-
1 animus
animus ī, m [AN-], the rational soul (cf. anima, the physical life): humanus: Corpus animum praegravat, H.: deos sparsisse animos in corpora humana: discessus animi a corpore: permanere animos arbitramur. — Fig., of beloved persons, soul, life: anime mi, T.—Of the mind, the mental powers, intelligence, reason, intellect, mind: mecum in animo vitam tuam considero, T.: animo meditari, N.: convertite animos ad Milonem, attention: revocare animos ad belli memoriam: perspicite animis quid velim: in dubio est animus, T.: animus, cui obtunsior sit acies, whose discernment: et animus et consilium et sententia civitatis, the whole intelligence of the community: cui animum inspirat vates, V.: omnia ratione animoque lustrari.— Of bees: Ingentīs animos angusto in pectore versant, V.— Of the memory: Scripta illa dicta sunt in animo, T.: an imprimi, quasi ceram, animum putamus?—Consciousness, recollection, self-possession: reliquit animus Sextium acceptis volneribus, Cs.: Unā eādemque viā sanguis animusque sequuntur, V.: timor abstulit animum, O. — With conscius or conscientia, the conscience: quos conscius animus exagitabat, S.: suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent.—Opinion, judgment, notion, belief: meo quidem animo, in my judgment: maxumi Preti esse animo meo, T.: ex animi tui sententiā iurare, to the best of your knowledge and belief. — The imagination, fancy: cerno animo sepultam patriam: fingite animis, sunt, etc.: nihil animo videre poterant.—Feeling, sensibility, affection, inclination, passion, heart: Quo gemitu conversi animi (sunt), V.: animum offendere: animus ubi se cupiditate devinxit, the character, T.: alius ad alia vitia propensior: tantaene animis caelestibus irae? V.: animo concipit iras, O.: mala mens, malus animus, bad mind, bad heart, T.: omnium mentīs animosque perturbare, Cs.: animum ipsum mentemque hominis: mente animoque nobiscum agunt, Ta.: bestiae, quarum animi sunt rationis expertes.—Disposition, inclination: meus animus in te semper: bono animo in populum R. videri, well disposed, Cs.: Nec non aurumque animusque Latino est, both gold and the disposition (i. e. to give it), V.: regina quietum Accipit in Teucros animum mentemque benignam, a kindly disposition, V.—Esp., in the phrase ex animo, from the heart, in earnest, deeply, sincerely: ex animo omnia facere an de industriā? from impulse or with some design, T.: sive ex animo id fit sive simulate: ex animo dolere, H.—In the locat. form animi, with verbs and adjj.: Antipho me excruciat animi, T.: exanimatus pendet animi: iuvenemque animi miserata repressit, pitying him in her heart, V.: anxius, S.: aeger, L.: infelix, V.: integer, H.—Meton., disposition, character, temper: animo es Molli: animo esse omisso, T.: animi molles et aetate fluxi, S.: sordidus atque animi parvi, H.—Fig., of plants: silvestris, wild nature, V.—Courage, spirit (freq. in plur.): mihi addere animum, T.: nostris animus augetur, Cs.: clamor Romanis auxit animum, L.: mihi animus accenditur, S.: Nunc demum redit animus, Ta.: Pallas Dat animos, O.: in hac re plus animi quam consili habere: tela viris animusque cadunt, O.: bono animo esse, to be of good courage: bono animo fac sis, T.: satis animi, courage enough, O.: magnus mihi animus est, fore, etc., hope, Ta.