Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

mors

  • 81 immortālitās (inm-)

        immortālitās (inm-) ātis, f    [immortalis], exemption from death, immortality, endless life: animorum: vita immortalitate cedens caelestibus. — Plur: hominum, immortal natures.—Imperishableness, imperishable fame, undying renown, immortality: mors quam immortalitas consequatur: virtute parta, L.: gloriae: aliquid immortalitati tradere: mi inmortalitas Partast si, etc., i. e. I shall be perfectly happy, T.

    Latin-English dictionary > immortālitās (inm-)

  • 82 īn-ferō

        īn-ferō intulī, inlātus    (ill-), īnferre, to bring in, introduce, bring to, carry in: nihil pati vini inferri, be imported, Cs.: peregrinos pecunia mores Intulit, introduced, Iu.: pedem, make an entrance: huc pedem, H.: gressūs, V.: illum in equum, set upon, Cs.: Scipio lecticulā in aciem inlatus, L.: deos Latio, V.: rates arvis, V.: Ignem gentibus, H.: scalas ad moenia, set against, L.—To bring for burial, bury, inter: alienum.—To bring against, direct, wage, throw upon: hostibus inlatus, Ta.: se stupentibus Romanis, L.: an manu stipata Inferar? V.—Freq. in phrases, with signa, arma, bellum, gradum, or pedem, to make an attack: conversa signa in hostīs inferre, wheel about and attack, Cs.: trepidantibus inferunt signa Romani, L.: signa patriae urbi: signa inferri iubet, N.: arma in Italiam, invade, N.: pedem, advance, L.: bellum, make war upon: bellum inferre... inlatum defendere, invade... repel invasion, Cs.: bellum contra patriam: arma, begin hostilities, L.—With se, to betake oneself, repair, go into, enter, present oneself: se ipse inferebat: Talis se infert, marches, V.: hostem regi se, V.: mediam se matribus, V.: se in periculum capitis, expose oneself: se in mediam contionem, L.—Of fire, to throw upon, apply, set: aggeri ignem, Cs.: tectis et templis ignīs inferre conati sunt.—To offer, sacrifice, render: Anchisae honores, V.—In an account, to give in, enter: sumptum civibus: rationes falsas.—Fig., to bring forward, adduce, introduce, produce, make, excite, occasion, cause, inflict: iniuriam, Cs.: in re severā sermonem: mentionem, mention, L.: alius aliā causā inlatā, alleging various pretexts, Cs.: iniuriis in socios inferendis: periculum civibus: sibi dedecus, O.: mors inlata per scelus īsdem: pestilentiam agris, L.: impeditis volnera, wound, Cs.: aliis proditionis crimen.—To conclude, infer, draw an inference.

    Latin-English dictionary > īn-ferō

  • 83 in-honestus

        in-honestus adj.    with sup, dishonorable, disgraceful, shameful: ignotā matre, H.: vita, S.: mors, L.: volnus, V.: lubido, S.: homo inhonestissimus.—Unseemly, repulsive: meretrices, T.

    Latin-English dictionary > in-honestus

  • 84 īn-sequor

        īn-sequor cūtus (quūtus), ī, dep.,    to follow, follow after, come next: huic, V.: Orphea, H.: fugientem lumine pinum, keep in view, O.—In time, to follow, succeed: hunc proximo saeculo: mea quem aetas Insequitur, approaches, V.—To pursue, follow up, press upon: in abditas regiones sese, S.: cedentes, Cs.: ad hostem insequendum, L.: Reliquias Troiae cineres, V.: illum gladio: iacto semine arva, traverse, V.: ora manibus, keeps striking, O.—Fig., to follow up: improborum facta suspicio insequitur.—To strive after, endeavor: te rhetoricis libris, ut erudiam.—To proceed, go on: pergam atque insequar longius: hunc, prosecute, H.: lentum convellere vimen Insequor, V.—To overtake: at mors insecuta est Gracchum.—Of speech, to pursue, censure, reproach: accusatorem: turpitudinem vitae.—In order, to follow, come next: nisi vocalis insequebatur.

