-
1 odrąbać
глаг.• отрубить* * *odrąba|ć\odrąbaćny сов. отрубить, отсечь+* * *odrąbany сов.отруби́ть, отсе́чьSyn: -
2 odwalić
глаг.• отвалить* * *odwal|ić\odwalićony сов. 1. отвалить; отодвинуть;2. со разг. закончить что; спихнуть, свалять что, покончить с чем (сделать быстро и небрежно);\odwalić
robotę покончить с работой, спихнуть работу; \odwalić kawał dobrej (solidnej) roboty проделать большую (хорошую) работу; \odwalić czterdzieści stron отмахать сорок страниц;3. od kogo прост. списать у кого;4. kogo разг. исключить, устранить;został \odwalićony na egzaminie его срезали на экзамене; \odwalićił wszystkich konkurentów он обошёл всех соперников (конкурентов);
5. kogo прост. изобразить кого, прикинуться кем;6. (odgarnąć śnieg itp.) отгрести (снег etc.); 7. разг. отхватить; отсечь; \odwalić sobie palec siekierą отхватить себе палец топором+2. odmachać 3. odpisać, ściągnąć 4. odtrącić 5. odstawić 7. odrąbać
* * *odwalony сов.1) отвали́ть; отодви́нутьodwalić robotę — поко́нчить с рабо́той, спихну́ть рабо́ту
odwalić kawał dobrej (solidnej) roboty — проде́лать большу́ю (хоро́шую) рабо́ту
odwalić czterdzieści stron — отмаха́ть со́рок страни́ц
3) od kogo прост. списа́ть у кого4) kogo разг. исключи́ть, устрани́тьzostał odwalony na egzaminie — его́ сре́зали на экза́мене
odwalił wszystkich konkurentów — он обошёл всех сопе́рников (конкуре́нтов)
6) (odgarnąć śnieg itp.) отгрести́ (снег и т. п.)7) разг. отхвати́ть; отсе́чьodwalić sobie palec siekierą — отхвати́ть себе́ па́лец топоро́м
Syn: -
3 urąbać
urąb|ać\urąbaćię, \urąbaćany сов. 1. нарубить, наколоть;\urąbać drzewa (drew) нарубить дров;
2. отрубить, отсечь;\urąbać gałąź отсечь (отрубить) ветку+1. narąbać 2. odrąbać
* * *urąbię, urąbany сов.1) наруби́ть, наколо́тьurąbać drzewa (drew) — наруби́ть дров
2) отруби́ть, отсе́чьurąbać gałąź — отсе́чь (отруби́ть) ве́тку
Syn:
См. также в других словарях:
odrąbać — dk IX, odrąbaćbię, odrąbaćbiesz, odrąbaćrąb, odrąbaćał, odrąbaćany odrąbywać ndk VIIIa, odrąbaćbuję, odrąbaćbujesz, odrąbaćbuj, odrąbaćywał, odrąbaćywany «rąbiąc oddzielić coś od czego; odciąć» Odrąbać gałęzie, sople lodu … Słownik języka polskiego
poodrąbywać — dk VIIIa, poodrąbywaćbuję, poodrąbywaćbujesz, poodrąbywaćbuj, poodrąbywaćywał, poodrąbywaćywany «odrąbać wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odrąbać coś w wielu miejscach» Poodrąbywać gałęzie. Poodrąbywać sople lodu … Słownik języka polskiego
odrąbywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odrąbywaćbuję, odrąbywaćbuje, odrąbywaćany {{/stl 8}}– odrąbać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, odrąbywaćbię, odrąbywaćbie, odrąbywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} rąbiąc, oddzielać coś od czegoś, jakiejś całości : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odciosać — dk I, odciosaćam, odciosaćasz, odciosaćają, odciosaćaj, odciosaćał, odciosaćany, rzad. IX, odciosaćcioszę a. odciosaćcieszę, odciosaćcioszesz a. odciosaćcieszesz, odciosaćciosz a. odciosaćciesz odciosywać ndk VIIIa, odciosaćsuję, odciosaćsujesz,… … Słownik języka polskiego
odwalić — dk VIa, odwalićlę, odwalićlisz, odwalićwal, odwalićlił, odwalićlony odwalać ndk I, odwalićam, odwalićasz, odwalićają, odwalićaj, odwalićał, odwalićany 1. «odrzucić coś ciężkiego, odepchnąć, odsunąć na bok» Odwalić gruz, kamienie, śnieg z drogi.… … Słownik języka polskiego
uciąć — dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy ucinać ndk I, uciąćam, uciąćasz, uciąćają, uciąćaj, uciąćał, uciąćany 1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć,… … Słownik języka polskiego
urąbać — dk IX, urąbaćbię, urąbaćbiesz, urąb, urąbaćał, urąbaćany 1. «rąbiąc zgromadzić pewną ilość czegoś (drzewa, gałęzi); narąbać» Urąbać drzewa na ogień. 2. «rąbiąc oddzielić coś od czegoś; odciąć, odrąbać» Urąbać grubą gałąź … Słownik języka polskiego
odwalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}odwalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}odwalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} odciąć, odrąbać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jednym ciosem miecza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
urąbać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, urąbaćbię, urąbaćbie, urąbaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rąbiąc, zebrać, przygotować jakąś ilość czegoś; narąbać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urąbać drewna, gałęzi. Urąbał drwa na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