—Fig., of the winds: Aeolus mollit animos, the violence, V.—Of a top: dant animos plagae, give it quicker motion, V.—Haughtiness, arrogance, pride: vobis... Sublati animi sunt, your pride is roused, T.: tribuni militum animos ac spiritūs capere, bear the arrogance and pride, etc.—Passion, vehemence, wrath: animum vincere: animum rege, qui nisi paret Imperat, H.: (Achelous) pariter animis inmanis et undis, O.—In the phrase aequus animus, an even mind, calmness, moderation, equanimity: concedo... quod animus aequus est.—Usu. abl: aequo animo, with even mind, contentedly, resignedly, patiently: aequo animo ferre, T.: non tulit hoc aequo animo Dion, N.: aequissimo animo mori: alqd aequo animo accipit, is content to believe, S.: opinionem animis aut libentibus aut aequis remittere: sententiam haud aequioribus animis audire, L.—Inclination, pleasure: Indulgent animis, O.— Esp., animi causā, for the sake of amusement, for diversion, for pleasure: (animalia) alunt animi voluptatisque causā, Cs.: habet animi causā rus amoenum: animi et aurium causā homines habere, i. e. employ musicians.—Will, desire, purpose, design, intention, resolve: tuom animum intellegere, purpose, T.: persequi Iugurtham animo ardebat, S.: hostes in foro constiterunt, hoc animo, ut, etc., Cs.: habere in animo Capitolium ornare, to intend: fert animus dicere, my plan is, O.: nobis erat in animo Ciceronem mittere, it was my purpose: omnibus unum Opprimere est animus, O.: Sacra Iovi Stygio perficere est animus, V.* * *mind; intellect; soul; feelings; heart; spirit, courage, character, pride; air -
2 oculus
oculus ī, m [2 AC-], an eye: (lacrimulam) oculos terendo expresserit, T.: magis te quam oculos amo meos, T.: eminentes, prominent: oculi tamquam speculatores: maligni, V.: oculi in Oppianicum coniciebantur, were turned: adiectum esse oculum hereditati, his eye was on: ad omnia vestra oculos adicere: oculos de isto nusquam deicere, regard with fixed attention: demittere, O.: attollere, V.: circumferre, O.: premere, V.: deponere, to fix, H.: oculis somno coniventibus: unguibus illi in oculos involare, fly at, T.: quod ante oculos est, is in full view: ne abstuleritis observantibus etiam oculos, cheat out of their eyes, L.: in oculis civium vivere, in public: in oculis omnium submergi, Cu.: ab oculis concedere: ex oculis abire, out of sight, L.: facesserent ex urbe ab oculis populi R., L.: sub oculis accepto detrimento, in (Caesar's) presence, Cs.: eum quoque oculum, quo bene videret, amittere, lost the sight of: altero oculo capitur, becomes blind of one eye, L.— A luminary: mundi oculus, the sun, O.—In plants, an eye, bud, bourgeon: oculos imponere, inoculate, V.—Fig., a principal ornament: duo illos oculos orae maritimae effoderunt, i. e. Corinth and Carthage.—The eye of the soul, mind's eye: eius cru<*>iatu pascere oculos, feast one's eyes: fructum oculis ex eius casu capere, delight their eyes, N.: tuo viro oculi dolent, i. e. he is afflicted, T.: acies et arma in oculis erant, in view, Cu.: si in oculis sis multitudinis, are belo<*>ed by: oderat tum. cum... iam fert in oculis, values highly: rex te ergo in oculis gestare? held dear, T.: aequis oculis videre, i. e. contentedly, Cu.: simul est illud ante oculos, obvious: mors (ei) ob oculos versatur, is in view: ora eorum ponite vobis ante oculos, picture to yourselves: pone illum ante oculos diem, fix your thoughts on: nec a re p. deiciebam oculos, lose sight of.* * * -