    Latin-English dictionary > īn-sequor

  • 85 invidiōsus

        invidiōsus adj. with comp. and sup.    [invidia], full of envy, invidious: vetustas, O.— Plur m. as subst: omnium invidiosorum animos frangere. —Exciting envy, enviable, envied, causing odium: possessiones: nec caris erat (Pactolus) invidiosus harenis, envied for, O.: invidiosior mors, O.: spes procorum, longed for, O.: solacia, Iu.—Exciting hatred, hated, hateful, odious: damnatio: lex: nomina, L.: laudatrix Venus mihi, O.: neque id dico, ut invidiosum sit in eos, etc., to excite prejudice against: quod fuit in iudicio invidiosissimum.
    * * *
    invidiosa -um, invidiosior -or -us, invidiosissimus -a -um ADJ
    arousing hatred/odium/envy; odious, invidious; envible; envious, jealous

    Latin-English dictionary > invidiōsus

  • 86 līnea (līnia)

        līnea (līnia) ae, f    [lineus], a linen thread, string, line, plumb-line: perpendiculo et lineā uti: ferri suo deorsum pondere ad lineam, perpendicularly: saxa, quae rectis lineis suos ordines servant, in horizontal courses, Cs.: (ignis) rectis lineis subvolat, vertically.—A line, mark, bound, limit, goal: extremā lineā Amare haud nil est, i. e. to see the loved one at a distance, T.: cogit nos linea iungi, i. e. the boundary of the seats (in the theatre), O.—Fig.: est peccare tamquam transire lineas, to pass the mark: mors ultima linea rerum est, H.

    Latin-English dictionary > līnea (līnia)

  • 87 longus

        longus adj. with comp. and sup.    [2 LEG-], long, extended: via: longissima epistula: proficisci longissimo agmine, Cs.: navis longa, a war-ship, man-of-war (from its shape), Cs.: versus, the heroic hexameter: honorum Pagina, Iu.: vestis, V.: longioris fugae consilium, further, Cs.: manūs, farreaching, O.— In length, long: musculus pedes LX longus, Cs.: ferrum tres longum pedes, in length, L.— Great, vast, spacious: pontus, H.: classemque ex aethere longo prospexit, V.: caelum, O.— Long, of long duration, lasting, prolonged, tedious: in tam longā aetate: vita longior: uno die longior mensis: longā interiectā morā, Cs.: spatium (sc. temporis), L.: memoriam nostri longam efficere, S.: longo tempore, after a long interval, V.: anni, a great age, V.: dies, length of days, Iu.: syllaba: voces, V.: senectus, Iu.: mors, slow, V.: quam improbe fecerit, longum est dicere, it would be tedious: ne longum sit, to speak briefly: Ne longum faciam, H.: exemplis hoc facere longius, to spin out: nolo esse longus, tedious: respondit, nihil sibi longius fuisse, quam ut me videret, i. e. that he was impatient: nec mihi longius quicquam est quam, etc., nothing is more tedious: fatigat edendi Ex longo rabies, since long ago, V.: spem incohare longam, looking far ahead, H.: longus spe, slow to hope, H.— Distant, remote, long delayed: in longiorem diem conferre, Cs.: dies, V.—As subst n.: in longum dilata res, long postponed, L.: Causando nostros in longum ducis amores, delay, V.
    * * *
    longa -um, longior -or -us, longissimus -a -um ADJ
    long; tall; tedious, taking long time; boundless; far; of specific length/time

