasz, odliczyćają, odliczyćaj, odliczyćał, odliczyćany 1. «odmierzyć, oddzielić część czegoś licząc poszczególne jednostki, cząstki»… …   Słownik języka polskiego

  • odtłuc — dk XI, odtłuctłukę, odtłuctłuczesz, odtłuctłucz, odtłuctłukł, odtłuctłuczony, odtłuctłukłszy odtłukiwać ndk VIIIb, odtłuckuję, odtłuckujesz, odtłuckuj, odtłuciwał, odtłuciwany «uderzając, oddzielić coś od czegoś; odtrącić, odbić» Odtłuc ucho od… …   Słownik języka polskiego

  • wzgardzić — dk VIa, wzgardzićdzę, wzgardzićdzisz, wzgardź, wzgardzićdził, wzgardzićdzony «odrzucić, odtrącić kogoś lub coś, wyrzec się czegoś ze wzgardą; pogardzić czymś» Wzgardzić jakimś podarunkiem. Wzgardzony przez dawnych przyjaciół, żył samotnie …   Słownik języka polskiego

  • odbijać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odbijaćam, odbijaća, odbijaćają, odbijaćany {{/stl 8}}– odbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odbijaćbiję, odbijaćbije, odbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzucając… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poodrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, poodrzucaćam, poodrzucaća, poodrzucaćają, poodrzucaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odepchnąć, odrzucić od siebie coś jedno po drugim; cisnąć na bok : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wzgardzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wzgardzićdzę, wzgardzićdzi, wzgardź, wzgardzićdzony {{/stl 8}}{{stl 7}} odtrącić kogoś lub coś, odrzucić kogoś w sposób upokarzający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzgardzić poczęstunkiem, czyimś towarzystwem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»