3 oculus
ŏcŭlus (sync. oclus, Prud. steph. 10, 592 dub.), i, m. [kindr. with Sanscr. akshi and aksha, from the root ītsh, videre; Gr. ossomai, osse; Goth. augō; Germ. Auge; Engl. eye], an eye.I.Lit.:B.quae (natura) primum oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit... sed lubricos oculos fecit et mobiles,
Cic. N. D. 2, 57, 142; cf. Cels. 7, 7, 13; Plin. 11, 37, 52, § 139 sq.; Cic. de Or. 3, 59, 221:venusti,
id. Tusc. 5, 16, 46:eminentes,
prominent, id. Vatin. 2, 4:oculi tanquam speculatores,
id. N. D. 2, 57, 140:acuti,
id. Planc. 27, 69:maligni,
Verg. A. 5, 654:minaces,
Luc. 2, 26: oculos conicere in aliquem, to cast or fix one's eyes upon, Cic. Clu. 19, 54:oculos conjecit in hostem,
Verg. A. 12, 483: adicere alicui rei, to cast one's eyes upon, glance at:ad eorum ne quem oculos adiciat suos,
Plaut. As. 4, 1, 24; to covet, Cic. Verr. 2, 2, 15, § 37:adicere ad rem aliquam,
id. Agr. 2, 10, 25:de aliquo nusquam deicere,
to never turn one's eyes away from, to regard with fixed attention, id. Verr. 2, 4, 15, § 33:deicere ab aliquā re,
to turn away, id. Phil. 1, 1, 1:in terram figere,
to fix one's eyes upon the ground, Tac. H. 4, 72:deicere in terram,
to cast down to, Quint. 1, 11, 9:demittere,
Ov. M. 15, 612:erigere,
id. ib. 4, 146: attollere. Verg. A. 4, 688; Ov. M. 2, 448:circumferre,
id. ib. 6, 169:premere,
Verg. A. 9, 487: deponere, to fix, Hor C. 1, 36, 18:distorquere,
id. S. 1, 9, 65:spargere,
to direct hither and thither, Pers. 5, 33:oculis cernere,
to see with one's own eyes, Nep. Timol. 2, 2:oculos auferre spectanti,
to blind the eyes of an observer, to cheat him before his eyes, Liv. 6, 15 fin.: ponere sibi aliquid ante oculos. i. e. to imagine to one's self any thing, Cic. Agr. 2, 20, 53:proponere oculis suis aliquid,
id. Sest. 7, 17:esse ante oculos,
to be before one's eyes, id. Lael. 11, 38: res posita in oculis, and ante oculos, that lies before one's eyes, is apparent, evident:de rebus ante oculos positis,
id. Ac. 1, 2, 5:omnia sunt enim posita ante oculos,
id. de Or. 1, 43, 192:inque meis oculis candida Delos erat,
before my eyes, Ov. H. 21, 82: vivere in oculis, habitare in oculis, to live in the sight of, in the presence of, in intercourse with:in maximā celebritate atque in oculis civium quondam viximus,
Cic. Off. 3, 1, 3:habitavi in oculis,
id. Planc. 27, 66; cf.:in foro palam Syracusis in ore atque in oculis provinciae,
id. Verr. 2, 2, 33, § 81; Liv. 22, 12; 35, 10; Tac. H. 4, 77:habere in oculis,
to keep in sight, to watch, observe, Plaut. Ps. 3, 2, 66:in oculis omnium submergi,
Curt. 9, 4, 11:se ante oculos suos trucidari sinerent,
Liv. 2, 6, 2; 4, 14, 5; Auct. Her. 4, 36, 48: ab oculis alicujus abire (ire), to leave one's presence:Abin' hinc ab oculis?
