-
1 obłąkany
obłąkany1 wahnsinnig, geisteskrank -
2 obłąkany
adjinsane, mad* * *a.1. (= wariacki, szaleńczy) mad, insane.2. przen. (= pomylony) crazy.mp(= obłąkaniec) loony.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obłąkany
-
3 obłąkany
-
4 obłąkany
obłąkan|y\obłąkanyi сумасшедший, помешанный, безумный* * *сумасше́дший, поме́шанный, безу́мный -
5 obłąkany
1. adj 2. m -
6 obłąkany
deli -
7 obłąkany
[облõкани]adj -
8 obłąkany
beprotisbeprotiškas -
9 obłąkany
1. божевільний, навіжений;2. ч божевільний -
10 obłąkany
1 baliw2 balíw3 halíng4 loko5 mahalíng6 maulól7 ulol -
11 deli
obłąkany; szaleniec; szaleńczy; szalony; wariacki; wariat; zwariowany -
12 błędny
прил.• блуждающий• дефектный• злой• лживый• ложный• неверный• неправильный• несовершенный• норовистый• ошибочный• поддельный• порочный• странствующий• фальшивый* * *błędn|y\błędnyi 1. ошибочный, неверный;\błędnyа droga ложный путь;
2. блуждающий;\błędnye ogniki блуждающие огни; \błędny rycerz странствующий рыцарь;
3. безумный;patrzeć \błędnyym okiem смотреть безумным взглядом+1. omyłkowy, fałszywy 2. błądzący, błąkający się 3. obłąkany, nieprzytomny
* * *1) оши́бочный, неве́рныйbłędna droga — ло́жный путь
2) блужда́ющийbłędne ogniki — блужда́ющие огни́
błędny rycerz — стра́нствующий ры́царь
3) безу́мныйpatrzeć błędnym okiem — смотре́ть безу́мным взгля́дом
Syn: -
13 obłąkaniec
obłąka|niec♂, Р. \obłąkaniecпса сумасшедший, помешанный, безумец+obłąkany, wariat
* * *м, Р obłąkańcaсумасше́дший, поме́шанный, безу́мецSyn: -
14 obłędny
прил.• сумасшедший* * *obłędn|y\obłędnyi 1. см. obłąkany;2. разг. сногсшибательный; обалдённый; мировой; 3. уст. обманчивый, иллюзорный* * *1) см. obłąkany2) разг. сногсшиба́тельный; обалде́нный; мирово́й3) уст. обма́нчивый, иллюзо́рный -
15 deranged
[dɪ'reɪndʒd]adj(also: mentally deranged) obłąkany* * *[di'rein‹d](insane: His mind had become deranged as a result of his ordeal; mentally deranged.) obłąkany -
16 mad
[mæd]adjto be mad about — szaleć za +instr
to go mad — ( insane) szaleć (oszaleć perf), wariować (zwariować perf); ( angry) wściekać się (wściec się perf)
* * *[mæd]1) (mentally disturbed or insane: Ophelia went mad; You must be mad.) szalony, obłąkany2) ((sometimes with at or with) very angry: She was mad at me for losing my keys.) wściekły3) ((with about) having a great liking or desire for: I'm just mad about Harry.) zwariowany (na punkcie)•- madly- madness
- madden
- maddening
- maddeningly
- madman
- mad cow disease
- like mad -
17 głup|i
adj. grad. 1. (nieinteligentny) stupid, foolish; (niepoważny) silly; daft GB pot.; (naiwny) silly, foolish- głupia mina a stupid/silly expression- głupie pytanie a silly question- głupiego robota! (bezcelowa) it’s pointless; it’s pissing in the wind posp.; (żmudna) it’s donkey work pot.- śmiać się jak głupi to laugh like an idiot/like a lunatic- biegać w kółko jak głupi to run around (in circles) like a chicken with its head cut off a. a headless chicken pot.- pracować jak głupi to work like mad pot.- udawać głupiego to play the fool; to play dumb pot.- głupie wymówki a. wykręty silly excuses- z głupiego zarozumiałego szczeniaka wyrósł na poważnego, odpowiedzialnego człowieka that silly conceited little twit grew up into a serious, responsible young man- przestała zadawać się z głupimi nastolatkami she stopped hanging around with silly teenagers- głupia byłam, że się na to zgodziłam it was stupid of me to agree to it- nie ma głupich! who do you think you’re fooling?!- nie bądź głupi! don’t be silly/stupid!- głupi osioł! pot., obraźl. stupid ass! GB pot., obraźl.2. pot. (lekceważąco) silly, stupid- głupia choroba/sprawa a silly illness/matter- nawet głupiego gwoździa nie umie wbić he can’t even get a stupid nail hammered in3. pot., pejor. głupią pogodę mamy tej zimy it’s really crazy weather this winter pot.- wplątała się w jakiś głupi romans she got involved in some stupid (love) affair- przez głupi upór through (one’s own) pigheadedness- przez głupi upór stracił okazję/pracę it was through his own pigheadedness that he missed that opportunity/lost that job4. (niezręczny, przykry) awkward, stupid- głupi błąd a boob GB pot.; a stupid mistake- głupia sytuacja an awkward situation- głupia wpadka a stupid blunder- głupie żarty/kawały/dowcipy clumsy jokes5. pot. (obłąkany) loony pot., crazy pot.■ śmiać się jak głupi do sera to be happy as a sandboy GB, to be happy as a clam US;głupich nie sieją, sami się rodzą there’s a sucker born every minute- głupi sam się ze skóry łupi a fool and his money are soon parted przysł.- mądry głupiemu ustępuje it isn’t wise to stand in a fool’s way- wysoki jak brzoza, a głupi jak koza all brawn (and) no brainThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głup|i
-
18 obłąkan|y
Ⅰ adj. 1. (chory psychicznie) demented, deranged- człowiek obłąkany z bólu/rozpaczy a man mad with pain/despair2. (obłąkańczy) [spojrzenie, śmiech, idea] mad, demented Ⅱ obłąkan|y m, obłąkana f lunatic, madman/madwoman- śmiał się jak obłąkany he laughed like a lunatic a. madman- szpital a. dom a. zakład dla obłąkanych a mental hospital; a lunatic asylum przest.; a madhouse pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obłąkan|y
-
19 błędny
adj* * *a.1. (= nieprawdziwy) untrue, false; (= niepoprawny) wrong, incorrect, erroneous; błędne obliczenia miscalculation; błędne założenie false assumption; błędne rozumowanie incorrect reasoning; błędne użycie przyimka wrong use of a pronoun; błędne koło log. vicious circle.2. (= nieprzytomny, obłąkany) blind, wild; błędny wzrok blind look.3. arch. (= zagubiony, błądzący) lost, wandering; chodzić jak błędna owca wander like a lost sheep; błędny rycerz knight errant; błędny ognik t. przen. will o'the wisp; nerw błędny anat. vagus (nerve).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > błędny
-
20 безумный
прил.• bezsensowny• bzikowaty• głupi• maniacki• niepoczytalny• nonsensowny• obłąkańczy• szaleńczy• wariacki* * *błędny, opętańczy, nieprzytomny, obłąkany, obłąkańczy, szaleńczy, szalony
См. также в других словарях:
obłąkany — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, obłąkanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} będący w stanie obłąkania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Człowiek obłąkany. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłąkany — obłąkanyni 1. «dotknięty obłędem, cierpiący na obłęd» Człowiek obłąkany z bólu, z rozpaczy. 2. «będący wyrazem obłędu; obłąkańczy, nieprzytomny, szalony, wariacki» Obłąkany śmiech, wzrok. Obłąkane spojrzenie. obłąkany, obłąkana w użyciu rzecz.… … Słownik języka polskiego
błędny — błędnyni 1. «zawierający błąd, omyłkowy; fałszywy, niewłaściwy» Błędny pogląd, domysł. Błędne użycie wyrazu. Błędne obliczenie. Błędne założenia, mniemania. 2. «obłąkany; nieprzytomny» Patrzeć błędnym wzrokiem. Chodził jak błędny, nie wiedząc co… … Słownik języka polskiego
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego
obłąkaniec — m II, DB. obłąkaniecańca, W. obłąkaniecańcze (obłąkaniecańcu); lm M. obłąkaniecańcy, DB. obłąkaniecańców pot. «człowiek psychicznie chory; obłąkany, wariat» Zachowywał się jak obłąkaniec … Słownik języka polskiego
obłąkańczy — «charakterystyczny dla obłąkańca; obłąkany, szalony» Obłąkańczy strach … Słownik języka polskiego
obłędny — obłędnyni 1. → obłąkany w zn. 2 2. pot. «nadzwyczajny, wspaniały, niesamowity; fantastyczny» Obłędny film. Obłędna impreza. Obłędne tempo. Obłędne dziewczyny … Słownik języka polskiego
postrzelić — dk VIa, postrzelićlę, postrzelićlisz, postrzelićel, postrzelićlił, postrzelićlony «zranić strzałem; trafić kulą, strzałą, śrutem» Postrzelony jeleń, niedźwiedź. Został postrzelony w potyczce. Postrzelić kogoś w rękę, w nogę. ◊ Ktoś biegnie,… … Słownik języka polskiego
półwariat — m IV, DB. a, Ms. półwariatacie; lm M. półwariataci, DB. ów pot. «człowiek niezupełnie przy zdrowych zmysłach, na wpół obłąkany, niecałkiem normalny» Miał opinię półwariata … Słownik języka polskiego
szaleniec — m II, DB. szalenieceńca, W. szalenieceńcze (szalenieceńcu); lm M. szalenieceńcy, DB. szalenieceńców «człowiek szalony, obłąkany, wariat, furiat; człowiek nie panujący nad swoimi namiętnościami, nie liczący się z okolicznościami, z… … Słownik języka polskiego
szalony — szalonyleni, szalonyleńszy 1. «taki, który oszalał, obłąkany; taki, który zdobywa się na szaleństwa, narwany, nieobliczalny» Szalony człowiek. Miotał się jak szalony. ◊ Szalona głowa, pot. szalona pałka «człowiek nieobliczalny; narwaniec» 2.… … Słownik języka polskiego