    Latin-English dictionary > longus

  • 88 maneō

        maneō mānsī, mānsus, ēre    [1 MAN-], to stay, remain, abide, tarry: mansum oportuit, T.: in loco, Cs.: ad urbem, L.: uno loco, N.: omnia excogitantur, quā re nec sine periculo maneatur, Cs.: fixus manebat, V.: hic maneri diutius non potest. — To stay, tarry, stop, abide, pass the night: apud me: in tabernaculo: sub Iove frigido, H.: extra domum patris, L.: Casilini eo die mansurus, L.: triduom hoc, T.— To remain, last, endure, continue, abide, persist: boni fidelesque mansere, S.: Manere adfinitatem hanc inter nos volo, T.: si in eo manerent, quod convenisset, abide by, Cs.: in vitā, remain alive: in sententiā, adhere to: in condicione, fulfil: in voluntate: Tu modo promissis maneas, abide by, V.: at tu dictis maneres! would thou hadst kept thy word, V.: te vocanti Duram difficilis mane, H.: maneat ergo, quod turpe sit, id numquam esse utile, be it a settled principle: mansura urbs, abiding, V.: quia nihil semper suo statu maneat: munitiones, Cs.: semper laudes (tuae) manebunt, V.: Laudo manentem (fortunam), H.: manent ingenia senibus: manere iis bellum, go on, L.— To stay for, await, expect: mansurus patruom pater est, T.: hostium adventum, L.: te domi, H.: aulaea, i. e. the end of the play, H.— To await, be about to befall, be destined to: Sed terrae graviora (pericla) manent, are in reserve, V.: cuius quidem tibi fatum manet: qui si manet exitus urbem, O.: quae (acerba) manent victos, L.: inmatura manebat Mors gnatum, V.
    * * *
    manere, mansi, mansus V
    remain, stay, abide; wait for; continue, endure, last; spend the night (sexual)

    Latin-English dictionary > maneō

  • 89 miser

        miser era, erum, adj. with comp. miserior, and sup. miserrimus    [MIS-], wretched, unfortunate, miserable, pitiable, lamentable, in distress: me miserior, T.: mortales, V.: multo miserior quam ille, quem tu miserrimum esse voluisti: quibus (molestiis) te miserrimam habui, tormented.—As subst m. and f: quo se miser vertet? the wretch: Miserarum est neque amori dare ludum, etc., i. e. wretched are the girls who, etc., H.— Afflicting, sad, wretched, pitiable, melancholy: bellum: mors: caedes, V.: miserā ambitione laborare, H.— Violent, excessive, extravagant: amor, V.: cultūs, in dress, H.— Vile, poor, worthless: solacium: fortunae reliquiae.—As an exclamation: miserum! alas! V.
    * * *
    I
    misera -um, miserior -or -us, miserrimus -a -um ADJ
    poor, miserable, wretched, unfortunate, unhappy, distressing
    II
    wretched people (pl.)

    Latin-English dictionary > miser

  • 90 mortālis

        mortālis e, adj.    [mors], subject to death, destined to die, mortal: quid in his mortale et caducum sit.— Temporary, transient: inimicitiae: leges, L.— Of a mortal, human, mortal: mucro, of human workmanship, V.: condicio vitae: opera, L.: pectora, O.: volnus, from the hand of a mortal, V.: cura, of man, V.: Nec mortale sonans, like a human voice, V.: Nil mortale loquar, i. e. uninspired, H.—As subst m. and f a man, mortal, human being: neque mortali cuiquam credere, S.: ego, quantum mortalis deum possum, te sequar, L.: indignatus ab umbris Mortalem surgere, V.: diu magnum inter mortalīs certamen fuit, etc., S.: de quo omnes mortales iudicaverunt.— Plur n. as subst, human affairs, V.
    * * *
    mortalis, mortale ADJ
    mortal, transient; human, of human origin

    Latin-English dictionary > mortālis

  • 91 mortifer

        mortifer era, erum, adj.    [mors + 1 FER-], death-bringing, deadly, fatal, destructive: plaga: morbus: volnus: bellum, V.
    * * *
    mortifera, mortiferum ADJ
    deadly, fatal, death bringing; destructive

    Latin-English dictionary > mortifer

  • 92 nec or neque

        nec or neque (in nec the negation is more prominent, in neque the connective), adv. and conj.    [1 ne+que].    I. Without a correl. particle, and not, also not, nor: quia non viderunt, nec sciunt: delubra esse in urbibus censeo, nec sequor magos, etc.—Negativing a single word: illa se negat, Neque eum aequom ait facere, T.: Et vidi et perii, nec notis ignibus arsi, O.: nec dubie ludibrio esse miserias suas, L.: nec idcirco minus: neque eo minus, L.: neque eo secius, N.—With adversative particles, nor yet, nor however, and yet not, but yet not: castra propere movit... Neque tamen Antonius procul aberat, S.: nec despero tamen: neque vero multum interest.—With enim, for... not, and in fact... not, and yet... not: neque enim erat cuiquam dubium: nec enim' licebat: Dixerat haec Tellus, neque enim tolerare potuit, etc., O.—With non (sometimes written necnon), introducing an emphatic affirmation, and assuredly, and certainly, and besides, and indeed: neque haec tu non intellegis: Tunc mihi praecipue, nec non tamen ante, placebas, O.: neque non me tamen mordet aliquid.—Poet., as a mere connective, also, besides, as well, too: Nec non et gemini custodes Praecedunt, V.—With dum (sometimes written necdum), and not yet, nor yet: si scis, neque dum Romā es profectus, scribas, etc.: necdum tamen ego Quintum conveneram.— Introducing a negative clause of purpose, result, or command, and... not: recordare enim... nec hoc pertimueris: profanum esto, neque scelus esto, L.: Transque caput iace, nec respexeris, V.: (diem) lucro Appone, nec dulcīs amores Sperne, H.: date munera templis, Nec timidā gaudete fide, O.: Nec tu mensarum morsūs horresce, V.: nec tempora perde precando, O.: nunc ut ea praetermittam, neque eos appellem, etc.: ut secundae classis vocarentur, nec umquam descenderent, L.: orare coepit, ne enuntiaret nec se proderet, N.: conspirasse, ne manūs ad os cibum ferrent, nec os acciperet datum, L.—Praegn., and not even, not even, and... too: cum praesertim nec nos temperemus imperiis, L.: ne quid praeter sonum linguae, nec eum incorruptum, retinerent, L.: equi non velocitate conspicui; sed nec docentur, etc., T.—Without connective force, not: magistratus nec oboedientem civem coërceto: alter, qui nec procul aberat, L.—    II. With a correlative particle.—With neque or nec, neither... nor: nam certe neque tum peccavi, cum... neque cum, etc.: mors nec ad vivos pertineat nec ad mortuos: haec si neque ego neque tu fecimus, T.: Sed nec Brutus erit, Bruti nec avunculus usquam, Iu.: nemo umquam neque poëta neque orator fuit, qui, etc.—Followed by et or -que in an affirmative clause, on the one hand not... and on the other hand; not only not... but also: id neque amoris mediocris et ingeni summi iudico: ut neque vestitūs praeter pellīs haberent quicquam, et lavarentur in fluminibus, Cs.: ut neque bonus quisquam intereat, paucorumque poenā vos salvi esse possitis.—Preceded by et in an affirmative clause, on the one hand... on the other not, not only... but also not: ego vero et exspectabo ea quae polliceris neque exigam nisi tuo commodo: patebat via et certa neque longa.

    Latin-English dictionary > nec or neque

  • 93 necessitās

        necessitās ātis ( gen plur. tātium, Cs.), f    [necesse], unavoidableness, inevitableness, necessity, compulsion, force, exigency: illam a me distrahit necessitas, T.: necessitatis crimen, non voluntatis: necessitati parere: necessitas huius muneris rei p. obvenit: expressa necessitas obsides dandi Romanis, forced upon the Romans, L.: nescio an maiores necessitates vobis fortuna circumdederit, L.: tardi Leti, H.— Fate, destiny, law of nature: divina: ut vita, quae necessitati deberetur: necessitate, naturally: fati, L.: suprema, death, Ta.: mors est necessitas naturae.— Necessity, need, want: suarum necessitatum causā, Cs.: vitae necessitatibus servire: publicae, L.: quod pro honore acceptum etiam necessitatibus subvenit, Ta.— Connection, relationship, friendship: magnam necessitatem possidet paternus sanguis, bond of affection. —Person., the goddess of necessity: saeva, H.
    * * *
    need/necessity; inevitability; difficult straits; poverty; obligation; bond

    Latin-English dictionary > necessitās

  • 94 nec-opīnus or nec opīnus

        nec-opīnus or nec opīnus adj.,     unexpected: mors, O.—Not expecting, unsuspecting, careless, offguard: ipsum accipiter necopinum rapit, Ph.: hostis, O.

