-
1 occultō
occultō āvī, ātus, āre, freq. [occulo], to hide, conceal, secrete: fugam, Cs.: stellae occultantur, disappear: incepto suo occultato, S.: ut aves se occultent: qui hoc occultari facilius credas dabo, T.: se latebris: legionem silvis, Cs.: alicubi: intus veritas occultetur: se inter multitudinem, Cs.: post montem se, Cs.* * *occultare, occultavi, occultatus Vhide; conceal -
2 occulto
1.occultō, adv., v. occulo, P. a. fin.2.occulto ( obc-), āvi, ātum, 1 (occultassis for occultaveris, Plaut. Trin. 3, 2, 1), v. freq. a. [occulo], to hide, conceal, secrete (class.).—With pers. pron.:neque latebrose me abs tuo Conspectu occultabo,
Plaut. Trin. 2, 2, 2:noli avorsari, neque te occultassis mihi,
id. ib. 3, 2, 1.—The place of concealment usu. expressed by abl. with in:ut aves, tum in hac, tum in illā parte se occultent,
Cic. Div. 1, 53, 120:in hortis suis se occultans,
id. Att. 9, 11, 1:in quā (latebrā) tabella occultaret suffragium,
id. Leg. 3, 15, 34; Plin. 8, 23, 35, § 85; Just. 25, 2, 3; Plin. Ep. 4, 11, 11; or by advv. of place:ibi se occultans,
Cic. Phil. 2, 31, 77:cum paucissimis alicubi occultabor,
id. Att. 10, 10, 3.—But also by the abl. (of means):Hiempsal reperitur, se occultans tugurio,
Sall. J. 12, 5:se latebris,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:insulis sese,
Caes. B. G. 6, 31, 3; 5, 19, 1; 7, 45, 5; Liv. 7, 14, 8; Tac. A. 2, 17; id. H. 3, 84:quae natura occultavit,
Cic. Off. 1, 35, 127:occultare et dissimulare appetitum voluptatis,
id. ib. 1, 30, 105; cf., in the contrary order: dissimulare et occultare aliquid,
Caes. B. C. 2, 31:intus veritas occultetur,
Cic. Fin. 2, 24:legionem silvis,
Caes. B. G. 7, 45:aliquid in terram,
id. ib. 7, 85 (dub.;Schneider, Nipperdey, Kraner, in terrā): neque occultati humilitate arborum,
Sall. J. 49, 5; Ov. M. 2, 686:fugam,
Caes. B. G. 1, 27.—Mid.:stellae occultantur,
hide themselves, Cic. N. D. 2, 20, 5 (opp. aperiuntur).—With inf.:est res quaedam, quam occultabam tibi dicere,
Plaut. Pers. 4, 3, 22. -
3 occulto
to hide, conceal, cover. -
4 obculo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
5 occulo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
6 occulta
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
7 occultim
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
8 occultum
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
9 occultus
occultus adj. with comp. and sup. [P. of occulo], covered up, hidden, concealed, secret: locus, S.: occultiores insidiae: quo occultior esset eius adventus, Cs.: si quid erit occultius: cum res occultissimas aperueris: per occultos callīs, V.: notae, O.: Crescit, occulto velut arbor aevo, i. e. imperceptibly, H.: occulti miranda potentia fati, Iu.: salis in lacte sapor, slight favor, V.— Plur n. as subst: expromere omnia mea occulta, secrets, T.: servi, quibus occulta credantur: in occultis ac reconditis templi, the recesses, Cs.— Sing: stare in occulto, in hiding: ex occulto nostros invadit, from ambush, S.: ex occulto intervenire, secretly. —Of persons, close, reserved, uncandid, secret: me occultum fingere: ab occultis cavendum hominibus, L.: occultus odii, dissembling his hate, Ta.: consilii, Ta.* * *occulta -um, occultior -or -us, occultissimus -a -um ADJhidden, secret -
10 obculto
1.occultō, adv., v. occulo, P. a. fin.2.occulto ( obc-), āvi, ātum, 1 (occultassis for occultaveris, Plaut. Trin. 3, 2, 1), v. freq. a. [occulo], to hide, conceal, secrete (class.).—With pers. pron.:neque latebrose me abs tuo Conspectu occultabo,
