obgadywać

См. также в других словарях:

• obgadywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obgadywaćduję, obgadywaćduje, obgadywaćany {{/stl 8}}– obgadać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, obgadywaćam, obgadywaća, obgadywaćają, obgadywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obgadywać się – obgadać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} obgadywać nawzajem jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Koleżanki obgadywały się w pracy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obgadać — dk I, obgadaćam, obgadaćasz, obgadaćają, obgadaćaj, obgadaćał, obgadaćany obgadywać ndk VIIIa, obgadaćduję, obgadaćdujesz, obgadaćduj, obgadaćywał, obgadaćywany 1. pot. «naopowiadać o kimś rzeczy niepochlebnych, przedstawić kogoś w niekorzystnym… …   Słownik języka polskiego

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… …   Słownik języka polskiego

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… …   Słownik języka polskiego

• wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

• domawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domawiaćam, domawiaća, domawiaćają, domawiaćany {{/stl 8}}– domówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, domawiaćwię, domawiaćwi, domawiaćmów, domawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obmawiaćam, obmawiaća, obmawiaćają, obmawiaćany {{/stl 8}}– obmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, obmawiaćwie, obmawiaćwi, obmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} przekazywać złośliwe, złe informacje na czyjś temat;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obnosić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, obnosićnoszę, obnosićsi, obnosićnoś, obnosićnoszony {{/stl 8}}– obnieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, obnosićniosę, obnosićniesie, obnosićnieś, obnosićniósł, obnosićniosła, obnosićnieśli, obnosićniesiony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień