oświetlać

См. также в других словарях:

• oświetlać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, oświetlaćam, oświetlaća, oświetlaćają, oświetlaćany {{/stl 8}}– oświetlić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, oświetlaćlę, oświetlaćli, oświetlaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} kierując na coś światło, sprawiać, że jest to… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oświetlać — ndk I, oświetlaćam, oświetlaćasz, oświetlaćają, oświetlaćaj, oświetlaćał, oświetlaćany oświetlić dk VIa, oświetlaćlę, oświetlaćlisz, oświetl, oświetlaćlił, oświetlaćlony «czynić coś jasnym, widocznym, rzucać światło na coś, oblewać coś światłem»… …   Słownik języka polskiego

• oświetlić — → oświetlać …   Słownik języka polskiego

• iluminować — ndk IV, iluminowaćnuję, iluminowaćnujesz, iluminowaćnuj, iluminowaćował, iluminowaćowany 1. «oświetlać, zwłaszcza rzęsiście» Iluminować ulice, gmachy, wnętrza. Iluminować pochodniami, lampami elektrycznymi. 2. «zdobić teksty, książki… …   Słownik języka polskiego

• latarka — ż III, CMs. latarkarce; lm D. latarkarek «urządzenie świetlne w obudowie, zwykle metalowej, dające się łatwo przenosić» Latarka elektryczna. Latarka ręczna, kieszonkowa. Oświetlać sobie drogę latarką. Oczy jak latarki. ∆ Ślepa latarka «latarka z… …   Słownik języka polskiego

• oświetlanie — n I rzecz. od oświetlać …   Słownik języka polskiego

• palić — ndk VIa, palićlę, palićlisz, pal, palićlił, palićlony 1. «rozniecać i podtrzymywać ogień w celu ogrzania wnętrza, gotowania, pieczenia itp.; ogrzewać, opalać» Palić ognisko. Palić w piecu, w kuchni, pod kuchnią, pod kotłami. Palić drzewem, węglem …   Słownik języka polskiego

• podświetlać — ndk I, podświetlaćam, podświetlaćasz, podświetlaćają, podświetlaćaj, podświetlaćał, podświetlaćany podświetlić dk VIa, podświetlaćlę, podświetlaćlisz, podświetlaćświetl, podświetlaćlił, podświetlaćlony «świecić na coś od dołu, oświetlać od dołu,… …   Słownik języka polskiego

• przyświecać — ndk I, przyświecaćam, przyświecaćasz, przyświecaćają, przyświecaćaj, przyświecaćał rzad. przyświecić dk VIa, przyświecaćcę, przyświecaćcisz, przyświecaćświeć, przyświecaćcił 1. «oświetlać (czymś) drogę lub określone miejsce w ciemnym… …   Słownik języka polskiego

• rozjaśniać — ndk I, rozjaśniaćam, rozjaśniaćasz, rozjaśniaćają, rozjaśniaćaj, rozjaśniaćał, rozjaśniaćany rozjaśnić dk VIa, rozjaśniaćnię, rozjaśniaćnisz, rozjaśniaćnij, rozjaśniaćnił, rozjaśniaćniony 1. «czynić nieco jaśniejszym; oświetlać, rozwidniać» Lampa …   Słownik języka polskiego

• świecić — ndk VIa, świecićcę, świecićcisz, świeć, świecićcił 1. «być źródłem światła, wysyłać światło; promieniować światłem, blaskiem» Latarnia, lampa, żarówka świeci. Słońce świeci. Gwiazdy świecą. 2. «oświetlać coś (czymś); palić światło, np. lampę, dla …   Słownik języka polskiego