Plaut. Trin. 2, 2, 2:noli avorsari, neque te occultassis mihi,
id. ib. 3, 2, 1.—The place of concealment usu. expressed by abl. with in:ut aves, tum in hac, tum in illā parte se occultent,
Cic. Div. 1, 53, 120:in hortis suis se occultans,
id. Att. 9, 11, 1:in quā (latebrā) tabella occultaret suffragium,
id. Leg. 3, 15, 34; Plin. 8, 23, 35, § 85; Just. 25, 2, 3; Plin. Ep. 4, 11, 11; or by advv. of place:ibi se occultans,
Cic. Phil. 2, 31, 77:cum paucissimis alicubi occultabor,
id. Att. 10, 10, 3.—But also by the abl. (of means):Hiempsal reperitur, se occultans tugurio,
Sall. J. 12, 5:se latebris,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:insulis sese,
Caes. B. G. 6, 31, 3; 5, 19, 1; 7, 45, 5; Liv. 7, 14, 8; Tac. A. 2, 17; id. H. 3, 84:quae natura occultavit,
Cic. Off. 1, 35, 127:occultare et dissimulare appetitum voluptatis,
id. ib. 1, 30, 105; cf., in the contrary order: dissimulare et occultare aliquid,
Caes. B. C. 2, 31:intus veritas occultetur,
Cic. Fin. 2, 24:legionem silvis,
Caes. B. G. 7, 45:aliquid in terram,
id. ib. 7, 85 (dub.;Schneider, Nipperdey, Kraner, in terrā): neque occultati humilitate arborum,
Sall. J. 49, 5; Ov. M. 2, 686:fugam,
Caes. B. G. 1, 27.—Mid.:stellae occultantur,
hide themselves, Cic. N. D. 2, 20, 5 (opp. aperiuntur).—With inf.:est res quaedam, quam occultabam tibi dicere,
Plaut. Pers. 4, 3, 22. -
11 ad-lābor (all-)
ad-lābor (all-) apsus sum, ī, dep., to glide towards, flow, glide, slide: viro adlapsa sagitta, V.: oris, arrive at, V.: aurīs, reach, V.: mare crescenti adlabitur aestu, rolls up as the tide rises, V.: extrinsecus: ex occulto, L. -
12 aevum or (older) aevom
aevum or (older) aevom ī, n, αἰών, neverending time, eternity: aeternum, O.: in aevum, for all time, H.—Esp., period of life, lifetime, life, age: in armis agere: in silvis exigere, V.: extentum, prolonged, H.: natura aevi brevis, S.: meum, my age, H.: aevo apta, things suitable to their years, H.: maximus aevo (i. e. natu), O.: flos aevi, the bloom of life, O.: aequale tecum aevum, V.: occulto arbor aevo, i. e. with no signs of age, H.—Old age: aevo confectus, V.: annis aevoque soluti, O. — Age, generation, period: Livi scriptoris, H.: venturi inscius aevi, the future, V.: in omne nobilis aevum, H.: durare in hoc aevi, to our own times, O. — The age, men of the age: veniens, posterity, H.—Time: aevi vetustas, V.: vitiata dentibus aevi omnia, O. -
13 inclūdō
inclūdō sī, sus, ere [1 in+claudo], to shut up, shut in, confine, enclose, imprison, keep in: inclusum atque abditum latēre in occulto: Fila numerata porri, Iu.: Heracleae sese, L.: alios secum, V.: Teucri densā inclusere coronā, closed their ranks around (him), V.: habemus SC inclusum in tabulis: dum sumus inclusi in his compagibus corporis: Inclusae in pumice apes, V.: (animus) inclusus in corpore: includuntur in carcerem condemnati: inclusi parietibus: duces carcere, L.: minora castra inclusa maioribus, Cs.: inclusa tela pharetrā, O.: suras auro, sheathe, V.: inclusus carcere nassae, caught, Iu.: corpora furtim Includunt caeco lateri, V.: huc aliena ex arbore germen Includent, ingraft, V.—To shut off, obstruct, hinder, stop up: limina portis, O.: Pars inclusa caloribus Mundi, H.: dolor includit vocem: spiritum, L.— To interweave: Inclusae auro vestes, inwrought, V.: Inclusum buxo ebur, V.— Fig., to include, enclose, insert, embrace, comprehend: illud, quod in iuris consultorum includitur formulis: animorum salus inclusa in ipsā est: in huius me consili societatem: eos in eam formam: odium inclusum sensibus: oratio libro inclusa, L.: (tempora) fastis, chronicle, H.: quaeris antiquo me includere ludo, H.: alqd orationi: intus inclusum periculum est.—To restrain, control: voluptates inclusae diutius: imperator nullis iuris inclusus angustiis, L.—To close, end: forsitan includet crastina fata dies, Pr.* * *includere, inclusi, inclusus Vshut up/in, imprison, enclose; include -