    Latin-English dictionary > nec-opīnus or nec opīnus

  • 95 numerō

        numerō āvī, ātus, āre    [numerus], to count, enumerate, reckon, number, take account of: singulos in singulas (civitates): per digitos, O.: pecus, V.: numerentur deinde labores, Iu.: ne quid ad senatum consule, aut numera, i. e. be sure of a quorum.—Of money, to count out, pay out, pay: ut numerabatur forte argentum, T.: primam (pensionem), L.: magnam pecuniam, Cs.: Quid refert, vivas numerato nuper an olim? (money) paid just now or long ago, H.: nummi numerati sunt Cornificio: stipendium militibus.— To recount, relate: Chao divōm amores, V.—Fig., to reckon, number, possess, own: Donec eris felix, multos numerabis amicos, O.: triumphos, Iu.— To account, reckon, esteem, consider, regard, hold: Thucydides numquam est numeratus orator: Sulpicium accusatorem suum: quae isti bona numerant: hos poeuml;tas, H.: a quo mors in benefici parte numeretur: in mediocribus oratoribus numeratus est: honestissimus inter suos numerabatur: (Appium) inter decemviros, L.
    * * *
    I
    quickly, rapidly; prematurely, too soon; too much(?)
    II
    numerare, numeravi, numeratus V TRANS
    count, add up, reckon/compute; consider; relate; number/enumerate, catalog; pay

    Latin-English dictionary > numerō

  • 96 ob

       ob prep.    with acc.—With verbs of motion, towards, to: cuius ob os Grai ora obvertebant sua, Poët. ap. C.: Turni se pestis ob ora Fert, V.— With verbs of rest, before, in front of, over against: non mihi mors ob oculos versabatur?: ignis ob os offusus.—On account of, for, because of, by reason of, for the sake of: pretium ob stultitiam fero, T.: tibi ob eam rem bene faxim, T.: ob rem nullam misit (me), for nothing, T.: ob merita carus, S.: ob aliquod emolumentum suum: ob rem iudicandam pecuniam accipere: meliores ob eam scientiam esse, for that knowledge: unius ob iram Prodimur, V.: Aut ob avaritiam aut miserā ambitione laborat, H.—In the phrase, quam ob rem (or quamobrem), on which account, wherefore, therefore, hence, accordingly: quam ob rem id primum videamus, quatenus, etc.—With neut. pron., on that account, therefore: ignaris hostibus et ob id quietis, L.: ob haec consuli nihil cunctandum visum, L.: ob ea consul senatum consulebat, S.—In consideration of, in return for, instead of: ager oppositus est pignori Decem ob minas, T.: pecuniam ob absolvendum accipere: tibi has Haudquaquam ob meritum poenas Suscitat, in proportion to, V.—In the phrase, ob rem, to the purpose, with advantage, profitably, usefully: An. non pudet Vanitatis? Do. minime, dum ob rem, T.: id frustra an ob rem faciam, S.
    * * *
    on account of, for the sake of, for; instead of; right before

    Latin-English dictionary > ob

  • 97 ob-sum

        ob-sum obfuī    (offuī), obesse, to be against, be prejudicial to, hinder, hurt, injure: Pa. Quidquid est id... profuit. La. Immo obfuit, T.: eum, ne prodigus obsit, Dede neci, V.: id obesse huic? T.: obest Clodii mors Miloni: obsunt auctoribus artes, O.: quod mi obsit locutus, to my hurt, H.: nec obsit Agresti fano supposuisse pecus, O.: nihil obest dicere.