Plaut. Trin. 4, 2, 147; id. Truc. 2, 5, 24; Sen. Ep. 36, 10; cf.:ab oculis recedere,
Plin. Ep. 2, 1, 11:ab oculis concedere,
Cic. Cat. 1, 7, 17:(angues) conspecti repente ex oculis abierunt,
out of sight, Liv. 25, 16, 2:prodigii species ex oculis elapsa,
id. 26, 19, 7:(avem) ablatam ex oculis,
Tac. H. 2, 50:facesserent propere ex urbe ab ore atque oculis populi Romani,
Liv. 6, 17, 8:sub oculis alicujus,
before a person's eyes, in his presence, Caes. B. C. 1, 71; Vell. 2, 79, 4:sub oculis domini esse,
Col. 9, 5, 2:quos honores sub oculis tuis gessit,
Plin. Ep. 10, 11, 2:sub avi oculis necari,
Just. 1, 4, 5; Flor. 4, 7, 8:hostes sub oculis erant,
Liv. 22, 14, 3; 26, 38, 9:sub oculis Caesaris,
Tac. A. 2, 35: hunc oculis suis nostrarum numquam quisquam vidit, with his own eyes, i. e. actually, in person, Ter. Eun. 4, 4, 10:numquam ante hunc diem meis oculis eam videram,
id. Hec. 5, 4, 23: ad oculum, for display, to be seen:non ad oculum servientes,
Vulg. Eph. 1, 18; id. Col. 3, 22.—As a term of endearment, the apple of my eye, my darling:ubi isti sunt quibus vos oculi estis, quibus vitae estis, quibus deliciae?
Plaut. Ps. 1, 2, 46:bene vale, ocule mi!
id. Curc. 1, 3, 47 —Hence, in a double sense:par oculorum in amicitiā M. Antonii triumviri,
Suet. Rhet. 5.—The ancients swore by their eyes:si voltis per oculos jurare, nihilo magis facietis,
Plaut. Men. 5, 9, 1.—Transf.1.The power of seeing, sight, vision: ut eum quoque oculum, quo bene videret, amitteret, lost, i. e. became blind, Cic. Div. 1, 24, 48:2.oculos perdere,
id. Har. Resp. 18, 37:restituere alicui,
Suet. Vesp. 7; cf.:oculis usurpare rem,
i. e. see, Lucr. 1, 301.—A luminary, said of the sun and stars ( poet. and in post-Aug. prose): mundi oculus. i. e. the sun, Ov. M. 4, 228:3.stellarum oculi,
Plin. 2, 5, 4, § 10.—A spot resembling an eye, as on a panther's hide, a peacock's tail, etc., Plin. 8, 17, 23, § 62:4.pavonum caudae,
id. 13, 15, 30, § 96. —So arch. t. t.:oculus volutae,
Vitr. 3, 5. —Of plants.a.An eye, bud, bourgeon: oculos imponere, i. e. to bud, inoculate, Verg. G. 2, 73:b.gemmans,
Col. 4, 24, 16.—A bulb or knob on many roots, on the reed, etc.:c.harundinis,
Cato, R. R. 6, 3; Varr. R. R. 1, 24, 3:seritur harundo bulbo radicis, quem alii oculum vocant,
Plin. 17, 20, 33, § 144.—A plant, called also aizoum majus, Plin. 25, 13, 102, § 160. —II.Trop.A.A principal ornament: hi duo illos oculos orae maritimae effoderunt ( Corinth and Carthage), Cic. N. D. 3, 38, 91:B.ex duobus Graeciae oculis,
i. e. Athens and Sparta, Just. 5, 8, 4.—The eye of the soul, the mind's eye:eloquentiam quam nullis nisi mentis oculis videre possumus,
Cic. Or. 29, 101:acrioribus mentis oculis intueri,
Col. 3, 8, 1:oculos pascere re aliquā,
to feast one's eyes on any thing, Cic. Verr. 2, 5, 26, § 65; cf.:concupiscentia oculorum,
Vulg. 1 Joh. 2, 16: fructum oculis (dat.) capere ex aliquā re, Nep. Eum. 11, 2: oculi dolent, the eyes ache, i. e. one is afflicted by something seen, Ter. Ph. 5, 8, 64; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 1; cf.:pietas, pater, oculis dolorem prohibet,