14 īnsidior
īnsidior ātus, ārī, dep. [insidiae], to lie in ambush, lie in wait for: ex occulto, Cs.: mihi: dolis vitae suae, S.: lupus insidiatus ovili, V.: in legatis insidiandis.—Fig., to watch for, plot against, seize stealthily: Hiscine contra, T.: somno maritorum: tempori, L.* * *insidiari, insidiatus sum V DEP -
15 inter-veniō
inter-veniō vēnī, ventus, īre, to come between, come upon, come in, intervene, interrupt: dum sedemus, intervenit, T.: casu equites interveniunt, Cs.: ex occulto: quotiens lascivum intervenit illud, etc., is introduced, Iu.: sponsae pater intervenit, T.: orationi, L.: nonnullorum querelis.— Pass impers.: si interventum est casu: Ubi est interventum mulieri, was taken by surprise, T.— To interfere, interrupt, put a stop to: ni nox proelio intervenisset, L.: verbo intervenit omni plangor, O.: dies ludorum qui cognitionem intervenerant, Ta.—To take place, happen, occur: Nulla mihi res posthac potest iam intervenire tanta, quae, etc., T.: casus mirificus quidam intervenit, has taken place: sapienti: intervenit his cogitationibus regni cupido, L.—To stand in the way, oppose, hinder, prevent, disturb: res negitare; foedus intervenisse, S.: bellum coeptis intervenit, L. -
16 lateō
lateō uī, —, ēre [LAT-], to lurk, lie hid, be concealed, escape notice, skulk: in occulto: sub nomine pacis bellum latet: non latuit scintilla ingeni: naves latent portu, H.—Prov.: latet anguis in herbā, V.: bene qui latuit, bene vixit, remained in obscurity, O.— To be hidden, be in safety, seek shelter: in tutelā ac praesidio bellicae virtutis: sub umbrā amicitiae Romanae, L.: tutā arce, V. — To keep out of sight, avoid a summons: fraudationis causā.— To be concealed, remain unknown, escape notice: aliae (causae) latent, are obscure: quae tantum accenderit ignem Causa latet, V.: ubi nobis haec auctoritas tamdiu tanta latuit?: Nec latuere doli fratrem Iunonis, escape, V.: nil illum latet, O.* * *latere, latui, - Vlie hidden, lurk; live a retired life, escape notice -
17 occultātiō
occultātiō ōnis, f [occulto], a covering, hiding, concealment: occultatione propositā, in the hope of secrecy: se occultatione tutantur, by hiding: cuius rei nulla est occultatio, Cs.* * * -
18 occultātor
occultātor ōris, m [occulto], a concealer, secreter: latronum. -
19 stō
stō stetī (steterunt for stetērunt, V., O., Pr.), status, āre [STA-], to stand, stand still, remain standing, be upright, be erect: cum virgo staret et Caecilia sederet: quid stas, lapis? T.: ad undam, V.: procul hinc, T.: propter in occulto: qui proximi steterant, Cs.: propius, H.: in gradibus concordiae: stans pede in uno, H.: signa ad impluvium, ante valvas Iunonis: Stabat acuta silex, V.: columna, H.: aeneus ut stes, in a bronze statue, H.: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, T.