    Latin-English dictionary > ob-sum

  • 98 occupō

        occupō āvī, ātus, āre    [ob+CAP-], to take into possession, seize, occupy, master, win: Italiam praesidiis: opportunae ad occupandum urbes, L.: portum, H.: tyrannidem: a potentioribus regna occupabantur, chieftains were aiming at, Cs.: Occupat amplexu, clasps, O.—To occupy, cover, take up, fill: quantum loci acies occupare poterat, Cs.: urbem (sc. aedificiis), L.: caementis mare, H.— To fall upon, attack: Latagum saxo os faciemque, strikes (in) the face, V.: Occupat hos morsu, longis complexibus illos, O.: manicis iacentem, fetters while prostrate, V.: Volteium Vilia vendentem, surprise, H.—To get the start of, be before-hand with, anticipate, do first, outstrip: egressas rates, O.: bellum facere, begin the war first, L.: rapere oscula, H.— To hinder: profluvium sanguinis occupat secantes, Cu.—Fig., to seize, take possession of, fill, invade, overspread, engross: mors ipsam occupat, T.: quae (tenebrae) totam rem p. tum occuparant: timor exercitum occupavit, Cs.: oculos nox occupat, are darkened, O.: fama occupat aurīs, V.—To gain, win, acquire: militarem gloriam, Ta.: obscuri speciem, pass for reserved, H.—To take up, fill, occupy, employ: tres et sexaginta annos aeque multa volumina occupasse mihi, L.: in funambulo Animum, T.: pecuniam adulescentulo grandi fenore occupavisti, invested at high interest: occupatur animus ab iracundiā: occupatus certamine est animus, L.
    * * *
    occupare, occupavi, occupatus V
    seize; gain; overtake; capture, occupy; attack

    Latin-English dictionary > occupō

  • 99 oculus

        oculus ī, m    [2 AC-], an eye: (lacrimulam) oculos terendo expresserit, T.: magis te quam oculos amo meos, T.: eminentes, prominent: oculi tamquam speculatores: maligni, V.: oculi in Oppianicum coniciebantur, were turned: adiectum esse oculum hereditati, his eye was on: ad omnia vestra oculos adicere: oculos de isto nusquam deicere, regard with fixed attention: demittere, O.: attollere, V.: circumferre, O.: premere, V.: deponere, to fix, H.: oculis somno coniventibus: unguibus illi in oculos involare, fly at, T.: quod ante oculos est, is in full view: ne abstuleritis observantibus etiam oculos, cheat out of their eyes, L.: in oculis civium vivere, in public: in oculis omnium submergi, Cu.: ab oculis concedere: ex oculis abire, out of sight, L.: facesserent ex urbe ab oculis populi R., L.: sub oculis accepto detrimento, in (Caesar's) presence, Cs.: eum quoque oculum, quo bene videret, amittere, lost the sight of: altero oculo capitur, becomes blind of one eye, L.— A luminary: mundi oculus, the sun, O.—In plants, an eye, bud, bourgeon: oculos imponere, inoculate, V.—Fig., a principal ornament: duo illos oculos orae maritimae effoderunt, i. e. Corinth and Carthage.—The eye of the soul, mind's eye: eius cru<*>iatu pascere oculos, feast one's eyes: fructum oculis ex eius casu capere, delight their eyes, N.: tuo viro oculi dolent, i. e. he is afflicted, T.: acies et arma in oculis erant, in view, Cu.: si in oculis sis multitudinis, are belo<*>ed by: oderat tum. cum... iam fert in oculis, values highly: rex te ergo in oculis gestare? held dear, T.: aequis oculis videre, i. e. contentedly, Cu.: simul est illud ante oculos, obvious: mors (ei) ob oculos versatur, is in view: ora eorum ponite vobis ante oculos, picture to yourselves: pone illum ante oculos diem, fix your thoughts on: nec a re p. deiciebam oculos, lose sight of.
    * * *

