-
1 obrzucić
obrzucać wyzwiskami beschimpfen;obrzucać błotem fig mit Schmutz bewerfen;obrzucać się sich bewerfen (I mit D) -
2 obrzucać
-
3 obrzucać
obrzucać wyzwiskami beschimpfen;obrzucać błotem fig mit Schmutz bewerfen;obrzucać się sich bewerfen (I mit D) -
4 błoto
błoto [bwɔtɔ] nt3) wyrzucać pieniądze w \błoto Geld zum Fenster hinauswerfenobrzucić kogoś błotem jdn durch [ lub in] den Dreck ziehenzmieszać kogoś z błotem jdn mit Schmutz bewerfen -
5 epitet
obrzucić kogoś \epitetami jdn beschimpfen, jdn mit Schmutz bewerfen ( fig) -
6 spojrzenie
spojrzenie [spɔjʒɛɲɛ] ntBlick mmieć trzeźwe \spojrzenie na coś einen kühlen Blick für etw haben, etw nüchtern betrachtenobrzucić kogoś \spojrzeniem jdm einen Blick zuwerfenprzeszywać kogoś \spojrzeniem jdn mit dem Blick durchbohren -
7 wyzwisko
wyzwisko [vɨzviskɔ] ntobrzucić kogoś wyzwiskami jdn mit Schimpfwörtern [ lub Schimpfworten] überschütten -
8 bewerfen
bewerfen *irr vt obrzucić -
9 bombardieren
bombardieren * [bɔmbar'di:rən]vt1) ( mit Bomben) Feind, Stadt zbombardować; ( mit Kanonen) ostrzelać pociskami artyleryjskimi; ( mit Granaten) obrzucić2) ( überschütten) bombardowaćjdn mit Fragen \bombardieren zasypywać kogoś pytaniami
См. также в других словарях:
obrzucić — dk VIa, obrzucićcę, obrzucićcisz, obrzucićrzuć, obrzucićcił, obrzucićcony obrzucać ndk I, obrzucićam, obrzucićasz, obrzucićają, obrzucićaj, obrzucićał, obrzucićany 1. «rzucając, ciskając obsypać, zasypać czymś» Obrzucać kogoś kamieniami. Obrzucić … Słownik języka polskiego
obrzucić — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
obrzucić się — błotem «powiedzieć wiele złych rzeczy o sobie nawzajem»: (...) były sekretarz jednej z Oddziałowych Organizacji Partyjnych (OOP) apelował zaś, „aby zachować oblicze prawdziwego komunisty <...> i nie obrzucać się wzajemnie błotem”. M.… … Słownik frazeologiczny
obrzucać – obrzucić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}błotem {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić o kimś oszczerstwa: oczerniać, szkalować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy go potrzebowali, było dobrze, teraz obrzucają go błotem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrzucać się – obrzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} obrzucać czymś siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obrzucać się kulkami śniegowymi, grudami błota. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obrzucać się — Obrzucić się błotem «powiedzieć wiele złych rzeczy o sobie nawzajem»: (...) były sekretarz jednej z Oddziałowych Organizacji Partyjnych (OOP) apelował zaś, „aby zachować oblicze prawdziwego komunisty <...> i nie obrzucać się wzajemnie… … Słownik frazeologiczny
obrzucać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obrzucaćam, obrzucaća, obrzucaćają, obrzucaćany {{/stl 8}}– obrzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obrzucaćcę, obrzucaćci, obrzucaćrzuć, obrzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błoto — pot. Zmieszać, mieszać kogoś z błotem «naubliżać, ubliżać komuś, zniesławić, zniesławiać, oczernić, oczerniać kogoś»: (...) grałem źle, sypałem się za każdym razem. Miejscowy krytyk zmieszał mnie z błotem. J. Brzechwa, Opowiadania. Obrzucić kogoś … Słownik frazeologiczny
obrzucać — 1. Obrzucić kogoś błotem «powiedzieć o kimś wiele złych rzeczy; oszkalować, zniesławić kogoś»: Najwygodniejszą formą walki z przeciwnikiem to obrzucić go błotem (...). T. Torańska, Oni. 2. pot. Obrzucić kogoś mięsem «powiedzieć komuś wiele… … Słownik frazeologiczny
mięso — Góra mięsa zob. góra 6. Ktoś ni (to) z pierza, ni (to) z mięsa; ktoś ani z pierza, ani z mięsa zob. pierze 2. Mięso armatnie zob. armatni. Obrzucić kogoś mięsem zob. obrzucić 2. Rzucać mięsem zob. rzucić 1. Żywe mięso zob. żywy 7 … Słownik frazeologiczny
obsobaczyć — dk VIb, obsobaczyćczę, obsobaczyćczysz, obsobaczyćbacz, obsobaczyćczył, obsobaczyćczony obsobaczać ndk I, obsobaczyćam, obsobaczyćasz, obsobaczyćają, obsobaczyćaj, obsobaczyćał, obsobaczyćany, posp. «obrzucić kogoś wyzwiskami, przekleństwami,… … Słownik języka polskiego