-
1 obtłuc
(-kę, -czesz); imp -cz; pt -kł; vb; od obtłukiwać* * *pf.- kę -czesz -kł -kli, obtłukiwać ipf.1. (= wyszczerbić) chip.2. (= kaleczyć, uszkodzić) bruise, beat.pf.obtłukiwać się ipf.1. (= wyszczerbić się) become chipped.2. (= kaleczyć się) bruise.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obtłuc
-
2 obtłuc
obtłu|c\obtłuckę, \obtłuccze, \obtłuccz, \obtłuckł, \obtłucczony сов. 1. отбить, отколоть;2. (jabłka itp. z drzewa) сбить, стряхнуть, посбивать; \obtłuc kasztany z drzewa сбить каштаны с дерева, отрясти каштан+1. obtrącić, obić 2. postrącać
* * *obtłukę, obtłucze, obtłucz, obtłukł, obtłuczony сов.1) отби́ть, отколо́ть2) (jabłka itp. z drzewa) сбить, стряхну́ть, посбива́тьobtłuc kasztany z drzewa — сбить кашта́ны с де́рева, отрясти́ кашта́н
Syn: -
3 obtłuc
-
4 obtłuc
оббити; відбити -
5 obtłuc się
-
6 obtłuc\ się
сов. отбиться, отколоться; оббиться+obtrącić się, obić się
-
7 obić
obi|ć\obićty сов. 1. обить;\obić śnieg z butów обить (стряхнуть) снег с ботинок (сапог); \obić fotel skórą обить (обтянуть) кресло кожей;
2. сбить, посбивать;\obić jabłka z jabłoni сбить (посбивать) яблоки с яблони;
3. kogoś избить, побить+2. obtłuc, obtrącić 3. zbić, wytluc
* * *obity сов.1) оби́тьobić śnieg z butów — оби́ть (стряхну́ть) снег с боти́нок (сапо́г)
obić fotel skórą — оби́ть (обтяну́ть) кре́сло ко́жей
2) сбить, посбива́тьobić jabłka z jabłoni — сбить (посбива́ть) я́блоки с я́блони
3) kogoś изби́ть, поби́тьSyn: -
8 obtłukiwać
глаг.• отбивать* * *obtłukiwa|ć\obtłukiwaćny несов. 1. отбивать, откалывать;2. сбивать, стряхивать; ср. obtłuc+1. obtrą-cać, obijać 2. strącać
* * *obtłukiwany несов.1) отбива́ть, отка́лывать2) сбива́ть, стря́хивать; ср. obtłucSyn: -
9 obtłukiwać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obtłukiwać
-
10 odtrącać
impf ⇒ odtrącić* * *( odpychać) to shove away; (pomoc, przyjaźń, kochankę) to reject, ( myśli) to brush off; ( odliczać) to deduct* * *ipf.odtrącić pf.1. (= odsuwać, odpychać) shove away.2. (= utrącić, obtłuc) knock off, break off.3. (= potrącać, odliczać) deduct.4. (= odrzucać, nie przyjmować) reject; odtrącać czyjąś pomoc/przyjaźń reject sb's help/friendship.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odtrącać
-
11 obi|ć1
pf — obi|jać impf Ⅰ vt 1. (obtłuc) to crack, to chip [dzbanek, filizankę]; to bruise [jabłko]- kopnął w ścianę i obił tynk he kicked the wall and chipped the plaster2. (pokryć materiałem) to upholster, to cover (over) [ściany, meble] (czymś with sth); to pad [drzwi] (czymś with sth) 3. (doznać urazu) to bump, to knock [część ciała] (o coś on sth) Ⅱ obić się — obijać się 1. (uderzyć o coś) to bump, to knock- jabłka obijały się w koszyku the apples were bumping around in the basket- wciąż obijam się o tę szafkę! I keep bumping into that cupboard!- aparat zawieszony na ramieniu obijał mu się o biodro the camera hanging on his shoulder was bumping against his hip2. (odbić się) [dźwięki, głos] to echo- głos trąbki obijał się o skały the trumpet echoed among the rocksⅢ obijać się pot., pejor. 1. (nie pracować) nikt się nie obijał, wszyscy pracowali nobody was slacking off, everybody was working 2. (bywać) obijał się po kawiarniach he was hanging around in cafesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obi|ć1
-
12 obtłu|c
pf — obtłu|kiwać impf (obtłukę, obtłuczesz, obtłucze, obtłukł, obtłukła, obtłukli — obtłukuję) Ⅰ vt to chip [dzbanek, talerz]; to bruise [kolano, owoc] Ⅱ obtłuc się — obtłukiwać się [talerz] to chip; [jabłko] to bruise- brzoskwinie łatwo się obtłukują peaches bruise easilyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obtłu|c