    Latin-English dictionary > oculus

  • 100 opprimō

        opprimō essī, essus, ere    [ob+premo], to press against, press together, press down, close: Os opprime, shut your mouth! T.: ora loquentis, close, O.: flammam in ore, repress: onere armorum oppressi, weighed down, Cs.: opprimi ruinā conclavis, be crushed: classem, sink: Tellus Sustulit oppressos voltūs, covered (by the sea), O.: omnibus unum Opprimere est animus, overwhelm, O.—Fig., to press upon, weigh down, burden, overwhelm: institit, oppressit, he prosecuted urgently, resistlessly: insontem oblato falso crimine, L.: opprimi aere alieno: metu, L.: oppressi somno, Cs.—To put down, suppress, quell, check, quash: quae oratio a censore opprimenda est: ea fraus oppressa magnā caede hostium, baffled, L.: litterae oppressae, multered: libertatem, subvert, N.: potentiam, overthrow: quaestionem, quash, L.—To overthrow, overwhelm, crush, overpower, prostrate, subdue: legionis opprimendae consilium, Cs.: nationem: Duxit ab oppressā Karthagine nomen, from the conquest of Carthage, H.—To fall upon, surprise, seize, catch: somnus virginem opprimit, T.: inscios Menapios, Cs.: incautos, L.: Antonium mors oppressit: muscam, Ph.: rostra, occupy: quem Fraude loci Oppressum rapit, betrayed, V.: si oppressa foret secura senectus (i. e. securus senex), Iu.—To hide, conceal, suppress: quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur: iram, S.: ita eius rei oppressa mentio est, L.
    * * *
    opprimere, oppressi, oppressus V
    press down; suppress; overthrow; crush, overwhelm, fall upon, oppress

    Latin-English dictionary > opprimō

См. также в других словарях:

  • mors — mors …   Dictionnaire des rimes

  • mors — [ mɔr ] n. m. • 1386; « morsure, morceau » XIIe; de mordre → morceau 1 ♦ Pièce du harnais, levier qui passe dans la bouche du cheval et qui, en appuyant sur les barres (4o), sert à le diriger. ⇒ frein. Mettre, passer le mors à un cheval. ♢ Loc.… …   Encyclopédie Universelle

  • Mors — may refer to: Mors (mythology), the personification of death in Roman mythology Mors, Latin for death and is a feminine gender noun Mors (automobile), a French car manufacturer from 1895 1925 American Mors, Mors vehicles produced under licence in …   Wikipedia

  • mors — Mors. s. m. Morceaux de fer joints ensemble, qu on met dans la bouche du cheval pour le gouverner. Mors rude. mors doux. mors à bossettes. mors à simple canon. les branches, les bossettes d un mors. ce mors blesse la bouche de ce cheval. il luy… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Mors — bezeichnet in der norddeutschen Umgangssprache (aus dem Niederdeutschen) das Gesäß den personifizierten Tod in der römischen Mythologie, siehe Mors (Göttin) eine dänische Insel, siehe Mors (Insel) einen ehemaligen französischen… …   Deutsch Wikipedia

  • MORS — apud Gaditanos olim aram habuit. Vide supra in voce Dii. Etiam pro quodam Numine aut Daemone Maroni. Aen. l. 11. v. 197. Multa boum circa mactantur corpora Morti. Ubi Servius, Aut in mortem, inquit: aut Morti ipsi Deae. ac Lacedaemoniis, quos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Mörs — Mors [môrz, môrs] n. 〚L: see MORTAL〛 Rom. Myth. death personified as a god: identified with the Greek Thanatos * * * Mörs (mœrs) See Moers. * * * …   Universalium

  • Mors — es, en la mitología romana, la personificación de la muerte y su equivalente en la mitología griega es Tánatos. Era hijo de la Diosa noche Nox (Nix en la mitología griega), y es hermano de la personificación del sueño, Somnus (Hipnos en la… …   Wikipedia Español

  • Mörs [1] — Mörs (Meurs), ehemaliges deutsches Fürstentum, zwischen dem Rhein und dem Herzogtum Geldern, 330 qkm (6 QM.) groß mit 28,000 meist reform. Einwohnern, stand im Mittelalter unter den Grafen von M., ging 1493 durch Verheiratung an den Grafen… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • mors — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. morssie {{/stl 8}}{{stl 7}} wielki ssak morski (do 2 ton wagi) żyjący w strefie przybrzeżnej wód bieguna północnego, mający krótkie kończyny zakończone płetwami, grubą, pofałdowaną, nieowłosioną skórę i dwa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Mors — Mors …   Dansk ordbog

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»