— To stand firm, remain in place, be immovable, last, remain, continue, abide: cui nec arae patriae domi stant, Enn. ap. C.: nec domus ulla nec urbs stare poterit: stantibus Hierosolymis: classem in portu stare, is moored, L.: stant litore puppes, V.: hasta, Quae radice novā, non ferro stabat adacto, stuck fast, O.: stare nobis videtur, at iis qui in navi sunt moveri haec villa, to be motionless: Stantibus aquis, when the sea is at rest, O.: stantes oculi (of owls), staring, O.: stant lumina flammā, are fixed orbs of fire, V.— To remain, tarry, linger, delay, wait: in illo nidore: aut stantem comprendere, aut fugientem consequi, while he lingered: Sto exspectans, si quid mihi inperent, I wait, T.— To stand in battle, fight, hold one's ground, stand firm: ut ignavus miles fugiat... cum ei, qui steterit, etc.: hostis non stetit solum, sed Romanum pepulit, L.: comminus, Cs.: Inque gradu stetimus, certi non cedere, O.—Of a battle, to stand, continue: i<*>i aliquamdiu atrox pugna stetit, L.: ita anceps dicitur certamen stetisse, to have been indecisive, L.— Of buildings or cities, to stand complete, be built, be finished: intra annum nova urbs stetit, L.: Moenia iam stabant, O.: stet Capitolium Fulgens, H.— To stand out, stand upright, stand on end, bristle up, stiffen, be rigid: steterunt comae, V.: in vertice cristae, O.: stat glacies iners, H.: Vides ut altā stet nive candidum Soracte, i. e. stands out, H.: pulvere caelum Stare vident, i. e. like a mass of dust, V.—Fig., to stand, be erect, be undisturbed: mentes, rectae quae stare solebant: utinam res p. stetisset.—Impers., with per and acc. of person, to depend on, be chargeable to, lie at the door of, be due to, be the fault of: ut per me stetisse credat, Quo minus haec fierent nuptiae, that it was my doing, T.: ubi cognovit per Afranium stare, quo minus proelio dimicaretur, Cs.: nec, quo minus perpetua cum eis amicitia esset, per populum R. stetisse, L.: quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur (fides), it was not his fault, L.: ne praestaremus per vos stetit, qui, etc., L.—Ellipt.: Id faciam, per me stetisse ut credat (sc. quo minus haec fierent nuptiae), T.: per quos si non stetisset, non Dolabella parentasset, etc., but for whose opposition.—To stand firm, be unshaken, endure, persist, abide, remain, continue: res p. staret: qui illam (rem p.) cadere posse stante me non putarant: regnum puero stetit, L.: Dum stetimus, O.: Stas animo, H.: Gabinium sine provinciā stare non posse, subsist: cum in senatu pulcherrime staremus, held our ground: si in fide non stetit: si in eo non stat: in sententiā, L.: suis stare iudiciis, to stand by: si qui eorum decreto non stetit, Cs.: stare condicionibus: qui his rebus iudicatis standum putet: famā rerum standum est, L.— To be fixed, be determined: Pa. vide quid agas. Ph. Stat sententia, I am resolved, T.: Hannibal, postquam ipsa sententia stetit, pergere ire, L.: neque adhuc stabat, quo, etc., was it decided: mihi stat alere morbum, N.: Stat casūs renovare omnīs, V.— To rest, depend, be upheld, lie: disciplinā stetit Romana res, L.: spes Danaum Palladis auxiliis stetit, V.: famā bella stare, Cu.: Omnis in Ascanio stat cura parentis, V.—Of plays and actors, to stand, be approved, please, take, succeed: partim vix steti, T.: Securus, cadat an stet fabula, H.— To take part, take sides, stand: contra civium perditorum dementiam a bonorum causā: a mendacio contra verum: cum Hannibale, L.: pro meā patriā, L.: vobiscum adversus barbaros, N.: pro signis, O.: pro meliore causā, Cu.: Iuppiter hac stat, stands at your side, stands by you, V.: unde ius stabat, ei (populo) victoriam dedit, on whose side, L.; cf. in Darei partibus, Cu.—Of price, with abl. of price, to stand in, come to, cost: haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit, L.: Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse, cost the Achaeans, L.: sit argumento tibi gratis stare navem: magno stat magna potentia nobis, O.* * *stare, steti, status Vstand, stand still, stand firm; remain, rest -