i. e. forbids me to take offence, Plaut. As. 5, 1, 4: in oculis, in the eye, i. e. in view, hoped or expected:frumenti spes, quae in oculis fuerat, utrosque frustrata pariter,
Liv. 26, 39, 23:acies et arma in oculis erant,
Curt. 3, 6, 3:Philotae supplicium in oculis erat,
id. 8, 6, 21:esse in oculis,
to be beloved, esteemed, Cic. Att. 6, 2, 5:esse in oculis multitudinis,
id. Tusc. 2, 26, 63: ferre, gestare in oculis, to love, esteem, value:oderat tum, cum, etc....jam fert in oculis,
id. Phil. 6, 4, 11:rex te ergo in oculis,
Ter. Eun. 3, 1, 11: aequis oculis videre, i. e. contentedly, with satisfaction (like aequo animo), Curt. 8, 2, 9: ante oculos, in mind, in view:mors ante oculos debet esse,
Sen. Ep. 12, 6; Plin. Ep. 3, 16, 6; also plain, obvious:simul est illud ante oculos,
Cic. de Or. 2, 85, 349:sit ante oculos Nero,
i. e. set him before you, consider him, Tac. H. 1, 16: ante oculos habere, to keep in mind (post-class.):habe ante oculos hanc esse terram,
Plin. Ep. 8, 24, 4:mortalitatem,
id. ib. 2, 10, 4; Just. 5, 6, 1; for which (late Lat.) prae oculis: prae oculis habere terrorem futuri judicii, Greg. M. Ep. 2, 48;3, 27 al.: nec jam fas ullum prae oculis habent,
Amm. 30, 4, 18: ob oculos versari, to be before the mind, etc.:mors (ei) ob oculos versatur,
Cic. Rab. Post. 14, 39; Liv. 28, 19, 14; cf.:usu versatur ante oculos vobis Glaucia,
Cic. Rosc. Am. 35, 98; id. Fin. 2, 22, 75; 5, 1, 3; id. Dom. 55, 141; Liv. 34, 36, 6: ponere aliquid ante oculos, to call up in mind, imagine, etc.:eā (translatione) utimur rei ante oculos ponendae causā,
Auct. Her. 4, 34, 45:ora eorum ponite vobis ante oculos,
Cic. Phil. 13, 2, 4:calamitatem Cottae sibi ante oculos ponunt,
Caes. B. G. 6, 37:exsilium Cn. Marci sibi proponunt ante oculos,
Liv. 2, 54, 6:conjurationem ante oculos ponere,
id. 24, 24, 8:studia eorum vobis ante oculos proponere,
Auct. Her. 4, 36, 48;rarely: constituere sibi aliquid ante oculos,
Cic. Cael. 32, 79; Aug. Serm. 233, 3: ante oculos ponere (proponere), with ellips. of dat. of person, Cic. Marc. 2, 5; id. Deiot. 7, 20; id. Phil. 2, 45, 115; 11, 3, 7; id. N. D. 1, 41, 114:nec a re publicā deiciebam oculos,
id. Phil. 1, 1, 1.
См. также в других словарях:
contentedly — adv. Contentedly is used with these verbs: ↑graze, ↑puff, ↑sigh … Collocations dictionary
contentedly — contented ► ADJECTIVE 1) happy and at ease. 2) willing to accept something; satisfied. DERIVATIVES contentedly adverb contentedness noun … English terms dictionary
contentedly — adverb with equanimity (Freq. 1) I bought it, she said contentedly • Derived from adjective: ↑contented … Useful english dictionary
contentedly adv — I m mentioned in this book, said Tom contentedly … English expressions
Contentedly — Contented Con*tent ed, a. Content; easy in mind; satisfied; quiet; willing. {Con*tent ed*ly}, adv. {Con*tent ed*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
contentedly — adverb see contented … New Collegiate Dictionary
contentedly — See contented. * * * … Universalium
contentedly — adverb In a contented manner … Wiktionary
contentedly — adv. in a satisfied manner … English contemporary dictionary
contentedly — con·tent·ed·ly … English syllables
contentedly — See: contented … English dictionary