-
13 utłu|c2
pf (utłukę, utłuczesz, utłukł, utłukła, utłukli) vt 1. (obtłuc) to break off- utłuc ucho dzbanka/filiżanki to break off a jug/cup handle- utłuc talerz to chip a plate2. pot. (zabić) to do [sb] in pot.- bandyci utłukli go kijami the bandits beat him to death with sticks- utłukę łobuza za to, co zrobił I am going to kill that bastard for what he didThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > utłu|c2
-
14 obtłukiwać
-
15 anschlagen
an|schlagenetw am schwarzen Brett \anschlagen wywiesić coś na tablicy ogłoszeńeinen anderen Ton \anschlagen zmienić tonII. viIII. vrsich \anschlagen uderzać [ perf uderzyć] się
См. также в других словарях:
obtłuc — dk XI, obtłuctłukę, obtłuctłuczesz, obtłuctłucz, obtłuctłukł, obtłuctłuczony, obtłuctłukłszy obtłukiwać ndk VIIIb, obtłuckuję, obtłuckujesz, obtłuckuj, obtłuciwał, obtłuciwany «uderzeniem spowodować odpadnięcie, odpryśnięcie czegoś; obić,… … Słownik języka polskiego
obtłukiwać się – obtłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ulegać obtłuczeniu, tracić jakąś część wskutek uderzenia lub upadku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wazon się przewrócił i obtłukł. Ciągle obtłukiwały się te fajansowe talerze. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obtłukiwać — → obtłuc … Słownik języka polskiego
obtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obtłukiwaćkuję, obtłukiwaćkuje, obtłukiwaćany {{/stl 8}}– obtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, obtłukiwaćtłukę, obtłukiwaćtłucze, obtłukiwaćtłucz, obtłukiwaćtłukł, obtłukiwaćtłukli, obtłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obtłuczenie — n I 1. rzecz. od obtłuc. 2. lm D. obtłuczenieeń «miejsce obtłuczone» obtłuczenie się rzecz. od obtłuc się … Słownik języka polskiego
poobtłukiwać — dk VIIIb, poobtłukiwaćkuję, poobtłukiwaćkujesz, poobtłukiwaćkuj, poobtłukiwaćiwał, poobtłukiwaćiwany «obtłuc, obić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim; obtłuc coś w wielu miejscach» Poobtłukiwane talerze … Słownik języka polskiego
naobijać — dk I, naobijaćam, naobijaćasz, naobijaćają, naobijaćaj, naobijaćał, naobijaćany 1. «obić wiele przedmiotów skórą, materiałem, dyktą itp.» Naobijać dużo foteli skórą. 2. «obić, obtłuc, uszkodzić wiele przedmiotów» Naobijać jabłek. Naobijać garnków … Słownik języka polskiego
obić — dk Xa, obiję, obijesz, obij, obił, obity obijać ndk I, obićam, obićasz, obićają, obićaj, obićał, obićany 1. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie, odpadnięcie czegoś; obtłuc, obtrącić» Obić dzbanek, filiżankę. Obić tynk ze ściany. 2 … Słownik języka polskiego
obtrącić — dk VIa, obtrącićcę, obtrącićcisz, obtrącićtrąć, obtrącićcił, obtrącićcony obtrącać ndk I, obtrącićam, obtrącićasz, obtrącićają, obtrącićaj, obtrącićał, obtrącićany «uderzeniem oddzielić coś od czegoś; obtłuc» Obtrącić ucho od dzbanka … Słownik języka polskiego
otłuc — dk VI, otłukę, otłuczesz, otłucz, otłukł, otłuczony, otłukłszy otłukiwać ndk VIIIb, otłuckuję, otłuckujesz, otłuckuj, otłuciwał, otłuciwany, → obtłuc … Słownik języka polskiego
poobijać — dk I, poobijaćam, poobijaćasz, poobijaćają, poobijaćaj, poobijaćał poobijaćany 1. «obić, obtłuc wiele czegoś, obić coś dookoła, ze wszystkich stron; poobtłukiwać» Poobijane naczynia, meble. 2. «obić, pokryć czymś wiele czegoś, kolejno» Poobijać… … Słownik języka polskiego