20 abditum
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. —
См. также в других словарях:
occulto — [dal lat. occultus, propr. part. pass. di occulĕre nascondere ]. ■ agg. 1. [che non può essere conosciuto dalla mente umana: avere, esercitare un o. potere ] ▶◀ arcano, impenetrabile, imperscrutabile, inconoscibile, insondabile, misterioso,… … Enciclopedia Italiana
occulto — oc·cùl·to agg., s.m. CO 1. agg., che appare impenetrabile alla mente e al ragionamento umano: avere poteri occulti, le vie occulte del Cielo Sinonimi: arcano, imperscrutabile, inesplorabile, invisibile, misterioso, recondito, sotterraneo. 2. agg … Dizionario italiano
occulto — {{hw}}{{occulto}}{{/hw}}agg. 1 (lett.) Nascosto alla vista. 2 Segreto: pensieri occulti | Arcano, non conoscibile: forze occulte | Scienze occulte, quelle che studiano i fenomeni non spiegabili scientificamente, come teosofia, spiritismo,… … Enciclopedia di italiano
occulto — pl.m. occulti sing.f. occulta pl.f. occulte … Dizionario dei sinonimi e contrari
occulto — agg. nascosto, ascoso (lett.), celato, coperto, non manifesto □ recondito, riposto □ clandestino, segreto, sommerso, (est.) sotterraneo, sotto traccia □ ermetico, arcano, misterioso, misterico CONTR. manifesto, palese, chiaro, evidente, patente,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
recondito — re·còn·di·to agg., s.m. CO 1a. agg., di luogo, molto appartato, difficile da raggiungere: nascondersi negli angoli più reconditi della città Sinonimi: occulto, nascosto, 2segreto. Contrari: evidente, 2manifesto, palese. 1b. agg., fig., segreto,… … Dizionario italiano
Ariosophie — Mysticisme nazi Le mysticisme nazi (ou l ésotérisme nazi) est une appellation qui sert à désigner de manière globale un ensemble de doctrines florissantes en Allemagne avant ou pendant le régime nazi et mêlant le pangermanisme et l aryanisme à… … Wikipédia en Français
Hitlérisme — Mysticisme nazi Le mysticisme nazi (ou l ésotérisme nazi) est une appellation qui sert à désigner de manière globale un ensemble de doctrines florissantes en Allemagne avant ou pendant le régime nazi et mêlant le pangermanisme et l aryanisme à… … Wikipédia en Français
Mort raciale — Mysticisme nazi Le mysticisme nazi (ou l ésotérisme nazi) est une appellation qui sert à désigner de manière globale un ensemble de doctrines florissantes en Allemagne avant ou pendant le régime nazi et mêlant le pangermanisme et l aryanisme à… … Wikipédia en Français
Mysticisme Nazi — Le mysticisme nazi (ou l ésotérisme nazi) est une appellation qui sert à désigner de manière globale un ensemble de doctrines florissantes en Allemagne avant ou pendant le régime nazi et mêlant le pangermanisme et l aryanisme à des doctrines… … Wikipédia en Français
Mysticisme nazi — Le mysticisme nazi (ou l ésotérisme nazi) est une appellation qui sert à désigner de manière globale un ensemble de doctrines florissantes en Allemagne avant ou pendant le régime nazi et mêlant le pangermanisme et l aryanisme à des doctrines… … Wikipédia en Français